สวัสดีครับ อยากจะฝากเพื่อนๆช่วยแชร์หรือไม่ก็เข้ามาอ่านเพื่อเป็นประสบการณ์ในเรื่องความรัก จะได้ดูแลความรักของท่านไปได้นานๆ
ผมเคยคบกับผู้หญิงคนนึง เธอมีชื่อว่า บ. [ อักษรย่อ ] เราเลิกกันแล้วมาประมาณ 1 ปี 4 เดือน ที่ผมจำได้ไม่ใช่ว่าผมอยากจำ แต่มันจำของมันเอง
และผมก็ลืมเธอได้แล้ว แค่เศษความทรงจำบางส่วนมันยังไม่หายไป
ผมคบกับเธอมา 3 ปี เราเลิกกันก่อนจะคบรอบ 3 ปี แค่ไม่กี่วัน เราเจอกันครั้งแรกที่ศูนย์เยาวชนแห่งนึง ผมต้องไปซ้อมดนตรีที่นั้น และผมก็ได้เจอเธอ ตอนนั้นผมโสดมาประมาณ 1 ปีได้ เจอเธอครั้งแรก ผมไม่ได้รู้สึกชอบเธอเลย แต่พอเราแยกย้ายกันไป เธอก็มาบอกชอบผมใน Facebook ผมก็เลยตัดสินใจลองคบกับเธอดู ผมไปรับไปส่งเธอทุกวัน เวลาเลิกเรียน เราจะไปกินข้าวด้วยกัน แต่เธอจะมีเวลาอยู่กับผมค่อยข้างน้อย เพราะพ่อแม่เธอไม่อยากให้เธอมีแฟนตอนเรียน ถึงขั้นเคยโดนพ่อยำจนไม่กล้ามีแฟน แต่ผมกลับไม่ได้คิดแบบนั้น ผมบอกให้เธอบอกพ่อแม่ว่าเราคบกัน แต่เธอไม่กล้า เพราะเธอกลัวจะโดนพ่อยำอีก ผมเลยบอกเธอว่า ขอเบอร์พ่อหน่อยเดี๋ยวโทรไปบอกเอง แล้วผมก็โทรไปครับ ผลปรากฏคือพ่อเธอพูดจาน่ารักมาก และผมก็พูดไปว่าเป็นแฟนของลูกสาวพ่อนะครับ ขออนุญาติเรียกว่าพ่อได้ไหม และขอลองให้ผมได้คบกับลูกสาวพ่อได้ไหม ซึ้งพ่อก็ตอบตกลงครับ แต่ห้ามไปมีอะไรเกินเลย เพราะพ่อต้องการให้ บ. เรียนจบ ผมก็ตกลงจะดูแลเธอเป็นอย่างดี
หลังจากนั้นผมจึงเป็นแฟนคนแรกของเธอ ที่ได้คบแบบเปิดตัว เข้าบ้านเธอได้ พาเธอไปเที่ยวได้ [ ห้ามดึก ] คุยโทรศัพท์กลับเธอได้ ช่วงแรกๆ ที่เราคบกัน เราสองคนมีเวลาอยู่ด้วยกันเยอะมาก อาจจะเป็นเพราะว่าช่วงโปรโมชั่นรึป่าว ผมก็ไม่แน่ใจ แต่ผมมีความรู้สึกว่าเธอไม่เหมือนกับผู้หญิงคนอื่นๆที่ผมเคยคบมา อ๋อ !! ลืมบอกไปเรื่องครับ ก่อนที่จะบอกพ่อแม่ วันที่เราคบกันคือ 13 ส.ค. ซึ้งมันเลยวันเกิดเธอมาแล้ว ผมก็ซื้อของขวัญวันเกิดให้เธอย้อนหลัง เราเคยไปเดินห้างที่นึงด้วยกัน เป็นห้างแรกที่เราสองคนได้เดินเที่ยวด้วยกัน แต่ยังไม่ใช่แฟน บังเอิญเดินผ่านโซนที่เป็นตุ๊กตา แล้วมีตุ๊กตาหมีตัวใหญ่มาก เธอบอกว่าน่ารักอยากได้ ผมก็เลยคิดแผนไว้ในใจ และแกล้งทำเป็นไม่สนใจ เพราะตอนนั้นก็ยังไม่รู้ว่าจะได้เป็นแฟนกันไหม จนสุดท้ายเช่นเคย ผมต้องไปรับเธอที่ ร.ร. ผมขอออกงานไว เพื่อที่จะรีบไปซื้อตุ๊กตาหมีตัวนั้น และผมก็ได้มันมาให้กับเธอที่หน้าโรงเรียน เธอเขินมากครับวันนั้น เพราะเพื่อนๆเธอก็มาเห็นด้วย ผมก็เขินครับ 55555 ไม่เคยทำไรแบบนี้มาก่อนเลย และเราก็ไปกินข้าวกัน หลังจากนั้นผมจะต้องไปส่งเธอขึ้นรถเพราะจะไปส่งที่บ้านไม่ได้เดี๋ยวพ่อแม่เธอจะเห็น เธอกลัว ผมก็จะนั่งรอเธอขึ้นรถเป็นเพื่อนตลอด และก่อนที่เธอจะขึ้นรถวันนึง เธอบอกขอบคุณผม และมองซ้าย มองขวา เหมือนมองไรสักอย่าง จังหวะนั้น เธอก็มาหอมแก้มผม ผมทำตัวไม่ถูกเลย 5555555 5 ได้แต่นั่งยิ้มฟันเหยิน เขินมากครับ ไม่เคยมีโมเม้นแบบนี้มาก่อน
