เรารักเธอนะ แต่ไม่ใช่แฟนกัน แล้วจะบอกรักทำไมให้คิดไปไกล???

คือเราอึดอัดมาก เรารู้จักกับผู้ชายคนนึงโดยบังเอิญ บนสะพานลอย ต่างคนต่างจะกลับบ้านแต่พอดีเจอป้าแก่ๆคนนึงเดินร้องไห้บนสะพานลอย เรากะเค้าก็หยุดช่วยจากนั้นก็เลยได้คุยกัน เรียกพรมลิขิตก็ว่าได้เนอะ

คุยกันเรื่อยมาตอนนี้ก็ปีกว่าๆละ มีอะไรเราก็จะปรึกษากัน นัดเจอกันบ้าง จนเราก็รู้สึกดีกับเค้า

วันนึงเค้าก็บอกว่าชอบเรา บอกต่อหน้าเลยนะ เราเขินมาก ผ่านไปเค้าก็บอกรักเราอีก ทิ้งช่วงนานเหมือนกันกง่าจะบอกรัก เราก็รู้สึกดี

คือเราอายุมากกว่าเค้าแต่ก็ไม่ได้เป็นปัญหาอะไร เค้าบอกว่าเค้าชอบคนอายุมากกว่า เราก็ปลื้มสิคะ

ล่าสุดเค้าก็บอกรักเราอีก ครั้งนี้เราก็เลยตัดสินใจถามว่า "นี่เราเป็นแฟนกันใช่ปะ หรือว่าอะไร ยังไง" เค้าไม่ตอบ โหยเราก็ใจแป้วสิ ก็เลยแกล้งกลบเกลื่อนไปว่า คิดเสียว่าไม่ได้ถาม แต่ความจริงนะคือเราอยากรู้มากเพราะเราคุยกะเค้าคนเดียวเลยอยากรู้ความเป็นไปได้ว่าจะคบกันแบบแฟนหรือป่าว ถ้าเค้าไม่คิดอะไรเราจะได้หยุดความคิดของตัวเองแล้วก็คุยกันในสถานะเพื่อนโดยที่เราไม่ได้มโนว่าเค้ารักเรา

ก็กลัวนะว่าเค้าจะหายไป แต่บางทีก็คิดว่าถ้าเค้าไม่คิดอะไรกับเราจริงๆเค้าก็น่าจะคุยกับเราต่อ มันสับสนไปหมด

อยากให้เพื่อนช่วยคิดหน่อยว่าจะถามดีไหม แล้วใช้คำถามยังไงดี???
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่