สวัสดีทุกคน นี่เป็นกระทู้แรกที่เราเขียน อาจจะดูแปลกๆบ้างขอโทษด้วยนะ
ก็อย่างที่หัวข้อกล่าวไว้ คือ "เคยเจอใครสักคนแล้วรู้สึกสะดุดตาจนอยากรู้จักเขามั้ย"
ทุกคนเคยเจอใครแล้วอยากรู้จักเขาหรือเปล่าเอ่ย แบบเจอกันครั้งแรกก็รู้สึกว่า เฮ้ย คนนี้ดูมีอะไร อะไรแบบนี้
คือเรื่องมันมีอยู่ว่า เราเจอคนคนหนึ่งแล้วเราก็รู้สึกสะดุดตากับเขานั้นแหละ ซึ่งเขาก็เป็นคนในมหาลัยเดียวกันกับเรา เราเจอเขาครั้งแรกเลยที่โรงอาหาร ตอนนั้นเรากำลังซื้อข้าวอยู่ ไปโรงอาหารใครจะบ้าไปทำอย่างอื่นถูกมั้ย 55555
แล้วพอดีว่าหันไปเจอเขากำลังเดินเข้ามาในโรงอาหาร เราก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเราถึงรู้สึกสะดุดตากับเขานะเพราะคนอื่นที่เดินไปมาก็มีเยอะแยะ แต่เขาน่ะดึงดูดสายตาเรามากๆเลย เหมือนเขามีออร่าพุ่งเข้าตาเราเลยอ่ะ นั่นคือครั้งแรกที่เราเจอเขาและทำให้เราอยากรู้จักเขา แต่มันยากมากที่จะรู้จักได้คนทั้งมหาลัยมีแค่สิบกว่าคนซะทีไหน สิ่งเดียวข้อมูลเดียวจากการที่เราเจอเขาครั้งแรกคือ เรารู้ว่าเขาเรียนอยู่คณะอะไร เพราะเครื่องแบบชอปที่เขาใส่มันเป็นตัวบ่งบอกโดยชัดเจน แต่ขอบอกตรงๆว่าเราเป็นคนประเภทที่จำหน้าคนไม่ค่อยจะได้ แต่เขาคนนี้...เราก็จำไม่ได้อีกเหมือนกัน 5555 ก็ถึงแม้ว่าเขาจะดูสะดุดตาเรามากแต่เราก็ไม่สามารถจำหน้าเขาได้ เห็นแค่ไม่กี่วิจำได้ก็บ้าล่ะ แต่รู้อะไรมั้ยถึงเราจะจำโครงหน้าอะไรเขาไม่ได้เพราะมันเลือนรางมากก็จริง แต่พอเราเจอเขาอีกครั้ง คือเราสามารถบอกได้ว่าคนคนนี้คือคนเดียวกับที่เราเจอครั้งก่อน เหมือนมันมีอะไรสักอย่างบอกเราว่า คนนี้ไงคนนี้ ตลกเนอะ 55555
