สวัสดีอีกครั้ง หลังห่างหายจากการตั้งกระทู้ไปสองปี ย้อนหลังไปรับชมได้ที่สองลิงค์ด้านล่าง
ญี่ปุ่น ... 1 ปีเต็มผ่านไป เห็นอะไรมาบ้าง เอามาฝากให้ชมพร้อมพิกัดครับ
http://pantip.com/topic/32478574
ฤดูกาลเปลี่ยนไป ใบไม้ก็เปลี่ยนแปลง : Kyoto - Tokyo Autumn Color
http://pantip.com/topic/32930181
มาวันนี้ ก็กลับมานั่งๆนอนๆคิดอยู่ที่ประเทศไทยเรียบร้อยแล้ว ว่าจะไปทางไหนต่อดี เที่ยวมั่ง นอนมั่ง กินมั่ง เดี๋ยวก็คิดออก ตั้งกระทู้ดีกว่า
หลังจากช่วงปลายปี 2014 ไปตระเวนถ่ายภาพภูเขาอันเป็นที่รักยิ่งอย่าง ฟูจิซัง มาพอประมาณ ไปถูกเวลามั่ง ผิดเวลามั่ง ไปซ้ำมั่ง ไปแล้วเธอหนีไปมั่งเป็นธรรมดา เนื่องมาจากเธอยืนอยู่อย่างโดดเดียวกลางจังหวัดชิสึโอกะแบบนั้น ก็ต้องมีเมื่อยมีเซ็งหนีไปนอนไปชอปปิ้งกันบ้าง เราไม่ว่ากัน หนีได้หนีไป เราก็จะตามไปจนเจอน่ะแหละ
พอมานับๆดูแล้ว ช่วงปีครึ่ง ตั้งแต่ปลายปี 2014 ถึงราวกลางปี 2016 ก่อนกลับไทยมานี่ ไปตระเวนตามหาสาวนางนี้อย่างน้อยๆ 36 ที่ด้วยกัน (เฉลี่ยเดือนละสองจุดเลยทีเดียว ถึงว่า ตังหายไปไหนหมด คลาสสิคชีวิต) ดังนั้น ...
... กระทู้ยาวมากครับ ขออภัยคนเน็ตมือถือจะหมด วิ่งหา Wifi จะดีกว่า (บอกช้าไปมั้ย)
เนื่องจากหลายที่จัด จะเรียบเรียงแบบง่ายๆไม่ต้องคิดมากตามสไตล์ผมเองละกันครับ
#ตามตัวอักษร
อยากเรียงตามจังหวัดเหมือนกัน แต่มันน่าเบื่อไป กระจุกเป็นก้อนๆ เอาแบบโดดไปโดดมาหนุกดีออก
ภาพเปิดแรก Shindotoge จากสถานที่ๆผมชอบมากที่สุดในการที่จะมายืนมองฟูจิซังได้ตั้งแต่ดึกดื่นเที่ยงคืนยันพระอาทิตย์ขึ้น ในวันนั้นทำงานจนบ้า อยากออกไประบายอารมณ์กับปุ่มชัตเตอร์ แม้อากาศจะดูเหมือนขมุกขมัว ระหว่างทางที่ขับรถไป ก็ผ่านม่านหมอกตลอดทาง ไม่เห็นแม้แต่เงาของยอดฟูจิซัง แม้จะเข้าใกล้คาวากุชิโกะมากแค่ไหน จนขึ้นไปถึงจุดถ่ายได้ประมาณตีสาม ยืนเหนือหมอก เห็นยอดฟูจิซังในหน้าร้อนที่มีแสงไฟจากคนปีน เริ่มเห็นเมฆปั่นอยู่ข้างๆยอด จนตีสี่ครึ่งพระอาทิตย์เริ่มพ้นขอบฟ้ามาพอดี ปะทะเข้ากับเจ้า Lenticular Cloud นี่เข้าอย่างจัง จนผมได้ภาพนี้มาแหละครับ คิดไม่ผิดจริงๆที่ยอมเสี่ยงออกมาในคืนนั้น บางทีถ่ายฟูจิซังแบบฟ้าใสๆมันก็ฟินดีอยู่หรอก แต่ถ้าเจอเมฆสวยๆนี่ยิ่งฟินเข้าไปใหญ่แฮะ
