เราพึ่งสมัครเข้าพันทิปมาค่ะ มีเรื่องอยากจะปรึกษา
เป็นเรื่องของเพื่อนร่วมห้องที่เราอยู่ด้วยในตอนนี้ค่ะ
เราเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยหนึ่งค่ะ เราอยู่กับเพื่อนร่วมห้องคนนี้มาสามปีแล้วค่ะ สนิทกันพอสมควร
แต่ก็มีปัญหาสะสมมาเรื่อยๆค่ะ
คือเราคิดว่าช่วงนี้เราเริ่มคิดมากค่ะ
เพื่อนห้องเราชอบยืมของๆเราตลอดค่ะ
ขอยกตัวอย่างเคสปัญหาที่เราคิดนะคะ
อย่างแรก เวลาเราซื้อของเข้ามาในห้องค่ะ เพื่อนเราจะมอง เช่นเราซื้อแยมสตรอเบอร์รี่มา วันถัดมาเขาจะซื้อขนมปังมากินกับแยมเรา โดยบอกกับเราว่าขอแย่งหน่อยขอกินหน่อย
แรกๆเราก็ไม่ได้ว่าอะไรค่ะ แบ่งๆกัน
แต่เดี๋ยวนี้เราว่ามันหนักขึ้นเรื่อยๆ
ตอนนี้เกิดขึ้นในหลายๆมื้อค่ะ(เกือบทุกมื้ออาหารที่เราซื้อมาทานที่ห้อง) เช่นเราซื้อส้มตำมา เขาจะมาขอกินด้วยคำสองคำเกือบทุกมื้อค่ะ
หรือว่าเวลาไปซื้อหมูทอดด้วยกัน เราเห็นแล้วว่าเพื่อนอยากกิน เราเลยถามว่าหารไหม เขาก็ตอบว่า ไม่เอาดีกว่า เดี๋ยวแย่งเราเอา ชิ้นเดียวเอง ตอนนี้เราเริ่มหลอนคำว่า เดี๋ยวแย่ง...กินดีกว่า
หรือว่าเวลาเราซื้อของใช้เข้าห้อง เขาจะทำเหมือนว่าของที่เราซื้อมาเป็นของส่วนกลางของห้อง อีกอย่างเวลายืมเขาไม่ค่อยจะทนุถนอมสิ่งของสักเท่าไหร่ค่ะ
แรกๆเราก็เข้าใจค่ะ เพราะเขามีปัญหาด้านการเงินทางบ้าน แต่เขาได้ทุนในการเรียน
ซึ่งจำนวนก็ใกล้เคียงหรือมากกว่าเงินที่เราได้จากครอบครัวรายเดือนค่ะ เราเองก็เกือบจะเดือนชนเดือนเหมือนกัน บางทีเลยเกิดความคิดว่าถูกเอาเปรียบอยู่ค่ะ
ปล.เขาเป็นคนที่ออกแนวพูดเก่ง เข้ากับคนง่ายค่ะ เวลามีปัญหาเขาก็คอยช่วยเรา เวลาเราคิดจะไม่ให้ยืมอะไรเลยไม่ค่อยกล้าปฏิเสธ ประมานว่ารู้สึกผิด ทำให้เราคิดว่าตัวเราเองเห็นแก่ตัวหรือเปล่า
เราควรแก้ไขปัญหาความคิดหรือความรู้สึกนี้อย่างไรดีคะ
มีปัญหาเรื่องเพื่อนค่ะ ควรทำอย่างไรดีคะ
เป็นเรื่องของเพื่อนร่วมห้องที่เราอยู่ด้วยในตอนนี้ค่ะ
เราเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยหนึ่งค่ะ เราอยู่กับเพื่อนร่วมห้องคนนี้มาสามปีแล้วค่ะ สนิทกันพอสมควร
แต่ก็มีปัญหาสะสมมาเรื่อยๆค่ะ
คือเราคิดว่าช่วงนี้เราเริ่มคิดมากค่ะ
เพื่อนห้องเราชอบยืมของๆเราตลอดค่ะ
ขอยกตัวอย่างเคสปัญหาที่เราคิดนะคะ
อย่างแรก เวลาเราซื้อของเข้ามาในห้องค่ะ เพื่อนเราจะมอง เช่นเราซื้อแยมสตรอเบอร์รี่มา วันถัดมาเขาจะซื้อขนมปังมากินกับแยมเรา โดยบอกกับเราว่าขอแย่งหน่อยขอกินหน่อย
แรกๆเราก็ไม่ได้ว่าอะไรค่ะ แบ่งๆกัน
แต่เดี๋ยวนี้เราว่ามันหนักขึ้นเรื่อยๆ
ตอนนี้เกิดขึ้นในหลายๆมื้อค่ะ(เกือบทุกมื้ออาหารที่เราซื้อมาทานที่ห้อง) เช่นเราซื้อส้มตำมา เขาจะมาขอกินด้วยคำสองคำเกือบทุกมื้อค่ะ
หรือว่าเวลาไปซื้อหมูทอดด้วยกัน เราเห็นแล้วว่าเพื่อนอยากกิน เราเลยถามว่าหารไหม เขาก็ตอบว่า ไม่เอาดีกว่า เดี๋ยวแย่งเราเอา ชิ้นเดียวเอง ตอนนี้เราเริ่มหลอนคำว่า เดี๋ยวแย่ง...กินดีกว่า
หรือว่าเวลาเราซื้อของใช้เข้าห้อง เขาจะทำเหมือนว่าของที่เราซื้อมาเป็นของส่วนกลางของห้อง อีกอย่างเวลายืมเขาไม่ค่อยจะทนุถนอมสิ่งของสักเท่าไหร่ค่ะ
แรกๆเราก็เข้าใจค่ะ เพราะเขามีปัญหาด้านการเงินทางบ้าน แต่เขาได้ทุนในการเรียน
ซึ่งจำนวนก็ใกล้เคียงหรือมากกว่าเงินที่เราได้จากครอบครัวรายเดือนค่ะ เราเองก็เกือบจะเดือนชนเดือนเหมือนกัน บางทีเลยเกิดความคิดว่าถูกเอาเปรียบอยู่ค่ะ
ปล.เขาเป็นคนที่ออกแนวพูดเก่ง เข้ากับคนง่ายค่ะ เวลามีปัญหาเขาก็คอยช่วยเรา เวลาเราคิดจะไม่ให้ยืมอะไรเลยไม่ค่อยกล้าปฏิเสธ ประมานว่ารู้สึกผิด ทำให้เราคิดว่าตัวเราเองเห็นแก่ตัวหรือเปล่า
เราควรแก้ไขปัญหาความคิดหรือความรู้สึกนี้อย่างไรดีคะ