ความรักหน่อความรัก

สวัสดีเพื่อนๆทุกคนเรามาลองเขียนครั่งแรกมันเป็นประสบการณ์ที่เกิดขึ้นกับเราจริงๆเลย
ตอนนั้นเราเรียนอยู่ม.6 โรงเรียนในต่างจังหวัดแต่น้องคนนั้นเรียนม.3โรงเรียนในกทม.เราได้รู้จักน้องเค้าเพราะว่าเราแอดเฟรสน้องเค้าไปแล้วก็ทักไปคุย คุยกันไปซักพักเรื่อยๆเราก็เริ่มรู้สึกดีกะน้องจนเราตัดสินบอกน้องเค้าไปว่าเรารู้สึกดีกลับน้องเค้า น้องคนนั้นกับก็เลยนัดกันไปเที่ยวที่กทม.วันที่ 5 เมษายน 2559 เราก็นัดเจอกันที่อนุสาวรีย์เราเห็นตัวจริงน้องเค้าครั่งเราแบบสเปคเลยวะ เราก็เลยเดินไปหาน้องละก็ทักกันปกติเราก็เดินคุยกันไปเรื่อยๆจนตกลงกันได้ว่าจะไปไหว้พระที่วัดพระแก้วเราก็เลยนั่งรถไฟฟ้าบีทีเอสไปลงสถานีสะพานกรุงธนและเรา2คนก็นั่งเรือไปกันเราเมาเรือและเราก็ไม่อยากนั่งติดน้ำเราบอกน้องเค้าน้องเค้าก็ยอมสลับที่นั่งกับน้องเค้าไปนั่งข้างนอกให้เรานั่งข้างในแทนจนไปถึงวัดพระแก้วเราก็เดินเล่นกัน ถ่ายรูปคู่กัน ปกติเรื่อยๆ พอเสร็จแล้วเราก็เดินไปหาไรกินที่ท่ามหาราชที่นั้นสวยมากแต่เราก็ไม่ได้ถ่ายรุปคู่กันเราไปกินส้มตำกันเราเอาโทสับน้องเค้ามาเล่นเราเล่นไปเล่นมามีคนส่งข้อความมาหาน้องเค้าว่าคิดถึงจังเลยเรายอมรับเลยตอนนี้โคตรโกรธอะอยากจะลุกออกจากร้านมากแต่ติดตรงที่ว่าเรานัดเจอกันครั่งแรกเลยไม่อยากให้มันรู้สึกแย่ เราก็เลยช่างๆมันจนขึ้นเราก็ไม่ยอมคุยกะน้องเพราะ น้องเค้าก็พยายามทำให้เราสนใจเค้าเราก็ไม่สนใจเพราะว่าเราเมาเรือพอถึงท่าเรือเราก็ถามน้องเค้าไปไหนต่อดีน้องเค้าก็บอกว่าไปสยามกันเราก็ตกลงไปสยามกะน้องเค้า เดินเล่นได้ซักพักเราก็เริ่มเหนื่อยเลยไปหาที่นั่งพักเราก็เลยนั่งเล่นกันไปซักพักเราก็เลยตัดสินใจถามน้องเค้าตรงๆเลยว่า "เป็นแฟนกันได้ยัง"น้องเค้าก็เงียบซักพักแล้วตอบว่า"อืม"เราก็แบบนั่งยิ้มแก้มปริเล๊ยยยย555เเล้วน้องเค้าก็เอามือเราไปจับ แล้วก็นั่งเล่นนั่งคุยนู้นนี้นั้น แกล้งกันบ้างจนเวลาจะเย็นแล้ว เราก็เลยกะว่าจะกลับบ้านกันเพราะเราต้องกลับสระบุรีเราก็เลยไปเดินเล่นด้วยอีกรอบ จนในที่สุดเราก็แยกย้ายกันกลับบ้านโดยที่น้องเค้ามาส่งเราที่ท่ารถตู้เราก็นั่งรถกลับบ้านเราก็คุยไลน์กะน้องเค้าเรื่อยๆและเราก็ถึงบ้านเเละเราก็คุยกันมาเรื่อยๆ
จนถึงวันที่10เมษายน2559เราก็นัดกะน้องเค้าว่าจะไปเที่ยวสงกานต์ด้วยกัน นัดกันว่าวันที่13เราจะไปไหว้ที่วัดระฆังและค่อยไปเล่นน้ำที่สีลมกันต่อส่วนวันที่14น้องเค้าขออยู่กะครอบครัวและวันที่15กะเที่ยวกะเราทั้งวันเราก็โอเคงั้นตกลงตามนี้เดะจะขึ้นไปกทม.พอเราขึ้นกทม.