สวัสดีค่ะ นี่เป็นการตั้งกระทู้ครั้งแรกในชีวิตเลย ถึงขั้นต้องเริ่มสมัครสมาชิกก่อนเลยทีเดียว -"- สาเหตุที่ต้องมาตั้งเนื่องจากปมของตัวเองที่ไปเกาหลีในช่วงวันที่ 20-25 ม.ค.59 ซึ่งปีนี้ก็เป็นปีที่ 3 แล้วที่ไปเกาหลีด้วยตนเองกับเพื่อนแก๊งค์เดิม เพิ่มเติมคือไปอีกแล้ว!! แล้วทุกปีที่ไปก็จะต้องไปต่างจังหวัดด้วยโดยสลับกับการเที่ยวในโซล โดยปีนี้เลือกที่จะไป งานตกปลาน้ำแข็งเมืองฮวาชอน นั่นเอง โดยจัดที่เมืองฮวาชอน จังหวัด คังวอน ซึ่งงานนี้จะจัดเดือนมกราคมของทุกปี โดยในปีนี้จัดระหว่างวันที่ 9-31 ม.ค. 59

แต่พอเริ่มหาข้อมูลปรากฎว่าข้อมูลต่างๆยังมีน้อยมากทั้งเรื่องการเดินทาง การตกปลาในงาน การซื้อบัตร ฯลฯ ก็ต้องเอามาประกอบกันทั้งจากเพจอสท.เกาหลีบ้าง ตามที่มีคนเคยรีวิวไว้บ้าง ดูรูปจาก instagram บ้าง เพื่อหาทางไปยังไงจะรอด และสุดท้ายก็ดั้นด้นไปถึงจนได้ หลังจากกลับมาจึงเกิดความคิดว่า เอามาทำรีวิวดีกว่า เผื่อจะมีคนที่กำลังอยากไป จะได้ศึกษาไว้เป็นข้อมูลนะคะ (แต่ขอออกตัวก่อนว่า รูปที่ถ่ายนี้ ตอนถ่ายตอนแรกยังไม่ได้ตั้งใจถ่ายเพื่อจะเอามาทำรีวิวนะคะ เพิ่งจะอยากทำตอนกลับมาค่ะ แต่อย่างไรก็ตามจะพยายามใส่รูปที่เอื้อประโยชน์กับเพื่อนๆทุกคนนะคะ)
เอาละค่ะ มาเริ่มกันเลย จุดเริ่มต้นการเดินทางในการออกต่างจังหวัดของเราก็ต้องใช้บริการรถบัสข้ามจังหวัด โดยต้องมาขึ้นที่ สถานี Dong Seoul Bus Terminal ซึ่งอยู่ที่รถไฟใต้ดินสายสีเขียวลงสถานี Gangbyeon (หมายเลขสถานี 214) ทางออกที่ 4 ตรงจุดนี้ไม่ต้องกลัวหลงนะคะ เพราะพอออกจากทางออก 4 แล้ว มันจะบังคับให้เราต้องข้ามถนนค่ะ ซึ่งมองไปฝั่งตรงข้ามจะเห็นตึกใหญ่ๆเลยซึ่งคือ สถานีรถบัส Dong Seoul Bus Terminal นั่นเองค่ะ ไม่ต้องกลัวค่ะ มีคนออกทางออกนี้เยอะ คนรอข้ามถนนก็เยอะ ตามๆเค้าไปได้เลยค่ะ พอเข้าไปในตัวสถานีแล้ว บรรยากาศก็เหมือนหมอชิตบ้านเรานี่แหละค่ะ ที่เป็นช่องขายตั๋วเยอะๆ แต่ที่ไม่เหมือนก็คือ ภาษาค่ะ มีแต่ภาษาเกาหลี