ภาพนี้ได้รับเลือกเป็น Daily Dozen ใน National Geographic Yourshot ด้วยนะเออ
http://yourshot.nationalgeographic.com/photos/8579540/
03.07.16, 04:26
พิกัด :
https://goo.gl/maps/3kPSaNVz4Lz
จอดรถปลายทาง ส่องดูในลิงค์จะเห็นปลายถนน แล้วก็เดินขึ้นเขาอีกสัก10นาทีก็ได้ความฟินแล้ว ช่วงหน้าหนาว ราวๆ มการาคม ถึง มีนาคม ไม่แนะนำ ถ้าใจไม่ถึง เพราะจะไปถึงปลายถนนไม่ได้ พื้นที่เต็มไปด้วยหิมะระดับเอว ต้องเดินเข้าไปแทน ใช้เวลาร่วม 2-3 ชั่วโมงแบบหิมะกระแทกหัวเข่า ช่วงต้นหน้าร้อน ก็จะหลอนๆกับหิมะที่เริ่มละลายหน่อย ลายหัวจะแปลกๆ ส่วนต้นหน้าหนาว ถ้าไม่หนาวจริง หิมะก็จะยังไม่ท่วมหัว หัวเด๋อๆหน้าม้าหน่อย สวยไปอีกแบบ หน้าร้อน ถ่ายตอนกลางคืนเจ๋งดี มีไฟตามยอดเพราะคนไปปีนกัน ถ้าถ่ายตอนกลางวันก็จะเป็นหัวดำๆ ดูแปลกตา
ปล.1 ภาพในกระทู้นี้ นำไปใช้ได้ทุกกรณี
ที่ไม่มีแนวโน้มที่จะก่อให้เกิดรายได้ใดๆ กรณีอื่นๆ ถ้าไม่โดนสำลีทุบหัวแรงเกินไปจนคิดอะไรไม่ออก ก็น่าจะคิดเองได้ เห็นใจผมเถิด เกิดมาไม่เคยมีรายได้จากการถ่ายรูปจริงๆจังๆกะเขาเลย แต่ก็ทำให้รู้ง่ายเวลาเสิชเจอรูปเราเอง คนเอาไปมันไม่ได้ซื้อแน่ย์ๆ #ต้มมาม่าแพพ
ปล.2 สถานที่เกือบทั้งหมด ควรเดินทางด้วยรถยนต์ จะไปด้วยรถไฟหรือรถบัสก็ได้บ้างๆ แต่เดินเหนื่อยหน่อย หรือไม่ก็ไม่ทันแสงเช้า เพราะกว่ารถไฟจะเริ่มวิ่งก็ตีห้าแน่ะ เช่ารถขับ ก็ต้องระวังในหลายๆจุดเช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นมารยาทหรือกฎจราจรบนท้องถนนแบบญี่ปุ่น ทางตามภูเขา ซึ่งแคบ มืด และมีหมี(ไม่เคยเห็น) กับกวาง(อันนี้ชอบโผล่มาตามโค้งมืดๆ กวางโรคจิตชัดๆ น่าเอาไปทำสเต็ก) หรือหิมะที่เริ่มละลายหน่อยๆ อันนี้ตัวดี ถ้าไม่เคยขับส่งเต้าหู้บนเขา ก็อย่าได้ชะล่าใจ
ปล.3 ผมไม่ได้ถ่ายภาพเป็นอาชีพ ถ่ายเอาสนุก เป็นงานอดิเรกหลังเลิกงาน ความรู้ไม่ค่อยมี ความดีไม่ค่อยปรากฎ ถ้ามีข้อมูลอะไรผิดพลาดไป ก็ท้วงติงกันเข้ามาได้เด้อ ไม่ต้องเกรงใจ ถึงแม้หน้าตาจะโฉด แต่ใจผมก็โฉดกว่านะเออ
