คือ เมื่อก่อนตอนเราเด็กๆ( ประถม ป.2 ) แม่มีปัญหาทางจิต(โรคซึมเศร้า) เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย โวยวาย ทะเลาะกับพ่อบ่อยๆ แต่พ่อเราเป็นคนซื่อสัตย์ต่อแม่มาก ไม่ว่าแม่จะเป็นอะไรยังไง พ่อเราก็ไม่เคยคิดที่จะทิ้งแม่ไปเลย......เพื่อนบ้านใกล้กันรู้ก็เอาไปล้อไปป่าวประกาศให้เพื่อนๆคนอื่นๆฟัง ว่าแม่เราเป็นบ้า เราเสียใจมากๆค่ะ ตอนนั้นเราต้องแอบนอนร้องไห้ทุกวัน ไม่อยากไปโรงเรียน อยากจะฆ่าตัวตาย เก็บไปคิดไปเครียดคนเดียว เราไม่อยากบอกใคร เรากลัวว่าบอกใครคงไม่มีใครเชื่อ หรือมาหัวเราะเยาะปัญหาของเรา เอาเรื่องแม่เราไปพูดต่อ เราไม่ต้องการให้ใครพูดอะไรแบบนี้ใส่แม่เรา แม่เราไม่ได้เป็นบ้า ท่านเครียด ท่านเป็นโรคซึมเศร้า โรคที่เกิดจากสารในสมองผิดปกติ ไม่ได้เป็นบ้า!!! ท่านควบคุมตัวเองไม่ได้!!!! แม่ใครๆ ใครก็รักนะคะ .....เราเลยเลือกที่จะเงียบและเก็บความรู้สึกแย่ๆนั้นไว้คนเดียว .......จากที่เราเคยเป็นเด็กตั้งใจเรียน อยากเรียนหนังสือ กลายเป็นเด็กขี้เกียจ การบ้านไม่ทำ ไม่ตั้งใจเรียน เรียนไม่รู้เรื่อง โดนครูตีหลายครั้ง ทุกๆวันจนมือด้าน เราไม่ร้องไห้ค่ะ พยายามทนต่อ ก็อายนะคะ อายที่โดนตีต่อหน้าเพื่อนทั้งห้อง แต่จิตใจเรามันไม่อยากทำอะไรแล้วค่ะ มีแต่ความเครียด.....จนวันหนึ่ง เราเครียดมากๆ จนเป็นโรคเครียดลงกระเพาะ จนปัจจุบันนี้ มันพัฒนาจนเป็น "ไมเกรน" หมอบอกว่าเราเป็นไมเกรนตอนไปตรวจล่าสุดค่ะ พ่อเราพูดว่าตัวแค่นี้เป็นไมเกรนเหรอ ส่วนแม่(ตอนนี้ดีขึ้น แต่ยังไม่หายขาดนะคะ) ท่านเครียดค่ะ เครียดเรื่องเรา บอกเราเป็นนู้นเป็นนี่ หาแต่เรื่องเสียเงินเสียทอง บางทีก็ว่าเราโกหกบ้างล่ะ แต่คือเราปวดจริงๆค่ะ เราท้อ เราเหนื่อย เราเสียใจมาก...... ส่วนอาการคือปวดหัวตุบๆตรงขมับ 2 ข้างหรือข้างเดียว ต้องนอน เดินแล้วมีจี๊ดค่ะ เราต้องเอียงหัวเดิน หรือนอนบางทียังปวดเลยค่ะ เคยปวดอย่างหนักสุด 2 วันเต็ม เราทรมานมากๆ ....ต้องซื้อยาที่สามารถกินได้เพียงอาทิตย์กว่าๆ ในราคา 80 up มากินทุกๆวัน ไม่ก็อาจจะพึ่งเจลลดไข้ด้วย (มันก็ดีค่ะยาตัวนี้ 1 ชั่วโมงหายเลย)......... ด้วยความที่ตอนเด็ดเราเป็นคนเ็บกดและไม่สู้คน โตมาเราก้าวร้าว หยาบคาย ชอบตะโกน - กรี๊ด - อาละวาดเวลาโมโห ต่อสู้ใช้ความรุนแรงด้วยค่ะ เราควบคุมตัวเองไม่ได้เลย แต่บางทีเราก็รู้สึกแย่และผิด ที่เราเป็นแบบนี้ ......
เราควรทำยังไงดีคะ เราควรรีบๆเรียนให้จบแล้วแยกตัวไปอยู่คนเดียวดีไหมคะ เราคิดว่าเราเป็นภาระค่ะ เราควรทำอย่างไรดี...?
เรื่องทั้งหมดนี้ไม่ใช่เรื่องแต่งแต่อย่างไร มันเป็นประสบการณ์แย่ๆในชีวิตที่เราเจอมา และเราก็พยายามลืม แต่ไม่สามารถมันได้เลย
ขอคำแนะนำดีๆจากผู้ใหญ่หลายๆท่านนะคะ รับฟังทุกความเห็นค่ะ
มีวิธีการรักษาโรคซึมเศร้าที่แม่เราเป็นไหมคะ แม่เราดื้อยาค่ะ ชอบกินเบียร์ กินแล้วเปลี่ยนไปเป็นคนละคน
ขอบคุณค่ะ
เราท้อและน้อยใจมากๆ จะทำยังไงดีคะ
เราควรทำยังไงดีคะ เราควรรีบๆเรียนให้จบแล้วแยกตัวไปอยู่คนเดียวดีไหมคะ เราคิดว่าเราเป็นภาระค่ะ เราควรทำอย่างไรดี...?
เรื่องทั้งหมดนี้ไม่ใช่เรื่องแต่งแต่อย่างไร มันเป็นประสบการณ์แย่ๆในชีวิตที่เราเจอมา และเราก็พยายามลืม แต่ไม่สามารถมันได้เลย
ขอคำแนะนำดีๆจากผู้ใหญ่หลายๆท่านนะคะ รับฟังทุกความเห็นค่ะ
มีวิธีการรักษาโรคซึมเศร้าที่แม่เราเป็นไหมคะ แม่เราดื้อยาค่ะ ชอบกินเบียร์ กินแล้วเปลี่ยนไปเป็นคนละคน
ขอบคุณค่ะ