คือนี่พออ่านภาษาเกาหลีออกนะคะ แต่พอมันเต็มพรืดไปหมดทุกช่องก็เกิดอาการ "ไม่อ่านดีกว่า" แล้วต้องทำยังไงคะ หาเจ้าหน้าที่สิคะ เจ้าหน้าที่ที่หน้าตาเป็นมิตรสัก 1 คน แล้วเอาโบร์ชัวร์งาน หรืออะไรก็ได้ ที่บอกชื่องานที่เราจะไป ถ้าเค้าดูแล้วไม่เข้าใจ เราก็ชี้เมือง ฮวาชอน Hwacheon (화천) ไปเลยค่ะ เราต้องไปช่องนี้ให้ได้ ไม่นานเค้าก็จะผายมือบอกเราให้ออกมา... ไม่ใช่ค่ะ!! บอกเราว่าเราต้องไปตรงไหน และนี่ก็คือช่องขายตั๋วไปสถานี ฮวาชอน เอาเป็นว่าอยู่เหนือช่องขายตั๋วหมายเลข 16 แล้วกันนะคะ เห็นมั้ยคะ ชื่อเมืองพร้อมราคา 13,900 วอน ราคาต่อเที่ยวนะคะ ซึ่งเป็นอันว่าถูกต้องค่ะ
เข้าไปซื้อตั๋วเลยค่ะ สปีกโคเรี่ยนฝึกภาษาไป ฮวาช่อน ถ้าเค้าเข้าใจก็โอเค ถ้าไม่เข้าใจก็ชี้ชื่อเมืองนี้ตามเอกสารค่ะ บอกจำนวนคนที่จะไป ซึ่งโดยปกติเค้าจะให้เวลารถเที่ยวต่อไปที่กำลังจะออกมาอยู่แล้ว แต่ถ้าเรายังไม่ไปเที่ยวนี้ก็ขอเลื่อนรอบได้เหมือนบ้านเราค่ะ แต่มันยากใช่มั้ยคะ เราไปรอบที่เค้าจัดมาให้ดีกว่าค่ะ จัดการจ่ายเงิน 13,900 วอน/เที่ยว/คน แล้วเค้าก็จะออกตั๋วมาให้ หน้าตาเป็นแบบนี้ เชครายละเอียดในตั๋วว่าออกจุดหมายปลายทางของเราถูกต้อง Dongseoul ---> Hwacheon วันเดินทางถูกต้อง
เวลาออกรถ ตรงนี้ขีดเส้นใต้หนาแล้วทำตัวทึบเลยนะคะว่าต้องรีบดู เพราะนี่เคยเจอตอนไปขึ้นรถอะไรสักอย่าง แล้วรถจะออกใน 8 นาที!!! วิ่งกันลืมแก่เลยค่ะ หมายเลขที่นั่ง และหมายเลขชานชาลาที่ต้องไปขึ้นรถ ถ้าเห็นเวลายังเหลือ รีบไปชานชาลาก่อนดีกว่าค่ะ อย่าเพิ่งชะล่าใจทำเหมือนว่าเคยมานะคะ เพราะบางทีชานชาลาอาจอยู่ไกลค่ะ
การออกจากตัวสถานีมาชานชาลาก็ไม่ยากค่ะ เหมือนกับหมอชิตหรือจากสนามบินบ้านเรานี่แหละค่ะ คือตามประตูทางออกเค้าจะมีหมายเลขไว้ เราก็หาประตูที่บอกเลขชานชาลาของเรา ซึ่งในทีนี้คือชานชาลาที่ 36
