ตามหาเด็กผญ.ใส่แว่นที่ สวมชุดพละเสื้อสีแดง ที่ 7-11 บึงพระครับ

สวัสดีครับ นี่เป็นกระทู้แรกของผมครับ รบกวนด้วยครับ
คือเรื่องมันมีอยู่ว่า เย็นวันศุกร์ที่ 23 ธ.ค. เรื่องมันมีอยู่ว่า ช่วงสัปดาห์นี้ผมกินเยอะมาก ชาบู หมูกะทะ นมปั่น วนอยู่อย่างนี้ และวันนี้ผมเลิกเร็วพอดีจึงอยากมาวิ่งที่สวนชมน่านเพื่อลดไขมัน ผมจึงตกลงกับเพื่อน (สมมติว่าชื่อ A นะครับ) ผมจึงตกลงกับAว่ามาวิ่งกัน ผมวิ่งไปไม่ถึงรอบเหนื่อย จึงบอก A ว่าให้วิ่งไปก่อนเลย A ก็วิ่งไป ผมก็เลยเดินคนเดียวผ่านหน้าโรงเรียนหญิงล้วนแห่งหนึ่ง ผมก็มองเด็กผญ. เออก็น่ารักดี แต่ด้วยความเหนื่อยในหัวผมจึงมีแต่หน้าของรถมอเตอร์ไซค์ผม ซึ่งอยู่อีกฝั่งนึงไกลมากกกก ผมจึงเดินต่อไปจนถึงรถ จึงโทรหา A
ผม: A ตอนนี้วิ่งถึงไหนแล้ว
A:อยู่หน้าโรงเรียน.....อะ
ผม:เออ ตอนนี้อยู่ที่รถนะ เดี๋ยวไปรับ
ผมก็ขี่ไปพอถึงตรงหน้าโรงเรียนนั้นก็จอดและเหลือบไปเห็นเด็กผญ.ใส่แว่นมีแก้มเข้า เลยแบบเฮ้ยน่ารักวะ(ผมแพ้เด็กผู้หญิงใส่แว่น+มีแก้มครับ555) เลยคิดจะไปแจกใบปลิวให้เข้า(ใบปลิวนี้ผมได้จากโรงเรียนผม เป็นใบเตรียมสอบนายร้อยซึ่งผมเขียนเฟสบุ๊คผมไว้ข้างหลังเกือบทุกใบ เตรียมพร้อมครับอิอิ) แต่ในใจยังไม่กล้า และน้องเขาก็เดินผ่านไป ผมจึงเศร้านิดๆ จางนั้นก็โทรหา A ปรากฏว่า A อยู่เลยไปหน่อย อ้าวทางที่น้องเขาเดินไปพอดีนี่หว่า ผมจึงขี่รถไปหา A (ดักข้างหน้าอะแหละ) เพื่อหวังจะแจกใบปลิวอีกครั้ง แต่พอไปถึง A ก็บอกว่ากับผมว่า ไปเลยเหอะ อ๋อ ลืมบอกครับหลังจบจากวิ่งผมจะไปส่ง A ที่ปทุมทอง(ศูนย์เรียนพิเศษ)
A บอกกับผมว่าไปเลยได้ไหม เมื่อกี้(คนนี้เป็เพื่อนผมอีกคนนะครับสมมติว่าชื่อ B) B โทรมาบอก A ว่า B กินข้าวที่ปทุมทองแต่ลืมว่าไม่มีกระเป๋าตัง จึงบอก A มาจ่ายให้หน่อย
ผมก็บอก A ว่ารออีกแปปได้ไหม (น้องกำลังเดินมา
แต่ในใจก็คิดว่า B คงลำบากอยู่)
เลยถาม A ว่า Bโทรมานานยัง A ก็ตอบว่า 10 นาทีที่แล้ว
ผมจึงต้องจำใจพา A ไปหา B เพื่อให้ B ไม่ต้องล้างจานใช้หนี้555