เราเจอเขาครั้งที่สองก็ในโรงอาหารอีกเหมือนกัน มนุษย์ทุกคนต้องกินข้าวจ้ะ แต่รอบนี้เราเจอเขาแบบที่ไม่ได้ใส่เครื่องแบบนิสิตนักศึกษาแต่เขาอยู่ในรูปแบบชุดไปรเวทธรรมดาๆ เสื้อยืดสีขาวสะดุดตา สะดุดตาอีกแล้ว แล้วครั้งนี้เราก็รู้สึกพลาดมากที่กินข้าวเสร็จเร็วเพราะวันนั้นเป็นวันที่โรงอาหารเงียบมาก คนในโรงอาหารน้อยมากเพราะมันเป็นวันหยุด แล้วโต๊ะกินข้าวในโรงอาหารมันก็เป็นแบบเรียงกันยาวๆ เรานั่งอยู่ตรงฝั่งหนึ่งของโต๊ะแล้วเขาก็นั่งอยู่อีกฝั่งหนึ่งของโต๊ะอะ แบบอยู่คนละมุมนะแต่โซนโต๊ะเดียวกัน โคตรกรี๊ด จริงๆเราไม่รู้ว่ามีคนนั่งอยู่จนตอนลุกเอาจานไปเก็บแล้วเดินผ่านนั่นแหละถึงได้รู้ว่าเขานั่งอยู่ อยากจะบอกตัวเองมากว่าทำไมไม่รู้จักเป็นคนช่างสังเกตให้มากกว่านี้ไม่งั้นก็จะรู้ว่าเขามานั่งอยู่
และนั้นก็เป็นครั้งที่สองที่เราเจอเขา และได้ตั้งฉายาให้เขาตามความสะดุดตาของตัวเอง
หลังจากนั้นเราก็ไม่เจอเขาอีกสักพักใหญ่ๆเลย ก็อย่างว่า เรียนกันคนละคณะแค่อยู่มหาลัยเดียวกันเท่านั้น แต่แล้วเราก็เจอเขาอีกครั้งเพราะเขาเดินส่วนกับเราหน้าตึกคณะของเขานั้นแหละ พอดีตึกคณะเขาเป็นทางผ่านที่เราจะไปเรียนพอดี เราเจอเขาและครั้งนี้เราก็ได้ข้อมูลเพิ่มอีกอย่างหนึ่งคือ ชั้นปีที่เขาอยู่และมันก็ทำให้เรามีข้อมูลของเขาเพิ่มอีกอย่างแล้ว คือรู้คณะและชั้นปี แต่เพียงเท่านี้มันก็ยังยากอยู่ดีกับการที่จะตามหาเขา ถูกมั้ย
เอาจริงๆเราก็รู้สึกนะว่าเราเหมือนสโตกเกอร์แปลกๆ แต่ไม่ใช่นะ คือไม่ได้ตามติดแบบโรคจิตนะ แค่เจอโดยบังเอิญแล้วคอยเก็บรายละเอียดทีละนิดๆเพื่อหาเขา เพราะอยากรู้จักน่ะ อย่ามองเราเป็นสโตกเกอร์นะ
และอีกครั้งที่เราเจอเขา เราเจอที่เซเว่น ครั้งนี้ไม่มีอะไรเลยแค่เจอแต่เพราะสองสามครั้งที่ผ่านมาเราเจอเขา ที่นั่งกินข้าวคนเดียว เดินคนเดียว ครั้งนี้ก็มาซื้อของคนเดียว เราเลยเริ่มคิดติดตลกเลยว่า เพื่อนไม่คบเหรอ? ทำไมตอนเราเจอ เขาชอบอยู่คนเดียว เป็นคนคลูแบบนี้หรือเปล่า?