จากนั้นก็แค่เดินไปให้ถึงชานชาลาค่ะ พอถึงแล้วก็เชคป้ายอีกทีว่าไปเมืองที่เราจะไปแน่นะ ไม่หลอกนะ
หลังจากนั้นก็แค่รอเวลาค่ะ ถ้าดูแล้วเราไม่ตกรถแน่ ตอนนี้อยากไปตุนน้ำ ตุนเสบียง เข้าห้องน้ำอะไรก็ว่าไป แต่อย่าลืมนะคะ ว่าต้องมารอรถ"ก่อนเวลา" เชื่อว่าหลายๆคนคงจะเคยได้ยินกันมาบ้างแล้วว่ารถเกาหลีออกตรงเวลามาก ซึ่งก็จริงๆค่ะ จากที่เคยขึ้นมาทุกครั้ง ตั้งแต่สมัยไปซกโซ ออกตรงเวลาจริงค่ะ อย่างคราวนี้รถออก 9.05 9.05 นี่คือถอยออกเลย เท่ากับว่าถ้าเรามายืนอยู่ข้างล่างเวลา 9.05 นี่อาจจะต้องโบกหรือวิ่งตามไปนะคะเพราะเค้าถอยออกแล้ว ซึ่งไม่แน่ใจเหมือนกันว่าถ้าเราวิ่งตามไปจะได้ขึ้นหรือไม่ ยังไม่เคยลองและยังไม่เห็นมีคนทำด้วยค่ะ ไปต่างประเทศรัดกุมเข้าไว้ค่ะมันไม่เหมือนบ้านเรา ไม่เกิดปัญหาจะดีที่สุดค่ะ รสบัสเกาหลีค่อนข้างดีค่ะ เบาะกว้างใหญ่ มีฮีทเตอร์ วิวระหว่างออกจากโซลค่ะ ได้มารูปเดียว เพราะหลับตลอดจนถึงที่หมาย ><
ใช้เวลาเดินทาง 2.40 ชม. ก็เดินทางมาถึงจุดหมายค่ะ รถจะมาจอดที่นี่เลย Hwacheon Bus Terminal
ชื่นชมกับสถานีไปสักหน่อย ค่อยๆเดินดูแผนที่ ซึ่งจากตรงนี้ไม่เคยมีคนบอกไว้นะคะว่าออกจากสถานีแล้วต้องเลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวาไปสถานที่จัดงานตรงไหน และขอโทษด้วยนะคะเราก็ไม่สามารถบอกได้ในรีวิวนี้เช่นกัน 555 ก็บอกแล้วว่าตอนแรกยังไม่กะทำรีวิว ตรงนี้พลาดอย่างแรง แต่จากที่ดูในแผนที่ต่อไปนี้อันนี้ถ่ายที่สถานีเลยนะคะ จะมองเห็นสถานที่จัดงานอยู่ไม่ไกลเลย ตรงที่เป็นคลองคดเคี้ยวนั่นแหละค่ะ เลยดูแล้วคิดว่าเดินผ่านเมืองตรงไหนไปก็ได้ค่ะ ถึงเหมือนกัน ว่าแล้วก็เดินค่ะ เดินชมเมืองไปคุยกันไป ยังไงก็ถึงงานค่ะ หรือจะเรียก taxi ไปก็ได้ เค้าว่า 5 นาทีถึง แสดงว่าไม่ไกลใช่มั้ยคะ พวกเราจึงเดินค่ะ!!
