เบื่อสังคมที่ทุกคนต้องทำอะไรเหมือนๆกันหมด ใครทำอะไรต่างออกไปหน่อยก็จะโดนโจมตีทันที
แทบไม่เหลือความเป็นตัวเองแล้ว เหมือนตัวเองไม่มีค่าอะไร ชีวิตไม่มีประโยชน์เลย
เป็นพนักงานในออฟฟิศทั่วๆไปค่ะ วันๆทำแต่เอกสารเดิมๆซ้ำๆสัปดาห์ละ 6 วัน
จบป.ตรี ชอบสิ่งที่ตัวเองเรียนมามากแต่กลับแทบไม่ได้ใช้ประโยชน์อะไรเลย
เพิ่งทำมาได้เกือบสองปี รู้สึกแบบนี้ตั้งแต่ 3-4 เดือนแรกแล้ว ทุกวันนี้ทนทำมาได้แบบอยู่ไปวันๆ
งานไม่ได้กดดันอะไร แต่มองไม่เห็นความก้าวหน้าในงานที่ทำอยู่เลย
หลายๆคนที่นี่เขาก็อยู่กันได้นะคะ อยู่กันยาวๆเป็นสิบๆปี ก็เห็นเขามีกินมีใช้ไปวันๆ ทำตำแหน่งเดิมตั้งแต่เข้ามา
ครอบครัวเราก็อยากให้อยู่ที่นี่ค่ะ เขารู้จักคุ้นเคยกับบริษัทนี้ดีมานานนม เห็นเราเข้าที่นี่ได้ก็ดีใจมาก
พอเราบอกอยากออกก็หาสารพัดเหตุผลมาโน้มน้าวเลย
ทำไงดีคะ งานใหม่ก็ยังหาไม่ได้ วันลาก็น้อย งานอื่นที่เข้ามาอยากทำก็รับคนด่วนๆทั้งนั้น อยู่ๆจะลาออกปุบบับที่นี่ก็ไม่ได้อีก
ตื่นมาอยากร้องไห้เกือบทุกเช้าที่รู้ตัวว่าต้องไปเข้างานเลยค่ะ
รู้สึกไร้ค่ากับงานที่ทำอยู่
แทบไม่เหลือความเป็นตัวเองแล้ว เหมือนตัวเองไม่มีค่าอะไร ชีวิตไม่มีประโยชน์เลย
เป็นพนักงานในออฟฟิศทั่วๆไปค่ะ วันๆทำแต่เอกสารเดิมๆซ้ำๆสัปดาห์ละ 6 วัน
จบป.ตรี ชอบสิ่งที่ตัวเองเรียนมามากแต่กลับแทบไม่ได้ใช้ประโยชน์อะไรเลย
เพิ่งทำมาได้เกือบสองปี รู้สึกแบบนี้ตั้งแต่ 3-4 เดือนแรกแล้ว ทุกวันนี้ทนทำมาได้แบบอยู่ไปวันๆ
งานไม่ได้กดดันอะไร แต่มองไม่เห็นความก้าวหน้าในงานที่ทำอยู่เลย
หลายๆคนที่นี่เขาก็อยู่กันได้นะคะ อยู่กันยาวๆเป็นสิบๆปี ก็เห็นเขามีกินมีใช้ไปวันๆ ทำตำแหน่งเดิมตั้งแต่เข้ามา
ครอบครัวเราก็อยากให้อยู่ที่นี่ค่ะ เขารู้จักคุ้นเคยกับบริษัทนี้ดีมานานนม เห็นเราเข้าที่นี่ได้ก็ดีใจมาก
พอเราบอกอยากออกก็หาสารพัดเหตุผลมาโน้มน้าวเลย
ทำไงดีคะ งานใหม่ก็ยังหาไม่ได้ วันลาก็น้อย งานอื่นที่เข้ามาอยากทำก็รับคนด่วนๆทั้งนั้น อยู่ๆจะลาออกปุบบับที่นี่ก็ไม่ได้อีก
ตื่นมาอยากร้องไห้เกือบทุกเช้าที่รู้ตัวว่าต้องไปเข้างานเลยค่ะ