ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนว่า มนุษย์พี่แม่ก็คือ...มนุษย์ป้า ที่สวยและน่ารักที่สุดคนนึงที่เราเคยเจอมา(ประชด)
สำหรับเรา เรื่องแบบนี้มันคือปัญหาระดับชาติ และทำร้ายจิตใจ ทำให้เราไม่อยากไปทำงานมากๆเลยนะ
(เพื่อนๆว่า เราควรปล่อยผ่าน หรือควรทำอย่างไร...บางทีก็แอบรู้สึกอยากเปลี่ยนงานหนีเลย)
เกริ่นนำ...เราเพิ่งเปลี่ยนบริษัทได้ไม่กี่เดือนที่ผ่านมา ก็เจอดีซะแล้ว ตอนแรกนึกว่าเป็นแค่คำล่ำลือเล่าต่อกันมา
---------
แนะนำตัวละคร:: ขอให้ชื่อว่า...
^^พี่ดาวเรือง*** (ตัวเอกของเรื่อง)
-พี่สาวเป็นผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าสวย น่ารัก และเลิศเลอที่สุดในบริษัท(ในจินตนาการมโนนึกคิดเพ้อภพสามโลกของตัวนางเอง)
-พี่สาวเป็นระดับบังคับบัญชาของหน่วยงานนึง ซึ่งลูกน้องรัก(รัก...ษาสภาพจิตใจของตัวเองกัน)
-พี่สาวเป็น ผญ ตัวน้อยๆใสๆน่ารัก จบจากสถาบันชั้นนำของเมืองไทย น่าจะประมาณ 15-20ปีที่แล้ว
-เป็น ผญ ปากหวาน หวานกว่าน้ำตาลไหม้นิดนึง
-ชาติที่แล้วนาง(น่าจะ)เกิดเป็นไก่ เพราะนางจิกเก่ง ยิ่งกว่าไก่จิกเมล็ดข้าว
^^ส่วนเรา ขอแทนตัวเองชื่อว่า :: น้องต่ำต้อย
--------
เรื่องของเรื่องเกิดจากเราทำบุญมาดีในชาติที่แล้วของเรา เลยได้โคงานกับพี่ดาวเรือง พี่สาวคนสวยแสนน่ารักที่คน90%โหวต
(90%โหวตให้ออกไปจากชีวิต 10%ที่เหลือยังไม่เคยเจอะเจอความน่ารักของนาง)
ซึ่งเป็นงานที่ไม่มีใครๆในทีมอยากทำ ไม่อยากแม้จะแตะต้องถ้าเป็นของพี่ดาวเรืองแสนสวยคนนี้
เข้าเรื่องเถอะ...เหตุการณ์ที่เราโดนเพราะเราขอข้อมูลเพื่อมาทำงานsupportนางนั่นแหละ
เราเป็นคนที่ไม่กล้าตัดสินใจทำอะไร ถ้าไม่มีเหตุผล เอกสาร หรือรายละเอียดอะไรประกอบที่ชัดเจนบอกเลย...
___วันแรกแห่งสวรรค์บัญชาก็เกิดขึ้นหลังได้รับภาระกิจอันยิ่งใหญ่
ต่ำต้อย: พี่ดาวเรือง รบกวนถามงานนี้หน่อยได้ไหม พอดีไม่ชัวร์เลย (บอกรายละเอียดไป แค่ไม่บอกตัวเลข)
พี่ดาวเรือง: ขอโทษนะ วันๆไม่ได้มีงานนี้งานเดียว จะจำได้ปะคะ อยากได้อะไรเมล์มา
(โอเคด๊ายยยย คิดในใจเก็บไว้เป็นข้อมูลด้วย เข้าทางแหละเทอววววว์)
รวบรวมข้อมูลคำถามเฟ้ยยยย อยากรู้อะไร ถามอะไรส่งไปให้หมด จบแน่ๆ (คิดในใจ)
หลังจากส่งเมล์ไปไม่กี่เสี้ยววินาที เสียงน่ารักของพี่ดาวเรืองโทกลับมาฟะเห้ยยย ตอบคำถามที่ถามไปแน่ๆ
(โอ้ยไหนใครบอกพี่ดาวเรืองเยอะ เราคนนึงแหละไม่เชื่อ อันนี้ความคิดหลังจากได้ยินเสียงที่เรียกชื่อเรา)
พี่ดาวเรือง: น้องต่ำต้อยคะ น่ารักจังเลยส่งรายละเอียดให้พี่ไวเชียว พอดีพี่จะบอกว่าคำว่า สังเกตุที่เขียนมา จริงๆที่ถูกต้องไม่มี สระอุ เนอะ คราวหลังตรวจสอบด้วยนะคะก่อนส่ง...วางสาย ตื้ดๆๆๆๆๆ (โทรมาแค่นี้จริงๆ สำคัญมากบริษัทขาดทุนแย่เลยเขียนผิด เฮ้อออ)
