สวัสดีค่ะนี้เป็นกระทู้แรกนะค่ะและคิดว่าคงจะไม่มีอีก ตอนนี้อยู่มอหกค่ะเรื่องมันเกิดขึ้นตอนมอสี่
เราจะใช้นามสมุตินะค่ะในการเล่าเรื่องราวเรียงจากความสัมคัญของคนนั้น a-z เลยล่ะกันค่ะเราเป็นaนะค่ะคนที่เราชอบจะเป็นมีb
เราชอบbตั่งแต่เปิดเทอมมอสี่เลยค่ะ b เป็นครูสอนวิชาฟิสิกส์อายุก็เข้า40แล้วค่ะตอนนั้นเราไม่ได้คิดว่าจะชอบจริงๆจังหรอกค่ะเพราะไม่เคยชอบผู้หญิงเลยเรามีแต่แฟนเป็นผู้ชายมาโดยตลอดจนเราเจอbหัวใจเราก็เต้นแปลกๆเราคิดว่าครั้งแรกเราคงกลัวครูเขามั้งเราก็ไม่ได้ใส่ จนผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ค่ะเราได้แอดเฟสครูบีและก็ส่องรูปที่ดูได้ไปก่อนค่ะตอนนั้นคิดว่าครูbก็สวยดีนะเวลาที่เราไปโรงเรียนก็มองหาตลอดเวลาถึงคาบเรียนครูบีไม่ค่อยอยากขาดเลยล่ะค่ะ ฮ่าๆ จนมาเหตุการ์ณหนึ่งที่ทำให้เรารู้ว่านี้แหละเรารักครูคนนี้ ครูbเวลาสอนสองชั่วโมงจะให้นักเรียนพักเบรค10นาทีค่ะ วันนั้นเราก็ไม่ค่อยได้นอนเท่าไรตอนพักเบรคเราเลยเลือกที่จะนอนก้มหน้าค่ะเพื่อนส่วนใหญ่ก็ไปเข้าห้องน้ำกัน..สักพักครูbก็เดินไปหลังห้องเพื่อนไปล้างมือครูbก็เดินมากอดจากข้างหลังแล้วก็เอามือที่เปียกๆน้ำนั้นแหละค่ะมาเช็ดที่แขนของเราเราตกใจนิดหน่อย(เรามีบันทึกไว้ค่ะเวลาบทสนาเราจะพิมพ์ลงในแชทของคุณเราเลยจำได้ .เลื่อนหานานมาก)
เรา:โอ้ยครูbหนูเปียกนั้น
ครูb:เปียกนั้นแหละจะได้ไม่นอน
เรา:ไม่ได้นอนสักหน่อย
. ครูbก็ยิ้มแบบเจ้าเหล์มาให้ค่ะแล้วยังทำหน้าตาไม่รู้ไม่ชี้มาอีกตอนนั้นเราเขินมากเพื่อนข้างๆเลยบอกว่าเราหน้าแดงหมดแล้วเรานิรีบทาแป้งเพื่อกลบเลยค่ะ 555 พอตอนเย็นครูbก็รับแอดเฟสส่งข้อความมาหา
ครูb:รับแอดแล้วนะจร๊
เราเขินก็เลยอ่านไม่ตอบไปแต่กว่าครูbจะรับแอดเปลี่ยนรูปโปรอยู่สามรอบเราเลยเข้าไปส่องก็ทำให้รู้วันเกิดรู้อะไรหลายๆอย่างที่เป็นครูbถึงแม้จะไม่โพสต์อะไรก็เถอะนะ มีแต่ลงรูปคำบรรยายตลกๆ เรารู้นะว่าครูbยังไงก็ต้องมีครอบครัวแล้วเราติดดาวไว้ให้กับเฟสครูbไว้แต่ก็ไม่ค่อยมีอะไรคืบหน้าเท่าไร่หรอก ชีวิตในโรงเรียนครั้งแรกมันก็ปกติดีนะแต่หลังจากที่เราบอกเพื่อนที่ชื่อ c ไปว่าเราแอบชอบครูbคนก็รู้กันทั้งห้องเลยจ้าาา .. ตอนนั้นเราโมโหมากเพราะเรากลัวจะมีคนเอาไปบอกครูb เรากลัวว่าครูbจะไม่คุยกับเราจะไม่ไกล้เรา ตอนนั้นที่โรงเรียนมีงานสัปดาห์ห้องสมุดเราได้เต้นเปิดงาน แต่คราวนี้เราเครียดกับเรื่องนี้จนไม่ไปซ้อม ครูเขาเลยตัดเราออก เราก็ไม่ได้เสียใจนะ ดีหน่อยๆจะได้ไม่เจอหน้าครูb ผ่านสัปดาห์ห้องสมุดไป เราก็มีเรียนกับครูb เราก็เข้าปกติแหละ แต่คนไม่ปกติก็น่าจะเป็นครูbเพราะไม่เหมือนไม่อยากคุยกับเรา (เราเป็นคนร้องไห้ง่ายเอะอะก็ร้องไห้ตลอด ) (เราก็คิดนะว่าเขาคงรู้แล้วแหละเราเลยคิดว่าตัดๆไปเหอะ อีกอย่างเราชอบผู้ชายความรู้ที่มีให้ครูbก็แค่ปลื้ม) หลังจากวันนั้นเราก็เหลวไหลในทันทีไม่เข้าเรียนไม่ส่งงาน จนครูคนอื่นเขาหมายหัวไว้แต่เราก็ไม่ใส่ใจอะไรหรอก ตอนเราเดินไปเรียนเราจะชอบเห็นครูbไปกับคนที่ทำงานอยู่ห้องธุรการ(เราไม่นับถือเขาเป็นครูนะเราเกลียดเขาและให้เขาชื่อD)ครูbกับDไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยบ่อยจนครั้งแรกเราคิดว่าเขาสองคนเป็นสามีภรรยากันแต่มันไม่ใช่เพื่อนในห้องก็ต่างถามว่าเราว่าเขาเป็นอะไรกัน กิ๊กกันหรอ เราก็ตอบไปได้แค่ว่าไม่รู้ (แต่ท้าใครเห็นแบบนี้ก็คงคิดแบบเพื่อนและเราจริงๆแหละความจริงครูคนอื่นเขายังพูดกันเลย)
พอกลับบ้านมาเราก็ปิดห้องร้องไห้ทันทีเราไม่รู้หรอกว่าตอนนั้นเราร้องไห้ทำไมเสียใจทำไมกันก็แค่เขาไปด้วยกันเรากับเขาไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย
.
วันเกิดครูbก็มาถึงเราสั่งทำเค้กให้ครูbคิดแผนไว้เรียบร้อยแต่..มันก็ไม่ได้เป็นไปตามแผนเลย e คือเพื่อนในห้องที่หลายๆคยบอกว่าชอบเอาหน้ารู้แผนเซอร์ไพรวันเกิดครูbก็มาขอถือเค้กเฉยเลย(มีหรอเราจะยอม 666+ ) เราก็ปฎิเสทeไปบอกว่าเราจะถือเอง แต่ e ก็ไม่ยอมลดล่ะเลย ยังขอตามมาเซอร์ไพรด้วยเราก็ไม่ว่าอะไรหรอกคนเยอะก็ดีจะได้ไม่เขิน แต่ความซวยบังเกิด e โพล่หน้าไปหาครูbแล้วอวยพรวันเกิดก่อนเราที่จะเอาเค้กไปถึง ทำกันได้นะเพื่อนเราเราอัดคริปถ่ายรูปคู่กับครูb รูปคู่รูปแรก ไม่ชัดเพราะมือสั่น ฮ่าๆ (เราไม่ได้อยู่กินเค้กด้วยนะเราอวยพรเสร็จก็หนีมาเรียน) พอตอนเย็น e ส่งรูปแค๊ปข้อความไลน์มาให้เราดูเป็นข้อความที่ครูbส่งรูปเค้กให้eแล้วบอกคุณมากๆ ตอนนั้นเราจุกเลยแหละไม่คิดว่าเป็นเราบ้างหรอ เราเลยขอไลน์ครูbกับeแต่eก็ไม่ให้บอกว่าไลน์มันเด้งขึ้นมาเอง เราพยามหาวิธีเอาไลน์ครูbให้ได้เราเลยไปค้นจากเว็บโรงเรียนและก็ได้เบอร์โทรมา ไลน์ครูbก็ขึ้นทันที สามสี่ทุ่มน่าจะได้ครูbก็ส่งสติเกอร์ไลน์มาหา เราเลยส่งวีดีโอวันเกิดครูbที่ัอัดไว้ไปให้ ครูbก็ส่งสติกเกอร์ขอบคุณมาให้ แค่นี้เราก็ดีใจมากเลยแหละ
วันวาเลนไทน์เราก็ซื้อดอกกุหลาบสีขาวไปวางไว้อยู่ที่โต๊ะครูbวันนั้นเราหาครูbไม่เจอทั้งวันมารู้อีกทีครูบีพานักเรียน รด.ไปภาคสนาม เราก็อ้อ เราเลยไปส่องอยู่ที่โต๊ะครูbเราไม่เห็นดอกกุหลาบเราวิ่งเข้าไปดูที่โต๊ะมันโดนย้ายที่เราหันหลังไปก็เห็นDที่กำลังทำงานอยู่ห้องธุระการ(ลืมบอกครูbก็ทำงานอยู่ห้องธุระการเหมือนกัน)เราเห็นหน้าDเลยเชิดหน้าหนีและก็ออกจากห้องธุระการไป จนเลิกเรียนเราก็ยังไม่เห็นครูbมาเราก็เลนขับรถกลับบ้านแต่พอประมาณเกือบ17:30เราก็ออกมาซื้อของกิน(บ้านเราอยู่ไกล้ รร และเวลาไปไหนต้องผ่านหน้า รร ตลอด)เราขี่มอไซต์และก็หันหน้าเข้าไปดูที่โรงเรียนเห็นรถครูbเราว่าจะเข้าไปหาแต่คิดไปคิดมาเราเลยไม่ไปขับรถไปเซเว่นและกลับมาบ้าน เราโพสต์รูปดอกกุหลาบสีขาวเขียนคำบรรยายว่าอะไรนิแหละเราหาไม่เจอแล้ว
พอตอนพักกลางวันเราก็นั่งกินขนมอยู่ข้างล่างตึกตัวเองครูbก็เดินเข้าไปคุยด้วย(คุยกับเพื่อนเรา =_=)
ครูb:ทำอะไรกัน
เพื่อนY:กินขนมค่ะกินด้วยกันมั้ยค่ะ
ครูb:ไหนกินอะไร
เพื่อนM:ป็อกกี้ค่ะครู
ครูb:ทำอะไรนะแชททั้งวันเลยนะ
เพื่อนN:ไม่ได้แชทเลยคะครู
เพื่อนJ: ครูมาทำอะไรอยู่ห้องครูพละค่ะ
ครูb:ครูมากิาข้าวรอข้าวอยู่
D: พี่bครับข้าวมาแล้ว
ตอนนั้นที่เราก้มหน้าไม่อยากมองครูbเพราะเขินก็เงิยหน้าขึ้นมาทันที ครูbยิ้มให้ผวกเราก่อนไป
เพื่อนY: a เป็นอะไรทำไมไม่ตอบครูbเขา
เรา:ครูเขาไม่ได้ถามเค้านิ
เพื่อนM: ท้าเงยหน้าขึ้นมาสักนิดจะรู้ว่าครูบีไม่ได้ถามผวกเราแต่ถามแกคนเดียว
เรา:ไม่จริงหรอก ท้าจริงนะครูbทำท่าไงไหนทำสิ
มันก็ทำเหมือนตอนเราเล่นโทรศัพท์และครูbพยามมองว่าเราทำอะไร ตอนบ่ายเรามีเรียนกับครูbครูbไม่ยิ้มไม่หัวเราะเลยทุกครั้งจะยิ้มให้กับนักเรียนเสมอ.
