ไทย - อินโดนีเซีย 1-2 ------- บทเรียนอันซ้ำซากของซิโก้

ว่าจะตั้งกระทู้เขียนตั้งกะเมื่อคืนหลังบอลจบ แต่ไม่สามารถจะเขียน เกรงว่าจะเต็มไปด้วยความเซ็ง และ รุนแรง กลัวกระทู้จะปลิว-*-

ตอนนี้ไปวิ่งออกกำลังกายกลับมา รู้สึกคิดไรได้หลายอย่าง แต่ความเสียใจยังมีอยู่


ไทย - อินโดนีเซีย 1-2 ------- บทเรียนอันซ้ำซากของซิโก้

AFF Suzuki Cup หรือที่เรียกว่า บอลถ้วยอาเซียน สำหรับคนอื่นๆ อาจจะมงว่าเป็นบอลนอกสายตาบ้างล่ะ บอลรองๆ ไม่เน้นบ้างละ ซึ่งมันก็จริงเพราะเรามีรายการคัดบอลโลกที่สำคัญมาก

แต่มันไม่ใช่สำหรับประเทศเพื่อนบ้านเรานะสิ

ผมว่าบอลรายการนี้ มันคือสุดยอดแห่งศักดิ์ศรี ความแก่งแย่ง ความชี้เป็นชี้ตาย เป็นดั่งการรับรองผ่าน อย ว่า ประเทศใดที่ได้ครองถ้วยนี้
ถือว่าเป็น "จ้าวอาเซียน" นะสิ
เนื่องจาก ในระดับเอเชีย หรือระดับโลก มันไม่มีการการันตีเป็นถ้วยหรือรางวัลอะไร อย่างมากก็คะแนนแร้งกิ้ง ซึ่งก็ด้อยกว่าประเทศที่เก่งๆจากทวีปอื่น
รายการนี้ถึงสำคัญ เต็มไปด้วยความมันส์ ความดิบเถื่อน มีสตอรี่ ดราม่า ให้เชือดเฉือนตลอด บลัฟกันไปมา ข้าเก่งกว่า เอ็งกาก เป็นต้น ทั้งๆที่พอระดับคัดบอลโลก กลับไม่ค่อยดุเดือดซะงั้น

และที่สำคัญ ทุกประเทศจ้องล้มแต่"พี่ไทย"เราเป็นพิเศษ ยังกะเป็นข้อสอบมหาลัยหรือเข้านายร้อย ปานว่าถ้าผ่านนะลูก ไปได้ดิบได้ดี เป็นเจ้าเป็นนายคนนะลูกเอ้ย ช้างศึกล้มที แห่แหนทั้งประเทศ เป็นวีรบุรุษกันหมด ดูจากที่ผ่านๆมาก็รู้

เราอาจจะมองว่าเค้าไม่พัฒนา แต่จริงๆแล้วเราเองก็ดีใจไม่แพ้กันหรอกเมื่อตอน2014 เพราะมันคือการปลดแอก เป็นจุดเริ่มต้นแห่งความสำเร็จ ก่อนที่จะรวบรัดเบ็ดเสร็จในบอลซีเกมส์และถล่มเวียดนามในคัดบอลโลก

ประเทศอื่นๆก็เหมือนกัน มองออกถึงความล้ำค่าในถ้วยนี้เช่นกัน ถึงอยากได้นักได้หนา

นั่นแหละถึงเป็นจุดเริ่มต้นของความมุ่งมั่น
2014ไทยเรามาแบบUnderdog เล่นด้วยใจประสานเป็นหนึ่ง ทุกคนท๊อปฟอร์มถวายใจกันเล่น กำเนิดดาราอาเซียนกันให้พรึ่บ คว้าชัยแบบหวุดหวิด

คิดไปต่างๆนาๆว่าพ้นระดับอาเซียน
นั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นแห่งหายนะเช่นกัน
ลืมไปแล้ว่าแพ้มาเลย์ในบ้านหวุดหวิด2-3 เตะนอกบ้านยังยิงไม่ค่อยจะได้

