ม่านเสน่หา บทที่ 1 (ตอนที่3) สวรรค์ชั้น 7

"ยังน่ะ ก็รอกินพร้อมกันอยู่ เลยลงมารีดผ้า น้าดวงคงอยู่โรงพยาบาลอีกหลายวัน แล้วก็นั่งคุยอยู่กับพี่อ้น วันนี้เราคงต้องหาอะไรง่ายๆกินกัน" เธอว่า พลางหันไปทางพี่อ้น ตั้งใจว่าจะชวนกินข้าวเย็นด้วยกัน ก็พบว่าเขาเลิกทำตัวแข็งทื่อเสียแล้ว เปลี่ยนท่าเป็นนั่งไขว่ห้างหลวมๆ อีกทั้งยังทำหน้าทำตาเหมือนคนเพิ่งอิ่มข้าว แต่ทว่าไฟฉายด้ามจิ๋วที่เธอยื่นให้เมื่อครู่ ยังเปิดอยู่ พี่อ้นคงลืมปิด