ผ่านไปสามสี่วันนี้แหละมั้งเป็นวันปัจฉิมพี่ๆมอหกเราเลยซื้อดอกกุหลาบสีขาว(อีกแล้วคะ เด็กมอสี่มีปัญญาแค่นี้แหละค่ะ 55) เราเลยว่าจะเอาไปให้ครูบีแบบตรงๆเลยไม่แอบเอาไปวางไว้อีกแล้ว โดยการลากเพื่อนYไปด้วย เรารอให้ครูbอยู่คนเดียวเพื่อที่จะได้คุยง่ายๆ
เพื่ิอนY: เข้าไปสิครูbอยู่คนเดียวแล้วนะ
เรา:ไม่กล้าเข้าไปเป็นเพื่อนหน่อย
เพื่อนY:ใครเขาเอาเพื่อนไปขัดคอสารภาพห้ะ
เรา:ไม่ได้จะสรภาพค่ะจะไปขอโทษ
หลังจากพูดเสร็จเราก็ดึกแขนYเข้ามาในห้องธุรการทันที ครูbก็ทำหน้างงหน่อยๆ
เรา:พี่มอหกฝากมาให้ค่ะ
ครูบี: คนไหนหรอผู้หญิงหรือผู้ชาย
เรา:ผู้หญิงค่ะ
ครูบี:แล้วเขาอยู่ไหนล่ะค่ะ
เราและY: เอ่อ..คือ
เพื่อนY:เขาให้เองแหละค่ะครูบี
้ครูบี:หรอ
เรา:คะ ก็จะมาขอโทษเฉยๆ
ครูบี: อ้อ ขอบใจนะ ครูชอบดอกกุหลาบสีขาวมากๆเลยนะ
เรา: ก็ดีค่ะ แล้วดอกตรงนั้นชอบมั้ยคะ (เรามองไปที่ดอกกุหลาบที่เคยวางไว้วันวาเลนไทน์ที่ตอนนี้ยังไม่เหี่ยวเท่าไร่คงเป็นเพราะครูบีเอามันใส่ไว่ในขวดที่มีอยู่ล่ะมั้ง)
ครูบี: ก็ชอบนะ ไม่รู้ใครเอามาไว้
เพื่อนY: ก็คนเดียวกันนี้แหละค่ะ
(เราเขินมากเวลาที่ครูบีสบตากับเราเราเลยมองไปที่ดอกกุหลาบแทนจริงๆครูบีพูดยาวอวยพรอยู่นะแต่ไม่ได้ฟังจับใจความไม่ได้ เราเพื่อนYและครูbอยู่ดีดีก็อยู่ในความเงียบ แต่ก็ได้แค่แปปเดียว D ก็เข้ามา
D:พี่bคับถึงเวลาผูกแขนเด็กมอหกแล้วคับ
ครูb:ครูไปก่อนนะ
เราเดินออกมายิ้มจนแก้มปริเลยแหละ 555 เพื่อนสามคนที่ไม่ยอมไปกับเราก็ถามเราเยอะแยะแต่คนที่ตอบก็คือYนั้นแหละ Yบอกว่าครูbจ้องแต่เรา อยากจะเดินออกมาจากตรงนั้นซะจริงๆ
.
(เราจำไม่ค่อยได้รู้แต่ในเฟสเราร้องไห้เสียใจบ่อยมาก..ความทรงจำมันแจ้งเตือนเรา..ช่วงมอสี่เป็นช่วงที่เราร้องไห้บ่อยมากจนมาถึงมอห้า)
.