จากสถานีจะเห็นว่าเค้าก็โปรโมทงานนี้เหมือนกัน
เดินมาเรื่อยๆ ถ้าถึงตรงนีก็เป็นอันว่ามาถูกทางแล้วค่ะ ตามรูปที่เห็นใน IG บ่อยๆ กลางคืนเค้าเปิดไฟสวยงามดีนะคะ
ระหว่างก็จะมีร้านขายอุปกรณ์ตกปลาในงานต่างๆด้วยนะคะ เป็นเบ็ดอันเล็กๆ เก้าอี้นั่ง จะซื้อหรือไม่ซื้อจากตรงนี้ก็ได้ค่ะ เพราะในงานก็มีขายเช่นกัน
เดินมาจนเจอถนนใหญ่ที่มีสัญลักษณ์แบบนี้คือเรามาถึงงานแล้วค่ะ ข้ามถนนไปก็เจองานแล้ว
เดินลงมาแล้วก็จะเริ่มเห็นบรรยากาศงานแล้วค่ะ
ทีนี้ก็มาถึงจุดสำคัญแล้วค่ะ คือเราต้องหาที่ขายตั๋วให้เจอ ซึ่งที่นี่เค้าจะแยกที่ขายตั๋วระหว่างคนเกาหลีกับนักท่องเที่ยวต่างชาตินะคะ เราต้องหาบูทขายตั๋วสำหรับต่างชาติให้เจอ ระหว่างทางก็จะเจอบูทขายอาหาร แต่อย่าเพิ่งไปสนใจมันค่ะ เราจะมากินมันในตอนหลัง
ซึ่งจากการหน้าแตกมาแล้ว เลยทำให้ทราบว่าบูทที่ขายตั๋วสำหรับต่างดาวแบบพวกเราจะอยู่ฝั่งตรงข้ามกับที่เราเดินลงมาค่ะ สำหรับคนที่ “เดิน” มาจากสถานีรถบัสนะคะคิดว่าน่าจะมาลงฝั่งเรากับเดียว แต่ถ้านั่ง taxi มา ไม่แน่ใจว่า taxi จะพาไปส่งฝั่งโน้นเลยหรือเปล่า
เนี่ยอ่าค่ะ ตรงไหนลงเป็นทางเดินข้ามไปได้ก็ไปเลยค่ะ แต่ตรงนี้ต้องระวังให้มากๆเลยนะคะ เพราะพื้นลื่นมากกกกกค่ะ ลานสเก็ตดีๆนี่เอง โปรดจงใช้วิชายิมนาสติกที่ดูมาทรงตัวให้มั่น
เดินถึงมาบูทสำหรับขายตั๋วให้นักท่องเที่ยวแล้วค่ะ หน้าตาเป็นแบบนี้ก็จัดการเข้าไปซื้อตั๋วเลยค่ะ ราคา 8,000 วอน/คน
ซึ่งเค้าจะมีอุปกรณ์มาให้เราดังนี้ บัตรติดตัวสำหรับเข้าโซนที่เค้ากำหนดไว้ คือที่นี่คนมาเยอะมาก เค้าจึงต้องจัดโซนให้คนลงค่ะ แบ่งๆพื้นที่กันไป ถุงสำหรับใส่ปลาที่ตกได้ แล้วคูปองเงิน 5,000 วอนค่ะ นี่แหละค่ะที่ดี้ดีย์ ค่าตั๋ว 8,000 ได้คืนมา 5,000 สำหรับไว้ใช้จ่ายในงานค่ะ เช่น ซื้ออาหาร ซื้อเบ็ดตกปลา ค่าเครื่องเล่น แต่พวกเราเลือกที่จะใช้ซื้อเบ็ดตกปลาค่ะ ซึ่งก็ขายเราดักอยู่หน้าประตูนั่นเอง เหมือนจะอันละ 2,500 นะคะ ถ้าจำไม่ผิด