กลับเข้ามาสู่เหตุการณ์หลังจากบอกพ่อแม่ว่าคบกัน เรามีเวลาให้กันมากเกินไป ซึ้งจริงๆแล้วตอนนั้นผมมีเวลาให้ เพราะเวลางานที่เลิกมันตรงกับเวลาที่เธอเลิกเรียนพอดี พอเรามาเจอกันผมเลยบอกเธอว่า ที่พี่มาหาได้ทุกวัน ไม่ได้หมายความว่าพี่จะมาได้ตลอดไปนะ จริงๆมันขึ้นอยู่กับกะที่พี่อยู่ด้วย เราจะเป็นไรไหม ถ้าวันนึงเราจะไม่ได้เจอหน้ากันเป็นอาทิตย์ๆ [ เพราะเธอเคยบอกว่าเธอเป็นคนขี้เหงาครับ ] เธอก็บอกว่าได้นะ ถ้าผมไมไ่ด้หายไปจากชีวิตเธอ อย่างน้อยโทรศัพท์ก็ยังดี
ความรักของเราดูแฮปปี้มากครับ มันเป็นความสุขแบบที่ผมไม่เคยสัมผัสมันมาก่อน ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนผมก็ยังมีความสุขกับการที่ได้อยู่กับเธอ จนเวลาผ่านไป เราได้ทำอะไรร่วมกันหลายอย่างมาก
ขออนุญาตบอกคุณสมบัติตัวเองหน่อยนะครับ ผมไม่ใช่คนหล่อ ฟันเหยิน ผิวสี สูบบุหรี่ แต่ไม่กินเหล้าเลยแม้แต่หยดเดียว ติดเกม
ผมเป็นเด็กเกเร จบแค่ ม.3 แต่ประสบการณ์ชีวิตผมแน่นมาก เคยไปมาหลายที่ แม้กระทั่งขับมอไซสคูปปี้ไปส่งเพื่อนที่พัทยา นอนข้างถนน เคยเสพยา อย่าเรียกว่าเสพเลย เรียกว่าลองดีกว่า ซึ้งก็อย่างที่บอกครับ เราได้ทำอะไรร่วมกันหลายอย่างมาก ผมเล่นคอนเสิร์ตเล็ก พอลงเวที เธอก็เอาผ้าเช็ดหน้ามาซับเหงื่อให้ คอยถามว่าเหนื่อยไหม สนุกรึป่าว เพราะดนตรีคือความฝันของผม ซึ้งผมก็พาเธอไปเปิดหูเปิดตาในหลายๆที่ เธอเหมือนกบในกะลา ไม่เคยไปไหนเลย ผมเธอไปแต่ละที่เธอดูตกใจแบบโอเวอร์มาก ซึ้งผมคิดว่าสถานที่ที่พามา มันก็ทั่วๆไป ใครๆก็มาได้ อย่างเช่น เอเชียทีค เซ็นทรัลเวิล
แต่หลังจากนั้น ผมก็เริ่มชินกับความโอเวอร์ของนาง นางไม่ได้เวอร์ แต่นางตื่นเต้นจริงๆ 5555555 5
เธออยู่ในทุกกิจกรรมของผม ไม่ว่าจะอะไรก็ตาม งานบวช เกณฑ์ทหาร งานแต่งญาติ เธอไปด้วยหมด และดูรวมๆแล้ว ดูเหมือนมันจะมีความสุขดี แต่นี้ละครับ คือสิ่งที่ทำให้เกิดเรื่องขึ้น ทำให้ความรักของผมกับเธอต้องจบลง
ด้วยความที่เธอใส่ใจผมมาก + กับเป็นคนขี้เหงา ต้องคุยกับผมตลอดในเวลาที่ผมว่าง ซึ้งผมก็มองว่ามันมากเกินไปรึป่าว ผมทำงานมาเหนื่อยๆ
ต้องมานั่งคุยโทรศัพท์กับเธออีกเป็นชั่วโมงๆ ผมต้องการพักผ่อนบ้าง แต่...... ที่ผมพูดมา มันไม่จริงครับ เพราะจริงๆแล้ว ผมไม่ได้พักผ่อนเลย ผมอ้างว่าเหนื่อยไม่อยากคุย เพราะผมอยากเล่นเกม เพราะผมเคยขอเธอแล้ว แต่เธอไม่เข้าใจการเล่นเกมมันดียังไง ผมจึงอ้างว่าเหนื่อย แล้วไปนั่งเล่นเกม
