ต้องชมบอกว่าเป็นซีรี่ย์ที่น่ารัก จูจุ๊บกันแบบมุ๊งมิ๊งไม่แรงจนเกินงาม
ความรักเป็นสิ่งสวยงาม แต่บางทีก็ทำเอาอดีตกลับมาหลอกหลอนเราได้อีกครั้ง....
///////////////////////////////
เรื่องราวมันเกิดขึ้นมาเกือบสิบปีแล้วครับ มันเป็นเรื่องราวที่สวยงามในความเจ็บปวด
ผมแอบชอบรุ่นพี่คนนึงที่ตอนไปฝึกงาน พี่เขาน่ารักมาก ผมตกหลุมรักเขาตั้งแต่แรกพบ
การโดนตบไหล่เบาๆ พร้อมด้วยการเอ่ยปากทักทายว่า "หวัดดีน้อง" มันโค-ตะ-ระประทับใจเลยครับ
จากนั้นช่วงฝึกงานเราก็คุยกันเรื่อยๆ แต่ต้องขอบอกว่าพี่เขาเป็นผช. เขามีแฟนญ.
แต่ผมก็รู้สึกอยากสนิทกับพี่เขา (ใจแอบคิดเล็กๆอยากสนิ๊ทสนิทมากกว่าพี่น้อง) แห่ะๆ
จบการฝึกงานระยะสั้นๆสามเดือน ผมยังมีการติดต่อกับพี่เขาอยู่ สมัยนั้นยังไม่มีไลน์ ไม่มีเฟสบุคเลยครับ
โทรศัพท์ล้วนๆ เราสนิทกันพอประมาณครับ แต่ผมก็บอกตรงๆ ผมยังชอบพี่เขาอยู่
เวลาไม่เจอกันก็คิดถึงคับ เวลาพี่เขาโทรมาคุยด้วย หรือ ชวนไปไหน มันเป็นอะไรที่ดีใจโค-ตะ-ระ เลยครับ
ผมสามารถลางานเพื่อไปหาพี่เขาได้ทันที มันเป็นช่วงเวลาที่ดีจริงๆครับ เวลาเราเจอกัน
ผมมีความสุขมาก แต่ก็มีหน่วงๆบ้าง เวลาเขาพูดถึงแฟนเขาที่คบกันอยู่ (ผมกับเขายังไม่ได้เป็นอะไรกันทั้งนั้น แห่ะๆ)
แต่ก็ยินดีเป็นคนรับฟังคับ
****** มีอยู่วันนึงผมโดนถามว่า "...มีอะไรจะบอกพี่ป่าว" ผมก็เอ๋อๆทำตัวไม่ถูก สภาพเหมือนก้องภพโดนพี่อาทิตย์ถามเป๊ะ!!!!!!!
ส่ายหน้าคับ ปากแข็งไง ตอบกลับพี่เขาว่า "ไม่มีอะไรนี่พี่"
มีช่วงนึงผมไม่แน่ใจว่า ผมกับพี่เขามีปัญหาอะไรกัน ขอบอกว่าจำไม่ได้จริงๆนะครับ
ผมโดนว่าคับ และพี่เขาบอกว่าไม่อยากคุยกับผมแล้ว แต่จำความรู้สึกได้ ช้อคคับ น้ำตาไม่ไหลนะ แต่ทำอะไรไม่ถูก
ก็ห่างๆกันสักพักนึง จนผมทนคิดถึงไม่ไหว ผมส่งข้อความในมือถือไปขอโทษ พูดบลาๆๆๆ หลายวันมาก
จนพี่เขาข้อความกลับมา ประมาณว่า เออ มาคุยกันเหมือนเดิมก็ได้
..... แต่หลังจากนั้น มันเริ่มไม่เหมือนเดิมคับ เรายังมีเจอกันบ้าง แต่ความรู้สึกมันเปลี่ยนไปมากๆ
ผมคิดว่าผมน่าจะทำตัวง๊องแง๊งน่ารำคาญ ในช่วงหลังที่กลับมาคุยกัน จนมีครั้งสุดท้ายคือข้อความด่ามาคับ..