น้องต่ำต้อย: ทำได้เพียงอ้าปากโชว์ฟันผุอยู่ที่โต๊ะทำงานโดยไม่สามารถทันตอบโต้อะไร(คือกำลัง งง ว่าข้อมูลที่ขอไม่ได้อะไรเลย)
(เดี๋ยวนะ!!! หนูต้องกำลังคุยกับเพื่อนครูลิลลี่ หรือไม่นักก็นักพิสูจน์อักษรอยู่แน่ๆ สะพรึงมาก)....โอเค๊ต้องสู้ ต้องเอาข้อมูลมาให้ได้
ผ่านวันนี้ไป ยังคงรักษาสภาพจิตใจได้ เพราะพยายามคิดบวกไม่คิดอะไร.... จะคิดอะไรได้ พี่ดาวเรือง นิสัยน่ารักขนาดนี้(หราาาาา)
___และแล้วก็มีวันที่สองก็ถือกำเนิด ระหว่างยืนอยู่ในห้วงแห่งความสุข ผู้คนจอแจ
พี่ดาวเรือง: เป็นงายยย งานพี่เป็นไง โอเคชิมิ ได้วันนี้ชิมิ (เสียงไสยๆน่ารัก โอ้ย ผญ อะไรไสยแบ๊วๆขนาดนี้)
น้องต่ำต้อย: สามารถสรุปงานได้ตามเมล์ที่แจ้งไป
พี่ดาวเรือง: อุ้ย คุณพี่ลืมวันไปได้ไง ขำตามจริตเวเนฯ....น้องต่ำต้อยคะ จำไว้นะ อย่ามาเยอะกะพี่ บอกให้ทำอะไรก็ทำ พี่ไม่ชอบคนมาถามอะไรเยอะคะ ทำเท่าที่มี สั่งอะไรก็ทำๆไป
น้องต่ำต้อย: อึ้งสิครับ อารมณ์เปลี่ยนไปภายในไม่ถึง 10.99วินาที (แบบนี้ตรูจะปรับสภาพจิตใจได้อย่างไร ฮืออออ จิตใจเริ่มบอบช้ำมากๆ)
((คำถามคี๊ออออ...การที่ต้องการยืนยันข้อมูลให้แน่ชัด เรียกว่าความเยอะหรอ...ตอนนี้เริ่มเชื่อคำล่ำลือ)
เดี๋ยวมาต่อวันต่อไป.....
พี่ดาวเรือง...มนุษย์พี่แม่ผู้น่ารัก(ในสถานประกอบการ)
สำหรับเรา เรื่องแบบนี้มันคือปัญหาระดับชาติ และทำร้ายจิตใจ ทำให้เราไม่อยากไปทำงานมากๆเลยนะ
(เพื่อนๆว่า เราควรปล่อยผ่าน หรือควรทำอย่างไร...บางทีก็แอบรู้สึกอยากเปลี่ยนงานหนีเลย)
เกริ่นนำ...เราเพิ่งเปลี่ยนบริษัทได้ไม่กี่เดือนที่ผ่านมา ก็เจอดีซะแล้ว ตอนแรกนึกว่าเป็นแค่คำล่ำลือเล่าต่อกันมา
---------
แนะนำตัวละคร:: ขอให้ชื่อว่า...
^^พี่ดาวเรือง*** (ตัวเอกของเรื่อง)
-พี่สาวเป็นผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าสวย น่ารัก และเลิศเลอที่สุดในบริษัท(ในจินตนาการมโนนึกคิดเพ้อภพสามโลกของตัวนางเอง)
-พี่สาวเป็นระดับบังคับบัญชาของหน่วยงานนึง ซึ่งลูกน้องรัก(รัก...ษาสภาพจิตใจของตัวเองกัน)
-พี่สาวเป็น ผญ ตัวน้อยๆใสๆน่ารัก จบจากสถาบันชั้นนำของเมืองไทย น่าจะประมาณ 15-20ปีที่แล้ว
-เป็น ผญ ปากหวาน หวานกว่าน้ำตาลไหม้นิดนึง
-ชาติที่แล้วนาง(น่าจะ)เกิดเป็นไก่ เพราะนางจิกเก่ง ยิ่งกว่าไก่จิกเมล็ดข้าว
^^ส่วนเรา ขอแทนตัวเองชื่อว่า :: น้องต่ำต้อย
--------
เรื่องของเรื่องเกิดจากเราทำบุญมาดีในชาติที่แล้วของเรา เลยได้โคงานกับพี่ดาวเรือง พี่สาวคนสวยแสนน่ารักที่คน90%โหวต
(90%โหวตให้ออกไปจากชีวิต 10%ที่เหลือยังไม่เคยเจอะเจอความน่ารักของนาง)
ซึ่งเป็นงานที่ไม่มีใครๆในทีมอยากทำ ไม่อยากแม้จะแตะต้องถ้าเป็นของพี่ดาวเรืองแสนสวยคนนี้
เข้าเรื่องเถอะ...เหตุการณ์ที่เราโดนเพราะเราขอข้อมูลเพื่อมาทำงานsupportนางนั่นแหละ
เราเป็นคนที่ไม่กล้าตัดสินใจทำอะไร ถ้าไม่มีเหตุผล เอกสาร หรือรายละเอียดอะไรประกอบที่ชัดเจนบอกเลย...