แต่ก็เท่านั้นแหละ ข้อมูลการที่จะทำให้เรารู้จักเขายังคงมีเท่าเดิมคือรู้แค่คณะและชั้นปีเท่านั้น
และอีกครั้งที่เราไปโรงอาหาร คือเราหิวไง เราไปกับเพื่อนและครั้งนี้เราก็บ่นๆกับเพื่อนว่าจะเจอเขามั้ยแต่พอบ่นจบเท่านั้นแหละ เขาก็เดินเขามาในโรงอาหารเลย เราก็เลยบอกกับเพื่อนว่าคนนี้แหละคนที่เราสะดุดตาที่เราเคยเล่าให้ฟังเพราะเพื่อนถามเราว่าคนไหน แล้วครั้งนี้เราก็แบบคุยกับเพื่อนบอกเพื่อนว่าคนนี้ๆ เพื่อนก็โอเครับรู้ว่าคนไหน แล้วเขาก็เดินผ่านโต๊ะที่เรานั่งไปเราก็ไม่ได้อะไรนะ จนเพื่อนบอกว่า เขานั่งอยู่ข้างหลังเราอะ เราแบบเฮ้ย แล้วก็รีบหันไปดูปรากฎว่าเขานั่งอยู่ข้างหลังเราจริงๆ คือเขานั่งอยู่โต๊ะถัดไปจากโต๊ะเรา นาทีนั้นคือเขินอะ แบบเพิ่งพูดถึงแล้วมานั่งข้างหลังแบบนี้ก็ได้เหรอ 55555
และเนื่องด้วยความที่ว่าเพื่อนเราก็อยากรู้ว่าเขาเป็นใครเราก็โอเค เริ่มตามหา เข้าเพจของคณะเขาแล้วก็ดูคนที่มาไลค์ ดูรูปที่ลง แต่เนื่องด้วยความขี้
และความอยากรู้ความขยันหาที่มี เราก็เจอรูปเขา รูปที่เขาไม่ได้เด่นในรูปแต่เป็นแค่BG เราโคตรตลกเลย ทำไมเขาเป็นคนที่ตามหาตัวยากมากก็ไม่รู้ แล้วเนื่องด้วยรูปที่มีเขาติดอยู่เป็นรูปที่มีคนเด่นๆดังๆที่เพื่อนเรารู้จัก ก็เลยเดาๆกันว่า เขาเรียนอยู่ ภาคอะไร แล้วคราวนี้ เราเจอเขาอีกทีตอนงานรับปริญญา ซึ่งมีเพื่อนบางคนที่ยังคงอยากรู้ว่าเขาคือคนไหน เรากับเพื่อนอีกคนก็เลย เดินๆตามเขาไปและเพื่อนเราก็ไปแอบถ่ายรูปเขามา คือตอนนี้เป็นอะไรที่ตลกมาก เพื่อนเราวิ่งไปแอบถ่ายรูปเขาแต่ปรากฎว่า ถ่ายไม่ติดเขาสักรูป เพราะเพื่อนเขาบังทุกรูป สิ่งเดียวที่ติดมาคือรองเท้า เขาใส่รองเท้าสีเขียวสะท้อนแสง โคตรจี้เลย 55555 คือที่เพื่อนอยากได้รูปเขาเพราะเพื่อนอีกคนอยากรู้และเพื่อนเรามีเพื่อนที่เรียนคณะเดียวกับเขาก็เลยว่าจะเอาหน้าไปให้ช่วยตามหาว่าเป็นใครอะไรแบบนี้ แล้วคือรูปในเพจที่เราเจอมันก็เป็นแค่ภาพเลือนๆประกอบฉากไม่ชัดอะไรแบบนี้ไง สรุปว่าการตามถ่ายรูปครั้งนี้ก็จบลงโดยที่ รู้แค่ว่าเขาใส่รองเท้าสีเขียวสะท้อนแสง 55555555