ด่าอะไร ผมจำไม่ได้แล้ว แต่จำประโยคหลังได้ดีว่า "เลิกยุ่งกับพี่ซะที ออกไปจากชีวิตพี่ได้แล้ว"
รอบนี้เจ็บจริง อะไรจริงครับ ไม่มีสแตนอิน อินเนอร์ล้วนๆ จำได้ว่าโทรไปหาเพื่อนๆ3-4คน น้ำตาพรั่งพรูเป็นเขื่อนแตกเลยครับ
เจ็บปวดมาก กินอะไรไม่ลง นน.ลดไปเกือบ10โล555555
-----------------------------------
นี่แหละครับเรื่องราวคร่าวๆ
ที่จริงผมลืมไปแล้ว จนเมื่อได้มาดู Sotus serie ผมไม่เข้าใจทำไมเรื่องราวของพี่เขามันกลับเข้ามาในหัวผมอีกครั้ง
จิงๆคิดถึงเหมือนกันครับ แต่...ไม่มีเฟส ไม่มีเบอร์เขาแล้วนี่สิ ไม่รู้จะไปตามหายังไงด้วย
ถ้าตามเจอแล้ว เขาจะคุยกับผมรึเปล่า?? ถ้าเจอกันจริงๆผมไม่รู้จะทำตัวยังไง???
แต่ผมกับพี่เขาไม่เคยมีอะไรกันนะครับ ไม่เคยจูจุ๊บกันด้วย แค่จับเนื้อต้องตัวกันนิดหน่อยคับ พี่เขาผช.นะคับ มีแฟนญ.
พี่เขาไม่เคยบอกว่ารู้สึกดีกับผม แต่การกระทำบางอย่างมันก็ทำผมเตลิด....เช่น โทรชวนดูหนัง / โทรมาคุยกันดึกๆ-สว่าง / รอยยิ้มดีๆที่มองผมเวลาที่เราเจอกัน บางทีก็มีแอบคิดนะว่าเราเองบ้าอยู่ฝ่ายเดียวรึป่าว
สุดท้าย...ขอบคุณสำหรับทุกท่านที่เข้ามาอ่านเรื่องราวเล็กๆเรื่องนึงของผมนะครับ ใครมีประสบการณ์เหมือนผมบ้าง อยากรู้แห่ะๆ
ขอบคุณครับ
Sotus the serie ดูแล้วทำอดีตกลับมาหลอกหลอนผมอีกครั้ง
ความรักเป็นสิ่งสวยงาม แต่บางทีก็ทำเอาอดีตกลับมาหลอกหลอนเราได้อีกครั้ง....
///////////////////////////////
เรื่องราวมันเกิดขึ้นมาเกือบสิบปีแล้วครับ มันเป็นเรื่องราวที่สวยงามในความเจ็บปวด
ผมแอบชอบรุ่นพี่คนนึงที่ตอนไปฝึกงาน พี่เขาน่ารักมาก ผมตกหลุมรักเขาตั้งแต่แรกพบ
การโดนตบไหล่เบาๆ พร้อมด้วยการเอ่ยปากทักทายว่า "หวัดดีน้อง" มันโค-ตะ-ระประทับใจเลยครับ
จากนั้นช่วงฝึกงานเราก็คุยกันเรื่อยๆ แต่ต้องขอบอกว่าพี่เขาเป็นผช. เขามีแฟนญ.
แต่ผมก็รู้สึกอยากสนิทกับพี่เขา (ใจแอบคิดเล็กๆอยากสนิ๊ทสนิทมากกว่าพี่น้อง) แห่ะๆ
จบการฝึกงานระยะสั้นๆสามเดือน ผมยังมีการติดต่อกับพี่เขาอยู่ สมัยนั้นยังไม่มีไลน์ ไม่มีเฟสบุคเลยครับ
โทรศัพท์ล้วนๆ เราสนิทกันพอประมาณครับ แต่ผมก็บอกตรงๆ ผมยังชอบพี่เขาอยู่
เวลาไม่เจอกันก็คิดถึงคับ เวลาพี่เขาโทรมาคุยด้วย หรือ ชวนไปไหน มันเป็นอะไรที่ดีใจโค-ตะ-ระ เลยครับ
ผมสามารถลางานเพื่อไปหาพี่เขาได้ทันที มันเป็นช่วงเวลาที่ดีจริงๆครับ เวลาเราเจอกัน
ผมมีความสุขมาก แต่ก็มีหน่วงๆบ้าง เวลาเขาพูดถึงแฟนเขาที่คบกันอยู่ (ผมกับเขายังไม่ได้เป็นอะไรกันทั้งนั้น แห่ะๆ)