จากนั้นก็เดินลงโซนเราตามในบัตรโลดดด เค้าจะเจาะรูที่พื้นน้ำแข็งไว้ให้แล้ว เราก็ไปหารูที่ว่างแล้วไปทำบาปกันคร่าา แต่รูที่ว่านี้ไม่มีการเป็นเจ้าของกันอย่างใดนะคะ คือถ้าเราหย่อนเบ็ดลงไปแล้ว รู้สึกหลุมนี้ไม่ค่อยมีปลา เราหันไปรูอื่น ก็จะมีคนอื่นมาตกหลุมเราเมื่อกี้แบบถาวรเลยก็ได้ ว่าแล้วก็ตกๆมันเข้าไปค่ะ ซึ่งปลาที่นี่ตัวใหญ่แบบตกใจเลยค่ะ คือใหญ่แบบ... สงสารมันค่ะ แต่ก็ทำใจค่ะ ประสบการณ์ชีวิต คือถ้าเป็นปลาตัวเล็กๆเราอาจจะไม่รู้สึกผิดมากไงคะ (หรอ)
** เนี่ยอ่าค่ะบูทสำหรับซื้อตั๋วของต่างชาติจะอยู่ฝั่งนี้ที่เห็นรถบัสจอดอยู่ด้านบน ไม่รู้จะบอกให้สังเกตุยังไงดี
ต่อไปจะเป็นบรรยากาศในการตกปลาของจริงแล้วค่ะ
[CR] พกแต่ใจไปงานตกปลาน้ำแข็งเมืองฮวาชอน เกาหลีใต้
แต่พอเริ่มหาข้อมูลปรากฎว่าข้อมูลต่างๆยังมีน้อยมากทั้งเรื่องการเดินทาง การตกปลาในงาน การซื้อบัตร ฯลฯ ก็ต้องเอามาประกอบกันทั้งจากเพจอสท.เกาหลีบ้าง ตามที่มีคนเคยรีวิวไว้บ้าง ดูรูปจาก instagram บ้าง เพื่อหาทางไปยังไงจะรอด และสุดท้ายก็ดั้นด้นไปถึงจนได้ หลังจากกลับมาจึงเกิดความคิดว่า เอามาทำรีวิวดีกว่า เผื่อจะมีคนที่กำลังอยากไป จะได้ศึกษาไว้เป็นข้อมูลนะคะ (แต่ขอออกตัวก่อนว่า รูปที่ถ่ายนี้ ตอนถ่ายตอนแรกยังไม่ได้ตั้งใจถ่ายเพื่อจะเอามาทำรีวิวนะคะ เพิ่งจะอยากทำตอนกลับมาค่ะ แต่อย่างไรก็ตามจะพยายามใส่รูปที่เอื้อประโยชน์กับเพื่อนๆทุกคนนะคะ)
เอาละค่ะ มาเริ่มกันเลย จุดเริ่มต้นการเดินทางในการออกต่างจังหวัดของเราก็ต้องใช้บริการรถบัสข้ามจังหวัด โดยต้องมาขึ้นที่ สถานี Dong Seoul Bus Terminal ซึ่งอยู่ที่รถไฟใต้ดินสายสีเขียวลงสถานี Gangbyeon (หมายเลขสถานี 214) ทางออกที่ 4 ตรงจุดนี้ไม่ต้องกลัวหลงนะคะ เพราะพอออกจากทางออก 4 แล้ว มันจะบังคับให้เราต้องข้ามถนนค่ะ ซึ่งมองไปฝั่งตรงข้ามจะเห็นตึกใหญ่ๆเลยซึ่งคือ สถานีรถบัส Dong Seoul Bus Terminal นั่นเองค่ะ ไม่ต้องกลัวค่ะ มีคนออกทางออกนี้เยอะ คนรอข้ามถนนก็เยอะ ตามๆเค้าไปได้เลยค่ะ พอเข้าไปในตัวสถานีแล้ว บรรยากาศก็เหมือนหมอชิตบ้านเรานี่แหละค่ะ ที่เป็นช่องขายตั๋วเยอะๆ แต่ที่ไม่เหมือนก็คือ ภาษาค่ะ มีแต่ภาษาเกาหลี
