แอบชอบเพื่อนของเพื่อนแต่เขาดันเรียนต่างประเทศ..

ย้อนกลับไปปีที่เเล้วคะ ช่วงเดือนมิถุนา2558 ตอนนั้นเรามีแฟนอยู่คะ คบกันก็น่าจะประมาณ9เดือน มีอยู่วันนึง เขาก็ทักเฟสเรามาเขาก็ถามว่าเราชื่อไรคือตอนนั้นยังไม่รู้เลยคะว่าเป็นเพื่อนของเพื่อนสนิทเรา เขาก็ไม่รู้ เขาก็ทักมาว่ามีแฟนยังไรงี้ เราก็บอกว่าเรามีแฟนแล้ว แล้ววันนั้นก็คุยกันสักพักพอหลังจากวันนั้นเขาก็หายไปเลยคะ เราก็แคปชื่อเฟสของเขาไปถามเพื่อนว่ารู้จักคนนี้ป่าวเขาทักเรามา เพื่อนก็บอกว่ารู้จักๆเพื่อนมันเอง กำลังจะไปเรียนต่อต่างประเทศเราเลยรู้สึกเสียดายนิดๆคะ เพราะเราเป็นคนชอบเด็กเรียนอยู่เเล้วด้วย แล้วพอช่วงเดือนตุลาคมคะช่วงนั้นเราเลิกกับแฟนพอดีเลยเราแบบเฮิร์ทหนักมากแบบกินข้าวไม่ได้เป็นอาทิตย์ๆเลยจนแม่ต้องเอาข้าวมาให้ถึงในห้องเลยคะ หลังจากที่เราเลิกแฟน เขาก็ทักไปหาเพื่อนสนิทเราคนนั้นว่ามีเพื่อนคนไหนโสดบ้าง เพื่อนเราเขาก็แคปชื่อเฟสไปให้เขาเลยคะ แล้วเขาก็ตอบกลับมาว่าไม่ยุ่งกับคนมีแฟนแล้ว เพื่อเราก็บอกว่า โสดเเล้วพึ่งเลิก หลังจากนั้นเขาก็ทักมาคุยกับเราตลอดเลยคะ แต่ช่วงนั้นเราก็ไม่สนใจเขาจนเขากำลังจะไปเรียนต่างประเทศแล้ว เขาทักมาเราก็ตอบแบบถามคำตอบคำอะคะ  เพราะเรายังเลิกกับแฟนยังไม่ขาดแต่ไม่ได้คบกันนะคะ แค่มีทุกเรื่องก็คุยกันปกติเหมือนเป็นแฟนแต่สถานะไม่ใช่ แล้วมีอยู่ช่วงนึงที่เราไม่ได้คุยกับเขาเลย เขาก็บอกว่าเรียนหนักมันต้องปรับตัวเยอะ เราเลยบอกเขาไปว่าเรามีแฟนอยู่แล้วทั้งๆที่ตอนนั้นเราโสดมาก ไม่มีแม้กระทั่งคนคุยเลยหรือเป็นเพราะเรายังตัดใจจากแฟนเก่าเราไม่ได้  เขาก็บอกว่าดีแล้วเขาก็ไม่ค่อยมีเวลาคุยกับเรา แต่ตอนนั้นเรารู้สึกว่าเขาไม่ใช่เลยพูดเเบบนั้นออกไปเพราะรำคาญเขาด้วยแหละ พอช่วงเดือนเมษาเราก็แชร์ตัสนึงว่าโสดไรงี้แหละ เขาก็ทักมาถามว่าโสดละอ่อหรือแค่ตั้งประชดแฟน เราก็บอกว่าโสดแล้ว เขาก็ชวนเราคุยนู้นนี่ ตอนนั้นเราก็กำลังจะไปเล่นสงกรานกับเพื่อนพอดีเลย ละเขาก็บอกว่าห้ามหายไปไหนแล้วนะ หลังจากวันนั้นเราก็เริ่มรู้สึกดีกับเขามากขึ้นเป็นเพราะความพยายามของเขารึเปล่าเราเลยรู้สึกแบบนั้น แต่พอหลังจากสงกรานสัก2-3วันเขาก็หายเราก็เข้าใจแหละเพราะมี่นู้นเรียนหนักมากๆ เราก็ไม่ได้ทักไปกลัวจะไปกวนเขาและเขาเป็นคนที่ตอบแชทช้ามากๆ แต่ด้วยความชินมากเราก็ไม่ได้มีผลกระทบอะไรแต่ก็มีแอบหงุดหงิดช่วงหลังๆน่ะ พอช่วงมิถุนาปีนี้2559เราก็เริ่มไปส่องเฟสไอจีเขาเราจำได้แม้แต่ไอดีไลน์เขาเลยแหละ แล้วเราก็ทักเขาไปแต่เราก็ไม่กล้าบอกเพื่อนด้วยกลัวมันจะด่าเราว่าตอนเขามาจีบละไม่เอา แต่มันก็สมควรโดนอ่ะ เราก็ทักไปบ้างไม่ทักบ้าง แต่เราว่างตลอดน่ะแต่แค่ไม่อยากทักไปกวนเขา