ปล.4 แต่ละที่ จะว่าไปยากก็ยาก จะง่ายก็ง่าย แต่ถ้าผมไปถึงได้ ใครๆก็ไปได้ (ถ้ามีเวลาไป เอิ้กกก)
ปล.5 อยู่ญี่ปุ่นมาก็เวลาร่วมๆ 4ปี ไม่เคยถ่ายใบไม้แดงกับฟูจิซังได้แบบถูกใจเลย ต้องกลับไปแก้แค้นสักวัน (อันนี้อินเนอร์ส่วนตัว)
ปล.6 ระดับการถ่ายภาพฟูจิซังของผมนั้นแค่อนุบาล วันๆนั่งเห็นแต่ละภาพที่ตากล้องยุ่นถ่ายกันนี่ ตาเบิกโพลง ว่าพวกเขานี่ช่างมีความพยายาม ความอดทน ความสร้างสรรค์อะไรก็ตามแต่ที่เรายังไปไม่ใกล้เขาแม้แต่น้อย แต่ก็คาดว่า คงมีโอกาสได้ไปเห็นในมุมหลากหลายมากกว่านักท่องเที่ยวหลายๆคน เลยเอามาแชร์เผื่อใครอยากจะเปลี่ยนที่ไปจากสถานที่ๆนึกออกทั่วๆไปบ้างก็เท่านั้นเอง (แต่ที่เบเบก็มีนะ ก็รวมๆมาจากปีครึ่งที่ผ่านมาน่ะ)
ปล.7 อ่านไปจนจบ จะเห็นว่า ไม่มีสถานที่โคตะระฮิตอย่างฮาโกเน่ หลักๆก็คือมันปิดเพราะมีควันปะทุ ไม่ก็ถ้าไปแถวนั้นทีไร อากาศอยู่ดีๆก็ไม่เป็นใจทุกที = =‘
ปล.8 ปล.เยอะจังวุ้ย
[CR] Fujisan ที่ฉันยังพอจะมี (พิกัดจัดเต็ม)
สวัสดีอีกครั้ง หลังห่างหายจากการตั้งกระทู้ไปสองปี ย้อนหลังไปรับชมได้ที่สองลิงค์ด้านล่าง
ญี่ปุ่น ... 1 ปีเต็มผ่านไป เห็นอะไรมาบ้าง เอามาฝากให้ชมพร้อมพิกัดครับ
http://pantip.com/topic/32478574
ฤดูกาลเปลี่ยนไป ใบไม้ก็เปลี่ยนแปลง : Kyoto - Tokyo Autumn Color
http://pantip.com/topic/32930181
มาวันนี้ ก็กลับมานั่งๆนอนๆคิดอยู่ที่ประเทศไทยเรียบร้อยแล้ว ว่าจะไปทางไหนต่อดี เที่ยวมั่ง นอนมั่ง กินมั่ง เดี๋ยวก็คิดออก ตั้งกระทู้ดีกว่า
หลังจากช่วงปลายปี 2014 ไปตระเวนถ่ายภาพภูเขาอันเป็นที่รักยิ่งอย่าง ฟูจิซัง มาพอประมาณ ไปถูกเวลามั่ง ผิดเวลามั่ง ไปซ้ำมั่ง ไปแล้วเธอหนีไปมั่งเป็นธรรมดา เนื่องมาจากเธอยืนอยู่อย่างโดดเดียวกลางจังหวัดชิสึโอกะแบบนั้น ก็ต้องมีเมื่อยมีเซ็งหนีไปนอนไปชอปปิ้งกันบ้าง เราไม่ว่ากัน หนีได้หนีไป เราก็จะตามไปจนเจอน่ะแหละ
พอมานับๆดูแล้ว ช่วงปีครึ่ง ตั้งแต่ปลายปี 2014 ถึงราวกลางปี 2016 ก่อนกลับไทยมานี่ ไปตระเวนตามหาสาวนางนี้อย่างน้อยๆ 36 ที่ด้วยกัน (เฉลี่ยเดือนละสองจุดเลยทีเดียว ถึงว่า ตังหายไปไหนหมด คลาสสิคชีวิต) ดังนั้น ...
