ผมเป็นนักศึกษาตอนนี้ก็ปี 3 แล้ว เข้ามาในคณะวิทยาศาสตร์ เพราะไม่อยากเรียนหมอหรือสายสาธา จริงๆที่บ้านอยากให้เรียน แต่ผมก็คิดว่าเรียนหมอละผมไม่ไหวแน่นอน ด้วยความที่ผมเป็นนักเรียนสายวิทย์ประกอบกับทำคะแนนวิชาคณิตศาสตร์ได้ดีกว่าวิชาอื่นๆ เลยคิดจะเข้ามาเรียนคณิตศาสตร์ ปี1 ยังไม่เท่าไรครับ เพราะยังเป็นวิชาพื้นฐาน แต่พอย่างเข้าเทอม 2 วิชาภาคเริ่มมา ผมก็เริ่มท้อใจ จนบางครั้งต้องโทรไปหาที่บ้านและร้องไห้บ่อยๆครับ จนบางครั้งมีความรู้สึกขึ้นมาว่า จะทำตัวแบบไม่สนใจอะไรแล้ว แต่ก็ทำแบบนั้นไม่ได้สงสารคนทางบ้านด้วย เลยต้องกัดฟันจนมาถึง ปี 3 นี่แหละครับ ตอนนี้ผมก็ค่อนข้างเฉยๆกับวิชาที่เรียนนะครับ ( เฉยๆ นี่คือ เริ่มปรับตัวได้ ไม่เครียดเท่าไร แต่ก็ยังโง่เหมือนเดิม) แต่ในใจผมก็ยังอยากเรียนคณะที่ผมตั้งใจจะซื่วตอน ปี 1 คือ คณะเศรษฐศาสตร์นะครับ
ผมก็ไม่ได้เรียนเก่งมาก เรียนพอผ่านๆไปครับ แต่ก็ไม่ใช่ว่าไม่สนใจเลยนะครับ จนตอนนี้ผมรู้สึกว่าผมยังลังเลและก็ยังอาวรณ์ที่ตอน ม.6 ไม่ยอมคิดให้รอบคอบก่อนที่จะยื่นคะแนนเข้ามา แต่ก็นั่นหละครับ ที่บ้านก็ไม่ยอมให้ซิ่ว เพราะกลัวว่าคนอื่นจะมองผมล้มเหลวในชีวิต ทุกวันนี้เลยต้องกัดฟันเรียนต่อไป
ป.ล. ผมอาจจะเขียนวกวน ขอโทษด้วยนะครับ TT
เรียนมา 3 ปี เหมือนจะไม่ไหวจริงๆ
ผมก็ไม่ได้เรียนเก่งมาก เรียนพอผ่านๆไปครับ แต่ก็ไม่ใช่ว่าไม่สนใจเลยนะครับ จนตอนนี้ผมรู้สึกว่าผมยังลังเลและก็ยังอาวรณ์ที่ตอน ม.6 ไม่ยอมคิดให้รอบคอบก่อนที่จะยื่นคะแนนเข้ามา แต่ก็นั่นหละครับ ที่บ้านก็ไม่ยอมให้ซิ่ว เพราะกลัวว่าคนอื่นจะมองผมล้มเหลวในชีวิต ทุกวันนี้เลยต้องกัดฟันเรียนต่อไป
ป.ล. ผมอาจจะเขียนวกวน ขอโทษด้วยนะครับ TT