ผมจึงรีบบิดไปปทุมทอง พอไปถึงร้าน B ไม่อยู่แล้ว A บอกสงสัยไปเรียนแล้วมั้ง ในใจผมคิดโถ่อุสามา งั้น A กินข้าวที่ร้านนี้กันไหม เพื่อไม่ให้เสียเที่ยว แต่ A บอกเค้าไม่ค่อยหิวอะ ผมก็ไม่อยากกินคนเดียว จึงกลับบ้านไป พอกลับไปถึงเอะพ่อแม่ไม่อยู่ เย็นนี้ผมต้องไปปรับเหล็กดัดฟันด้วย เลยจะออกจากบ้านเพื่อไปหาของกินเผื่อหลังปรับจะได้ไม่หิว ในใจผมคิดถึงร้านข้าวกับโลตัสหน้าบ้าน แต่กลับมีความคิดแวปเข้ามาบอกไป 7-11 ดีกว่า ผมจึงไป 7-11 ตรงนี้แหละครับจุดพีค พอไปถึงเข้าไปปุป เจอป้าข้างบ้าน จุดพีคไม่ใช่ตรงนี้ พอเดินไปอีกนิดที่โซนขนม โอ้แม่เจ้า ผมเจอเด็กผู้หญิงใส่แว่นมีแก้มครับ น่ารักอะไรอย่างนี้ แบบน่ารักมาก แทบขึ้นที่ 1 เลยตั้งแต่เคยเห็นมา ตอนนั้นผมคิดในใจ ขอบคุณ B ที่ลืมกระเป๋าตัง ของคุณ A ที่ให้เรารีบไปปทุมทอง ผมจึงแอบมองนิดและไปหยิบข้าวแล้วไปเวฟ ถ่วงเวลานิดๆด้วยการไปดูแซนวิช และเอาไปให้เวฟ จังหวะนั้นน้องเขากำลังจะกลับรู้สึกมากับพ่อ ผมนี่แบบทำไงดี คือแบบในใจตอนนั้นไม่รู้คิดอะไร จะไปขอเฟสก็พ่อเขาอยู่555 และผมก็ขี้อายด้วย แต่คือพี่ที่ 7-11 กว่าจะเวป อีกน้องเขาออกไปแล้ว(อยากตามไปมาก จะได้ไปแถวนั้นบ่อยๆ) ตอนนั้นข้าวผมได้แล้วแต่แซนวิชพึ่งเวป ผมอยากจะบอกพี่7-11 ว่า พี่เอาแซนวิชไปกินเลยครับ คิดตังผมตอนนั้นเลย เดี๋ยวผมจ่ายค่าแซนวิชให้ แต่ผมไม่ได้พูดนะไม่กล้า+เสียดายเงิน แล้วคือน้องเขาไปได้พักนึงแล้ว ตอนนั้นพี่เขาเวปเสร็จพอดี มีการบอกว่าน้องพี่ใส่ถุงนี้นะ พี่7-11 ก็หยิบถุงซาลาเปาขึ้นมา เหมือนรู้ว่าผมรีบอะพี่(ประชด) พอเสร็จผมรีบออกมาละขี่รถไปทางที่น้องเขาไป ไปแล้วแต่ไม่เห็นจึงกลับบ้านแบบเสียใจๆ
เรื่องก็มีเท่านี้แหละครับ

คือผมอยากจะถามว่า มีโรงเรียนไหนในพิษณุโลกที่ใส่ชุดพละสีออกแดงๆ และก็มีแถบสีดำกับขาวเล็กๆข้างๆเสื้อไหมคครับ(ตอนนั้นน้องเขาใส่ชุดแบบนี้) ไม่แน่ใจว่าเป็นเสื้อกระดุมหรือพละธรรมดา แต่น่าจะเป็นเสื้อกระดุมนะครับ รบกวนด้วยครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่