น่าจะสามครั้งนะค่ะ มอสี่มอห้าและปัจจุบันตอนนี้
แค่อยากมาเล่า เรื่องจริงในความทรงจำ
เราจะใช้นามสมุตินะค่ะในการเล่าเรื่องราวเรียงจากความสัมคัญของคนนั้น a-z เลยล่ะกันค่ะเราเป็นaนะค่ะคนที่เราชอบจะเป็นมีb
เราชอบbตั่งแต่เปิดเทอมมอสี่เลยค่ะ b เป็นครูสอนวิชาฟิสิกส์อายุก็เข้า40แล้วค่ะตอนนั้นเราไม่ได้คิดว่าจะชอบจริงๆจังหรอกค่ะเพราะไม่เคยชอบผู้หญิงเลยเรามีแต่แฟนเป็นผู้ชายมาโดยตลอดจนเราเจอbหัวใจเราก็เต้นแปลกๆเราคิดว่าครั้งแรกเราคงกลัวครูเขามั้งเราก็ไม่ได้ใส่ จนผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ค่ะเราได้แอดเฟสครูบีและก็ส่องรูปที่ดูได้ไปก่อนค่ะตอนนั้นคิดว่าครูbก็สวยดีนะเวลาที่เราไปโรงเรียนก็มองหาตลอดเวลาถึงคาบเรียนครูบีไม่ค่อยอยากขาดเลยล่ะค่ะ ฮ่าๆ จนมาเหตุการ์ณหนึ่งที่ทำให้เรารู้ว่านี้แหละเรารักครูคนนี้ ครูbเวลาสอนสองชั่วโมงจะให้นักเรียนพักเบรค10นาทีค่ะ วันนั้นเราก็ไม่ค่อยได้นอนเท่าไรตอนพักเบรคเราเลยเลือกที่จะนอนก้มหน้าค่ะเพื่อนส่วนใหญ่ก็ไปเข้าห้องน้ำกัน..สักพักครูbก็เดินไปหลังห้องเพื่อนไปล้างมือครูbก็เดินมากอดจากข้างหลังแล้วก็เอามือที่เปียกๆน้ำนั้นแหละค่ะมาเช็ดที่แขนของเราเราตกใจนิดหน่อย(เรามีบันทึกไว้ค่ะเวลาบทสนาเราจะพิมพ์ลงในแชทของคุณเราเลยจำได้ .เลื่อนหานานมาก)
เรา:โอ้ยครูbหนูเปียกนั้น
ครูb:เปียกนั้นแหละจะได้ไม่นอน
เรา:ไม่ได้นอนสักหน่อย
. ครูbก็ยิ้มแบบเจ้าเหล์มาให้ค่ะแล้วยังทำหน้าตาไม่รู้ไม่ชี้มาอีกตอนนั้นเราเขินมากเพื่อนข้างๆเลยบอกว่าเราหน้าแดงหมดแล้วเรานิรีบทาแป้งเพื่อกลบเลยค่ะ 555 พอตอนเย็นครูbก็รับแอดเฟสส่งข้อความมาหา
ครูb:รับแอดแล้วนะจร๊
เราเขินก็เลยอ่านไม่ตอบไปแต่กว่าครูbจะรับแอดเปลี่ยนรูปโปรอยู่สามรอบเราเลยเข้าไปส่องก็ทำให้รู้วันเกิดรู้อะไรหลายๆอย่างที่เป็นครูbถึงแม้จะไม่โพสต์อะไรก็เถอะนะ มีแต่ลงรูปคำบรรยายตลกๆ เรารู้นะว่าครูbยังไงก็ต้องมีครอบครัวแล้วเราติดดาวไว้ให้กับเฟสครูbไว้แต่ก็ไม่ค่อยมีอะไรคืบหน้าเท่าไร่หรอก ชีวิตในโรงเรียนครั้งแรกมันก็ปกติดีนะแต่หลังจากที่เราบอกเพื่อนที่ชื่อ c ไปว่าเราแอบชอบครูbคนก็รู้กันทั้งห้องเลยจ้าาา .. ตอนนั้นเราโมโหมากเพราะเรากลัวจะมีคนเอาไปบอกครูb เรากลัวว่าครูbจะไม่คุยกับเราจะไม่ไกล้เรา ตอนนั้นที่โรงเรียนมีงานสัปดาห์ห้องสมุดเราได้เต้นเปิดงาน แต่คราวนี้เราเครียดกับเรื่องนี้จนไม่ไปซ้อม ครูเขาเลยตัดเราออก เราก็ไม่ได้เสียใจนะ ดีหน่อยๆจะได้ไม่เจอหน้าครูb ผ่านสัปดาห์ห้องสมุดไป เราก็มีเรียนกับครูb เราก็เข้าปกติแหละ แต่คนไม่ปกติก็น่าจะเป็นครูbเพราะไม่เหมือนไม่อยากคุยกับเรา (เราเป็นคนร้องไห้ง่ายเอะอะก็ร้องไห้ตลอด ) (เราก็คิดนะว่าเขาคงรู้แล้วแหละเราเลยคิดว่าตัดๆไปเหอะ อีกอย่างเราชอบผู้ชายความรู้ที่มีให้ครูbก็แค่ปลื้ม) หลังจากวันนั้นเราก็เหลวไหลในทันทีไม่เข้าเรียนไม่ส่งงาน จนครูคนอื่นเขาหมายหัวไว้แต่เราก็ไม่ใส่ใจอะไรหรอก ตอนเราเดินไปเรียนเราจะชอบเห็นครูbไปกับคนที่ทำงานอยู่ห้องธุรการ(เราไม่นับถือเขาเป็นครูนะเราเกลียดเขาและให้เขาชื่อD)ครูbกับDไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยบ่อยจนครั้งแรกเราคิดว่าเขาสองคนเป็นสามีภรรยากันแต่มันไม่ใช่เพื่อนในห้องก็ต่างถามว่าเราว่าเขาเป็นอะไรกัน กิ๊กกันหรอ เราก็ตอบไปได้แค่ว่าไม่รู้ (แต่ท้าใครเห็นแบบนี้ก็คงคิดแบบเพื่อนและเราจริงๆแหละความจริงครูคนอื่นเขายังพูดกันเลย)
พอกลับบ้านมาเราก็ปิดห้องร้องไห้ทันทีเราไม่รู้หรอกว่าตอนนั้นเราร้องไห้ทำไมเสียใจทำไมกันก็แค่เขาไปด้วยกันเรากับเขาไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย
.
วันเกิดครูbก็มาถึงเราสั่งทำเค้กให้ครูbคิดแผนไว้เรียบร้อยแต่..มันก็ไม่ได้เป็นไปตามแผนเลย e คือเพื่อนในห้องที่หลายๆคยบอกว่าชอบเอาหน้ารู้แผนเซอร์ไพรวันเกิดครูbก็มาขอถือเค้กเฉยเลย(มีหรอเราจะยอม 666+ ) เราก็ปฎิเสทeไปบอกว่าเราจะถือเอง แต่ e ก็ไม่ยอมลดล่ะเลย ยังขอตามมาเซอร์ไพรด้วยเราก็ไม่ว่าอะไรหรอกคนเยอะก็ดีจะได้ไม่เขิน แต่ความซวยบังเกิด e โพล่หน้าไปหาครูbแล้วอวยพรวันเกิดก่อนเราที่จะเอาเค้กไปถึง ทำกันได้นะเพื่อนเราเราอัดคริปถ่ายรูปคู่กับครูb รูปคู่รูปแรก ไม่ชัดเพราะมือสั่น ฮ่าๆ (เราไม่ได้อยู่กินเค้กด้วยนะเราอวยพรเสร็จก็หนีมาเรียน) พอตอนเย็น e ส่งรูปแค๊ปข้อความไลน์มาให้เราดูเป็นข้อความที่ครูbส่งรูปเค้กให้eแล้วบอกคุณมากๆ ตอนนั้นเราจุกเลยแหละไม่คิดว่าเป็นเราบ้างหรอ เราเลยขอไลน์ครูbกับeแต่eก็ไม่ให้บอกว่าไลน์มันเด้งขึ้นมาเอง เราพยามหาวิธีเอาไลน์ครูbให้ได้เราเลยไปค้นจากเว็บโรงเรียนและก็ได้เบอร์โทรมา ไลน์ครูbก็ขึ้นทันที สามสี่ทุ่มน่าจะได้ครูbก็ส่งสติเกอร์ไลน์มาหา เราเลยส่งวีดีโอวันเกิดครูbที่ัอัดไว้ไปให้ ครูbก็ส่งสติกเกอร์ขอบคุณมาให้ แค่นี้เราก็ดีใจมากเลยแหละ
วันวาเลนไทน์เราก็ซื้อดอกกุหลาบสีขาวไปวางไว้อยู่ที่โต๊ะครูbวันนั้นเราหาครูbไม่เจอทั้งวันมารู้อีกทีครูบีพานักเรียน รด.ไปภาคสนาม เราก็อ้อ เราเลยไปส่องอยู่ที่โต๊ะครูbเราไม่เห็นดอกกุหลาบเราวิ่งเข้าไปดูที่โต๊ะมันโดนย้ายที่เราหันหลังไปก็เห็นDที่กำลังทำงานอยู่ห้องธุระการ(ลืมบอกครูbก็ทำงานอยู่ห้องธุระการเหมือนกัน)เราเห็นหน้าDเลยเชิดหน้าหนีและก็ออกจากห้องธุระการไป จนเลิกเรียนเราก็ยังไม่เห็นครูbมาเราก็เลนขับรถกลับบ้านแต่พอประมาณเกือบ17:30เราก็ออกมาซื้อของกิน(บ้านเราอยู่ไกล้ รร และเวลาไปไหนต้องผ่านหน้า รร ตลอด)เราขี่มอไซต์และก็หันหน้าเข้าไปดูที่โรงเรียนเห็นรถครูbเราว่าจะเข้าไปหาแต่คิดไปคิดมาเราเลยไม่ไปขับรถไปเซเว่นและกลับมาบ้าน เราโพสต์รูปดอกกุหลาบสีขาวเขียนคำบรรยายว่าอะไรนิแหละเราหาไม่เจอแล้ว
พอตอนพักกลางวันเราก็นั่งกินขนมอยู่ข้างล่างตึกตัวเองครูbก็เดินเข้าไปคุยด้วย(คุยกับเพื่อนเรา =_=)
ครูb:ทำอะไรกัน
เพื่อนY:กินขนมค่ะกินด้วยกันมั้ยค่ะ
ครูb:ไหนกินอะไร
เพื่อนM:ป็อกกี้ค่ะครู
ครูb:ทำอะไรนะแชททั้งวันเลยนะ
เพื่อนN:ไม่ได้แชทเลยคะครู
เพื่อนJ: ครูมาทำอะไรอยู่ห้องครูพละค่ะ
ครูb:ครูมากิาข้าวรอข้าวอยู่
D: พี่bครับข้าวมาแล้ว
ตอนนั้นที่เราก้มหน้าไม่อยากมองครูbเพราะเขินก็เงิยหน้าขึ้นมาทันที ครูbยิ้มให้ผวกเราก่อนไป
เพื่อนY: a เป็นอะไรทำไมไม่ตอบครูbเขา
เรา:ครูเขาไม่ได้ถามเค้านิ
เพื่อนM: ท้าเงยหน้าขึ้นมาสักนิดจะรู้ว่าครูบีไม่ได้ถามผวกเราแต่ถามแกคนเดียว
เรา:ไม่จริงหรอก ท้าจริงนะครูbทำท่าไงไหนทำสิ
มันก็ทำเหมือนตอนเราเล่นโทรศัพท์และครูbพยามมองว่าเราทำอะไร ตอนบ่ายเรามีเรียนกับครูbครูbไม่ยิ้มไม่หัวเราะเลยทุกครั้งจะยิ้มให้กับนักเรียนเสมอ.