หลังจากนั้นจากรูปที่ถ่ายมา ทำให้เราค้นหาเพื่อนของเขาเจอซึ่งเราก็แบบเขาไปส่องเพื่อนของเพื่อนเขาว่าจะมีเขามั้ยปรากฏว่าเราก็ยังหาเขาไม่เจอ จนเพื่อนเราเอารูปที่เขาเป็นBGประกอบนั่นแหละไปถามเพื่อนคณะเดียวกับเขาว่ารู้จักเขามั้ย ซึ่งที่แรกนะ มีแต่คนบอกว่าคุ้นหน้าเขาแต่ไม่รู้จัก จนสักพักก็มีเพื่อนของเพื่อนเราบอกมาว่า คนนี้เขาคือใคร เรียนอยู่ภาคไหน และข้อมูลที่ให้มาอีกอย่างคือ เรียนเก่ง เรานี่โคตรอยากจะให้เขาติวหนังสือให้เลยแหละ
ตอนที่เพื่อนมาบอกเราว่ารู้แล้วว่าเขาเป็นใคร ใจเราสั่นมาก มันตื่นเต้นอะ แบบตามหามาตั้งนานในที่สุดก็รู้แล้วว่าเขาเป็นใคร ประสบความสำเร็จมากกกก
พอเรารู้ว่าเขาชื่ออะไรเราก็เข้าไปส่องหาจนเราเจอเฟสเขา ซึ่งเฟสเขาโคตรเหมือนเขาไม่เล่นอะ รูปโปรก็ไม่ตั้ง สถานะอะไรก็ไม่โพส แต่เราก็ทำใจรวบรวมความกล้าแอดไปนะ ปรากฎว่าเขารับแอดเรา กรี๊ดไปดิ ดีใจมาก จริงๆเรานึกว่าเขาไม่เล่นแล้วด้วยซ้ำแต่ปรากฎว่าเขาเล่นจ้า แล้วจากการส่อง เขาก็เล่นบ่อยนะเพราะจุดเขียวๆขึ้นบ่อยมากแต่เขาไม่ได้อัพเดทอะไรเท่าไรนัก ก็นั้นแหละ ตอนนี้เราก็รู้แล้วว่าเขาเป็นใครจากการที่ไม่รู้อะไรเลย สืบมาจนรู้ แต่กว่าจะรู้โคตรลำบากเลย ตอนนี้เราก็โอเคนะกับการที่ได้รู้ว่าเขาเป็นใคร มันรู้สึกดีเบาๆในใจที่คนที่เราสะดุดตาอยากรู้จัก วันนี้เรารู้จักเขาแล้วเหนือความคาดหมายพอตัวเลย
แต่ลึกๆเราก็อยากให้เขารู้จักเราเหมือนกันนะ เราอยากทำความรู้จักกับเขาแต่ก็ไม่กล้า อยากให้แบบเจอหน้าแล้วทักทายกันอะไรแบบนี้มันคงดีถ้าเป็นไปได้อะเนอะ แต่เราคงได้แค่คิดนั้นแหละ เราทำอะไรได้ไม่มากนอกจากตามปลื้มเขาเบาๆแบบนี้ เวลาเจอก็แอบกรี๊ดอยู่ในใจ ก็คนมันปลื้มอะ
เท่านี้แหละ เหมือนสโตกเกอร์เนอะแต่ไม่ใช่นะ เอาเป็นว่าถ้าเราเจอเขาอีกหรือมีอะไรเกี่ยวกับเขาแล้วทำให้เราปลื้มหรือคืบหน้าไปทำความรู้จักยังไงเราจะมาต่อให้ฟังเนอะ
ว่าแต่ เพื่อนๆคนไหนเคยมีโมเมนต์อะไรแบบนี้กันบ้างมั้ยเอ่ย เอามาแบ่งปันเร็ว เราอยากรู้ หรือมีวิธีที่จะเข้าไปทำความรู้จักกับใครสักคนแบบเนียนๆมาแชร์ก็ได้นะ 5555555
เคยเจอใครแล้วรู้สึกสะดุดตาจนอยากรู้จักมั้ย?
