แม่เราอยากได้สุนัขมาเลี้ยงเพราะจะเอามาไล่แมว เราจึงหามาให้จากเพื่อนที่รู้จัก อายุน้องเกือบ2เดือน เอามาเลี้ยงได้ประมาณ2อาทิตย์ น้องมีนิสัยซนมาก กัดกินทุกอย่างจริงๆค่ะ พวกเศษอาหาร เปลือกไข่ กระดองปู หญ้า เศษไม้ กินหมดเลย ถ้าเราเห็นก็จะรีบดึงออก บางครั้งน้องรีบวิ่งหนี รีบเคี้ยว กลัวเราจะแย้ง
ปัญหาที่สุดทนจริงๆ คือ น้องไปกินเศษอาหารมาพวกเศษอาหารแข็งๆ เราแย้งมาไม่ทัน น้องกลืนลงไป จนติดคอ น้องไม่ไอ แต่สะบัดหัวไปมา น้ำลายเป็นฟอง เราเอาน้ำให้น้องกิน น้องกำลังจะกินก็กินไม่ได้ เรารีบวิ่งไปบอกพ่อที่นอนดูทีวีว่าพาน้องไปหาหมอหน่อย พ่อเราทำเฉยๆ บอกว่าไม่ว่าง วิ่งไปบอกแม่ แม่บอกว่าจะทำอะไรได้ ได้ยินแบบนี้เราโกรธพ่อกับแม่มากค่ะ ทำไมเป็นแบบนี้ เราเองทำอะไรไม่ได้เพราะขับรถไม่เป็น ไม่มีเงิน ทำได้แค่ร้องไห้ มองน้องดิ้นไปมา ถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้เราคงไม่เอาน้องมาเลี้ยงตั้งแต่แรก เจ็บปวดจริงๆค่ะ
เราแก้นิสัยกินทุกอย่างของน้องไม่ได้เลย ทั้งดุ ทั้งง้างปากเอาออก น้องขู่เรา น้องท้องผูกถ่ายยากเพราะกินไม่ค่อยเคี้ยวให้ดี กินคำใหญ่หมดเร็ว ทั้งๆที่ตัวเล็กนิดเดียว
พ่อเราไม่ชอบหมาอยู่แล้วค่ะ แต่ไม่คิดว่าจะไม่ดูดำดูดีขนาดนี้
ตอนนี้น้องเป็นปกติแล้วค่ะ นอนหลับไปแล้ว แต่เราไม่รู้จะเกิดอะไรขึ้นกับน้องอีก
เราควรทำยังไงดีคะ ควรปิดตาปิดหูไปเลยไหม อีกไม่กี่วันก็จะเปิดเทอมแล้ว จะไม่ได้เห็นภาพพวกนี้อีก
เราคงไม่ขอเลี้ยงสัตว์ไปจนกว่าตัวเราเองจะพร้อมจริงๆ เราทนดูเขานอนนอกบ้าน มีหน้าที่แค่วางข้าวให้กิน นอกนั้นก็ปล่อยมันไปตามเวรตามกรรม เราทำแบบนั้นไม่ได้ น้องยังเล็ก ติดคน แต่พ่อเราโยนไปไว้นอกบ้าน โยนจริงๆค่ะ ต้องได้ยินเสียงเขย่าประตูทุกคืน บางทีก็แอบเปิดประตูให้น้องเข้ามา เราจะไม่โกรธพ่อขนาดนี้ถ้าไม่ทำรุนแรงกับเขา
บอกเราทีเถอะค่ะ เราควรคิดยังไง ควรทำตัวแบบไหน เห็นน้องหมาถูกทอดทิ้งแบบนี้ เจ็บปวดจริงๆค่ะ
*ท่านใดสนใจน้องหมา อยากดูแลแทนครอบครัวเราติดต่อหลังไมค์มาได้นะคะ เราจะเปิดเทอมแล้ว คงไม่ได้กลับมาหาน้องอีกนาน เป็นห่วงเขาจริงๆค่ะ ไม่อยากให้อยู่กับพ่อแม่แล้ว ขอคนที่พร้อมจะดูแลเขาจริงๆนะคะ