___วันแรกแห่งสวรรค์บัญชาก็เกิดขึ้นหลังได้รับภาระกิจอันยิ่งใหญ่
ต่ำต้อย: พี่ดาวเรือง รบกวนถามงานนี้หน่อยได้ไหม พอดีไม่ชัวร์เลย (บอกรายละเอียดไป แค่ไม่บอกตัวเลข)
พี่ดาวเรือง: ขอโทษนะ วันๆไม่ได้มีงานนี้งานเดียว จะจำได้ปะคะ อยากได้อะไรเมล์มา
(โอเคด๊ายยยย คิดในใจเก็บไว้เป็นข้อมูลด้วย เข้าทางแหละเทอววววว์)
รวบรวมข้อมูลคำถามเฟ้ยยยย อยากรู้อะไร ถามอะไรส่งไปให้หมด จบแน่ๆ (คิดในใจ)
หลังจากส่งเมล์ไปไม่กี่เสี้ยววินาที เสียงน่ารักของพี่ดาวเรืองโทกลับมาฟะเห้ยยย ตอบคำถามที่ถามไปแน่ๆ
(โอ้ยไหนใครบอกพี่ดาวเรืองเยอะ เราคนนึงแหละไม่เชื่อ อันนี้ความคิดหลังจากได้ยินเสียงที่เรียกชื่อเรา)
พี่ดาวเรือง: น้องต่ำต้อยคะ น่ารักจังเลยส่งรายละเอียดให้พี่ไวเชียว พอดีพี่จะบอกว่าคำว่า สังเกตุที่เขียนมา จริงๆที่ถูกต้องไม่มี สระอุ เนอะ คราวหลังตรวจสอบด้วยนะคะก่อนส่ง...วางสาย ตื้ดๆๆๆๆๆ (โทรมาแค่นี้จริงๆ สำคัญมากบริษัทขาดทุนแย่เลยเขียนผิด เฮ้อออ)
น้องต่ำต้อย: ทำได้เพียงอ้าปากโชว์ฟันผุอยู่ที่โต๊ะทำงานโดยไม่สามารถทันตอบโต้อะไร(คือกำลัง งง ว่าข้อมูลที่ขอไม่ได้อะไรเลย)
(เดี๋ยวนะ!!! หนูต้องกำลังคุยกับเพื่อนครูลิลลี่ หรือไม่นักก็นักพิสูจน์อักษรอยู่แน่ๆ สะพรึงมาก)....โอเค๊ต้องสู้ ต้องเอาข้อมูลมาให้ได้
ผ่านวันนี้ไป ยังคงรักษาสภาพจิตใจได้ เพราะพยายามคิดบวกไม่คิดอะไร.... จะคิดอะไรได้ พี่ดาวเรือง นิสัยน่ารักขนาดนี้(หราาาาา)
___และแล้วก็มีวันที่สองก็ถือกำเนิด ระหว่างยืนอยู่ในห้วงแห่งความสุข ผู้คนจอแจ
พี่ดาวเรือง: เป็นงายยย งานพี่เป็นไง โอเคชิมิ ได้วันนี้ชิมิ (เสียงไสยๆน่ารัก โอ้ย ผญ อะไรไสยแบ๊วๆขนาดนี้)
น้องต่ำต้อย: สามารถสรุปงานได้ตามเมล์ที่แจ้งไป
พี่ดาวเรือง: อุ้ย คุณพี่ลืมวันไปได้ไง ขำตามจริตเวเนฯ....น้องต่ำต้อยคะ จำไว้นะ อย่ามาเยอะกะพี่ บอกให้ทำอะไรก็ทำ พี่ไม่ชอบคนมาถามอะไรเยอะคะ ทำเท่าที่มี สั่งอะไรก็ทำๆไป
น้องต่ำต้อย: อึ้งสิครับ อารมณ์เปลี่ยนไปภายในไม่ถึง 10.99วินาที (แบบนี้ตรูจะปรับสภาพจิตใจได้อย่างไร ฮืออออ จิตใจเริ่มบอบช้ำมากๆ)
((คำถามคี๊ออออ...การที่ต้องการยืนยันข้อมูลให้แน่ชัด เรียกว่าความเยอะหรอ...ตอนนี้เริ่มเชื่อคำล่ำลือ)
เดี๋ยวมาต่อวันต่อไป.....