แต่ก็ยินดีเป็นคนรับฟังคับ
****** มีอยู่วันนึงผมโดนถามว่า "...มีอะไรจะบอกพี่ป่าว" ผมก็เอ๋อๆทำตัวไม่ถูก สภาพเหมือนก้องภพโดนพี่อาทิตย์ถามเป๊ะ!!!!!!!
ส่ายหน้าคับ ปากแข็งไง ตอบกลับพี่เขาว่า "ไม่มีอะไรนี่พี่"
มีช่วงนึงผมไม่แน่ใจว่า ผมกับพี่เขามีปัญหาอะไรกัน ขอบอกว่าจำไม่ได้จริงๆนะครับ
ผมโดนว่าคับ และพี่เขาบอกว่าไม่อยากคุยกับผมแล้ว แต่จำความรู้สึกได้ ช้อคคับ น้ำตาไม่ไหลนะ แต่ทำอะไรไม่ถูก
ก็ห่างๆกันสักพักนึง จนผมทนคิดถึงไม่ไหว ผมส่งข้อความในมือถือไปขอโทษ พูดบลาๆๆๆ หลายวันมาก
จนพี่เขาข้อความกลับมา ประมาณว่า เออ มาคุยกันเหมือนเดิมก็ได้
..... แต่หลังจากนั้น มันเริ่มไม่เหมือนเดิมคับ เรายังมีเจอกันบ้าง แต่ความรู้สึกมันเปลี่ยนไปมากๆ
ผมคิดว่าผมน่าจะทำตัวง๊องแง๊งน่ารำคาญ ในช่วงหลังที่กลับมาคุยกัน จนมีครั้งสุดท้ายคือข้อความด่ามาคับ..
ด่าอะไร ผมจำไม่ได้แล้ว แต่จำประโยคหลังได้ดีว่า "เลิกยุ่งกับพี่ซะที ออกไปจากชีวิตพี่ได้แล้ว"
รอบนี้เจ็บจริง อะไรจริงครับ ไม่มีสแตนอิน อินเนอร์ล้วนๆ จำได้ว่าโทรไปหาเพื่อนๆ3-4คน น้ำตาพรั่งพรูเป็นเขื่อนแตกเลยครับ
เจ็บปวดมาก กินอะไรไม่ลง นน.ลดไปเกือบ10โล555555
-----------------------------------
นี่แหละครับเรื่องราวคร่าวๆ
ที่จริงผมลืมไปแล้ว จนเมื่อได้มาดู Sotus serie ผมไม่เข้าใจทำไมเรื่องราวของพี่เขามันกลับเข้ามาในหัวผมอีกครั้ง
จิงๆคิดถึงเหมือนกันครับ แต่...ไม่มีเฟส ไม่มีเบอร์เขาแล้วนี่สิ ไม่รู้จะไปตามหายังไงด้วย
ถ้าตามเจอแล้ว เขาจะคุยกับผมรึเปล่า?? ถ้าเจอกันจริงๆผมไม่รู้จะทำตัวยังไง???
แต่ผมกับพี่เขาไม่เคยมีอะไรกันนะครับ ไม่เคยจูจุ๊บกันด้วย แค่จับเนื้อต้องตัวกันนิดหน่อยคับ พี่เขาผช.นะคับ มีแฟนญ.
พี่เขาไม่เคยบอกว่ารู้สึกดีกับผม แต่การกระทำบางอย่างมันก็ทำผมเตลิด....เช่น โทรชวนดูหนัง / โทรมาคุยกันดึกๆ-สว่าง / รอยยิ้มดีๆที่มองผมเวลาที่เราเจอกัน บางทีก็มีแอบคิดนะว่าเราเองบ้าอยู่ฝ่ายเดียวรึป่าว
สุดท้าย...ขอบคุณสำหรับทุกท่านที่เข้ามาอ่านเรื่องราวเล็กๆเรื่องนึงของผมนะครับ ใครมีประสบการณ์เหมือนผมบ้าง อยากรู้แห่ะๆ