*พิมพ์ผิดตรงไหนขอโทษด้วยนะคะ พิมพ์ไปร้องไห้ไป
พ่อแม่ไม่สนใจไยดีสุนัขที่เลี้ยง เราทนไม่ไหวจริงๆค่ะ
ปัญหาที่สุดทนจริงๆ คือ น้องไปกินเศษอาหารมาพวกเศษอาหารแข็งๆ เราแย้งมาไม่ทัน น้องกลืนลงไป จนติดคอ น้องไม่ไอ แต่สะบัดหัวไปมา น้ำลายเป็นฟอง เราเอาน้ำให้น้องกิน น้องกำลังจะกินก็กินไม่ได้ เรารีบวิ่งไปบอกพ่อที่นอนดูทีวีว่าพาน้องไปหาหมอหน่อย พ่อเราทำเฉยๆ บอกว่าไม่ว่าง วิ่งไปบอกแม่ แม่บอกว่าจะทำอะไรได้ ได้ยินแบบนี้เราโกรธพ่อกับแม่มากค่ะ ทำไมเป็นแบบนี้ เราเองทำอะไรไม่ได้เพราะขับรถไม่เป็น ไม่มีเงิน ทำได้แค่ร้องไห้ มองน้องดิ้นไปมา ถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้เราคงไม่เอาน้องมาเลี้ยงตั้งแต่แรก เจ็บปวดจริงๆค่ะ
เราแก้นิสัยกินทุกอย่างของน้องไม่ได้เลย ทั้งดุ ทั้งง้างปากเอาออก น้องขู่เรา น้องท้องผูกถ่ายยากเพราะกินไม่ค่อยเคี้ยวให้ดี กินคำใหญ่หมดเร็ว ทั้งๆที่ตัวเล็กนิดเดียว
พ่อเราไม่ชอบหมาอยู่แล้วค่ะ แต่ไม่คิดว่าจะไม่ดูดำดูดีขนาดนี้
ตอนนี้น้องเป็นปกติแล้วค่ะ นอนหลับไปแล้ว แต่เราไม่รู้จะเกิดอะไรขึ้นกับน้องอีก
เราควรทำยังไงดีคะ ควรปิดตาปิดหูไปเลยไหม อีกไม่กี่วันก็จะเปิดเทอมแล้ว จะไม่ได้เห็นภาพพวกนี้อีก
เราคงไม่ขอเลี้ยงสัตว์ไปจนกว่าตัวเราเองจะพร้อมจริงๆ เราทนดูเขานอนนอกบ้าน มีหน้าที่แค่วางข้าวให้กิน นอกนั้นก็ปล่อยมันไปตามเวรตามกรรม เราทำแบบนั้นไม่ได้ น้องยังเล็ก ติดคน แต่พ่อเราโยนไปไว้นอกบ้าน โยนจริงๆค่ะ ต้องได้ยินเสียงเขย่าประตูทุกคืน บางทีก็แอบเปิดประตูให้น้องเข้ามา เราจะไม่โกรธพ่อขนาดนี้ถ้าไม่ทำรุนแรงกับเขา
บอกเราทีเถอะค่ะ เราควรคิดยังไง ควรทำตัวแบบไหน เห็นน้องหมาถูกทอดทิ้งแบบนี้ เจ็บปวดจริงๆค่ะ
*ท่านใดสนใจน้องหมา อยากดูแลแทนครอบครัวเราติดต่อหลังไมค์มาได้นะคะ เราจะเปิดเทอมแล้ว คงไม่ได้กลับมาหาน้องอีกนาน เป็นห่วงเขาจริงๆค่ะ ไม่อยากให้อยู่กับพ่อแม่แล้ว ขอคนที่พร้อมจะดูแลเขาจริงๆนะคะ
*พิมพ์ผิดตรงไหนขอโทษด้วยนะคะ พิมพ์ไปร้องไห้ไป