วันที่11เราก็คุยกันปกติไม่มีไรแต่ว่าน้องเค้าจะตอบเราช้าผิดปกติเราก็เออไม่คิดไรเพราะมันบอกเราว่ามันจะไปหาซื้อเสื้อคู่ เราก็เออๆโอเคไม่เป็นไร จนถึงวันที่12เราก็คุยกะมัน มันก็ไม่ยอมตอบเลยเว้ย ซักพักมันตอบเราว่ารู้ปะมันตอบว่า เลิกกันเถอะ ผมรู้สึกว่ามันไม่ใช่วะพี่ เรานี้ร้องไห้เลยจนเพื่อนที่เพิ่งรู้จักกันอะสงสารเลยอะและคือตอนนี้คือแบบฟิวขาดอะ อารมณ์ กูผิดไรวะ ทำใมไม่บอกกูวะ จนมันพูดมาคำนึ่งเราจุกมากเลย มันบอกเราว่าที่อยากคบกะเราเพราะว่าอยากลองคบกับผู้ชายดูเราก็แบบ กูร้องไห้หนักเลยสิ่จ้ะ นึกภาพออกใช่ไหมอะว่าเป็นไงทุกอย่างที่คิดไว้พังหมดแล้ว เเล้วเราก็ร้องไห้จนหลับและเพื่อนเราก็เอาโทสับเราไปคุยกับมัน คุยกันยังไงไม่รู้ยอมกลับมาคบกะเรา เราก็แบบเห้ยจริงอะ ตกใจดีใจอธิบายไม่ถุก เเล้วพอวันที่13 มันขอไปยกเลิกนัดเราเพราะว่าจะไปกะเพื่อนในวงของมันที่มันซ้อมดนตรีกันตอนแรกเราก็ไม่ยอมหรอกแต่มันบอกว่าจะตอบแชทเราทุกๆ5นาทีเราก็แบบเออๆโอเค จนเราเผลอหลับตื่นมาอีกทีทุ่มกว่าๆ เรากดโทสับดูไม่มีแชทจากมันเลย เราเลยตัดสินใจเอาวะ ออกไปสีลมคนเดียวเลยจ้าาา 55 สุดจริงคนนี้ก็กะว่าไปเจอที่นู้นสุดท้ายก็ไม่เจอจ้าเลยเดินเล่นสงกานต์ชิลๆคนเดียวอยู่ในสีลมอะ ชิลไหมละเที่ยวสงกานต์คนเดียวมีใครทำมั้งละ 5555 จนเรากลับมันก็ทักมาหาเราบอกว่าขอโทษนะที่ไม่ได้ทักมาหามาคุยเพราะว่าเที่ยวเพลินไปหน่อยเราก็แบบโอเคไม่เป็นไร จนวันที่14มันบอกว่ามันจะอยู่กะที่บ้านเราก็แบบโอเคเข้าใจเพราะว่ามันวันครอบครัวไงแต่พรุ่งนี้มันจะมาหาเราแต่เช้าละไปเที่ยวกัน รู้ไหมเพื่อนๆพอถึงเช้าวันที่15มันบอกเราว่าไรมันบอกมันต้องไปทำงานที่ชลบุรี เราคือเอิ่ม...(เพื่อนๆนึกภาพออกใช่ไหม)และก็แบบบอกว่าคงไม่มีเวลาคุยอะเพราะว่าต้องช่วยที่บ้านทำงานเราก็แบบเออไม่เป็นเดะเรากลับสระบุรีก็ได้ระหว่างอยู่บนรถกำลังจะกลับสระบุรีตอนเราขึ้นรถเราก็คุยกะน้องเค้าเราถามว่าอยู่ไหนแล้วน้องเค้าบอกว่ากำลังจะออกจากบ้านขอนอนก่อนนะเราก็แบบโอเคจนเราถึงสระบุรีบ้านเราเราก็ถามน้องเค้าอีกว่าทำอะไรอยู่น้องเค้าบอกกำลังจะไปชลบุรีอะแหระเราก็ถามน้องเค้าว่าถึงไหนแล้วน้องเค้าบอกว่าเพิ่งออกจากบ้าน คือแบบ ?? เมื่อเกือบๆสองชั่วโมงที่แล้วบอกกูว่ากำลังออกจากบ้าน เอิ่ม....เราแบบไปไม่เป็นเลยอะจนในที่สุดเราก็ตัดสินใจคุยกะมันตรงๆเลยว่าจะเอาไงมันก็เงียบ เราก็ตัดสินใจพูดออกมาเองเลยว่าสรุปจะเลิกใช่ไหม ? มันก็ไม่ตอบเราก็อืมโอเคกูรู้คำตอบละ เราก็แบบฟิวขาดรอบสอง คืนนั้นเราจำได้เลยเราเมาจนไม่ได้สติอะ เมาอย่างหมาอะ กินจนอ้วก อ้วกแล้วกินต่ออะ เราโคตรรู้สึกแย่มากๆอะ ทำใมวะ ตอนนี้ในหัวยังมีแต่คำถามสำหรับน้องคนนั้นอยู่เยอะมากอะเชื่อปะว่าถ้าเราไม่เลิกกันปาดนี้ก็คงจะปีแล้วอะจริงๆ แต่ตอนนี้มันคือกลายเป็นอดีตไปแล้วอะเราควรจำแต่ความสุขเคยมีให้กันดีกว่า เพราะว่าทุกครั่งที่คิดถึงมันมันก็จะทำให่เรารู้สึกดี แต่เราจะไม่เอาอดีตที่เราผิดพลาดมาทำลายปัจจุบันกับอนาคตของเราหรอก...(จบแล้วนะเราเพิ่งเขียนครั่งเเรกมีไรก็ติชมกันได้นะทุกๆคนขอบคุณที่อ่านจนจบนะ)