ก็อย่างที่หัวข้อกล่าวไว้ คือ "เคยเจอใครสักคนแล้วรู้สึกสะดุดตาจนอยากรู้จักเขามั้ย"
ทุกคนเคยเจอใครแล้วอยากรู้จักเขาหรือเปล่าเอ่ย แบบเจอกันครั้งแรกก็รู้สึกว่า เฮ้ย คนนี้ดูมีอะไร อะไรแบบนี้
คือเรื่องมันมีอยู่ว่า เราเจอคนคนหนึ่งแล้วเราก็รู้สึกสะดุดตากับเขานั้นแหละ ซึ่งเขาก็เป็นคนในมหาลัยเดียวกันกับเรา เราเจอเขาครั้งแรกเลยที่โรงอาหาร ตอนนั้นเรากำลังซื้อข้าวอยู่ ไปโรงอาหารใครจะบ้าไปทำอย่างอื่นถูกมั้ย 55555
แล้วพอดีว่าหันไปเจอเขากำลังเดินเข้ามาในโรงอาหาร เราก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเราถึงรู้สึกสะดุดตากับเขานะเพราะคนอื่นที่เดินไปมาก็มีเยอะแยะ แต่เขาน่ะดึงดูดสายตาเรามากๆเลย เหมือนเขามีออร่าพุ่งเข้าตาเราเลยอ่ะ นั่นคือครั้งแรกที่เราเจอเขาและทำให้เราอยากรู้จักเขา แต่มันยากมากที่จะรู้จักได้คนทั้งมหาลัยมีแค่สิบกว่าคนซะทีไหน สิ่งเดียวข้อมูลเดียวจากการที่เราเจอเขาครั้งแรกคือ เรารู้ว่าเขาเรียนอยู่คณะอะไร เพราะเครื่องแบบชอปที่เขาใส่มันเป็นตัวบ่งบอกโดยชัดเจน แต่ขอบอกตรงๆว่าเราเป็นคนประเภทที่จำหน้าคนไม่ค่อยจะได้ แต่เขาคนนี้...เราก็จำไม่ได้อีกเหมือนกัน 5555 ก็ถึงแม้ว่าเขาจะดูสะดุดตาเรามากแต่เราก็ไม่สามารถจำหน้าเขาได้ เห็นแค่ไม่กี่วิจำได้ก็บ้าล่ะ แต่รู้อะไรมั้ยถึงเราจะจำโครงหน้าอะไรเขาไม่ได้เพราะมันเลือนรางมากก็จริง แต่พอเราเจอเขาอีกครั้ง คือเราสามารถบอกได้ว่าคนคนนี้คือคนเดียวกับที่เราเจอครั้งก่อน เหมือนมันมีอะไรสักอย่างบอกเราว่า คนนี้ไงคนนี้ ตลกเนอะ 55555
เราเจอเขาครั้งที่สองก็ในโรงอาหารอีกเหมือนกัน มนุษย์ทุกคนต้องกินข้าวจ้ะ แต่รอบนี้เราเจอเขาแบบที่ไม่ได้ใส่เครื่องแบบนิสิตนักศึกษาแต่เขาอยู่ในรูปแบบชุดไปรเวทธรรมดาๆ เสื้อยืดสีขาวสะดุดตา สะดุดตาอีกแล้ว แล้วครั้งนี้เราก็รู้สึกพลาดมากที่กินข้าวเสร็จเร็วเพราะวันนั้นเป็นวันที่โรงอาหารเงียบมาก คนในโรงอาหารน้อยมากเพราะมันเป็นวันหยุด แล้วโต๊ะกินข้าวในโรงอาหารมันก็เป็นแบบเรียงกันยาวๆ เรานั่งอยู่ตรงฝั่งหนึ่งของโต๊ะแล้วเขาก็นั่งอยู่อีกฝั่งหนึ่งของโต๊ะอะ แบบอยู่คนละมุมนะแต่โซนโต๊ะเดียวกัน โคตรกรี๊ด จริงๆเราไม่รู้ว่ามีคนนั่งอยู่จนตอนลุกเอาจานไปเก็บแล้วเดินผ่านนั่นแหละถึงได้รู้ว่าเขานั่งอยู่ อยากจะบอกตัวเองมากว่าทำไมไม่รู้จักเป็นคนช่างสังเกตให้มากกว่านี้ไม่งั้นก็จะรู้ว่าเขามานั่งอยู่
