คือเบื่อมากตั้งแต่ปลายปีที่แล้วยันจะสิ้นปีนี้คนในบ้านวนเวียนอยู่กับยานี้
ตอนนี้บ้านเรายินกลัวศูนย์เยาวชนมา ผ่านมาทั้งกัญชา โปร ยากล่อมประสาทB5 ใบกระท่อม หนักสุดคือโรเช่ ขอบอกก่อนเลยบ้านเราเป็นชุมชนแออัด หรือง่ายๆสลัมนั้นเอง คือสภาพแวดล้อมแย่อยู่ มีคนเมา ติดยา ขายยา เป็นเอ เดินยอดก็มี เก็บของเก่าแบบขึ้นบ้านขโมยเค้ายังมี...
ตอนนี้ทุกข์ใจมาก ไม่อยากอยู่บ้านหลังนี้แล้วคือกลับบ้านมาเจอสภาพนี้ทุกวัน เพื่อนพี่เข้ามาต้มใบกระท่อม ดูดบุหรี่กันนเป็นควันนี่ไม่ต้องพูดถึงหมอกลง ทำซ้ำๆแบบนี้ทุกวันเสาร์อาทิตย์นี่ยันเช้า แล้วไร้ความเกรงใจมากๆ จะเข้าออกตอนไหนก็ได้ มาทีก็เสียงดัง บ้านเราเป็นไม้แบบจะถล่ม คือตอนนี้ท้อใจเหนื่อยใจเราต้องอยู่กับสภาพนี้อีกนายแค่ไหน ผู้ใหญ่อย่างย่าก็เป็นหัวหลักหัวตอไม่มีใครสนใจพูดก็แล้ว ด่าก็แล้วน่าด้านเลเวทไม่มีที่สิ้นสุด
เข้าเรื่อง ยาตัวนี้มีชื่อว่ายานัดสู้ ยาผู้กล้า ชื่อมันคือโรเช่ ขายเป็นแผงมีราคาสูงตั้งแต่180-300฿ ถ้าพวกแบ่งขายก็เม็ด25-50฿ เราแกล้งถามน้อง สรรพคุณ กล้าพูด กล้าทำในสิ่งที่คิด อารมณ์แล้วแต่คน บางคนกินน้อยแค่อื้น มึนๆ แต่2เม็ดขึ้นไปนี่จะกระวนกระวาน กระสับกระส่าย แบบสภาพคนเมา แต่ของน้องเรามันเป็นประเภทนักสู้ไม่สินักเลง ตาขวาง พูดจาหมาๆ ด่าใครได้ด่าได้ พูดไม่มีหางเสียง แบบไม่ใช่เด็ก คำพูดจะทำตัวดูผู้ใหญ่เจ๋งเก่ง เอาแต่ใจ ย่ามีฤทธิ์2วันขึ้นไปถ้ากิน2เม็ดขึ้น หลับแล้วตื่นมาฤทธิ์ก็ยังค้างอยู่ มันกินมานานจนทุกวันนี้ติดนิสัยแบบนี้เป็สันดาร เราเอือมแต่ทำไรไม่ได้แค่พูดด้วยถามนิดหน่อยกับกลายเป็นเราวุ่นวาย น่ารำคาญ เผือกเรื่องมัน ก็เสียใจแต่น้องนิก็ต้องทนเพราะมีแค่สองคน แต่เราเหนื่อยกับมีนสุดตั้งแต่มอต้นยันมอปลายไม่เคยทำให้สบายใจ เราเรีบนม.6ต้องไปนั่งฟังเรื่องเลวของมันโดยมี่รองรร.ให้มาเรียกเรา ต้องไปยั่งร้องไห้อ้อนวอนขอให้น้องเรียนเพราะเรากับมันจะจบแล้ว เค้าก็ให้แต่มันก็ได้แต่สัญญาแล้วก็ทำอีก เราไม่สนใจ แม่บอกไปร.ร.จนอาย จนมันเรียนจบ
มีหลายเหตุการณ์ยาตัวนี้ เพื่อนตายเพราะยาสัญญาจะเลิกกี่ยาตัวนี้ ทำคะได้แปบเดียว มาขอคนแก่มีอะไรด้วย ทะเลาะกับแม่ จนมันรถชนกระโหลกร้าวนอนicu ก็ไม่จำ ตอนเจ็บหนูไม่เอาแล้วไม่กินแล้ว ทำไม่ได้จนตอนนี้ มีคนกินยานี่เยอะมากเพื่อนพี่ พี่เราบอกจะไม่กินก็ลองนี่ยังเมาค้างอยู่เลย เห็นแล้วรกตาน่าเบื่อมาก ท้อไม่รู้ทำไมต้องมาเจอแบบนี้ เราอยู่ในสิ่งแวดล้อมแย่ๆแบบนี้ได้ยังไงเราเบื่อแต่ถอนตัวไม่ได้ยังไม่มีที่ไป ป้าชวนไปอยู่ด้วยเราก็ไม่ไปเพราะสงสารย่าถ้าเราไม่อยู่ย่าไม่มีคนช่วยทำงาน ทั้งบ้านผชหมด มีเราญคนเดียว ละเพื่อนพี่ผชหมด เหนื่อย แค่มาระบายอึดอัดแต่พูดอะไรไม่ได้ เราไม่ยุ่งเกี่ยวกับพวกนี้สักอย่างเราไม่ชอบเราเห็นจนเบื่อ เราอยากก้าวไปไกลกว่านี้ ไม่ใช่อยู่ในสลัมที่เดิมแบบที่ไม่มีอะไร
*มีใครพอให้คำปรึกษาเลิกยาพวกนี้ได้ไหมคะ? ไม่ไหวจะทน
มีใครรู้จักยาที่ชื่อว่า "โรเช่"ไหมคะ?