... กระทู้ยาวมากครับ ขออภัยคนเน็ตมือถือจะหมด วิ่งหา Wifi จะดีกว่า (บอกช้าไปมั้ย)
เนื่องจากหลายที่จัด จะเรียบเรียงแบบง่ายๆไม่ต้องคิดมากตามสไตล์ผมเองละกันครับ #ตามตัวอักษร
อยากเรียงตามจังหวัดเหมือนกัน แต่มันน่าเบื่อไป กระจุกเป็นก้อนๆ เอาแบบโดดไปโดดมาหนุกดีออก
ภาพเปิดแรก Shindotoge จากสถานที่ๆผมชอบมากที่สุดในการที่จะมายืนมองฟูจิซังได้ตั้งแต่ดึกดื่นเที่ยงคืนยันพระอาทิตย์ขึ้น ในวันนั้นทำงานจนบ้า อยากออกไประบายอารมณ์กับปุ่มชัตเตอร์ แม้อากาศจะดูเหมือนขมุกขมัว ระหว่างทางที่ขับรถไป ก็ผ่านม่านหมอกตลอดทาง ไม่เห็นแม้แต่เงาของยอดฟูจิซัง แม้จะเข้าใกล้คาวากุชิโกะมากแค่ไหน จนขึ้นไปถึงจุดถ่ายได้ประมาณตีสาม ยืนเหนือหมอก เห็นยอดฟูจิซังในหน้าร้อนที่มีแสงไฟจากคนปีน เริ่มเห็นเมฆปั่นอยู่ข้างๆยอด จนตีสี่ครึ่งพระอาทิตย์เริ่มพ้นขอบฟ้ามาพอดี ปะทะเข้ากับเจ้า Lenticular Cloud นี่เข้าอย่างจัง จนผมได้ภาพนี้มาแหละครับ คิดไม่ผิดจริงๆที่ยอมเสี่ยงออกมาในคืนนั้น บางทีถ่ายฟูจิซังแบบฟ้าใสๆมันก็ฟินดีอยู่หรอก แต่ถ้าเจอเมฆสวยๆนี่ยิ่งฟินเข้าไปใหญ่แฮะ
ภาพนี้ได้รับเลือกเป็น Daily Dozen ใน National Geographic Yourshot ด้วยนะเออ
http://yourshot.nationalgeographic.com/photos/8579540/
03.07.16, 04:26
พิกัด : https://goo.gl/maps/3kPSaNVz4Lz
จอดรถปลายทาง ส่องดูในลิงค์จะเห็นปลายถนน แล้วก็เดินขึ้นเขาอีกสัก10นาทีก็ได้ความฟินแล้ว ช่วงหน้าหนาว ราวๆ มการาคม ถึง มีนาคม ไม่แนะนำ ถ้าใจไม่ถึง เพราะจะไปถึงปลายถนนไม่ได้ พื้นที่เต็มไปด้วยหิมะระดับเอว ต้องเดินเข้าไปแทน ใช้เวลาร่วม 2-3 ชั่วโมงแบบหิมะกระแทกหัวเข่า ช่วงต้นหน้าร้อน ก็จะหลอนๆกับหิมะที่เริ่มละลายหน่อย ลายหัวจะแปลกๆ ส่วนต้นหน้าหนาว ถ้าไม่หนาวจริง หิมะก็จะยังไม่ท่วมหัว หัวเด๋อๆหน้าม้าหน่อย สวยไปอีกแบบ หน้าร้อน ถ่ายตอนกลางคืนเจ๋งดี มีไฟตามยอดเพราะคนไปปีนกัน ถ้าถ่ายตอนกลางวันก็จะเป็นหัวดำๆ ดูแปลกตา
