ตามหัวข้อเลยค่ะ
เริ่มเลยนะคะ
เราเป็นพี่สะใภ้ค่ะ แฟนเรามีน้องชายคนนึง อยู่กินด้วยกันแล้ว คือเรามาทีหลัง เรากับน้องชายแฟนก็ไม่เคยคุยกันหรอกค่ะนานๆคุยทีแต่ก็ไม่เคยมีปัญหากัน เราท้องแฟนเราอยากให้อยู่คนเดียวเลยให้มาอยู่บ้านแม่สามี เราก็มาอยู่ ตอนแรกกลัวมาก อารมแบบแม่ผัวลูกใภ้ ต้องตีกัน อะไรประมานนั้น เราท้องแต่เราพยายามทำนุ่นนี่ ล้างจานถูบ้านนั่นนี่ ไม่ให้เขาว่าได้ แต่มันไม่ใช่ แม่สามีดีกับเรา จนคลอด เวลาผ่านไป เรากับแม่สามีสนิทกันมาก เรียกได้ว่ามีอะไรคุยกันได้
ทุกอย่างดูแฮบปี้มาก จนน้องสะใภ้นางจะกลับมาอยู่ ต้องบอกก่อนว่าตอนแรกนางอยู่ที่บ้านนี้ แต่ก่อนที่เราจะมาอยู่ นางกลับไปอยู่บ้าน ตอนแรกเราดีใจนะจะได้มีเพื่อนคุย พอนางมาอยู่ นางตื่นที บ่าย เรียกได้ว่าไม่เย็นไม่ออกจากห้อง ถึงเวลาออกมากิน เสร็จก็เข้าห้อง วันสองวันเราก็คิดว่าคงเหนื่อยการเดินทางหรือไร บ้านไม่ได้ไกลกันขนาดนั้น นั่งรถชั้วโมงเดียวถึง จากวันเป็นอาทิตย์ จนแม่สามีมาบ่นให้เราฟัง เรื่องนางไม่ทำไม่จับงานบ้าน เสื้อผ้าลูกใส่เสร้จก็กองไว้เดี๋ยวแม่ผัวมาเก็บไปซัก เรียกได้ว่าไม่เคยเห็นกวาดบ้าน จะกวาดก็แต่ในห้องตัวเอง สุดประตูห้องตัวเองก็ยกไม้กวาดเก็บละ เรียกได้ว่าส่วนรวมไม่เคยจับทำ คือตั้งแต่เราเจอกับนางก็ไม่ค่อยคุยกัน เรียกได้ว่าต่างคนต่างอยู่รึเปล่า เราไม่ใช่ไม่ชอบนะ คือ พยายามสร้างไมตรีแล้ว บางทีเราถามนั่นนี่ก้ตอบแบบไม่มองหน้า คือหลายอย่างมันทำให้เราคิดว่านางไม่ชอบเรารึเปล่า เพราะเราสนิทกับแม่ผัวมาก คุยเล่นกันตลอด พอนางมาอยู่เราก็รู้สึกอึดอัด เรื่องนึงที่ได้ยินมามันทำให้เรารู้ว่านางคงไม่ชอบเราจริงๆ คือเราจะเป็นแม่ครัว ซึ่งนางไม่ทำอยู่แล้ว ทุกวันเราทำกับข้าว ตอนนางมาอยู่ใหม่ๆ นางกินข้างนอกบ้านตลอดแบบตื่นบ่าย เย็นออกหากิน ซื้อมากินแล้วก้กองจานให้เราล้าง คือแบบซื้อทุกวัน แม่สามีก้ถามแบบทำไมไม่กินข้าวบ้าน บ้านก้มีข้าวจะไปซื้อให้เปลืองทำไม แฟนนางบอกว่านางบอกกินแล้วท้องเสีย เเต่พูดแบบซอฟๆ มันเลยไม่ดูแรง แต่เราได้ยินไงเลยแบบคิดว่าต่างคนต่างอยู่ เรามีหน้าที่ทำให้พ่อกับแม่ผัวเรา พอนางมาอยู่ได้ไม่นาน แฟนนางก็พฤติกรรมเปลี่ยน จากเฉยๆ พักหลังมาไม่พอใจอะไรก็แบบแสดงอาการอ่ะ มีวันนึงพ่อแฟนเราทนไม่ไหวว่านางขึ้นมา ว่าวันๆไม่คิดจะทำของส่วนรวมเลยหรอต้องให้คนอื่นมาเป็นขี้ข้าให้ แฟนนางก็ออกโรงปกป้องเต็มที่ กลายเป็นไม่ชอบเราเลย เรียกว่า พักหลังมาไม่เคยมาจับมาเล่นกับลูกเราเลย ลูกเราเล่นเสียงดังก็ตะคอก ซึ่งเราเก็บ สิ่งที่เราเจอเราไม่เคยบอกแฟนเรา เพราะเราไม่อยากให้แฟนเราไม่สบายใจ เราเป็นคนอารมณ์ร้อน บางทีก็อยากจะด่าเลย คิดว่าทำไม มีอะไรไม่พอใจกันยังแสดงได้ ทำไมเราจะแสดงไม่ได้ แต่แม่สามีเบรกไว้ ให้เย็นๆอยู่เฉยๆจะได้เปรียบกว่า พักหลังมานี่อาการยิ้งออกชัดว่าไม่ชอบ อย่างเช่นกินข้าว กินข้าวกัน เรียกได้ว่ากินเสร็จลุกเลย ซึ่งมันก็รู้ว่าเราจะต้องเป็นคนเก็บ คือจะเล่นเราแบบเงียบๆหรอ คือหลายสิ่ง เล่าไปก็ไม่หมด ทั้งที่เราว่าคนที่ร้ายน่าจะเป็นเรานะ เพราะเราเป็นคนอารมร้อน มีไรก้พูด เสียงดัง. แต่นางจะเงียบๆนิ่งๆเรียกได้ว่าถ้ามองเผินๆ เรียบร้อยอ่ะ เรียบร้อยชนิดที่ว่าตอนนี้นางมีงานทำ ไปทำงานก็เอาแม่สามีไปนินทา คงเก็บกดมั้ง แล้วแจ๊กพ้อตตรงที่ว่า คนที่นางนินทาให้ฟังรู้จักกับที่บ้านจร้า 55555 แล้วแม่สามีก้มาเล่าให้เราฟังว่า นี่เขาไม่ดีหรอ อยู่นี่ไม่เคยทำอะไรให้เขา เขายังไม่เคยว่าเลย ยังเอาเขาไปนินทา คือแบบเราโชคดีนะอย่างน้อยก็ได้แม่สามีที่ดีมากๆ ใจนึงเราก็อยากกลับไปอยุ่กับแฟน แต่ถ้าเรากลับก็จะไม่มีคนทำงานบ้าน หาข้าวหาปลา เราไม่เคยคิดเลยว่าจะเจอปัญหานี้ เราพยายามปรับให้ส่วนของเราแล้วนะ พยายามมีน้ำใจ อย่างเช่นข้าวปลาลูกเขาเราหาให้ ขนมเราก็ซื้อให้กิน คือหลานกับลูกคือเท่าเทียม แต่เขาไม่ใช่ ที่ยังโมโหคือ กะละมังขวดนมตกตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ เรียกได้ว่าขวดนมที่ล้างแล้วเกลื่อนพื้นเลยนางกลับมากัน นางเดินข้ามเลยจ้า ตอนนี้แหละเราเลยมั่นใจว่านางไม่ชอบเราแน่นอน แล้วแบบนี้เราควรทำยังไง ทุกวันนีหน้าเราก็ไม่มอง ไม่จำเป็นก็ไมอยากคุยด้วย เป็นไปได้อยากต่างคนต่างอยู่เลย แยกทุกอย่าง อยากถ่ายรุปให้ดูมากเลย กินข้างเส้รจแล้วลุกเลย หลายอย่างมาก ลำบากใจที่จะเป็นขี้ข้ามาก เรื่องนี้เคยปรึกษาแม่แฟนแล้วแม่แฟนบอกไม่อยากจะด่า เดี่ยวลูกชายเขาไม่สบายใจ ไม่อยากให้ทะเลาะกัน. แล้วเราล่ะ..ควรทำไง?
ใครเคยเจอแบบเราบ้าง.... ..
เกี่ยวมั้ยที่เราสนิทกับพ่อแม่สามี จนทำให้นางไม่พอใจ หรือเราคิดไปเอง?
เราควรทำตัวแบบไหน ?
จะย้ายกลับไปอยู่กับแฟนดีมั้ย?
เราเคยจะกลับ แม่แฟนบอกไม่ให้เราไป.....
ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ
คู่สะใภ้ จำเป็นต้องเกลียดกันมั้ย?
เริ่มเลยนะคะ
เราเป็นพี่สะใภ้ค่ะ แฟนเรามีน้องชายคนนึง อยู่กินด้วยกันแล้ว คือเรามาทีหลัง เรากับน้องชายแฟนก็ไม่เคยคุยกันหรอกค่ะนานๆคุยทีแต่ก็ไม่เคยมีปัญหากัน เราท้องแฟนเราอยากให้อยู่คนเดียวเลยให้มาอยู่บ้านแม่สามี เราก็มาอยู่ ตอนแรกกลัวมาก อารมแบบแม่ผัวลูกใภ้ ต้องตีกัน อะไรประมานนั้น เราท้องแต่เราพยายามทำนุ่นนี่ ล้างจานถูบ้านนั่นนี่ ไม่ให้เขาว่าได้ แต่มันไม่ใช่ แม่สามีดีกับเรา จนคลอด เวลาผ่านไป เรากับแม่สามีสนิทกันมาก เรียกได้ว่ามีอะไรคุยกันได้
ทุกอย่างดูแฮบปี้มาก จนน้องสะใภ้นางจะกลับมาอยู่ ต้องบอกก่อนว่าตอนแรกนางอยู่ที่บ้านนี้ แต่ก่อนที่เราจะมาอยู่ นางกลับไปอยู่บ้าน ตอนแรกเราดีใจนะจะได้มีเพื่อนคุย พอนางมาอยู่ นางตื่นที บ่าย เรียกได้ว่าไม่เย็นไม่ออกจากห้อง ถึงเวลาออกมากิน เสร็จก็เข้าห้อง วันสองวันเราก็คิดว่าคงเหนื่อยการเดินทางหรือไร บ้านไม่ได้ไกลกันขนาดนั้น นั่งรถชั้วโมงเดียวถึง จากวันเป็นอาทิตย์ จนแม่สามีมาบ่นให้เราฟัง เรื่องนางไม่ทำไม่จับงานบ้าน เสื้อผ้าลูกใส่เสร้จก็กองไว้เดี๋ยวแม่ผัวมาเก็บไปซัก เรียกได้ว่าไม่เคยเห็นกวาดบ้าน จะกวาดก็แต่ในห้องตัวเอง สุดประตูห้องตัวเองก็ยกไม้กวาดเก็บละ เรียกได้ว่าส่วนรวมไม่เคยจับทำ คือตั้งแต่เราเจอกับนางก็ไม่ค่อยคุยกัน เรียกได้ว่าต่างคนต่างอยู่รึเปล่า เราไม่ใช่ไม่ชอบนะ คือ พยายามสร้างไมตรีแล้ว บางทีเราถามนั่นนี่ก้ตอบแบบไม่มองหน้า คือหลายอย่างมันทำให้เราคิดว่านางไม่ชอบเรารึเปล่า เพราะเราสนิทกับแม่ผัวมาก คุยเล่นกันตลอด พอนางมาอยู่เราก็รู้สึกอึดอัด เรื่องนึงที่ได้ยินมามันทำให้เรารู้ว่านางคงไม่ชอบเราจริงๆ คือเราจะเป็นแม่ครัว ซึ่งนางไม่ทำอยู่แล้ว ทุกวันเราทำกับข้าว ตอนนางมาอยู่ใหม่ๆ นางกินข้างนอกบ้านตลอดแบบตื่นบ่าย เย็นออกหากิน ซื้อมากินแล้วก้กองจานให้เราล้าง คือแบบซื้อทุกวัน แม่สามีก้ถามแบบทำไมไม่กินข้าวบ้าน บ้านก้มีข้าวจะไปซื้อให้เปลืองทำไม แฟนนางบอกว่านางบอกกินแล้วท้องเสีย เเต่พูดแบบซอฟๆ มันเลยไม่ดูแรง แต่เราได้ยินไงเลยแบบคิดว่าต่างคนต่างอยู่ เรามีหน้าที่ทำให้พ่อกับแม่ผัวเรา พอนางมาอยู่ได้ไม่นาน แฟนนางก็พฤติกรรมเปลี่ยน จากเฉยๆ พักหลังมาไม่พอใจอะไรก็แบบแสดงอาการอ่ะ มีวันนึงพ่อแฟนเราทนไม่ไหวว่านางขึ้นมา ว่าวันๆไม่คิดจะทำของส่วนรวมเลยหรอต้องให้คนอื่นมาเป็นขี้ข้าให้ แฟนนางก็ออกโรงปกป้องเต็มที่ กลายเป็นไม่ชอบเราเลย เรียกว่า พักหลังมาไม่เคยมาจับมาเล่นกับลูกเราเลย ลูกเราเล่นเสียงดังก็ตะคอก ซึ่งเราเก็บ สิ่งที่เราเจอเราไม่เคยบอกแฟนเรา เพราะเราไม่อยากให้แฟนเราไม่สบายใจ เราเป็นคนอารมณ์ร้อน บางทีก็อยากจะด่าเลย คิดว่าทำไม มีอะไรไม่พอใจกันยังแสดงได้ ทำไมเราจะแสดงไม่ได้ แต่แม่สามีเบรกไว้ ให้เย็นๆอยู่เฉยๆจะได้เปรียบกว่า พักหลังมานี่อาการยิ้งออกชัดว่าไม่ชอบ อย่างเช่นกินข้าว กินข้าวกัน เรียกได้ว่ากินเสร็จลุกเลย ซึ่งมันก็รู้ว่าเราจะต้องเป็นคนเก็บ คือจะเล่นเราแบบเงียบๆหรอ คือหลายสิ่ง เล่าไปก็ไม่หมด ทั้งที่เราว่าคนที่ร้ายน่าจะเป็นเรานะ เพราะเราเป็นคนอารมร้อน มีไรก้พูด เสียงดัง. แต่นางจะเงียบๆนิ่งๆเรียกได้ว่าถ้ามองเผินๆ เรียบร้อยอ่ะ เรียบร้อยชนิดที่ว่าตอนนี้นางมีงานทำ ไปทำงานก็เอาแม่สามีไปนินทา คงเก็บกดมั้ง แล้วแจ๊กพ้อตตรงที่ว่า คนที่นางนินทาให้ฟังรู้จักกับที่บ้านจร้า 55555 แล้วแม่สามีก้มาเล่าให้เราฟังว่า นี่เขาไม่ดีหรอ อยู่นี่ไม่เคยทำอะไรให้เขา เขายังไม่เคยว่าเลย ยังเอาเขาไปนินทา คือแบบเราโชคดีนะอย่างน้อยก็ได้แม่สามีที่ดีมากๆ ใจนึงเราก็อยากกลับไปอยุ่กับแฟน แต่ถ้าเรากลับก็จะไม่มีคนทำงานบ้าน หาข้าวหาปลา เราไม่เคยคิดเลยว่าจะเจอปัญหานี้ เราพยายามปรับให้ส่วนของเราแล้วนะ พยายามมีน้ำใจ อย่างเช่นข้าวปลาลูกเขาเราหาให้ ขนมเราก็ซื้อให้กิน คือหลานกับลูกคือเท่าเทียม แต่เขาไม่ใช่ ที่ยังโมโหคือ กะละมังขวดนมตกตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ เรียกได้ว่าขวดนมที่ล้างแล้วเกลื่อนพื้นเลยนางกลับมากัน นางเดินข้ามเลยจ้า ตอนนี้แหละเราเลยมั่นใจว่านางไม่ชอบเราแน่นอน แล้วแบบนี้เราควรทำยังไง ทุกวันนีหน้าเราก็ไม่มอง ไม่จำเป็นก็ไมอยากคุยด้วย เป็นไปได้อยากต่างคนต่างอยู่เลย แยกทุกอย่าง อยากถ่ายรุปให้ดูมากเลย กินข้างเส้รจแล้วลุกเลย หลายอย่างมาก ลำบากใจที่จะเป็นขี้ข้ามาก เรื่องนี้เคยปรึกษาแม่แฟนแล้วแม่แฟนบอกไม่อยากจะด่า เดี่ยวลูกชายเขาไม่สบายใจ ไม่อยากให้ทะเลาะกัน. แล้วเราล่ะ..ควรทำไง?
ใครเคยเจอแบบเราบ้าง.... ..
เกี่ยวมั้ยที่เราสนิทกับพ่อแม่สามี จนทำให้นางไม่พอใจ หรือเราคิดไปเอง?
เราควรทำตัวแบบไหน ?
จะย้ายกลับไปอยู่กับแฟนดีมั้ย?
เราเคยจะกลับ แม่แฟนบอกไม่ให้เราไป.....
ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