อ่านหัวกระทู้แล้วอาจจะงงนะครับ แต่ว่าขอเล่าให้ฟังว่า น้าผมมีลูก 2 คน พี่ชายเป็นคนที่แม่เนี่ย ตีและว่าบ่อยมาก คือสั่งสอนแบบว่าเต็มที่อะ เชื่อฟังพ่อแม่ ตอนนี้เป็นทหารอนาคตดีมาก ๆ ลูกคนเล็ก เป็นผู้ชาย มีนิสัยที่ไม่เหมือนเด็ก คือมีความคิดล้ำกว่าเพื่อน  ต้องคุยกับผู้ใหญ่ถึงจะคุยได้ เขาคุยแต่เรื่องการเมือง ประวัติศาสตร์ สังคมโลก ทฤษฎีทางวิทยาศาสตร์  วิจารณ์รัฐบาล (ผมนี่แบบ ยังอึ้งเลย = =)  พ่อแม่ว่าเขาเรื่องที่โดนแม่ใช้ไปเอาของ ของมันหนักมาก แล้วทำท่าทางไม่พอใจ (เป็นร้านขายของ) แม่ก็ด่าว่า อย่ามาทำท่าทางยังงี้ต่อหน้าลูกค้านะ ไม่พอใจก็ไปข้างบน เขาสวนกลับมาว่า "ถ้าไปข้างบน เดี๋ยวก็หาเรื่องมาว่ากันอีกว่า วัน ๆ ไม่ทำมาหากินอะไรเลย นอนกินบ้านกินเมือง ได้ยินเสียงบ่นนี้แล้วน่าเบื่อ"
แม่ก็บอกว่า มุงยอกย้อนหรอ "ย้อนตรงไหนพูดเรื่องจริงทั้งนั้น" แม่ก็บอกว่า "มุงระวังนะ เถียงพ่อเถียงแม่ ชีวิตไม่มีทางเจริญหรอก" เขาก็สวนกลับไปว่า "ไร้สาระ ความเจริญของตัวผมเกี่ยวอะไรกับปากพ่อแม่ มันอยู่ที่ตัวผมนี่ ผมเป็นผู้กำหนดชีวิตตัวเอง ไม่ใช่พ่อแม่ พ่อแม่มีแค่ชี้นำให้เท่านั้น" น้าผมนี่นิ่งเงียบไปเลย น้าชอบมานั่งร้องไห้ระบายให้ฟังว่า ลูกคนนี้อะ สั่งสอนไม่ได้เลย แตะก็ไม่ได้ เขาชอบบอกพ่อแม่ว่า "ไม่ต้องมาสอน ผมรู้ดี" ผมก็เลยตีสนิทหลานคนนี้ พยายามอ่านประวัติศาสตร์เพื่อคุยกับเขา ถถถถ ได้ฟังความคิดของเขาแล้วเรารู้สึกว่า เด็กคนนี้เขาไม่รับความคิดพ่อแม่เลย แต่ชีวิตเขาปกติดีมาก ไปโรงเรียนก็เล่นกับเพื่อนเฮฮา (คุยไร้สาระได้ ตลกได้) เขาเป็นคนที่ตลกมาก เพื่อนรัก เพื่อนเยอะมากก เพราะเป็นคนเข้าสังคมง่ายมาก มีวาทศิลป์ในการพูด เป็นเด็กที่ครูรักมาก เขาเก่งทั้งภาษา พูดได้หลายภาษา วิทยาศาสตร์ก็เก่ง ครูนี่แย่งตัวไปแข่งงานวิชาการตลอด ใช้ง่าย มารยาทเรียบร้อย แต่ครูไม่กล้าว่าเด็กคนนี้ เพราะเขาจะย้อนกลับมาในแบบที่พูดไม่ออกอะไรประมาณนั้น เฟซบุ๊กนี่โพสแต่ละอย่างกลัวโดน พรบ.คอม แซวนายก แซวสภา คือแบบโพสเรื่องความรักก็ได้นะ = = เป็นคนที่นับถือพุทธนะ เขาเข้ากิจกรรมทางศาสนาตลอด แต่ไม่เชื่อเรื่องบาป (โดยเฉพาะบาปที่เกิดจากพ่อแม่) แต่เขาไม่เคยลักเล็กโขมยน้อย คือเอาง่าย ๆ ถ้าไม่นับตอนอยู่กับพ่อแม่เขาเปนเด็กโคตรดีอะ  แล้วคิดว่าเด็กคนนี้เป็นคนยังไงครับ (เอาแค่เป็นคนยังไงนะครับ)
(เด็กคนนี้อายุ 15 อยู่ ม.3)