คือนี่พออ่านภาษาเกาหลีออกนะคะ แต่พอมันเต็มพรืดไปหมดทุกช่องก็เกิดอาการ "ไม่อ่านดีกว่า" แล้วต้องทำยังไงคะ หาเจ้าหน้าที่สิคะ เจ้าหน้าที่ที่หน้าตาเป็นมิตรสัก 1 คน แล้วเอาโบร์ชัวร์งาน หรืออะไรก็ได้ ที่บอกชื่องานที่เราจะไป ถ้าเค้าดูแล้วไม่เข้าใจ เราก็ชี้เมือง ฮวาชอน Hwacheon (화천) ไปเลยค่ะ เราต้องไปช่องนี้ให้ได้ ไม่นานเค้าก็จะผายมือบอกเราให้ออกมา... ไม่ใช่ค่ะ!! บอกเราว่าเราต้องไปตรงไหน และนี่ก็คือช่องขายตั๋วไปสถานี ฮวาชอน เอาเป็นว่าอยู่เหนือช่องขายตั๋วหมายเลข 16 แล้วกันนะคะ เห็นมั้ยคะ ชื่อเมืองพร้อมราคา 13,900 วอน ราคาต่อเที่ยวนะคะ ซึ่งเป็นอันว่าถูกต้องค่ะ
เข้าไปซื้อตั๋วเลยค่ะ สปีกโคเรี่ยนฝึกภาษาไป ฮวาช่อน ถ้าเค้าเข้าใจก็โอเค ถ้าไม่เข้าใจก็ชี้ชื่อเมืองนี้ตามเอกสารค่ะ บอกจำนวนคนที่จะไป ซึ่งโดยปกติเค้าจะให้เวลารถเที่ยวต่อไปที่กำลังจะออกมาอยู่แล้ว แต่ถ้าเรายังไม่ไปเที่ยวนี้ก็ขอเลื่อนรอบได้เหมือนบ้านเราค่ะ แต่มันยากใช่มั้ยคะ เราไปรอบที่เค้าจัดมาให้ดีกว่าค่ะ จัดการจ่ายเงิน 13,900 วอน/เที่ยว/คน แล้วเค้าก็จะออกตั๋วมาให้ หน้าตาเป็นแบบนี้ เชครายละเอียดในตั๋วว่าออกจุดหมายปลายทางของเราถูกต้อง Dongseoul ---> Hwacheon วันเดินทางถูกต้อง เวลาออกรถ ตรงนี้ขีดเส้นใต้หนาแล้วทำตัวทึบเลยนะคะว่าต้องรีบดู เพราะนี่เคยเจอตอนไปขึ้นรถอะไรสักอย่าง แล้วรถจะออกใน 8 นาที!!! วิ่งกันลืมแก่เลยค่ะ หมายเลขที่นั่ง และหมายเลขชานชาลาที่ต้องไปขึ้นรถ ถ้าเห็นเวลายังเหลือ รีบไปชานชาลาก่อนดีกว่าค่ะ อย่าเพิ่งชะล่าใจทำเหมือนว่าเคยมานะคะ เพราะบางทีชานชาลาอาจอยู่ไกลค่ะ
การออกจากตัวสถานีมาชานชาลาก็ไม่ยากค่ะ เหมือนกับหมอชิตหรือจากสนามบินบ้านเรานี่แหละค่ะ คือตามประตูทางออกเค้าจะมีหมายเลขไว้ เราก็หาประตูที่บอกเลขชานชาลาของเรา ซึ่งในทีนี้คือชานชาลาที่ 36
จากนั้นก็แค่เดินไปให้ถึงชานชาลาค่ะ พอถึงแล้วก็เชคป้ายอีกทีว่าไปเมืองที่เราจะไปแน่นะ ไม่หลอกนะ
