ตอนนี้เราอยู่ ม.5 เทอม2ละ สาเหตุที่จะย้ายร.ร.เอาตอนนี้เพราะ ประการแรก เราอยู่หอคนเดียว ตอน ม.4อยู่กับพี่แต่พอขึ้นม.5 นางก็จบมหาลัยเราเลยเหลือตัวคนเดียว ถ้าจะถามว่า พ่อแม่ละ? ต้องเท้าความไปสมัย ม.3นี่เป็นเด็ก ตจว.ละอยากไปต่อ ม.4 กทม.อยากไปอยู่กับพี่ไง ตอนแรกแม่ก็ไม่ยอมแต่พี่นางก็ออกตัวจะเป็นผู้ปกครองให้นางก็ตั้งอนาคตไว้ละว่า เรียนจบ หางานทำรอจนเราจบ ม.6 แต่ไปๆมาๆ ตั้งแต่เรียนจบนางก็ไปทำงาน ตจว.เฉย แต่ก็มาเยี่ยมบ้างเดือนละครั้งไม่ก็2-3เดือน ยอมรับว่าตอนแรกhappyมาก กับการได้ใช้ชีวิตคนเดียวจะทำอะไรก็ได้ แต่!! หลังจากนั้นมันเป็นbadday ทุกวัน เด็กอายุ17 วัยรุ่นฮอร์โมนกำลังพุ่งพล่าน ไปร.ร.สาย กลับบ้านดึก บางวันก็ไม่ไป ร.ร. ใช้สิทธิหยุดครบทุกวิชา ถามว่าไม่รู้สึกผิดกับครอบครัวบ้างหรอ ? โคตรเลยแหละ ทุกครั้งที่หยุด ร.ร.นี่ก็ร้องไห้เป็นบ้าอยู่คนเดียว แต่ยังโชคดีหน่อยที่มีเพื่อนค่อยดึงขึ้นมาจากก้นเหว มีครูที่คอยเตือน ชีวิตเริ่มเป็นรูปเป็นร่างขึ้น เหนื่อยนะแต่คนที่ส่งเราเรียนเหนื่อยกว่า เหมือนจะไม่พอละต่อข้างล่างแล้วกัน (หัวข้อกระทู้กับstory คนละเรื่องเดียวกันเลยอยากให้เห็นภาพต้องขออภัยในความยาวนะคะ)
จะย้าย ร.ร.ตอนกำลังจะขึ้น ม.6 ดีไหม?