และหลังจากนั้นความรักของเราก็เริ่มแย่ลง เรายังบอกรักกันทุกวัน เจอกันน้อยลง คนอื่นมองยังคงรักกันดี แต่จริงๆ มันไม่เลยครับ เธอเริ่มทำใจที่จะเลิกกับผมไว้ก่อนแล้ว [ มันไม่ใช่ความผิดของเธอนะครับ ] ซึ้งผมไม่เคยรู้มาก่อนเลย ผมบอกเลิกเธอหลายรอบมาก เพราะมองว่าสิ่งที่เธอทำมันเรียกว่างี่เง่า เอาแต่ใจ ผมทำให้เธอต้องเสียความรู้สึก เสียใจ ร้องไห้ โดยที่ผมไม่เคยใส่ใจเลย ผมสัญญาอะไรกับเธอหลายอย่าง ผมก็ไม่ได้ทำ มันเริ่มบั่นทอนจิตใจเธอให้อ่อนแอลงกับความรักของเรา และเข้มแข็งกับการอยู่คนเดียวให้มากขึ้น ซึ้งผมก็ยังใช้ชีวิตไปกับเกม เพราะคิดว่ายังไงเธอก็ไม่กล้าทิ้งผมไปอยู่แล้ว คบกันมาขนาดนี้ ไม่เสียดายเวลาบ้างก็ให้มันรู้ไป
จริงๆเรายังทำอะไร น่ารักๆ ด้วยกันอีกเยอะมากนะครับ แต่ผมขอข้ามไปตอนจบเลยแล้วกันเนอะ จนสุดท้ายเราทะเลาะกันเหมือนเคยๆ
แต่ครั้งนี้แปลกไป ตรงที่ผมบอกเลิกเธอ แล้วเธอไม่ติดต่อมาอีก ผมพยายามโทรไปเธอก็ไม่รับ จนสุดท้ายผมมารู้ทีหลังว่าเธอไปกินเหล้ากับน้องแถวบ้าน [ ตอนเธอคบกับผม ผมไม่ให้กินเหล้าแม้แต่หยดเดียว เพราะผมไม่ชอบ ] และตอนนั้น ผมก็ได้เสียเธอไปอย่างถาวรแล้ว แต่ผมก็ยังไม่รู้ตัว
และยังคิดว่าตัวเองเก่งอยู่ คิดว่าแค่นี้ไม่ตายหลอก เดี๋ยวเขาก็กลับมา หรือต่อให้ไม่กลับ ก็นั่งเล่นเกมไปก็ได้ เพราะยังไงทุกวันนี้ก็ไม่ค่อยได้คุยกันอยู่แล้ว จนเวลาผ่านไปแค่ 1 วันเต็มๆ ผมโทรไปง้อเธอ เพราะเริ่มรู้สึกใจสั่นๆ ผมจำใจความไมไ่ด้ แต่รู้ว่าคำตอบคือเธอไม่กลับมาแล้ว ผมโมโหมากครับตอนนั้นแล้วก็วางสายไป ด้วยความคิดแบบเดิมๆ ไม่มีมัน กูไม่ตาย ชิวๆ ผ่านไปอีก 1 วัน อาการแรกเริ่ม ไม่มีอารมณ์เล่นเกม นอนไม่ค่อยหลับ
พอมาถึงวันที่ 3 หลังจากที่เลิกกัน เธอโพสต์ถึงผู้ชายคนนึง คือผู้ชายคนนั้นไปส่งที่ ม. ผมงงมาก เห้ย เลิกกันมา 3 วัน มีคนใหม่ละหลอ และผมคิดว่าผมจะลืมเธอได้ง่ายขึ้น เพราะสิ่งที่เธอทำมันแสบมาก แต่ไม่ใช่เลยครับ ผมกลับทำให้ทุกอย่างแย่ลง แรกๆผมโพสต์ดี ฝากให้เขาดูแลเธอให้ดี โพสต์แบบพระเอกอะครับ แต่สุดท้าย ผมโกรธกับการกระทำของเธอ จนระเบิดออกมากลายเป็นสัตว์ประหลาดที่แบบ ด่าหรือกระทำได้ทุกอย่าง [ ผมไม่ทำร้ายร่างกาย และไม่เคยโทษผู้ชายที่เข้ามาใหม่ ผมจะโทษแต่คนของเรา ] ไม่ว่าผมจะโพสต์อะไร เธอรู้ แต่เธอยังดูมีความสุข กับชีวิตของเธอ
ในขณะที่ผม จะเป็นจะตาย ไม่เคยทรมานแบบนี้มาก่อนกับเรื่องความรัก เพราะถึงผมจะหน้าตาไม่ดี แต่ผมไม่เคยจีบผู้หญิงที่ไหนก่อนเลย และไม่เคยร้องไห้ให้กับเรื่องความรักด้วย 1 อาทิตย์ผ่านไป ทุกครั้งที่จะนอน จะมีน้ำตาคลอบ้าง แต่ยังไม่ร้อง จนผมทำทุกทางเพื่ออยากรู้ว่าทำไมเธอถึงเปลี่ยนใจได้เร็วขนาดนี้
ผมแฮคเฟรสเธอเข้าไปครับ สิ่งที่ผมเห็น คือเธอคุยกับผู้ชายหลายคนมาก คุยเยอะมากๆ แล้วมีผู้ชายไม่น้อยกว่า 3 คน ไปส่งเธอที่ ม.
