คนเราจะกลับไปยืนในที่ที่รู้ว่าไม่ใช่ได้อีกกี่ครั้งกัน

ตอนนี้ความรู้สึกเราเป็นเหมือนเพลง "มันคงเป็นความรัก" ของสแตมป์

   เราโดนเขาเทมารอบนึงแล้ว แต่ตอนนั้นเราก็เครียกับเขาจบทุกอย่าง โกรธเขาบ้าง แต่สุดท้ายก็บอกเขาว่าขอเวลาแล้วคงเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน

    เราพยายามหายไป แต่มันก็ไปไม่พ้น เรากลับไปทักเขา จนทุกอย่างกลับมาเป็นแบบเดิม แล้วเราก็บอกกับเขาว่า อย่าหายไปได้ไหม ให้เราคิดของเราคนเดียว เราพยายามจะไป แต่เราก็กลับมาตลอด ให้เราได้มีความสุขของเราคนเดียวได้ไหม แล้วเขาตอบมาแค่ว่า "บ้าบอ" เราอาจจะบ้าอย่างที่เขาบอกจริงๆนั่นแหล่ะ

    ทุกอย่างเหมือนกลับมาปกติ แต่มันก็เริ่มกลับไปเป็นแบบเดิม เขาไม่อ่านไม่ตอบ จนเราถามว่าจะหายไปแบบเดิมอีกแล้วหรอ เขาตอบกลับมาแค่ว่า "ฝันดีนะ"

    จริงเราควรเลือกที่จะหยุดนานแล้ว แต่ลองฟังเพลงของสแตมป์ดูสิ ทุกอย่างมันวนคิดอยู่ในหัวไปหมด ว่าเราควรที่จะพยายามต่อไปไหม แม้รู้ว่าเส้นชัยข้างหน้าจะไม่มีก็ตาม

คนเราจะกลับไปยืนในที่ที่รู้ว่าเราไม่มีตัวตน รู้ว่าไม่ใช่ที่ของเราได้อีกกี่ครั้งกัน