สวัสดีน้าค่ะ เป็นลูกสาวค่ะ ที่บ้านหัวโบราณนิดๆ แต่ไม่ห้ามมีแฟน ขอแค่ดูแลตัวเองได้
แต่ลึกๆเหมือนแม่จะยังเป็นห่วงเรามากๆอยู่ดี
ต้องเล่าก่อนว่า เราเป็นเด็กขยันเรียนเอามากๆแต่เล็ก
..ประถมนี้เกรด4ทุกเทอม แต่ไม่ได้เครียดน้าค่ะ ก็เชิงว่าอ่านเสมอต้นเสมอปลาย
พอมาม.ต้นก็ยังท๊อป3 ท๊อป5ตลอดน้า ซึ่งก็มีหนุ่มมาจีบค่ะ เยอะไหม??ก็หลายอยู่
เราก็ไม่ได้อยากมีน้า คนที่จีบเรา ก็จีบไม่ติดน่ะสิ๊ 55555 เรื่องปกติที่จะปฏิเสธคนที่เข้ามาบ่อยๆอย่างสุดโต่ง
ไม่เคยสนใจเรื่องมีแฟน แหะๆ นี้เรื่องจริงเลย
แต่....พอมันจะมามันก็มา เราก็เล่นๆอะไรของเราไป ก็รู้จักเด็กผู้ชายสูง ตัวขาวๆ
นิสัยเรียบร้อยก็ดูขรึมๆ ยิ่งรู้จักยิ่งเหมือนเด็กผู้หญิงมากกว่า
ซึ่งก็น่ารักดี ค่อนข้างเป็นสุภาพบุรุษ
นิสัยเด่นๆก็คือ เงียบๆยิ้มอย่างเดียว
เขาเป็นคนกวนๆน่ะ แต่ก็นิ่งๆ นิ่งเอามากๆ
เลยทำให้อยากรู้จัก ..พอเราเจอกันบ่อยๆก็สนิทกัน
พอเราบอกว่าให้มาหาหน่อย เขาก็รีบมาทันที ..เราก็ไม่ทำไรอ่ะ แกล้งเล่นซ่อนหา อาณาเขตคือทั้งโรงเรียน555555555555
สักพัก ๆ
2-3เดือนละ
ก็เลยลองคบกันดู
ข้อสังเกตที่พบก็คือ เลี้ยงตลอด คือไม่ได้ขอ ก็จะเลี้ยง-
ให้ได้... ค่ารถค่าของกิ๊ฟช๊อป
ชอบซื้อของน่ารักๆมาฝาก ตอนนั้นเขาไปมาเก๊ากับพ่อและพี่ชาย ก็ซื้อกิ๊บติดผม(สวยมากจริงๆ)
สร้อยคอเล็กๆเป็นทองK(ของแท้)กับสร้อยคริสตัลมาให้ ทำให้เราไม่คิดว่าคนที่ดูเฉยชาจะมีsenseในการเลือกของขนาดนี้
ว่างๆเวลาแวะมาหาก็ซื้อchocolateมาให้เป็นกล่องเลย น่ารักมากเป็นรูปทะเลๆ
แต่ละชิ้นก็รูปร่างหน้าตาไม่เหมือนกัน พี่เรายังมาแย่งกินอยู่เลย เยอะมากๆ
ตอนได้นี้โคดงง เราไม่ได้หวังไม่ได้ขออ่ะ แบบ..........ตอนนั้นถามว่าชอบไหม
ก็ดีน่ะ แฟนซื้ออะไรมาให้ตลอด มันก็หวานๆดี แต่ลึกๆเราก็ไมได้อยากได้อะไรเยอะแยะขนาดนี้น่ะ(หัวเราะ)
ก็คิดสะว่าเป็นความโชคดีอย่างหนึ่งแล้วกัน
ทีนี้..เวลาผ่านไปเกือบปี ด้วยความที่เขาเป็นคนพูดน้อย ก็เป็นหน้าที่เราที่ต้องพูดคนเดียว
