ตอนเรามีทุกอย่าง เราช่วยทุกคน รวมทั้งคนที่เรารัก พอวันนี้เราล้มจากการที่เราช่วยคนอื่น จนเป็นหนี้แทน การงานเสียหาย พี่น้องสร้างเรื่องให้ เห็นแก่ตัว ที่จะช่วยเรากลับ จนทำให้เราเสียทุกอย่าง บ้าน รถ หน้าที่การงาน ต้องยอม ที่เหลือให้กำลังใจเราคือแฟนเรา แต่จุดเริ่มต้นจากไม่ดีสำหรับการที่คบกันคือเราไม่มั่นใจ เขาแต่เรายอมเชื่อใจ เขาในทุกๆเรื่อง พอเริ่มผ่านจุดที่ล้มมาในระดับหนึ่ง การอึดอัดใจเริ่มเยอะขึ้น รถไม่มี บ้านไม่มี เงินเริ่มหมด การทะเลาะเริ่มมี ทั้งๆ ที่วันนั้นคนๆนี้ เริ่มมีงานเข้ามา บอกว่าจะต้องยืนด้วยกันต้องมีทุกอย่างเหมือนเดิม จากสิ่งที่เราเคยตกลงกันก่อนมีปัญหาจนล้ม เราต้องไม่วุ่นวายกับเขา ในพื้นที่เขาทุกอย่าง ไลน์ เฟส ถาม คือเราไม่มีสิทธิ์ถามเรื่องต่างๆของเขาเลย พอเกิดเรื่อง ทำให้เราเหมือนคิดว่าจะเป็นอย่างไง จะแย่กว่าเดิมไหม คิดตลอด สุดท้ายความคิดเริ่มค้านกับคำพูดของเขา เขาหาเงินมาได้ พอจ่ายเยอะขึ้นเริ่มมีปัญหา เราไม่เคยนั่งนิ่ง ช่วยรับผิดชอบ ค่าห้อง ทั้งหมด ก็แบ่งมาพอสมควร แต่มันเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ เริ่มมีคำพูดไม่ดีออกมาเยอะขึ้น เริ่มโยนความผิดให้กัน คิดเล็กคิดน้อย คิดทุกอย่างที่เริ่มจ่าย พูดทุกอย่าง จนไม่มีความสุข ก่อนหน้าตอนยังไม่มีปัญหา เขากูทำตัวไม่น่าไหวใจมาตลอด สุดท้ายสิ่งที่กลัวคือเกิดขึ้น เขาคุยกับคนอื่น กี่คนไม่รู้ สุดท้ายมานั่งกินข้าว มีคนโทรมา เขารีบรับๆต่อหน้าเรา พูดต่างจากที่พูดกับเรา กับเราเริ่มกูมาหลังจากมีปัญหาที่ล้ม เราก็ทน มา สุดท้ายเริ่มมีมาอีก 3-4 ครั้ง เขาบอกแบบมีเหตุผลที่นึกได้ พี่นั้นบางพี่นี้บ้าง สุดท้ายมารับหลังจากเริ่มทะเล่ะ บอกแฟนใหม่ คบกันเป็นแฟนแล้ว แล้วบอกเลิกเรา ทิ้งเราไปอยู่กับแม่เขา ให้เราอยู่คนเดียว แก้ไขเรื่องต่างๆคนเดียว ในระยะเวลาหนึ่ง แล้วเขาก็กลับมาบอกสงสาร แต่ก็ทำแบบนี้อีกหลายครั้ง เราเสียใจทุกครั้ง จะคุยกับใครก็ไม่ได้ แต่มาหลังๆ แยกกันอยู่ หลายเดือน เหมือนเลิกกัน ในสายตายญาติและเพื่อนเขา ว่าเลิกกัน แต่มาหาบ้าง แต่การมาที่บอกว่าหนัก คือ มีคำแรงๆ เริ่มเยอะขึ้น กูสมเพศ ดูเหมือนขอทาน อยู่ไปก็สร้างปัญหา สร้างความเดือดร้อน ให้คนรอบข้าง ไปตายดีกว่าถ้าเป็นแบบนี้ หรือไปบวชเถอะ บอกตรงๆว่าเสียใจนะ ตอนแรกๆ บอกจะไม่ทิ้งกัน สุดท้ายมาคบคนอื่นระหว่างมีเรา บอกว่าเพราะไม่มีปัญญาดูแลเหมือนแต่ก่อน ไม่มีปัญญาทำอะไร