ผมงงมาก ผมรักคนแบบนี้ไปได้ไง พยายามเกลียดเธอเท่าไหร่ แมร่งก็ไม่ได้สักที ทั้งๆที่ก็เห็นมาขนาดนี้ ผมนอนเศร้าไปอีกเกือบเดือน โดยที่ไม่ร้องแต่มีน่ำตาคลอ จนสุดท้ายผมไม่ไหว ไม่เป็นอันทำงาน ทำการ แม้แต่เกมก็ไม่เล่นเลย ผมลงไปหาแม่ตอนตี 4 เพื่อที่จะไปขอตังออกไปข้างนอก
พอผมพูดเสร็จ แม่พูดกับมาว่า " เป็นอะไรไหมลูก ไหวไหม เดี๋ยวหนูก็เจอคนดีๆนะ เขาไม่รักเราแล้วก็ปล่อยเค้าไป " แค่นั้นละครับ น้ำตาแรกก็ไหลเป็นสึนามิเลย แต่ผมว่าที่มันไหล ไม่ใช่เพราะเธอนะ แต่เป็นเพราะแม่ผมมากกว่า ครอบครัวผมเป็นครอบครัวที่ไม่เคยบอกรักกัน ไม่เคยกอด หอมแก้ม หรืออะไรก็ตามที่แสดงถึงความรัก มากสุดคือกราบเท้า วันพ่อ-แม่ นั้นแหละ น้ำตาไหลเป็นทางเลย ร้องไห้หนักมาก จนสุดท้ายผมก็ต้องออกไปเจอโลกภายนอกบ้าง เก็บตัวอยู่ในบ้านมาเป็นเดือนๆ ก็ได้เพื่อนสาว ชื่อย่อ พ. พาผมไปเที่ยว ไปกิน ไปดูหนัง ผมหลับในโรงหนัง เธอก็ไม่ปลุก ปล่อยผมนอนกลนในโรงหนังอีก อายมากตอนตื่นขึ้นมา แต่มันก็ทำให้อาการของผมดีขึ้นมาบ้าง จนสุดท้าย ผมก็ต้องตัดสินใจใช้ชีวิตต่อไป
จนเวลาผ่านไปได้ประมาณ 3 เดือน ผมคิดว่าผมเริ่มทำใจกับเธอได้แล้ว ผมจึงโทรไปหาเธอ อยากพาเธอไปสถานที่นึงที่สัญญาไว้ แต่ไม่ได้ทำ ในใจก็คิดละครับ เพื่อว่ามันจะมีโอกาศให้เธอเปลี่ยนใจกับมาหาผมได้บ้าง ซึ้งเธอก็ตกลงว่าจะไป สถานที่นั้นคือเกาะล้าน ถ้าใครเคยไปคงจะรู้ดีว่าเกาะล้านมีจุดชมวิวที่มองไปแล้วสบายตามาก ผมพาเธอขึ้นมอไซไประหว่างนั้นผมให้เธอปิดตาไว้ และผมก็พาเธอเดินไปตรงจุดชมวิวที่มีราวเหล็กกั้น พอเปิดตามา เธอถึงกับทรุดลงไปนั่งร้องไห้ เธอดีใจมาก เรา 2 คนจูบกัน และผมก็คิดว่า เธอคงจะกลับมา หลังจากเที่ยวเสร็จ ผมไปส่งเธอหน้าซอยบ้าน ผมถามเธอว่า กลับมาไม่ได้หลอ เธอตอบกลับผมว่า ขอบคุณนะที่พยายามทำอะไรให้ แต่หนูว่ามันสายไปแล้วอะพี่ แล้วเธอก็ร้องไห้ หนักมาก
แล้วเธอก็พูดทิ้งท้ายไว้ว่า ถ้ามีโอกาศ ถ้าเราสองคนพร้อม แล้วยังไม่มีใคร เรากลับมาคบกันนะ แล้วเธอก็ไป
หลังจากนั้นผมก็บล็อกเฟรสเธอเพื่อที่จะตั้งใจลืมเธอจริงๆ ปิดทุกช่องทางการติดต่อ การที่ผมไปเที่ยวกับเธอตอนเลิกกันแล้ว ไม่มีใครรอบข้างที่รู้เลยครับ เราไปเงียบๆกันสองคน แต่หลังจากวันนั้น ผมก็แยกออกมาจริงๆ ก็ใช้ชีวิตไปครับ ได้เพื่อนๆนี้ละที่ทำให้ไม่เหงา จนสุดท้ายผมก็ชินกับความเหงา เป็นโสดก็ดี เพราะจะทำไรก็ได้ คุยกับผู้หญิงที่ไหนก็ได้ [ ตอนคบกับเธอผมไม่สามารถคุยกับผู้หญิงได้เลย แม้กระทั่งเพื่อนผม เธอก็เช่นกันนะครับ ไม่คุยกับผู้ชายที่ไหนเลย ]
จนมาถึงวันนี้ 1 ปี 4 เดือนแล้ว ที่เราเลิกกันมา ผมไม่ได้คิดถึงเธอเลย ไม่ได้ผูกมัดใจไว้กับเธอแล้ว ผมพร้อมจะมีรักใหม่ แต่ก็ไม่อยากคบๆเลิกๆอีกแล้ว มันไม่สนุกเลย ประสบการณ์ความรักครั้งนี้มันสอนให้ผมรู้อะไรหลายๆอย่างจริงๆ จริงๆเธอไม่ได้นอกใจผมนะครับ ที่เธอมีคนใหม่ เธอก็ขอคบไปเล่นๆ เพราะเธอเป็นคนขี้เหงา แต่ไม่ผูกมัดกับใคร เพราะโสดแล้ว เขาจะคุยกับใครก็ได้ ผมไม่ได้พูดเข้าข้างนะ ไม่ใช่ว่าเขาทำขนาดนี้ยังปกป้อง
แต่เพราะผมแฮคเฟรสไปดูช่วงแรกๆ เขาคุยแบบนี้กับทุกคน มาถึงตอนนี้ผมรู้สึกผิดกับเธอจริงๆ ถ้ามีโอกาศแก้ตัวผมก็คงปฏิเสธมันนะครับ เพราะได้ข่าวว่าเธอมีแฟนเป็นตัวเป็นตนแล้ว ซึ้งผมดีใจด้วย ผมรักเธอนะ แต่ความรักของผมในที่นี้ คือความรักแค่พี่ชายกับน้องสาวเท่านั้น
พิมพ์ไม่ได้แล้ว เดี๋ยวขอต่ออีกนิดนะครับ !!!!!
