สวัสดีครับ ตอนนี้ ผมอยู่ ม.6 นะครับ ผมมีปัญหาเรื่อง ทะเลาะกับเพื่อน
ผมจะเรึ่มเล่าตั้งแต่ตอนแรกๆเลยละกันจะได้ไม่งง ผมชอบคนในห้อง ชอบมา1ปีแล้วแต่เธอก็เมินต่อผมมาตลอด เอาง่ายๆรักข้างเดียวแหละครับ ตลอดเวลาเธอ เป็นภาพที่ผม อดสงสารไม่ได้ผมเลยหาคำตอบ จนรู้ว่า เพื่อนเกือบทั้งห้องไม่ชอบ คนที่ผมรัก ผมเก็บคำตอบนี้มาตลอด มีอยู่วันนึงเหตุเกิดเมื่อวันที่ 21 ธันวาคม 2559 เวลาประมาณ 5 ทุ่ม ผมก็ทักคุยกับเธอตามปกติ คุยไปคุยมาเข้าเรื่อง ในห้องจนเกิดเธอถามว่า มีใครในห้องเกลียดเราไหมเราอยากรู้ อันนี้ผมก็คิดว่าถ้าบอกไปจะเกิดการเคืองกันแน่ ผมก็เงียบไปสักพักเธอก็ อยากรู้ ผมเลยตัดสินใจบอกไป เพราะผมรัก (มีเพื่อนเกือบทั้งห้องเกลียดเธอ ไม่ชอบเธอ และผมก็ระบุไป 2-3คน ว่าทำอะไรบ้าง) เธอก็รับรู้แล้ว บอกต่อว่า เพื่อนทำแบบนี้ทำไม เราไม่ได้ทำอะไรให้เลย ซึ่งผมก็ไม่รุ้อะไรมากผมก็ไม่เข้าใจเหตุผล วันรุ่งขึ้น เธอก็ไปคุยกับเพื่อนและถามเหตุผลทำไมถึงเกลียด นั่นหละครับ เท่านั้นเลยผมก็ตกเป็นฝ่ายผิดเต็มๆ ผมอยากได้แนวทางแก้ไขหน่อยครับ ตอนนี้ผมอยู่ ม.6 ข้าวผมก็แทบไม่ได้กิน นอนก็ไม่หลับ กังวลมาก เพิ่งจะสอบ 9 วิชาสามัญไปคิดไรไม่ออก สมองคิดแต่เรื่องในคืนนั้น ตอนนี้เพื่อนก็ เกลียดผมผมไม่รู้จริงๆว่าจะหาทางออกยังไง ผมทำความดีให้พวกเขามาตลอด (ไม่ใช่จะยกยอตัวเองนะแต่คือเรื่องจริงที่ใครขอะไรผมก็ทำหมด) แต่ผม แค่บอกความจริงที่เพื่อนเกือบทั้งห้องเกลียดออกไป แค่นี้ ถึงกับ เคืองผม ผมไม่รู้จะทำยังไงจริงๆ ผมเครียดกับชีวิตผมมาก กับการไม่มีเพื่อน ตอนนี้ผมก็ ไม่ได้คุยกับใครเลย จะคุยก็ส่วนเพื่อนต่างห้อง ผมไม่กล้าที่จะคุยเลย ผมขอร้องหละ ปัญญาผมอึดอัดใจมาก พรุ้งนี้ก็มีสอบกลางภาค
ผมไม่เข้าใจเลยว่าจะโกรธกันทำไม ที่ผมบอกไป มันคือความจริงผมก็ไมไ่ด้โกหกอะไรผมอาจจะพูดออกนอกประเด็นไปบ้างนิดหน่อยเพราะผมไม่ได้รู้อะไรมาก ที่ทำไปเพราะรักจริงๆ ผมเก็บตัวมากตอนนี้ อยากจะขอทางออกโปรดแสดงความคิดเห็นให้ผมได้นำไปใช้ด้วยครับขอความกรุณาด้วยครับ ผมไม่อยากไม่มีเพื่อน ผมทำผิดไปแล้ว ผมสำนึกผิดและอยากให้เพื่อนให้อภัยในสิ่งที่ผมทำ ผมก็รู้แล้วว่า การบอกความจริงบางอย่างก็ไม่สมควร แต่ทนไม่ได้จริงๆ T T ทำความดีมาตลอดกับเรื่องผิดพลาด1ครั้งอภัยให้ผมไม่ได้เลยหรือ ผมไม่อยากให้มีใครเกลียดใครผมจำเป็นต้องให้รู้และปรับความเข้าใจกันดีกวง่า ไหงมาโดนเกลียดด้วย กราบขอให้อภัย