อยู่นานๆเข้าเราก็ไม่ร็จะพูด ไม่รู้จะเล่าอะไร จนเราต้องไล่ให้เขาไปอ่านหนังสือพวก วิธีจีบสาว
เขาก็ไม่สนใจ เขาชอบตอบแหย่ๆ ว่าา... "ก็จีบมาได้แล้วไงคนนึง"
บอกกี่หน ก็ตอบอย่างนี้ตลอด จนเอาเป็นว่าเราเซ็งมากๆ
เรื่องสุภาพเขาก็สุภาพจริง ไม่เคยว่าเรา ไม่เคยเรื่องเยอะใส่ ไม่เคยขัดใจ เขาไม่ชอบอะไร เขาก็พูดดีตลอด
เสียแต่ว่า ...เขาไม่ช่วยให้วันๆนึงมันมีชีวิตชีวาขึ้นมาได้เลย
เราอธิบายว่ารักก็เหมือนขนมปังน่ะ ต้องการความสดใหม่
ช่วงทำชิ้นใหม่ให้เราหน่อย เราต้องการความสวีท ความหวาน
เขาก็ตอบมาหวาน .."นี้หวานไม่พอหรอ"
คุยมือถือกันเกือบช.ม. เราพูดเล่าอยู่คนเดียว
จนตอนหลังแค่ครึ่งช.ม. เราก็หมดเรื่องจะเล่าเเล้ว...
เราบอกว่าอยากฟังเขาเล่าบ้าง เขาบอกเขาไม่รู้จะเล่าอะไร ชอบฟังมากกว่า
สุดทายก็ไม่พ้นความเบื่อหน่าย
มันไม่สนุก วันๆเราก็อ่านหนังสือ ทำการบ้าน
ตั้งใจเรียน พอคุยกับแฟน แฟนดันเหมือนหุ่นยนต์
เราเลยตัดสินใจว่าถ้ายังเป็นอย่างนี้ มันเหมือนเราไม่มีแฟน แถมคบๆกันก็ไม่ค่อยเจอกัน
เดือนนึงไม่เกิน3ครั้งเห็นจะได้
เราไม่รู้ว่ามันคือแฟนหรือว่าเพื่อนกัน
เพราะมันดูไม่ค่อยมีอะไรพิเศษมากมาย สำหรับของที่เขาให้ เราก็ขอบคุณมาก
แต่มันไม่ใช่สิ่งที่เราต้องการ
เราต้องการคนที่อยู่ด้วยกันทุกวันเเล้วมันมีความสุข...
นั้นแหละคำตอบ
เราก็เลยตัดสินใจบอกเลิกเขา สุดท้ายเราก็มารู้สึกผิดเองอ่ะ
แต่เราไม่เคยว่าเขาด้วยคำไม่ดีเลยน่ะ ไม่แม้แต่จะเอ่ยคำว่า "เบื่อ(เขา)"
บอกเเต่ว่ารู้สึกหน่ายๆ เเบบเบื่อๆเซ็งๆ ไม่รู้เป็นอะไร
สุดท้ายพอบอกเลิก เราดันมารู้สึกผิดเองสะอย่างนั้น ...หึๆก็จริงๆเเล้วมันไม่ใช่ข้อหาร้ายเเรง
แต่มันไม่ได้เติมเต็ม หรือมีอะไรเพิ่มเติม เราไม่รู้ว่าจะมีกันไปเพื่ออะไร
เพราะพอคุยเรื่องอนาคต ชีวิต อยากเรียนอะไร เขาก็ไม่ค่อยคุยกับเรา บอกแค่ว่า"ไม่รู้"
ใช่ เขาพูดคำว่าไม่รู้บ่อยมาก นับร้อยนับพันคำ
พอถามอะไรก็จะตอบว่า "ไม่รู้" งงมากว่าเพราะอะไร