ก็ไม่มีสิทธิ์ แสดงความคิดเห็นห้ามพูด ต้องยอมให้เขาไปคบกัน เราก็รับกรรมไปคนเดียว ในระยะเวลาสั้นๆเขามีปัญหาทางนั้น ก็กลับมา บอกว่าเราดึงกลับมา มาขอโทษเรา ทำแบบนี้มาขอโทษ และให้อภัยมาตลอด รับปากจะไม่มีไม่ทำอีก แต่พอออกจากเราไปเขาทำได้เขาทำ ไม่เคยหยุด เราเหนื่อยนะ เสียใจ มาตลอด เขาไปคบคนอื่นมาบอกเราว่ารักคนนั้นรักคนนี้ มีปัญหากันมาปรึกษาเราจะทำอย่างไงเอาเขากับมา บอกตรงๆจิตใจคุณทำด้วยอะไร มาปรึกษาเรา มีทางไปมาบอกเลิกเราทุกครั้ง อยู่กับเราทำอะไรให้ขัดใจไม่ได้ ทักไลน์ ไปถามกว่าจะตอบนานมาก โทรไปตัดสายทิ้ง แต่อยู่กับเรารับต่อหน้า เห็นเราเป็นอะไร มาบอกว่าเราคือควาย ที่มาดูแลเองตอนแลก ไม่เคยขอ มาให้เอง มาช่วยเอง ไม่เคยขอ คืนที่เรารัก จะเอาอะไร จะกินอะไร ไม่เคยให้อด ต้องได้สิ่งดีๆ แต่กับกัน วันนี้เรากินข้าวบ้างไม่กินบ้าง อดเก็บเงินไว้จ่ายสิ่งต่างๆ เขาตัดการติดต่อเรามาวันนี้วันที่ 9 วัน นี้ไม่ใช้ครั้งแรก เพราะเขากลับไปอยู่กับแม่เขามา5-6 เดือนแล้ว ทั้งๆอยู่ห่างกันแค่ 2โล เขาไม่มีเวลาให้เราแล้ว ที่เสียใจ มากๆ คือเดือนนี้วันเกิดเรา มานัดจะพาไปทำบุญ แต่สุดท้ายให้รอ เพราะจะให้เราออกไปเจอ ไม่เข้ามารับ สุดท้ายวันเกิด ที่ขอแค่วันเดียว ในรอบ 365 วัน ขอวันเดียว ยังไม่ได้เลย ทั้งๆ ทุกวันเราต่องแบกรับตลอดที่ผ่านมา จากมีจนล้ม ไปส่ง9:00  ไปรับ 16:00  กินข้าว ประมาณ 1 ชม. หลังจากนั้น เล่นเฟสจนถึง ตี1-2 ทุกวัน ตื่น8:00 อาบน้ำแต่งตัว เป็นแบบนี้มาตลอด ให้เราทน รับไม่ได้ก็เลิก ทนไม่ได้ก็เลิก ห้ามถามห้ามพูด พอถามบอกเลิกไปอยู่บ้านแม่ เป็นแบบนี้มาตลอด วันนี้ผมเลว ผมไม่ดี ไม่มีอะไรดี ให้ความสุขเขาไม่ได้ เพราะผมไม่มีเงิน ไม่มีรถ ให้นั่ง จนทุกๆคำพูดออกมาหมด หลังจากวันเกิด เขาบอกเราว่าไม่เคยรักเรา ไม่เคยผูกพันธ์ กับเรา ตอนนี้สมเพศ มากกว่าสงสาร เราทนหน้าด้านมาจนถึงวันนี้เพราะเขาเคยบอก ว่าถ้าตอนเลาะหรือพูดอะไรออกมาอย่าเชื่อ ให้เชื่อว่า จะไม่ทิ้งกัน จะยืนด้วยกันอีกครั้ง และที่สำคัญ เขารู้ว่าเรารักเขามาก เราขาดเขาไม่ได้ ซึงมันก็เป็นความจริง เราถึงให้อภัยมาตลอด ทำไม่เขาไม่เคยมองความผิดตัวเองเลย ไม่ให้ถามเรื่องที่เขาทำผิดมา บอกจบๆห้ามพูด เราทนมาตลอด เราอยากตัดเขาออกไปจากชีวิต ทำไม่เราทำไม่ได้ หรือ เราต้องตาย แบบที่เขาบอกจริงๆ  เราอยากละบายออกมาบ้างเก็บไว้นานพูดกับเขาๆก็ด่า เขาไม่เคยผิด คนผิดคือเราทั้งหมด