เนื่องจากเห็นป้ายว่ามีงานเททองหล่อพระหลวงพ่อโสธร ก็เกิดปิติในใจว่าอยากจะทำบุญ จะมีโอกาสได้ทำบุญหล่อพระ
และยังเป็นพระศักดิ์สิทธิ์คู่บ้านคู่เมือง จึงมีความตั้งใจอยู่แล้ว เมื่อไปที่วัดก็ทำบุญรับเป็นเจ้าภาพตามปกติ เขียนแผ่นทอง
ทองแท่งเพื่อเอาไปหล่อ และมากกว่านั่นก็เอาสร้อยเงินแท้ที่ซื้อเตรียมไว้เพื่อหล่อพระโดยเฉพาะ 1 เส้นมาให้หล่อด้วย
(ปกติจะซื้อเตรียมไว้หล่อพระหลายเส้น เมื่อมีงานหล่อพระที่ไหนก็จะเอามาหล่อที่ละเส้น) เราเอาไปมอบให้เจ้าอาวาท
ท่านก็มีเมตตาถามชื่อ แล้วประกาศชื่อเราออกไมค์ว่าเราเอาสร้อยเงินมาร่วมหล่อพระด้วย
ขณะที่ทำพิธีเราเห็นเจ้าหน้าที่หลอมโลหะ เอาแท่งทอง แผ่นทองที่ญาติโยมเขียนทั้งหมดรวมสร้อยเงินของเราเอาไปไว้
ในกะละมังข้างเตาหลอม ไม่เอาใส่เตาหลอม วัตถุมงคลที่เจ้าอาวาทปลุกเสกแล้วจะเอาหลอมด้วยก็อยู่ในนั้น
จนทำพิธีเสร็จเททองหล่อเรียบร้อย เราเดินไปดูที่กะละมังนั้นมีฝาปิดอยู่แต่ไม่สนิท ซึ่งเห็นวัตถุต่างๆ ยังอยู่เหมือนเดิม
เราจึงเกิดเศร้าหมองว่าทำไมวัตถุเหล่านั้นไม่อยู่ในองค์พระ สร้อยเงินแท้ที่เราตั้งใจจะหล่อเป็นมวลสารองค์หลวงพ่อโสธร
เราพยายามคิดว่าแค่ไปร่วมทำบุญร่วมพิธีก็ได้บุญ แล้วจิตที่เศร้าหมองไม่รู้ทำยังไง ห่วงหาในวัตถุชิ้นนั้นแล้วถ้าเป็นทองแท้หล่ะ
ทำยังไงดีคะ อยากได้หลักธรรมดี ๆ ช่วยแนะนำในเรื่องนี้ด้วยค่ะ ถ้าวัตถุนั้นหลอมอยู่ในองค์พระเราคงปิติยินดีด้วยมาก