ปล.1 ภาพในกระทู้นี้ นำไปใช้ได้ทุกกรณีที่ไม่มีแนวโน้มที่จะก่อให้เกิดรายได้ใดๆ กรณีอื่นๆ ถ้าไม่โดนสำลีทุบหัวแรงเกินไปจนคิดอะไรไม่ออก ก็น่าจะคิดเองได้ เห็นใจผมเถิด เกิดมาไม่เคยมีรายได้จากการถ่ายรูปจริงๆจังๆกะเขาเลย แต่ก็ทำให้รู้ง่ายเวลาเสิชเจอรูปเราเอง คนเอาไปมันไม่ได้ซื้อแน่ย์ๆ #ต้มมาม่าแพพ
ปล.2 สถานที่เกือบทั้งหมด ควรเดินทางด้วยรถยนต์ จะไปด้วยรถไฟหรือรถบัสก็ได้บ้างๆ แต่เดินเหนื่อยหน่อย หรือไม่ก็ไม่ทันแสงเช้า เพราะกว่ารถไฟจะเริ่มวิ่งก็ตีห้าแน่ะ เช่ารถขับ ก็ต้องระวังในหลายๆจุดเช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นมารยาทหรือกฎจราจรบนท้องถนนแบบญี่ปุ่น ทางตามภูเขา ซึ่งแคบ มืด และมีหมี(ไม่เคยเห็น) กับกวาง(อันนี้ชอบโผล่มาตามโค้งมืดๆ กวางโรคจิตชัดๆ น่าเอาไปทำสเต็ก) หรือหิมะที่เริ่มละลายหน่อยๆ อันนี้ตัวดี ถ้าไม่เคยขับส่งเต้าหู้บนเขา ก็อย่าได้ชะล่าใจ
ปล.3 ผมไม่ได้ถ่ายภาพเป็นอาชีพ ถ่ายเอาสนุก เป็นงานอดิเรกหลังเลิกงาน ความรู้ไม่ค่อยมี ความดีไม่ค่อยปรากฎ ถ้ามีข้อมูลอะไรผิดพลาดไป ก็ท้วงติงกันเข้ามาได้เด้อ ไม่ต้องเกรงใจ ถึงแม้หน้าตาจะโฉด แต่ใจผมก็โฉดกว่านะเออ
ปล.4 แต่ละที่ จะว่าไปยากก็ยาก จะง่ายก็ง่าย แต่ถ้าผมไปถึงได้ ใครๆก็ไปได้ (ถ้ามีเวลาไป เอิ้กกก)
ปล.5 อยู่ญี่ปุ่นมาก็เวลาร่วมๆ 4ปี ไม่เคยถ่ายใบไม้แดงกับฟูจิซังได้แบบถูกใจเลย ต้องกลับไปแก้แค้นสักวัน (อันนี้อินเนอร์ส่วนตัว)
ปล.6 ระดับการถ่ายภาพฟูจิซังของผมนั้นแค่อนุบาล วันๆนั่งเห็นแต่ละภาพที่ตากล้องยุ่นถ่ายกันนี่ ตาเบิกโพลง ว่าพวกเขานี่ช่างมีความพยายาม ความอดทน ความสร้างสรรค์อะไรก็ตามแต่ที่เรายังไปไม่ใกล้เขาแม้แต่น้อย แต่ก็คาดว่า คงมีโอกาสได้ไปเห็นในมุมหลากหลายมากกว่านักท่องเที่ยวหลายๆคน เลยเอามาแชร์เผื่อใครอยากจะเปลี่ยนที่ไปจากสถานที่ๆนึกออกทั่วๆไปบ้างก็เท่านั้นเอง (แต่ที่เบเบก็มีนะ ก็รวมๆมาจากปีครึ่งที่ผ่านมาน่ะ)
ปล.7 อ่านไปจนจบ จะเห็นว่า ไม่มีสถานที่โคตะระฮิตอย่างฮาโกเน่ หลักๆก็คือมันปิดเพราะมีควันปะทุ ไม่ก็ถ้าไปแถวนั้นทีไร อากาศอยู่ดีๆก็ไม่เป็นใจทุกที = =‘
ปล.8 ปล.เยอะจังวุ้ย