ละมีช่วงเดือนกันยาเราก็ยอมบอกเพื่อนเรา จากที่คิดว่ามันจะด่ามันกลับไม่ด่าอะไรเราเลยแถมยังช่วยอีก (คือมีเพื่อนดีจริงๆ555) มันก็ทักไปคุยว่าช่วงนี้เป็นไง มีใครมาจีบบ้างมั้ย เขาก็ตอบกลับมาว่าช่วงนี้ก็ยุ่งๆเรียนหนักมาก มีเด็กที่นู้นมาชอบเยอะเลย เราเห็นคำที่เขาตอบมาก็แบบถอดใจละ แต่ด้วยความหน้าด้านของเรา เราก็เลยโพสตัสในเฟส เขาก็มาคอมเม้นนะว่าหมายถึงใครหรอ เราก็บอกเลยว่าแกไง เขาคงคิดว่าเราแค่พูดเล่นๆ จนเราทักเฟสไปเขาก็ยังคิดว่าเราโกหกเเบบคนช็อคๆอ่ะ เราก็บอกเขาว่าเราพูดจริงๆ ตอนนั้นเราตื่นเต้นมากๆ แต่เขาก็ยังตอบเเชทเราช้าเหมือนเดิม จากที่เรานั่งรอเขาตอบแบบตื่นเต้นมากๆ กลายเป็นรู้สึกเฉยๆไปเลยแบบความตื่นเต้นหมดละเพราะครึ่งชม.กว่าจะมาตอบเขาก็ถามทำไมถึงชอบเขา?? ละเดือนตุลาเขาต้องกลับมาไทยรู้สึกจะปิดเทอม เขาก็ไม่ได้บอกเราน่ะว่าเขากลับมาไทยแต่เราก็รู้อยู่แล้วแหละเพราะเราไปส่องเฟสเขาแทบทุกวันเขาก็เที่ยวกับเพื่อนเขาที่ กทม.สักพักถึงจะมาสงขลา วันนั้นเราก็รอเผื่อเขาจะทักเรามา ละเขาก็ทักเรามาละถามว่าอยู่ไหนนี่เขาอยู่สงขลา ตอนนั้นคือเรากรี๊ดดดด...เลย แต่ตอนนั้นที่เขาทักมาชวนออกไปข้างนอกมันดึกแล้ว แต่เราก็บอกเพื่อนว่าเนี่ยเขามาสงขลาละชวนออกไปข้างนอก ตอนนั้นไม่กล้าออกไปกับเขา2คนแน่ๆเพราะไม่เคยเจอกันมาก่อนเลยเพื่อนก็บอกว่าเดะไปเป็นเพื่อนเพราะนางอยู่หอเลยไม่ต้องห่วงเรื่องจะมีคนที่บ้านด่ามั้ย แต่ก็ดีนะเพราะเเฟนเพื่อนเราก็เป็นเพื่อนกับเขาด้วยเลยเข้าทางสะทุกอย่าง ละเขาต้องมารับเราที่บ้านแต่ก็นะสงขลาก็ไม่ค่อยมีอะไรเที่ยวเยอะ ก็เลยไปนั่งกินเบียร์ที่ชายทะเลกันแต่เราไม่กินน่ะไม่ใช่กลัวโดนด่าหรรืออะไรแต่เรากินเบียร์ยังไม่เป็นอะก็มีจิบๆบ้าง เขาก็เล่าเรื่องที่ไปอยู่นู้นบ้างส่วนเราก็นั่งฟังเขาอย่างเดียวเลย แต่คืนนั้นเราก็ต้องรีบกลับมาเพราะไม่ได้บอกแม่ว่าจะออกมาข้างนอกบอกแค่ว่าจะลงมานั่งกับเพื่อนข้างล่าง *ลืมบอกคะ เราพักอยู่ที่แฝรตข้าราชการคะ* แล้วตอนเราจะกลับเขาก็บอกเพื่อนว่าเดี๋ยวขอไปส่งเราก่อน เราก็พูดกับเขาถึงเรื่องแฟนเก่าเราอะคะ เขาก็บอกว่าเขาไม่ใช่ผู้ชายแบบนั้นน่ะเวลาจะคุยกับใครก็คุยคนเดียวตลอด เราได้ยินแบบนั้นก็ดีใจนะคะ พอถึงหน้าแฝตรเราเขาก็บอกว่าขอจับมือหน่อยเราก็ให้จับแบบไม่คิดเลยคะ5555555 หลังจากวันนั้นก็มีเราชวนเขาไปดูหนังเรื่องเพริกรินนี้แหละ แต่เราก็ให้เพื่อนกับแฟนเพื่อนเราไปด้วยนะกลัวเขาเบื่ออะ แต่ภาพที่เราคิดคือเราต้องนั่งใกล้เขาสิ แต่เพื่อนเราดันไปนั่งตรงกลางกับเเฟนมัน ในใจคิดเลยคะไม่น่าชวนมาเลย  ดูหนังเสร็จเขาก็ไม่ได้พูดอะไรกับเราเลยแล้วไม่ขับรถให้เราด้วยน่ะเราต้องขับมาเองเราก็น้อยใจนิดๆแต่ช่างมันเหอะ ผ่านไป2-3วันเราลองโพสไปว่า "อยากดูหนังจังโพสทิ้งไว้เผื่อใครจะพาไป"  หลังจากที่โพสไปสักพักเขาก็ทักเฟสเรามาว่า "ไม่บอกชื่อสะเลยละ" เราก็แบบชวนเขาต่อเลยว่าไปมั้ยละ เราก็โทรหาเพื่อนเลยจะโทรชวนว่าจะไปมั้ย ในใจก็ไม่อยากให้ไปหรอกเพราะว่าเดะก็ไปเป็นก้างเราอีก พอโทรไปเพื่อนก็ปิดเครื่อง เราก็แบบทางเปิดเลยเราก็บอกว่าเนี่ยเพื่อนไม่รับก็ไปกัน2คนเลยดิ เขาก็บอกว่ามารับที่บ้านเราก็รีบไปเลยคะ555555 พอไปถึงโรงหนังก็พูดกันแกล้งเราก็แบบช่วงเวลาตรงนั้นคือมันดีมากๆ ละดูหนังเสร็จก็5ทุ่มแล้วเขาก็ถามว่าจะไปไหนต่อป่าว เราก็ว่าไม่เพราะแม่เราต้องด่าแน่ๆอ่ะ5555 หลังจากวันนั้นเราก็คุยกันมากขึ้นๆทุกวันเลย พอมาถึงวันเกิดเขาเราก็ไม่มีอะไรจะให้นะ เพราะเขาบอกว่าจะไปกินข้าวกับครอบครัวแล้วอีกวันต้องขึ้นที่กรุงเทพแล้วต้องกลับประเทศแล้ว  เราเลยไปเดินหาของกินกับเพื่อนจนเขาทักมาหาเราว่าเราอยู่ไหน เราก็ว่ามาหาอะไรกินกับเพื่อนเนี่ย เขาก็บอกมาว่าคืนนี้ขอแม่ออกดึกสักวันตอนแรกเราก็คิดว่าดึกของเขาน่าจะตี1อ่ะ แต่วันนั้นนั่งกันจนถึงตี3เกือบตี4เราก็ต้องขับรถไปส่งเขาที่บ้าน พอเรากลับถึงบ้านเราก็ทักไปบอกเขาว่าเนี่ยถึงละน่ะ เขาก็จะให้เราออกมาอีก ประมาณให้หนีออกจากบ้านเลยแหละ  แต่คืนนั้นเราก็อยากออกน่ะ แต่ทำไม่ได้เพราะแม่เราตื่นเช้ามา เขาก็บอกเสียดายอะคือได้อยู่กับเราแค่ปีละครั้งเอง ไม่คิดว่าจะได้อยู่ด้วยกันแค่นี้ คือเราได้ยินประโยคที่เขาพูดแบบนั้น คือมันเสียดายมากๆจริงๆ พอเขากลับไปอยู่ที่นู้นเรากับเขาก็แทบจะไม่ได้คุยกันเลยมีแค่เขาถามว่าคิดถึงเขาป่าว เราก็บอกว่าคิดถึงดิ หลังจากนั้นเราก็ทักไปบ้างน่ะ แต่มีช่วงนึงเราทำตามสูตรคุย21วันแล้ววันที่22ถ้าเขามีใจให้เราเขาจะทักเรามาเอง แต่พอวันที่19เรากับเขาก็ทะเลาะกันเพราะเราจะไปดูหนังกับญาติของเราเอง เขาก็บอกว่าละไหนบอกว่าไม่คุยกับผู้ชายคนอื่น คือตอนนั้นเราคิดว่าเอ้า.. นี่พี่เราน่ะ พี่เขาจะเลี้ยงเราไปไม่ได้หรอ เราก็เลยไม่ไป เราก็พยายามอธิบายเขาทุกอย่างแต่เหมือนเขาไม่เชื่อใจเราไงก็ไม่รู้ แล้วเราก็เล่าให้เพื่อนเราฟังว่าเขาไม่เชื่อว่าคนๆนั้นเป็นลูกพี่ลูกน้องของเรา  เพื่อนเราเลยทักไปหาเขาว่าไม่เชื่อหรอที่เราบอกอ่ะ เขาก็ตอบกลับมาแบบเจ็บๆว่า เขาจะคุยกับใครก็เรื่องของเขาดิ เราไม่ได้เป็นอะไรกับเขา หลังจากวันนั้น เราก็ทักไปหาเขาบ้างไม่ทักไปบ้าง กลัวเขาจะรำคาญนิดนึง แต่เขาก็ยังมาคอมเม้นเฟสบ้างไอจีบ้าง
จนตอนนี้เราก็ไม่รู้ว่าเขาคิดไงกับเรา แต่คงไม่ได้คิดกับเราเหมือนแต่ก่อนแล้วแหละ ตอนนี้เราเหนื่อยมากแต่ก็ยังชอบอยู่อะทำไง ถ้าเป็นเพื่อนๆละจะทำไงคะ