ตอนนี้บ้านเรายินกลัวศูนย์เยาวชนมา ผ่านมาทั้งกัญชา โปร ยากล่อมประสาทB5 ใบกระท่อม หนักสุดคือโรเช่ ขอบอกก่อนเลยบ้านเราเป็นชุมชนแออัด หรือง่ายๆสลัมนั้นเอง คือสภาพแวดล้อมแย่อยู่ มีคนเมา ติดยา ขายยา เป็นเอ เดินยอดก็มี เก็บของเก่าแบบขึ้นบ้านขโมยเค้ายังมี...
ตอนนี้ทุกข์ใจมาก ไม่อยากอยู่บ้านหลังนี้แล้วคือกลับบ้านมาเจอสภาพนี้ทุกวัน เพื่อนพี่เข้ามาต้มใบกระท่อม ดูดบุหรี่กันนเป็นควันนี่ไม่ต้องพูดถึงหมอกลง ทำซ้ำๆแบบนี้ทุกวันเสาร์อาทิตย์นี่ยันเช้า แล้วไร้ความเกรงใจมากๆ จะเข้าออกตอนไหนก็ได้ มาทีก็เสียงดัง บ้านเราเป็นไม้แบบจะถล่ม คือตอนนี้ท้อใจเหนื่อยใจเราต้องอยู่กับสภาพนี้อีกนายแค่ไหน ผู้ใหญ่อย่างย่าก็เป็นหัวหลักหัวตอไม่มีใครสนใจพูดก็แล้ว ด่าก็แล้วน่าด้านเลเวทไม่มีที่สิ้นสุด
เข้าเรื่อง ยาตัวนี้มีชื่อว่ายานัดสู้ ยาผู้กล้า ชื่อมันคือโรเช่ ขายเป็นแผงมีราคาสูงตั้งแต่180-300฿ ถ้าพวกแบ่งขายก็เม็ด25-50฿ เราแกล้งถามน้อง สรรพคุณ กล้าพูด กล้าทำในสิ่งที่คิด อารมณ์แล้วแต่คน บางคนกินน้อยแค่อื้น มึนๆ แต่2เม็ดขึ้นไปนี่จะกระวนกระวาน กระสับกระส่าย แบบสภาพคนเมา แต่ของน้องเรามันเป็นประเภทนักสู้ไม่สินักเลง ตาขวาง พูดจาหมาๆ ด่าใครได้ด่าได้ พูดไม่มีหางเสียง แบบไม่ใช่เด็ก คำพูดจะทำตัวดูผู้ใหญ่เจ๋งเก่ง เอาแต่ใจ ย่ามีฤทธิ์2วันขึ้นไปถ้ากิน2เม็ดขึ้น หลับแล้วตื่นมาฤทธิ์ก็ยังค้างอยู่ มันกินมานานจนทุกวันนี้ติดนิสัยแบบนี้เป็สันดาร เราเอือมแต่ทำไรไม่ได้แค่พูดด้วยถามนิดหน่อยกับกลายเป็นเราวุ่นวาย น่ารำคาญ เผือกเรื่องมัน ก็เสียใจแต่น้องนิก็ต้องทนเพราะมีแค่สองคน แต่เราเหนื่อยกับมีนสุดตั้งแต่มอต้นยันมอปลายไม่เคยทำให้สบายใจ เราเรีบนม.6ต้องไปนั่งฟังเรื่องเลวของมันโดยมี่รองรร.ให้มาเรียกเรา ต้องไปยั่งร้องไห้อ้อนวอนขอให้น้องเรียนเพราะเรากับมันจะจบแล้ว เค้าก็ให้แต่มันก็ได้แต่สัญญาแล้วก็ทำอีก เราไม่สนใจ แม่บอกไปร.ร.จนอาย จนมันเรียนจบ
มีหลายเหตุการณ์ยาตัวนี้ เพื่อนตายเพราะยาสัญญาจะเลิกกี่ยาตัวนี้ ทำคะได้แปบเดียว มาขอคนแก่มีอะไรด้วย ทะเลาะกับแม่ จนมันรถชนกระโหลกร้าวนอนicu ก็ไม่จำ ตอนเจ็บหนูไม่เอาแล้วไม่กินแล้ว ทำไม่ได้จนตอนนี้ มีคนกินยานี่เยอะมากเพื่อนพี่ พี่เราบอกจะไม่กินก็ลองนี่ยังเมาค้างอยู่เลย เห็นแล้วรกตาน่าเบื่อมาก ท้อไม่รู้ทำไมต้องมาเจอแบบนี้ เราอยู่ในสิ่งแวดล้อมแย่ๆแบบนี้ได้ยังไงเราเบื่อแต่ถอนตัวไม่ได้ยังไม่มีที่ไป ป้าชวนไปอยู่ด้วยเราก็ไม่ไปเพราะสงสารย่าถ้าเราไม่อยู่ย่าไม่มีคนช่วยทำงาน ทั้งบ้านผชหมด มีเราญคนเดียว ละเพื่อนพี่ผชหมด เหนื่อย แค่มาระบายอึดอัดแต่พูดอะไรไม่ได้ เราไม่ยุ่งเกี่ยวกับพวกนี้สักอย่างเราไม่ชอบเราเห็นจนเบื่อ เราอยากก้าวไปไกลกว่านี้ ไม่ใช่อยู่ในสลัมที่เดิมแบบที่ไม่มีอะไร
*มีใครพอให้คำปรึกษาเลิกยาพวกนี้ได้ไหมคะ? ไม่ไหวจะทน