รู้สึกเหนื่อยกับชีวิตคู่แบบนี้จังเลยค่ะ

ก่อนหน้านี้มีทะเลาะกันบ่อยครั้ง มีทำร้าย เคยหอบลูกไปอยู่บ้านพ่อแม่ตัวเอง จนพ่อแม่สามีไปรับกลับมา

ถ้าไม่มีลูกคงเลิกกันไปนานแล้ว เหมือนที่อยู่ทุกวันนี้ก็เพราะลูก ปากก็บอกว่ารักเรา

แต่เผลอก็ไปคุยกับคนอื่น ต่อหน้าในโซเชียลอะไรต่างๆนานาก็ตั้งรูปครอบครัวเป็นโพรไฟล์ แต่ไม่รู้ทำไมจิตใจทำด้วยอะไร ถึงได้แอบไปคุยกับคนอื่น

พอเราถามก็มาโมโหใส่ หาว่าไปหาเรื่อง ทั้งๆที่เราไปเคยไปคุยกับคนอื่นเลย นั่งเลี้ยงลูกทั้งวัน ไม่ได้ออกไปไหนไปเจอใคร

ไม่รู้จะทนไปได้อีกนานแค่ไหน คุยกับพ่อพ่อก็บอกให้อดทนเพื่อลูก ให้โอกาสไปไม่รู้กี่ครั้ง แรกๆก็ดี หลังๆเริ่มหนักขึ้นๆ ทะเลาะกันสามสี่ครั้งต่ออาทิตย์
ทะเลาะกันก็พูดคำหยาบคาย ทั้งๆที่เราไม่เคยหยาบคายเลย โมโหแค่ไหนก็เก็บไว้ในใจ ใจเย็นมาตลอด

เงินที่เก็บกองกลางก็เอาไปใช้ส่วนตัวจนเกือบหมด แถมยังยืมเงินส่วนตัวเราอีก
รู้สึกเครียดมากและรู้สึกเหมือนที่ตรงนี้ไม่ใช่ที่ของเรา

อยากให้ลูกมีพ่อที่ดี มีครอบครัวอบอุ่น แต่ไม่รู้ว่าจะทนได้อีกนานแค่ไหน
อยากหนีไปไกลๆ ไปอยู่กับลูกสองคน ที่ที่ไม่มีใครรู้จักแค่ก็ทำไม่ได้

รักลูกมาก แต่ไม่อยากให้เขาลำบากเพราะเรา
อยากจะร้องไห้ให้กับชีวิตตัวเองตอนนี้