ผมหงุดหงิดใจตั้งกะตอนจัดทีมละ จัดแบบมั่วไปหมด ลองนุ่นนี่ ลองแล้วมีประโยชน์ไม่ว่า แต่ก็รู้สึกว่าไม่เคยเต็มร้อยสักนัด มีไม่กี่คนที่มุ่งมั่นกับการเอาชนะ
ก็เพราะคิดไปว่าพ้นระดับนี้แล้ว จุดอ่อนเลยยิ่งเห็นชัด ความเหวอของกองหลังมีให้เห็นตลอด ถ้าสิงคโปร์กะฟิลิปปินส์คมๆ เราอาจไม่ได้มาฟินถึงตอนนี้ก็ได้

ยิ่งเรื่อง เกริกฤทธิ์ กับ มงคล ผมไม่เคยดูถูกนะ ว่าเค้าไม่เก่ง แต่คนมันฟอร์มตกอะเห้ย ก็ต้องดรอปไปสิ คุณก็รู้อยู่แก่ใจ คุณไปดื้อดึง ลงในนัดอิรัก แล้วเป็นไง พอโดนยิงก็รีบแก้ ยิ่งตอกย้ำว่าคุณรู้ตัวเองอยู่แล้ว พอมาเจอนัดอินโด ผมคิดว่าจะเล่นแบบตอนเมียนมาร์ พอเห็นเกริกฤทธิ์ พร้อมระบบ 4-3-3 พอก็ทราบชะตากรรมของอุ้มมุ้ยแล้วว่าต้องเหนื่อยอีกนัดแน่ๆ แล้วก็นั่นไง พอ 1-1 1-2 เปลี่ยนตัวที่เค้าด่าๆกันเลย ยิ่งตอกย้ำคุณรู้คุณดื้อ เป็นบทเรียนที่ซ้ำซาก

ยอมรับว่าเมื่อคืน โกรธอะ เซ็ง ทีมชาติในนัดนั้นมันไม่ใช่สนามคัดเด็กหรือเตะเรียกฟอร์มอุ่นเครื่องนะเฟ้ย
ถ้าอยากให้เรียกฟอร์ม มันเป็นหน้าที่ของสโมสรเจ้าตัวเค้า ถ้ามันไม่ใช่ก็อย่าเพิ่งฝืนรั้น

ผมรำคาญเกรียนคีย์บอร์ดนะ และผมก็รู้ว่าโค้ชเล่นกับจิตวิทยาดีมาก แต่กับทีมชาติมันไม่ใช่สนามประลองอีโก้ของตนเอง มันคือการคัดเลือก วางแผน ทำหน้าที่ของตนเองให้ดีที่สุดในการแข่งขันไม่ใช่เหรอ แบบนี้ทำให้ผมอยากเป็นเกรียนบ้างละ เหอๆ

ขอร้องล่ะครับ นัดที่จะถึงนี้ช่วยทำให้ศรัทธาผมกลับมาเหอะ ทำให้ได้เหมือนตอนเจอออส ชนะเค้าให้ได้ให้สมกับที่คุณพูดว่าจะยกระดับบอลอาเซียน

และขอล่ะ ยอมรับความผิดพลาดตนเองไม่ใช่เรื่องเจ็บปวดอะไร คุณอาจจะมองว่ามีปัญหาส่วนตัวอยู่(ลูกเข้ารพ)ทั้งอุ้มด้วย(ภรรยาเข้ารพ)
แต่เชื่อเหอะคนไทยพร้อมที่จะเข้าใจและอยู่เคียงข้างให้กำลังใจคุณตลอด ขอให้โค้ชคิดได้เท่านั้นแหละ รับรองทีมชาติไทยสู้ได้อยู่แล้ว ดูอย่างญี่ปุ่นสิ เค้าเจ็บปวดกับการแพ้ แต่ก็มาฮึดสู้ใส่เต็มกับไทย เรียกศรัทธากลับมา ไม่มีอ่อนข้อใดๆ

สู้ๆนะครับ อย่าให้มีบทเรียนซ้ำซากอีก

ปล.ยาวมากต้องขอโทษจริงๆ อารมณ์มาเต็ม...
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่