ฝากเรื่องราวนี้ ไปถึงผู้หญิงคนนึง หวังว่าเธอคงจะได้เห็น
ผมเคยคบกับผู้หญิงคนนึง เธอมีชื่อว่า บ. [ อักษรย่อ ] เราเลิกกันแล้วมาประมาณ 1 ปี 4 เดือน ที่ผมจำได้ไม่ใช่ว่าผมอยากจำ แต่มันจำของมันเอง
และผมก็ลืมเธอได้แล้ว แค่เศษความทรงจำบางส่วนมันยังไม่หายไป
ผมคบกับเธอมา 3 ปี เราเลิกกันก่อนจะคบรอบ 3 ปี แค่ไม่กี่วัน เราเจอกันครั้งแรกที่ศูนย์เยาวชนแห่งนึง ผมต้องไปซ้อมดนตรีที่นั้น และผมก็ได้เจอเธอ ตอนนั้นผมโสดมาประมาณ 1 ปีได้ เจอเธอครั้งแรก ผมไม่ได้รู้สึกชอบเธอเลย แต่พอเราแยกย้ายกันไป เธอก็มาบอกชอบผมใน Facebook ผมก็เลยตัดสินใจลองคบกับเธอดู ผมไปรับไปส่งเธอทุกวัน เวลาเลิกเรียน เราจะไปกินข้าวด้วยกัน แต่เธอจะมีเวลาอยู่กับผมค่อยข้างน้อย เพราะพ่อแม่เธอไม่อยากให้เธอมีแฟนตอนเรียน ถึงขั้นเคยโดนพ่อยำจนไม่กล้ามีแฟน แต่ผมกลับไม่ได้คิดแบบนั้น ผมบอกให้เธอบอกพ่อแม่ว่าเราคบกัน แต่เธอไม่กล้า เพราะเธอกลัวจะโดนพ่อยำอีก ผมเลยบอกเธอว่า ขอเบอร์พ่อหน่อยเดี๋ยวโทรไปบอกเอง แล้วผมก็โทรไปครับ ผลปรากฏคือพ่อเธอพูดจาน่ารักมาก และผมก็พูดไปว่าเป็นแฟนของลูกสาวพ่อนะครับ ขออนุญาติเรียกว่าพ่อได้ไหม และขอลองให้ผมได้คบกับลูกสาวพ่อได้ไหม ซึ้งพ่อก็ตอบตกลงครับ แต่ห้ามไปมีอะไรเกินเลย เพราะพ่อต้องการให้ บ. เรียนจบ ผมก็ตกลงจะดูแลเธอเป็นอย่างดี
หลังจากนั้นผมจึงเป็นแฟนคนแรกของเธอ ที่ได้คบแบบเปิดตัว เข้าบ้านเธอได้ พาเธอไปเที่ยวได้ [ ห้ามดึก ] คุยโทรศัพท์กลับเธอได้ ช่วงแรกๆ ที่เราคบกัน เราสองคนมีเวลาอยู่ด้วยกันเยอะมาก อาจจะเป็นเพราะว่าช่วงโปรโมชั่นรึป่าว ผมก็ไม่แน่ใจ แต่ผมมีความรู้สึกว่าเธอไม่เหมือนกับผู้หญิงคนอื่นๆที่ผมเคยคบมา อ๋อ !! ลืมบอกไปเรื่องครับ ก่อนที่จะบอกพ่อแม่ วันที่เราคบกันคือ 13 ส.ค. ซึ้งมันเลยวันเกิดเธอมาแล้ว ผมก็ซื้อของขวัญวันเกิดให้เธอย้อนหลัง เราเคยไปเดินห้างที่นึงด้วยกัน เป็นห้างแรกที่เราสองคนได้เดินเที่ยวด้วยกัน แต่ยังไม่ใช่แฟน บังเอิญเดินผ่านโซนที่เป็นตุ๊กตา แล้วมีตุ๊กตาหมีตัวใหญ่มาก เธอบอกว่าน่ารักอยากได้ ผมก็เลยคิดแผนไว้ในใจ และแกล้งทำเป็นไม่สนใจ เพราะตอนนั้นก็ยังไม่รู้ว่าจะได้เป็นแฟนกันไหม จนสุดท้ายเช่นเคย ผมต้องไปรับเธอที่ ร.ร. ผมขอออกงานไว เพื่อที่จะรีบไปซื้อตุ๊กตาหมีตัวนั้น และผมก็ได้มันมาให้กับเธอที่หน้าโรงเรียน เธอเขินมากครับวันนั้น เพราะเพื่อนๆเธอก็มาเห็นด้วย ผมก็เขินครับ 55555 ไม่เคยทำไรแบบนี้มาก่อนเลย และเราก็ไปกินข้าวกัน หลังจากนั้นผมจะต้องไปส่งเธอขึ้นรถเพราะจะไปส่งที่บ้านไม่ได้เดี๋ยวพ่อแม่เธอจะเห็น เธอกลัว ผมก็จะนั่งรอเธอขึ้นรถเป็นเพื่อนตลอด และก่อนที่เธอจะขึ้นรถวันนึง เธอบอกขอบคุณผม และมองซ้าย มองขวา เหมือนมองไรสักอย่าง จังหวะนั้น เธอก็มาหอมแก้มผม ผมทำตัวไม่ถูกเลย 5555555 5 ได้แต่นั่งยิ้มฟันเหยิน เขินมากครับ ไม่เคยมีโมเม้นแบบนี้มาก่อน