บอกสิ่งที่ไม่ควรบอกไป ทำให้เพื่อนแตกแยก
ผมจะเรึ่มเล่าตั้งแต่ตอนแรกๆเลยละกันจะได้ไม่งง ผมชอบคนในห้อง ชอบมา1ปีแล้วแต่เธอก็เมินต่อผมมาตลอด เอาง่ายๆรักข้างเดียวแหละครับ ตลอดเวลาเธอ เป็นภาพที่ผม อดสงสารไม่ได้ผมเลยหาคำตอบ จนรู้ว่า เพื่อนเกือบทั้งห้องไม่ชอบ คนที่ผมรัก ผมเก็บคำตอบนี้มาตลอด มีอยู่วันนึงเหตุเกิดเมื่อวันที่ 21 ธันวาคม 2559 เวลาประมาณ 5 ทุ่ม ผมก็ทักคุยกับเธอตามปกติ คุยไปคุยมาเข้าเรื่อง ในห้องจนเกิดเธอถามว่า มีใครในห้องเกลียดเราไหมเราอยากรู้ อันนี้ผมก็คิดว่าถ้าบอกไปจะเกิดการเคืองกันแน่ ผมก็เงียบไปสักพักเธอก็ อยากรู้ ผมเลยตัดสินใจบอกไป เพราะผมรัก (มีเพื่อนเกือบทั้งห้องเกลียดเธอ ไม่ชอบเธอ และผมก็ระบุไป 2-3คน ว่าทำอะไรบ้าง) เธอก็รับรู้แล้ว บอกต่อว่า เพื่อนทำแบบนี้ทำไม เราไม่ได้ทำอะไรให้เลย ซึ่งผมก็ไม่รุ้อะไรมากผมก็ไม่เข้าใจเหตุผล วันรุ่งขึ้น เธอก็ไปคุยกับเพื่อนและถามเหตุผลทำไมถึงเกลียด นั่นหละครับ เท่านั้นเลยผมก็ตกเป็นฝ่ายผิดเต็มๆ ผมอยากได้แนวทางแก้ไขหน่อยครับ ตอนนี้ผมอยู่ ม.6 ข้าวผมก็แทบไม่ได้กิน นอนก็ไม่หลับ กังวลมาก เพิ่งจะสอบ 9 วิชาสามัญไปคิดไรไม่ออก สมองคิดแต่เรื่องในคืนนั้น ตอนนี้เพื่อนก็ เกลียดผมผมไม่รู้จริงๆว่าจะหาทางออกยังไง ผมทำความดีให้พวกเขามาตลอด (ไม่ใช่จะยกยอตัวเองนะแต่คือเรื่องจริงที่ใครขอะไรผมก็ทำหมด) แต่ผม แค่บอกความจริงที่เพื่อนเกือบทั้งห้องเกลียดออกไป แค่นี้ ถึงกับ เคืองผม ผมไม่รู้จะทำยังไงจริงๆ ผมเครียดกับชีวิตผมมาก กับการไม่มีเพื่อน ตอนนี้ผมก็ ไม่ได้คุยกับใครเลย จะคุยก็ส่วนเพื่อนต่างห้อง ผมไม่กล้าที่จะคุยเลย ผมขอร้องหละ ปัญญาผมอึดอัดใจมาก พรุ้งนี้ก็มีสอบกลางภาค
ผมไม่เข้าใจเลยว่าจะโกรธกันทำไม ที่ผมบอกไป มันคือความจริงผมก็ไมไ่ด้โกหกอะไรผมอาจจะพูดออกนอกประเด็นไปบ้างนิดหน่อยเพราะผมไม่ได้รู้อะไรมาก ที่ทำไปเพราะรักจริงๆ ผมเก็บตัวมากตอนนี้ อยากจะขอทางออกโปรดแสดงความคิดเห็นให้ผมได้นำไปใช้ด้วยครับขอความกรุณาด้วยครับ ผมไม่อยากไม่มีเพื่อน ผมทำผิดไปแล้ว ผมสำนึกผิดและอยากให้เพื่อนให้อภัยในสิ่งที่ผมทำ ผมก็รู้แล้วว่า การบอกความจริงบางอย่างก็ไม่สมควร แต่ทนไม่ได้จริงๆ T T ทำความดีมาตลอดกับเรื่องผิดพลาด1ครั้งอภัยให้ผมไม่ได้เลยหรือ ผมไม่อยากให้มีใครเกลียดใครผมจำเป็นต้องให้รู้และปรับความเข้าใจกันดีกวง่า ไหงมาโดนเกลียดด้วย กราบขอให้อภัย