รู้สึก..ยังไง? เมื่อแฟนเฉยชาเหมือนหุ่นยนต์
แต่ลึกๆเหมือนแม่จะยังเป็นห่วงเรามากๆอยู่ดี
ต้องเล่าก่อนว่า เราเป็นเด็กขยันเรียนเอามากๆแต่เล็ก
..ประถมนี้เกรด4ทุกเทอม แต่ไม่ได้เครียดน้าค่ะ ก็เชิงว่าอ่านเสมอต้นเสมอปลาย
พอมาม.ต้นก็ยังท๊อป3 ท๊อป5ตลอดน้า ซึ่งก็มีหนุ่มมาจีบค่ะ เยอะไหม??ก็หลายอยู่
เราก็ไม่ได้อยากมีน้า คนที่จีบเรา ก็จีบไม่ติดน่ะสิ๊ 55555 เรื่องปกติที่จะปฏิเสธคนที่เข้ามาบ่อยๆอย่างสุดโต่ง
ไม่เคยสนใจเรื่องมีแฟน แหะๆ นี้เรื่องจริงเลย
แต่....พอมันจะมามันก็มา เราก็เล่นๆอะไรของเราไป ก็รู้จักเด็กผู้ชายสูง ตัวขาวๆ
นิสัยเรียบร้อยก็ดูขรึมๆ ยิ่งรู้จักยิ่งเหมือนเด็กผู้หญิงมากกว่า
ซึ่งก็น่ารักดี ค่อนข้างเป็นสุภาพบุรุษ
นิสัยเด่นๆก็คือ เงียบๆยิ้มอย่างเดียว
เขาเป็นคนกวนๆน่ะ แต่ก็นิ่งๆ นิ่งเอามากๆ
เลยทำให้อยากรู้จัก ..พอเราเจอกันบ่อยๆก็สนิทกัน
พอเราบอกว่าให้มาหาหน่อย เขาก็รีบมาทันที ..เราก็ไม่ทำไรอ่ะ แกล้งเล่นซ่อนหา อาณาเขตคือทั้งโรงเรียน555555555555
สักพัก ๆ
2-3เดือนละ
ก็เลยลองคบกันดู
ข้อสังเกตที่พบก็คือ เลี้ยงตลอด คือไม่ได้ขอ ก็จะเลี้ยง-
ให้ได้... ค่ารถค่าของกิ๊ฟช๊อป
ชอบซื้อของน่ารักๆมาฝาก ตอนนั้นเขาไปมาเก๊ากับพ่อและพี่ชาย ก็ซื้อกิ๊บติดผม(สวยมากจริงๆ)
สร้อยคอเล็กๆเป็นทองK(ของแท้)กับสร้อยคริสตัลมาให้ ทำให้เราไม่คิดว่าคนที่ดูเฉยชาจะมีsenseในการเลือกของขนาดนี้
ว่างๆเวลาแวะมาหาก็ซื้อchocolateมาให้เป็นกล่องเลย น่ารักมากเป็นรูปทะเลๆ
แต่ละชิ้นก็รูปร่างหน้าตาไม่เหมือนกัน พี่เรายังมาแย่งกินอยู่เลย เยอะมากๆ
ตอนได้นี้โคดงง เราไม่ได้หวังไม่ได้ขออ่ะ แบบ..........ตอนนั้นถามว่าชอบไหม
ก็ดีน่ะ แฟนซื้ออะไรมาให้ตลอด มันก็หวานๆดี แต่ลึกๆเราก็ไมได้อยากได้อะไรเยอะแยะขนาดนี้น่ะ(หัวเราะ)
ก็คิดสะว่าเป็นความโชคดีอย่างหนึ่งแล้วกัน
ทีนี้..เวลาผ่านไปเกือบปี ด้วยความที่เขาเป็นคนพูดน้อย ก็เป็นหน้าที่เราที่ต้องพูดคนเดียว