กลับเข้ามาสู่เหตุการณ์หลังจากบอกพ่อแม่ว่าคบกัน เรามีเวลาให้กันมากเกินไป ซึ้งจริงๆแล้วตอนนั้นผมมีเวลาให้ เพราะเวลางานที่เลิกมันตรงกับเวลาที่เธอเลิกเรียนพอดี พอเรามาเจอกันผมเลยบอกเธอว่า ที่พี่มาหาได้ทุกวัน ไม่ได้หมายความว่าพี่จะมาได้ตลอดไปนะ จริงๆมันขึ้นอยู่กับกะที่พี่อยู่ด้วย เราจะเป็นไรไหม ถ้าวันนึงเราจะไม่ได้เจอหน้ากันเป็นอาทิตย์ๆ [ เพราะเธอเคยบอกว่าเธอเป็นคนขี้เหงาครับ ] เธอก็บอกว่าได้นะ ถ้าผมไมไ่ด้หายไปจากชีวิตเธอ อย่างน้อยโทรศัพท์ก็ยังดี
ความรักของเราดูแฮปปี้มากครับ มันเป็นความสุขแบบที่ผมไม่เคยสัมผัสมันมาก่อน ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนผมก็ยังมีความสุขกับการที่ได้อยู่กับเธอ จนเวลาผ่านไป เราได้ทำอะไรร่วมกันหลายอย่างมาก
ขออนุญาตบอกคุณสมบัติตัวเองหน่อยนะครับ ผมไม่ใช่คนหล่อ ฟันเหยิน ผิวสี สูบบุหรี่ แต่ไม่กินเหล้าเลยแม้แต่หยดเดียว ติดเกม
ผมเป็นเด็กเกเร จบแค่ ม.3 แต่ประสบการณ์ชีวิตผมแน่นมาก เคยไปมาหลายที่ แม้กระทั่งขับมอไซสคูปปี้ไปส่งเพื่อนที่พัทยา นอนข้างถนน เคยเสพยา อย่าเรียกว่าเสพเลย เรียกว่าลองดีกว่า ซึ้งก็อย่างที่บอกครับ เราได้ทำอะไรร่วมกันหลายอย่างมาก ผมเล่นคอนเสิร์ตเล็ก พอลงเวที เธอก็เอาผ้าเช็ดหน้ามาซับเหงื่อให้ คอยถามว่าเหนื่อยไหม สนุกรึป่าว เพราะดนตรีคือความฝันของผม ซึ้งผมก็พาเธอไปเปิดหูเปิดตาในหลายๆที่ เธอเหมือนกบในกะลา ไม่เคยไปไหนเลย ผมเธอไปแต่ละที่เธอดูตกใจแบบโอเวอร์มาก ซึ้งผมคิดว่าสถานที่ที่พามา มันก็ทั่วๆไป ใครๆก็มาได้ อย่างเช่น เอเชียทีค เซ็นทรัลเวิล
แต่หลังจากนั้น ผมก็เริ่มชินกับความโอเวอร์ของนาง นางไม่ได้เวอร์ แต่นางตื่นเต้นจริงๆ 5555555 5
เธออยู่ในทุกกิจกรรมของผม ไม่ว่าจะอะไรก็ตาม งานบวช เกณฑ์ทหาร งานแต่งญาติ เธอไปด้วยหมด และดูรวมๆแล้ว ดูเหมือนมันจะมีความสุขดี แต่นี้ละครับ คือสิ่งที่ทำให้เกิดเรื่องขึ้น ทำให้ความรักของผมกับเธอต้องจบลง
ด้วยความที่เธอใส่ใจผมมาก + กับเป็นคนขี้เหงา ต้องคุยกับผมตลอดในเวลาที่ผมว่าง ซึ้งผมก็มองว่ามันมากเกินไปรึป่าว ผมทำงานมาเหนื่อยๆ
ต้องมานั่งคุยโทรศัพท์กับเธออีกเป็นชั่วโมงๆ ผมต้องการพักผ่อนบ้าง แต่...... ที่ผมพูดมา มันไม่จริงครับ เพราะจริงๆแล้ว ผมไม่ได้พักผ่อนเลย ผมอ้างว่าเหนื่อยไม่อยากคุย เพราะผมอยากเล่นเกม เพราะผมเคยขอเธอแล้ว แต่เธอไม่เข้าใจการเล่นเกมมันดียังไง ผมจึงอ้างว่าเหนื่อย แล้วไปนั่งเล่นเกม