และนั้นก็เป็นครั้งที่สองที่เราเจอเขา และได้ตั้งฉายาให้เขาตามความสะดุดตาของตัวเอง
หลังจากนั้นเราก็ไม่เจอเขาอีกสักพักใหญ่ๆเลย ก็อย่างว่า เรียนกันคนละคณะแค่อยู่มหาลัยเดียวกันเท่านั้น แต่แล้วเราก็เจอเขาอีกครั้งเพราะเขาเดินส่วนกับเราหน้าตึกคณะของเขานั้นแหละ พอดีตึกคณะเขาเป็นทางผ่านที่เราจะไปเรียนพอดี เราเจอเขาและครั้งนี้เราก็ได้ข้อมูลเพิ่มอีกอย่างหนึ่งคือ ชั้นปีที่เขาอยู่และมันก็ทำให้เรามีข้อมูลของเขาเพิ่มอีกอย่างแล้ว คือรู้คณะและชั้นปี แต่เพียงเท่านี้มันก็ยังยากอยู่ดีกับการที่จะตามหาเขา ถูกมั้ย
เอาจริงๆเราก็รู้สึกนะว่าเราเหมือนสโตกเกอร์แปลกๆ แต่ไม่ใช่นะ คือไม่ได้ตามติดแบบโรคจิตนะ แค่เจอโดยบังเอิญแล้วคอยเก็บรายละเอียดทีละนิดๆเพื่อหาเขา เพราะอยากรู้จักน่ะ อย่ามองเราเป็นสโตกเกอร์นะ
และอีกครั้งที่เราเจอเขา เราเจอที่เซเว่น ครั้งนี้ไม่มีอะไรเลยแค่เจอแต่เพราะสองสามครั้งที่ผ่านมาเราเจอเขา ที่นั่งกินข้าวคนเดียว เดินคนเดียว ครั้งนี้ก็มาซื้อของคนเดียว เราเลยเริ่มคิดติดตลกเลยว่า เพื่อนไม่คบเหรอ? ทำไมตอนเราเจอ เขาชอบอยู่คนเดียว เป็นคนคลูแบบนี้หรือเปล่า?
แต่ก็เท่านั้นแหละ ข้อมูลการที่จะทำให้เรารู้จักเขายังคงมีเท่าเดิมคือรู้แค่คณะและชั้นปีเท่านั้น
และอีกครั้งที่เราไปโรงอาหาร คือเราหิวไง เราไปกับเพื่อนและครั้งนี้เราก็บ่นๆกับเพื่อนว่าจะเจอเขามั้ยแต่พอบ่นจบเท่านั้นแหละ เขาก็เดินเขามาในโรงอาหารเลย เราก็เลยบอกกับเพื่อนว่าคนนี้แหละคนที่เราสะดุดตาที่เราเคยเล่าให้ฟังเพราะเพื่อนถามเราว่าคนไหน แล้วครั้งนี้เราก็แบบคุยกับเพื่อนบอกเพื่อนว่าคนนี้ๆ เพื่อนก็โอเครับรู้ว่าคนไหน แล้วเขาก็เดินผ่านโต๊ะที่เรานั่งไปเราก็ไม่ได้อะไรนะ จนเพื่อนบอกว่า เขานั่งอยู่ข้างหลังเราอะ เราแบบเฮ้ย แล้วก็รีบหันไปดูปรากฎว่าเขานั่งอยู่ข้างหลังเราจริงๆ คือเขานั่งอยู่โต๊ะถัดไปจากโต๊ะเรา นาทีนั้นคือเขินอะ แบบเพิ่งพูดถึงแล้วมานั่งข้างหลังแบบนี้ก็ได้เหรอ 55555
และเนื่องด้วยความที่ว่าเพื่อนเราก็อยากรู้ว่าเขาเป็นใครเราก็โอเค เริ่มตามหา เข้าเพจของคณะเขาแล้วก็ดูคนที่มาไลค์ ดูรูปที่ลง แต่เนื่องด้วยความขี้
หลังจากนั้นจากรูปที่ถ่ายมา ทำให้เราค้นหาเพื่อนของเขาเจอซึ่งเราก็แบบเขาไปส่องเพื่อนของเพื่อนเขาว่าจะมีเขามั้ยปรากฏว่าเราก็ยังหาเขาไม่เจอ จนเพื่อนเราเอารูปที่เขาเป็นBGประกอบนั่นแหละไปถามเพื่อนคณะเดียวกับเขาว่ารู้จักเขามั้ย ซึ่งที่แรกนะ มีแต่คนบอกว่าคุ้นหน้าเขาแต่ไม่รู้จัก จนสักพักก็มีเพื่อนของเพื่อนเราบอกมาว่า คนนี้เขาคือใคร เรียนอยู่ภาคไหน และข้อมูลที่ให้มาอีกอย่างคือ เรียนเก่ง เรานี่โคตรอยากจะให้เขาติวหนังสือให้เลยแหละ
ตอนที่เพื่อนมาบอกเราว่ารู้แล้วว่าเขาเป็นใคร ใจเราสั่นมาก มันตื่นเต้นอะ แบบตามหามาตั้งนานในที่สุดก็รู้แล้วว่าเขาเป็นใคร ประสบความสำเร็จมากกกก
พอเรารู้ว่าเขาชื่ออะไรเราก็เข้าไปส่องหาจนเราเจอเฟสเขา ซึ่งเฟสเขาโคตรเหมือนเขาไม่เล่นอะ รูปโปรก็ไม่ตั้ง สถานะอะไรก็ไม่โพส แต่เราก็ทำใจรวบรวมความกล้าแอดไปนะ ปรากฎว่าเขารับแอดเรา กรี๊ดไปดิ ดีใจมาก จริงๆเรานึกว่าเขาไม่เล่นแล้วด้วยซ้ำแต่ปรากฎว่าเขาเล่นจ้า แล้วจากการส่อง เขาก็เล่นบ่อยนะเพราะจุดเขียวๆขึ้นบ่อยมากแต่เขาไม่ได้อัพเดทอะไรเท่าไรนัก ก็นั้นแหละ ตอนนี้เราก็รู้แล้วว่าเขาเป็นใครจากการที่ไม่รู้อะไรเลย สืบมาจนรู้ แต่กว่าจะรู้โคตรลำบากเลย ตอนนี้เราก็โอเคนะกับการที่ได้รู้ว่าเขาเป็นใคร มันรู้สึกดีเบาๆในใจที่คนที่เราสะดุดตาอยากรู้จัก วันนี้เรารู้จักเขาแล้วเหนือความคาดหมายพอตัวเลย
แต่ลึกๆเราก็อยากให้เขารู้จักเราเหมือนกันนะ เราอยากทำความรู้จักกับเขาแต่ก็ไม่กล้า อยากให้แบบเจอหน้าแล้วทักทายกันอะไรแบบนี้มันคงดีถ้าเป็นไปได้อะเนอะ แต่เราคงได้แค่คิดนั้นแหละ เราทำอะไรได้ไม่มากนอกจากตามปลื้มเขาเบาๆแบบนี้ เวลาเจอก็แอบกรี๊ดอยู่ในใจ ก็คนมันปลื้มอะ
เท่านี้แหละ เหมือนสโตกเกอร์เนอะแต่ไม่ใช่นะ เอาเป็นว่าถ้าเราเจอเขาอีกหรือมีอะไรเกี่ยวกับเขาแล้วทำให้เราปลื้มหรือคืบหน้าไปทำความรู้จักยังไงเราจะมาต่อให้ฟังเนอะ
ว่าแต่ เพื่อนๆคนไหนเคยมีโมเมนต์อะไรแบบนี้กันบ้างมั้ยเอ่ย เอามาแบ่งปันเร็ว เราอยากรู้ หรือมีวิธีที่จะเข้าไปทำความรู้จักกับใครสักคนแบบเนียนๆมาแชร์ก็ได้นะ 5555555