ไว้ใจจนควาย

คบกับแฟนได้4เดือนกว่ามันมีความสุขนะแต่อยู่บนความไม่ชัดเจน ตั้งแต่คบกันมาเราไม่เคยยุ่งเรื่องส่วนตัวเขารหัสเฟสก็ไม่ขอโทรศัพท์ก็ไม่เคยเช็ค หลังๆเขาทำตัวไม่ค่อยว่างเราไม่โทไปก็ไม่โทมาเฟสก็นานๆทีตอบ จนวันนั้นเราจับได้ว่าเขากับแฟนเก่านัดเจอกัน พอเราถามเขาก็ให้คำตอบว่าแม่แฟนเก่าไม่สบายเขาเลยไปเยี่ยม เราก็ไว้ใจไม่ได้ติดใจอะไร สองอาทิตย์ต่อมาวันนั้นเรานอนบ้านแฟนอยู่ๆ ก็มีผู้หญิงโทรไลน์มา แต่แฟนเราไม่รับ เราเลยถามทำไมไม่รับเขาก็บอกว่าเพื่อนโทมาคงชวนไปกินเหล้า แต่คือผู้หญิงโทรไลน์จิกๆเลย จนแฟนเราปิดเครื่อง เราก็ถามทำไมไม่คุยถ้าเพื่อนถามไปถามมาจนแฟนเราบอกว่าคนที่เคยคบก่อนที่จะมาคบกับเรามันโทรมายืมเงิน ( ในความคิดเรานะแฟนเราแถมากถึงจะไม่มีเงินเลยจริงๆก็คงไม่กล้าโทไปยืมเงินแฟนเก่าหรอก) จนทะเลาะกันเราเลยกลับบ้าน แฟนเราก็ขอตามขอโทษจนเราใจอ่อนคืนนี้ด้วย เขาบอกจะไม่มีอะไรแบบนี้อีกเราก็ไว้ใจเชื่อใจ จนมาถึงวันที่เขาจะไปทหาร (คือแฟนเราติดทหาร) เขาบอกให้เรารอ อย่ามีคนอื่น เราก็รอพอเขาเปิดเยี่ยมญาติเราก็ไปทุกอาทิต
วันนั้นก่อนกลับแฟนบอกว่าเดี๋ยวเข้าเฟสไว้ให้เอาไว้คุยกับพวกเพื่อนๆแฟน เผื่อเขาจะมาเยี่ยม  ปกติเราจะไม่ชอบเชคเฟสเชคอะไรเพราะว่าไว้ใจไม่รู้ตอนนั้นคิดยังไงเลยกดดูพวกข้อความในเฟสแฟนเรา ก็คิดอยู่นะถ้าคุยหรือมีคนอื่นจริงๆคงลบหมดแล้วแหละคงไม่กล้าให้เฟสแบบนี้หรอก  ดูไปดูมาก็เจอแชทผู้หญิงคุยกันเดือนกว่าๆ มีไปรับไปส่ง ชวนกันไปเที่ยว ที่สำคัญได้กันแล้ว ตอนนั้นจุกอ้ะ แล้วไม่ได้มีแค่คนนี้ที่ไปหา ไปเที่ยวด้วยกัน ความรู้สึกมันแบบที่ผ่านเราเป็นอะไรกับเขา เพราะว่าไว้ใจเชื่อใจมากไปหรอกถึงได้โง่ตั้งนาน



#ความรู้สึกมันพังมากจากที่มั่นใจเริ่มไม่มั่นใจ
คนอื่นๆก็บอกให้เลิกเถ้อะมันไม่ใช่แค่ครั้งเดียว
อยากเลิกนะแต่มันผูกพันไปแล้ว