ผ่านไปสามสี่วันนี้แหละมั้งเป็นวันปัจฉิมพี่ๆมอหกเราเลยซื้อดอกกุหลาบสีขาว(อีกแล้วคะ เด็กมอสี่มีปัญญาแค่นี้แหละค่ะ 55) เราเลยว่าจะเอาไปให้ครูบีแบบตรงๆเลยไม่แอบเอาไปวางไว้อีกแล้ว โดยการลากเพื่อนYไปด้วย เรารอให้ครูbอยู่คนเดียวเพื่อที่จะได้คุยง่ายๆ
เพื่ิอนY: เข้าไปสิครูbอยู่คนเดียวแล้วนะ
เรา:ไม่กล้าเข้าไปเป็นเพื่อนหน่อย
เพื่อนY:ใครเขาเอาเพื่อนไปขัดคอสารภาพห้ะ
เรา:ไม่ได้จะสรภาพค่ะจะไปขอโทษ
หลังจากพูดเสร็จเราก็ดึกแขนYเข้ามาในห้องธุรการทันที ครูbก็ทำหน้างงหน่อยๆ
เรา:พี่มอหกฝากมาให้ค่ะ
ครูบี: คนไหนหรอผู้หญิงหรือผู้ชาย
เรา:ผู้หญิงค่ะ
ครูบี:แล้วเขาอยู่ไหนล่ะค่ะ
เราและY: เอ่อ..คือ
เพื่อนY:เขาให้เองแหละค่ะครูบี
้ครูบี:หรอ
เรา:คะ ก็จะมาขอโทษเฉยๆ
ครูบี: อ้อ ขอบใจนะ ครูชอบดอกกุหลาบสีขาวมากๆเลยนะ
เรา: ก็ดีค่ะ แล้วดอกตรงนั้นชอบมั้ยคะ (เรามองไปที่ดอกกุหลาบที่เคยวางไว้วันวาเลนไทน์ที่ตอนนี้ยังไม่เหี่ยวเท่าไร่คงเป็นเพราะครูบีเอามันใส่ไว่ในขวดที่มีอยู่ล่ะมั้ง)
ครูบี: ก็ชอบนะ ไม่รู้ใครเอามาไว้
เพื่อนY: ก็คนเดียวกันนี้แหละค่ะ
(เราเขินมากเวลาที่ครูบีสบตากับเราเราเลยมองไปที่ดอกกุหลาบแทนจริงๆครูบีพูดยาวอวยพรอยู่นะแต่ไม่ได้ฟังจับใจความไม่ได้ เราเพื่อนYและครูbอยู่ดีดีก็อยู่ในความเงียบ แต่ก็ได้แค่แปปเดียว D ก็เข้ามา
D:พี่bคับถึงเวลาผูกแขนเด็กมอหกแล้วคับ
ครูb:ครูไปก่อนนะ
เราเดินออกมายิ้มจนแก้มปริเลยแหละ 555 เพื่อนสามคนที่ไม่ยอมไปกับเราก็ถามเราเยอะแยะแต่คนที่ตอบก็คือYนั้นแหละ Yบอกว่าครูbจ้องแต่เรา อยากจะเดินออกมาจากตรงนั้นซะจริงๆ
.
(เราจำไม่ค่อยได้รู้แต่ในเฟสเราร้องไห้เสียใจบ่อยมาก..ความทรงจำมันแจ้งเตือนเรา..ช่วงมอสี่เป็นช่วงที่เราร้องไห้บ่อยมากจนมาถึงมอห้า)
.
น่าจะสามครั้งนะค่ะ มอสี่มอห้าและปัจจุบันตอนนี้