อยู่นานๆเข้าเราก็ไม่ร็จะพูด ไม่รู้จะเล่าอะไร จนเราต้องไล่ให้เขาไปอ่านหนังสือพวก วิธีจีบสาว
เขาก็ไม่สนใจ เขาชอบตอบแหย่ๆ ว่าา... "ก็จีบมาได้แล้วไงคนนึง"
บอกกี่หน ก็ตอบอย่างนี้ตลอด จนเอาเป็นว่าเราเซ็งมากๆ
เรื่องสุภาพเขาก็สุภาพจริง ไม่เคยว่าเรา ไม่เคยเรื่องเยอะใส่ ไม่เคยขัดใจ เขาไม่ชอบอะไร เขาก็พูดดีตลอด
เสียแต่ว่า ...เขาไม่ช่วยให้วันๆนึงมันมีชีวิตชีวาขึ้นมาได้เลย
เราอธิบายว่ารักก็เหมือนขนมปังน่ะ ต้องการความสดใหม่
ช่วงทำชิ้นใหม่ให้เราหน่อย เราต้องการความสวีท ความหวาน
เขาก็ตอบมาหวาน .."นี้หวานไม่พอหรอ"
คุยมือถือกันเกือบช.ม. เราพูดเล่าอยู่คนเดียว
จนตอนหลังแค่ครึ่งช.ม. เราก็หมดเรื่องจะเล่าเเล้ว...
เราบอกว่าอยากฟังเขาเล่าบ้าง เขาบอกเขาไม่รู้จะเล่าอะไร ชอบฟังมากกว่า
สุดทายก็ไม่พ้นความเบื่อหน่าย
มันไม่สนุก วันๆเราก็อ่านหนังสือ ทำการบ้าน
ตั้งใจเรียน พอคุยกับแฟน แฟนดันเหมือนหุ่นยนต์
เราเลยตัดสินใจว่าถ้ายังเป็นอย่างนี้ มันเหมือนเราไม่มีแฟน แถมคบๆกันก็ไม่ค่อยเจอกัน
เดือนนึงไม่เกิน3ครั้งเห็นจะได้
เราไม่รู้ว่ามันคือแฟนหรือว่าเพื่อนกัน
เพราะมันดูไม่ค่อยมีอะไรพิเศษมากมาย สำหรับของที่เขาให้ เราก็ขอบคุณมาก
แต่มันไม่ใช่สิ่งที่เราต้องการ
เราต้องการคนที่อยู่ด้วยกันทุกวันเเล้วมันมีความสุข...
นั้นแหละคำตอบ
เราก็เลยตัดสินใจบอกเลิกเขา สุดท้ายเราก็มารู้สึกผิดเองอ่ะ
แต่เราไม่เคยว่าเขาด้วยคำไม่ดีเลยน่ะ ไม่แม้แต่จะเอ่ยคำว่า "เบื่อ(เขา)"
บอกเเต่ว่ารู้สึกหน่ายๆ เเบบเบื่อๆเซ็งๆ ไม่รู้เป็นอะไร
สุดท้ายพอบอกเลิก เราดันมารู้สึกผิดเองสะอย่างนั้น ...หึๆก็จริงๆเเล้วมันไม่ใช่ข้อหาร้ายเเรง
แต่มันไม่ได้เติมเต็ม หรือมีอะไรเพิ่มเติม เราไม่รู้ว่าจะมีกันไปเพื่ออะไร
เพราะพอคุยเรื่องอนาคต ชีวิต อยากเรียนอะไร เขาก็ไม่ค่อยคุยกับเรา บอกแค่ว่า"ไม่รู้"
ใช่ เขาพูดคำว่าไม่รู้บ่อยมาก นับร้อยนับพันคำ
พอถามอะไรก็จะตอบว่า "ไม่รู้" งงมากว่าเพราะอะไร