หลังจากนั้นก็แค่รอเวลาค่ะ ถ้าดูแล้วเราไม่ตกรถแน่ ตอนนี้อยากไปตุนน้ำ ตุนเสบียง เข้าห้องน้ำอะไรก็ว่าไป แต่อย่าลืมนะคะ ว่าต้องมารอรถ"ก่อนเวลา" เชื่อว่าหลายๆคนคงจะเคยได้ยินกันมาบ้างแล้วว่ารถเกาหลีออกตรงเวลามาก ซึ่งก็จริงๆค่ะ จากที่เคยขึ้นมาทุกครั้ง ตั้งแต่สมัยไปซกโซ ออกตรงเวลาจริงค่ะ อย่างคราวนี้รถออก 9.05 9.05 นี่คือถอยออกเลย เท่ากับว่าถ้าเรามายืนอยู่ข้างล่างเวลา 9.05 นี่อาจจะต้องโบกหรือวิ่งตามไปนะคะเพราะเค้าถอยออกแล้ว ซึ่งไม่แน่ใจเหมือนกันว่าถ้าเราวิ่งตามไปจะได้ขึ้นหรือไม่ ยังไม่เคยลองและยังไม่เห็นมีคนทำด้วยค่ะ ไปต่างประเทศรัดกุมเข้าไว้ค่ะมันไม่เหมือนบ้านเรา ไม่เกิดปัญหาจะดีที่สุดค่ะ รสบัสเกาหลีค่อนข้างดีค่ะ เบาะกว้างใหญ่ มีฮีทเตอร์ วิวระหว่างออกจากโซลค่ะ ได้มารูปเดียว เพราะหลับตลอดจนถึงที่หมาย ><
ใช้เวลาเดินทาง 2.40 ชม. ก็เดินทางมาถึงจุดหมายค่ะ รถจะมาจอดที่นี่เลย Hwacheon Bus Terminal
ชื่นชมกับสถานีไปสักหน่อย ค่อยๆเดินดูแผนที่ ซึ่งจากตรงนี้ไม่เคยมีคนบอกไว้นะคะว่าออกจากสถานีแล้วต้องเลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวาไปสถานที่จัดงานตรงไหน และขอโทษด้วยนะคะเราก็ไม่สามารถบอกได้ในรีวิวนี้เช่นกัน 555 ก็บอกแล้วว่าตอนแรกยังไม่กะทำรีวิว ตรงนี้พลาดอย่างแรง แต่จากที่ดูในแผนที่ต่อไปนี้อันนี้ถ่ายที่สถานีเลยนะคะ จะมองเห็นสถานที่จัดงานอยู่ไม่ไกลเลย ตรงที่เป็นคลองคดเคี้ยวนั่นแหละค่ะ เลยดูแล้วคิดว่าเดินผ่านเมืองตรงไหนไปก็ได้ค่ะ ถึงเหมือนกัน ว่าแล้วก็เดินค่ะ เดินชมเมืองไปคุยกันไป ยังไงก็ถึงงานค่ะ หรือจะเรียก taxi ไปก็ได้ เค้าว่า 5 นาทีถึง แสดงว่าไม่ไกลใช่มั้ยคะ พวกเราจึงเดินค่ะ!!
จากสถานีจะเห็นว่าเค้าก็โปรโมทงานนี้เหมือนกัน
เดินมาเรื่อยๆ ถ้าถึงตรงนีก็เป็นอันว่ามาถูกทางแล้วค่ะ ตามรูปที่เห็นใน IG บ่อยๆ กลางคืนเค้าเปิดไฟสวยงามดีนะคะ
ระหว่างก็จะมีร้านขายอุปกรณ์ตกปลาในงานต่างๆด้วยนะคะ เป็นเบ็ดอันเล็กๆ เก้าอี้นั่ง จะซื้อหรือไม่ซื้อจากตรงนี้ก็ได้ค่ะ เพราะในงานก็มีขายเช่นกัน
เดินมาจนเจอถนนใหญ่ที่มีสัญลักษณ์แบบนี้คือเรามาถึงงานแล้วค่ะ ข้ามถนนไปก็เจองานแล้ว
เดินลงมาแล้วก็จะเริ่มเห็นบรรยากาศงานแล้วค่ะ