และหลังจากนั้นความรักของเราก็เริ่มแย่ลง เรายังบอกรักกันทุกวัน เจอกันน้อยลง คนอื่นมองยังคงรักกันดี แต่จริงๆ มันไม่เลยครับ เธอเริ่มทำใจที่จะเลิกกับผมไว้ก่อนแล้ว [ มันไม่ใช่ความผิดของเธอนะครับ ] ซึ้งผมไม่เคยรู้มาก่อนเลย ผมบอกเลิกเธอหลายรอบมาก เพราะมองว่าสิ่งที่เธอทำมันเรียกว่างี่เง่า เอาแต่ใจ ผมทำให้เธอต้องเสียความรู้สึก เสียใจ ร้องไห้ โดยที่ผมไม่เคยใส่ใจเลย ผมสัญญาอะไรกับเธอหลายอย่าง ผมก็ไม่ได้ทำ มันเริ่มบั่นทอนจิตใจเธอให้อ่อนแอลงกับความรักของเรา และเข้มแข็งกับการอยู่คนเดียวให้มากขึ้น ซึ้งผมก็ยังใช้ชีวิตไปกับเกม เพราะคิดว่ายังไงเธอก็ไม่กล้าทิ้งผมไปอยู่แล้ว คบกันมาขนาดนี้ ไม่เสียดายเวลาบ้างก็ให้มันรู้ไป
จริงๆเรายังทำอะไร น่ารักๆ ด้วยกันอีกเยอะมากนะครับ แต่ผมขอข้ามไปตอนจบเลยแล้วกันเนอะ จนสุดท้ายเราทะเลาะกันเหมือนเคยๆ
แต่ครั้งนี้แปลกไป ตรงที่ผมบอกเลิกเธอ แล้วเธอไม่ติดต่อมาอีก ผมพยายามโทรไปเธอก็ไม่รับ จนสุดท้ายผมมารู้ทีหลังว่าเธอไปกินเหล้ากับน้องแถวบ้าน [ ตอนเธอคบกับผม ผมไม่ให้กินเหล้าแม้แต่หยดเดียว เพราะผมไม่ชอบ ] และตอนนั้น ผมก็ได้เสียเธอไปอย่างถาวรแล้ว แต่ผมก็ยังไม่รู้ตัว
และยังคิดว่าตัวเองเก่งอยู่ คิดว่าแค่นี้ไม่ตายหลอก เดี๋ยวเขาก็กลับมา หรือต่อให้ไม่กลับ ก็นั่งเล่นเกมไปก็ได้ เพราะยังไงทุกวันนี้ก็ไม่ค่อยได้คุยกันอยู่แล้ว จนเวลาผ่านไปแค่ 1 วันเต็มๆ ผมโทรไปง้อเธอ เพราะเริ่มรู้สึกใจสั่นๆ ผมจำใจความไมไ่ด้ แต่รู้ว่าคำตอบคือเธอไม่กลับมาแล้ว ผมโมโหมากครับตอนนั้นแล้วก็วางสายไป ด้วยความคิดแบบเดิมๆ ไม่มีมัน กูไม่ตาย ชิวๆ ผ่านไปอีก 1 วัน อาการแรกเริ่ม ไม่มีอารมณ์เล่นเกม นอนไม่ค่อยหลับ
พอมาถึงวันที่ 3 หลังจากที่เลิกกัน เธอโพสต์ถึงผู้ชายคนนึง คือผู้ชายคนนั้นไปส่งที่ ม. ผมงงมาก เห้ย เลิกกันมา 3 วัน มีคนใหม่ละหลอ และผมคิดว่าผมจะลืมเธอได้ง่ายขึ้น เพราะสิ่งที่เธอทำมันแสบมาก แต่ไม่ใช่เลยครับ ผมกลับทำให้ทุกอย่างแย่ลง แรกๆผมโพสต์ดี ฝากให้เขาดูแลเธอให้ดี โพสต์แบบพระเอกอะครับ แต่สุดท้าย ผมโกรธกับการกระทำของเธอ จนระเบิดออกมากลายเป็นสัตว์ประหลาดที่แบบ ด่าหรือกระทำได้ทุกอย่าง [ ผมไม่ทำร้ายร่างกาย และไม่เคยโทษผู้ชายที่เข้ามาใหม่ ผมจะโทษแต่คนของเรา ] ไม่ว่าผมจะโพสต์อะไร เธอรู้ แต่เธอยังดูมีความสุข กับชีวิตของเธอ
ในขณะที่ผม จะเป็นจะตาย ไม่เคยทรมานแบบนี้มาก่อนกับเรื่องความรัก เพราะถึงผมจะหน้าตาไม่ดี แต่ผมไม่เคยจีบผู้หญิงที่ไหนก่อนเลย และไม่เคยร้องไห้ให้กับเรื่องความรักด้วย 1 อาทิตย์ผ่านไป ทุกครั้งที่จะนอน จะมีน้ำตาคลอบ้าง แต่ยังไม่ร้อง จนผมทำทุกทางเพื่ออยากรู้ว่าทำไมเธอถึงเปลี่ยนใจได้เร็วขนาดนี้
ผมแฮคเฟรสเธอเข้าไปครับ สิ่งที่ผมเห็น คือเธอคุยกับผู้ชายหลายคนมาก คุยเยอะมากๆ แล้วมีผู้ชายไม่น้อยกว่า 3 คน ไปส่งเธอที่ ม.