ทีนี้ก็มาถึงจุดสำคัญแล้วค่ะ คือเราต้องหาที่ขายตั๋วให้เจอ ซึ่งที่นี่เค้าจะแยกที่ขายตั๋วระหว่างคนเกาหลีกับนักท่องเที่ยวต่างชาตินะคะ เราต้องหาบูทขายตั๋วสำหรับต่างชาติให้เจอ ระหว่างทางก็จะเจอบูทขายอาหาร แต่อย่าเพิ่งไปสนใจมันค่ะ เราจะมากินมันในตอนหลัง
ซึ่งจากการหน้าแตกมาแล้ว เลยทำให้ทราบว่าบูทที่ขายตั๋วสำหรับต่างดาวแบบพวกเราจะอยู่ฝั่งตรงข้ามกับที่เราเดินลงมาค่ะ สำหรับคนที่ “เดิน” มาจากสถานีรถบัสนะคะคิดว่าน่าจะมาลงฝั่งเรากับเดียว แต่ถ้านั่ง taxi มา ไม่แน่ใจว่า taxi จะพาไปส่งฝั่งโน้นเลยหรือเปล่า
เนี่ยอ่าค่ะ ตรงไหนลงเป็นทางเดินข้ามไปได้ก็ไปเลยค่ะ แต่ตรงนี้ต้องระวังให้มากๆเลยนะคะ เพราะพื้นลื่นมากกกกกค่ะ ลานสเก็ตดีๆนี่เอง โปรดจงใช้วิชายิมนาสติกที่ดูมาทรงตัวให้มั่น
เดินถึงมาบูทสำหรับขายตั๋วให้นักท่องเที่ยวแล้วค่ะ หน้าตาเป็นแบบนี้ก็จัดการเข้าไปซื้อตั๋วเลยค่ะ ราคา 8,000 วอน/คน
ซึ่งเค้าจะมีอุปกรณ์มาให้เราดังนี้ บัตรติดตัวสำหรับเข้าโซนที่เค้ากำหนดไว้ คือที่นี่คนมาเยอะมาก เค้าจึงต้องจัดโซนให้คนลงค่ะ แบ่งๆพื้นที่กันไป ถุงสำหรับใส่ปลาที่ตกได้ แล้วคูปองเงิน 5,000 วอนค่ะ นี่แหละค่ะที่ดี้ดีย์ ค่าตั๋ว 8,000 ได้คืนมา 5,000 สำหรับไว้ใช้จ่ายในงานค่ะ เช่น ซื้ออาหาร ซื้อเบ็ดตกปลา ค่าเครื่องเล่น แต่พวกเราเลือกที่จะใช้ซื้อเบ็ดตกปลาค่ะ ซึ่งก็ขายเราดักอยู่หน้าประตูนั่นเอง เหมือนจะอันละ 2,500 นะคะ ถ้าจำไม่ผิด
จากนั้นก็เดินลงโซนเราตามในบัตรโลดดด เค้าจะเจาะรูที่พื้นน้ำแข็งไว้ให้แล้ว เราก็ไปหารูที่ว่างแล้วไปทำบาปกันคร่าา แต่รูที่ว่านี้ไม่มีการเป็นเจ้าของกันอย่างใดนะคะ คือถ้าเราหย่อนเบ็ดลงไปแล้ว รู้สึกหลุมนี้ไม่ค่อยมีปลา เราหันไปรูอื่น ก็จะมีคนอื่นมาตกหลุมเราเมื่อกี้แบบถาวรเลยก็ได้ ว่าแล้วก็ตกๆมันเข้าไปค่ะ ซึ่งปลาที่นี่ตัวใหญ่แบบตกใจเลยค่ะ คือใหญ่แบบ... สงสารมันค่ะ แต่ก็ทำใจค่ะ ประสบการณ์ชีวิต คือถ้าเป็นปลาตัวเล็กๆเราอาจจะไม่รู้สึกผิดมากไงคะ (หรอ)
** เนี่ยอ่าค่ะบูทสำหรับซื้อตั๋วของต่างชาติจะอยู่ฝั่งนี้ที่เห็นรถบัสจอดอยู่ด้านบน ไม่รู้จะบอกให้สังเกตุยังไงดี
ต่อไปจะเป็นบรรยากาศในการตกปลาของจริงแล้วค่ะ