ผมงงมาก ผมรักคนแบบนี้ไปได้ไง พยายามเกลียดเธอเท่าไหร่ แมร่งก็ไม่ได้สักที ทั้งๆที่ก็เห็นมาขนาดนี้ ผมนอนเศร้าไปอีกเกือบเดือน โดยที่ไม่ร้องแต่มีน่ำตาคลอ จนสุดท้ายผมไม่ไหว ไม่เป็นอันทำงาน ทำการ แม้แต่เกมก็ไม่เล่นเลย ผมลงไปหาแม่ตอนตี 4 เพื่อที่จะไปขอตังออกไปข้างนอก
พอผมพูดเสร็จ แม่พูดกับมาว่า " เป็นอะไรไหมลูก ไหวไหม เดี๋ยวหนูก็เจอคนดีๆนะ เขาไม่รักเราแล้วก็ปล่อยเค้าไป " แค่นั้นละครับ น้ำตาแรกก็ไหลเป็นสึนามิเลย แต่ผมว่าที่มันไหล ไม่ใช่เพราะเธอนะ แต่เป็นเพราะแม่ผมมากกว่า ครอบครัวผมเป็นครอบครัวที่ไม่เคยบอกรักกัน ไม่เคยกอด หอมแก้ม หรืออะไรก็ตามที่แสดงถึงความรัก มากสุดคือกราบเท้า วันพ่อ-แม่ นั้นแหละ น้ำตาไหลเป็นทางเลย ร้องไห้หนักมาก จนสุดท้ายผมก็ต้องออกไปเจอโลกภายนอกบ้าง เก็บตัวอยู่ในบ้านมาเป็นเดือนๆ ก็ได้เพื่อนสาว ชื่อย่อ พ. พาผมไปเที่ยว ไปกิน ไปดูหนัง ผมหลับในโรงหนัง เธอก็ไม่ปลุก ปล่อยผมนอนกลนในโรงหนังอีก อายมากตอนตื่นขึ้นมา แต่มันก็ทำให้อาการของผมดีขึ้นมาบ้าง จนสุดท้าย ผมก็ต้องตัดสินใจใช้ชีวิตต่อไป
จนเวลาผ่านไปได้ประมาณ 3 เดือน ผมคิดว่าผมเริ่มทำใจกับเธอได้แล้ว ผมจึงโทรไปหาเธอ อยากพาเธอไปสถานที่นึงที่สัญญาไว้ แต่ไม่ได้ทำ ในใจก็คิดละครับ เพื่อว่ามันจะมีโอกาศให้เธอเปลี่ยนใจกับมาหาผมได้บ้าง ซึ้งเธอก็ตกลงว่าจะไป สถานที่นั้นคือเกาะล้าน ถ้าใครเคยไปคงจะรู้ดีว่าเกาะล้านมีจุดชมวิวที่มองไปแล้วสบายตามาก ผมพาเธอขึ้นมอไซไประหว่างนั้นผมให้เธอปิดตาไว้ และผมก็พาเธอเดินไปตรงจุดชมวิวที่มีราวเหล็กกั้น พอเปิดตามา เธอถึงกับทรุดลงไปนั่งร้องไห้ เธอดีใจมาก เรา 2 คนจูบกัน และผมก็คิดว่า เธอคงจะกลับมา หลังจากเที่ยวเสร็จ ผมไปส่งเธอหน้าซอยบ้าน ผมถามเธอว่า กลับมาไม่ได้หลอ เธอตอบกลับผมว่า ขอบคุณนะที่พยายามทำอะไรให้ แต่หนูว่ามันสายไปแล้วอะพี่ แล้วเธอก็ร้องไห้ หนักมาก
แล้วเธอก็พูดทิ้งท้ายไว้ว่า ถ้ามีโอกาศ ถ้าเราสองคนพร้อม แล้วยังไม่มีใคร เรากลับมาคบกันนะ แล้วเธอก็ไป
หลังจากนั้นผมก็บล็อกเฟรสเธอเพื่อที่จะตั้งใจลืมเธอจริงๆ ปิดทุกช่องทางการติดต่อ การที่ผมไปเที่ยวกับเธอตอนเลิกกันแล้ว ไม่มีใครรอบข้างที่รู้เลยครับ เราไปเงียบๆกันสองคน แต่หลังจากวันนั้น ผมก็แยกออกมาจริงๆ ก็ใช้ชีวิตไปครับ ได้เพื่อนๆนี้ละที่ทำให้ไม่เหงา จนสุดท้ายผมก็ชินกับความเหงา เป็นโสดก็ดี เพราะจะทำไรก็ได้ คุยกับผู้หญิงที่ไหนก็ได้ [ ตอนคบกับเธอผมไม่สามารถคุยกับผู้หญิงได้เลย แม้กระทั่งเพื่อนผม เธอก็เช่นกันนะครับ ไม่คุยกับผู้ชายที่ไหนเลย ]
จนมาถึงวันนี้ 1 ปี 4 เดือนแล้ว ที่เราเลิกกันมา ผมไม่ได้คิดถึงเธอเลย ไม่ได้ผูกมัดใจไว้กับเธอแล้ว ผมพร้อมจะมีรักใหม่ แต่ก็ไม่อยากคบๆเลิกๆอีกแล้ว มันไม่สนุกเลย ประสบการณ์ความรักครั้งนี้มันสอนให้ผมรู้อะไรหลายๆอย่างจริงๆ จริงๆเธอไม่ได้นอกใจผมนะครับ ที่เธอมีคนใหม่ เธอก็ขอคบไปเล่นๆ เพราะเธอเป็นคนขี้เหงา แต่ไม่ผูกมัดกับใคร เพราะโสดแล้ว เขาจะคุยกับใครก็ได้ ผมไม่ได้พูดเข้าข้างนะ ไม่ใช่ว่าเขาทำขนาดนี้ยังปกป้อง
แต่เพราะผมแฮคเฟรสไปดูช่วงแรกๆ เขาคุยแบบนี้กับทุกคน มาถึงตอนนี้ผมรู้สึกผิดกับเธอจริงๆ ถ้ามีโอกาศแก้ตัวผมก็คงปฏิเสธมันนะครับ เพราะได้ข่าวว่าเธอมีแฟนเป็นตัวเป็นตนแล้ว ซึ้งผมดีใจด้วย ผมรักเธอนะ แต่ความรักของผมในที่นี้ คือความรักแค่พี่ชายกับน้องสาวเท่านั้น
พิมพ์ไม่ได้แล้ว เดี๋ยวขอต่ออีกนิดนะครับ !!!!!