สวัสดีสมาชิกพันทิป  ทุกครั้งที่ได้มีโอกาสได้ออกจากบ้านก็ไม่ลืมที่จะนำบรรยากาศช่วงการเดินทางมาฝากเช่นเคยครับ
นี้เป็นกระทู้รีวิวที่ 3 แล้วครับ
       สืบเนื่องจากทริปนี้ได้มีโอกาสนำนักเรียนร่วมแข่งขันงานศิลปหัตถกรรมนักเรียนระดับภาคตะวันออกเฉียงเหนือครั้งที่ 66 โดยทาง จ.หนองคาย และบึงกาฬได้เป็นเจ้าภาพหลัก  หลังจากที่พวกเราเหน็ดเหนือยกับการเตรียมการแข่งขัน ฝึกซ้อม ตลอดการแข่งขันจนเสร็จแล้ว ก็ถึงเวลาที่จะได้ผ่อนคลายตามสถานที่ต่างๆก่อนเดินทางกลับ  และสถานที่ไปคือป่าคำชะโนด  อ.บ้านดุง  จ.อุดรธานี  
โดยสถานที่นั้นห่างจากตัวอำเภอบ้านดุงประมาณ 17 กิโลเมตร  เป็นทางค่อนข้างลำบากเรื่องพื้นถนนมีหลุมบ่อบางจุด  แต่ถ้าเป็นรถกระบะยกสูงถือว่ายังเดินทางได้คล่องตัวอยู่ครับ
ภาพจากgoogle steet view
เดินทางออกจะตัวอำเภอประมาณ 25 นาทีก็ถึงครับ
วันนั้นด้วยความเร่งรีบมัวแต่หาที่จอด  ติดเลนส์fisheye ไปตัวเดียวภาพหลายๆภาพที่เห็นอาจจะบิดๆเบียวๆตามคุณสมบัติของเลนส์  แต่ดีที่สมาชิกที่ไปด้วยกันติดกล้องไปคนละตัวเลยได้ขอภาพจากสมาชิกมาร่วมริวิวเพื่อให้เห็นภาพหลายๆมิติด้วยครับ
ดูจากภาพเเล้วเป็นเเหล่งที่มีต้นไม้เยอะมากๆ เช่นต้นชะโนด  ซื้อผมเองก็พึ่งจะเคยเห็น มองเเรกๆไกลๆนึกว่าต้นตาลครับ เพราะว่าใบมันคล้ายมาก  แต่ถ้าก้มลงมาอ่าวเห้ยไม่เหมือนที่คุยกันไว้นี่นา... ไปเป็นเพลงซะงั้น
มันเหมือนต้นมะพร้าว  เลยคิดในใจว่ามันเป็นลูกครึ่งตาล+มะพร้าวหรือเปล่า  พอลงจากรถก็ได้สอบถามแถวนั้นว่าต้นชะโนด  เป็นพืชตะกูลปาล์ม
   พอไปถึงนี้เลยครับ ที่วางรองเท้าฝากไว้ไม่มีใบฝากครับ  ทุกคนต้องถอดไว้เเละเดินเท้าเปล่าเท่านั้น  เเต่ดีนะที่เราใส่แตะมาไม่ต้องกลัวหาย ใครที่จะมาก่อนลงจากรถแนะนำว่าหารองเท้าที่พร้อมสละได้มาดีกว่าจะได้เข้าไปอย่างสบายใจ
หลายๆภาพก็ให้ลูกศิษย์นี้เเหละครับเป็นคนถ่าย  เห็นชอบแบกกล้องก็เลยฝากงานให้ไปถ่ายเก็บบรรยากาศมาให้
หลังจากที่ถอดรองเท้าเรียบร้อยเเล้วก็จะเป้นทางเดิน  ซึ่งข้างๆสะพานจะเป็นลำตัวของพญานาคเดินไปประมาณหลายร้อยเมตรครับ  เเต่บรรยากาศและพื้นในนั้นต้องขอบอกเลยว่าเย็นมากๆ เย็นจนนึกว่าใครเอาน้ำเเข็งไปซ่อนไว้ใต้พื้นหรือเปล่า
ผู้คนเยอะมากครับ  เลยหยุดเก็บภาพกันนิดหน่อย
เดินๆไปก็มาเจอเหล็กแบ่งกั้นระหว่างพื้นทั้งสองข้าง ซึ่งเป็นสะพานที่แยกไม่ได้ต่อเป็นแผ่นเดียวกันเหมือนคอนกรีตทั่วไป   ซึ่งพอมองไปเเล้วจะเห็นว่ารอยแยกนั้นห่างกันเกือบ 20 cm เห็นจะได้ครับ เราก็งงว่าทำไมต้องมีแผ่นเหล็กตรงนี้ทำไมไม่เทให้ติดกันไปเลย   
แต่ด้วยความที่เราสงสัย  และพูดออกมาเป็นคำถาม  ก็มีคนเดินไปมาบริเวณนั้นบอกว่าตรงนี้เป็นเขตแบ่งระหว่างเเดนมนุษย์กับ*#$@ ผมฟังไม่ชัดเจนว่าจะถามอีกรอบเเต่แกเดินไปห่างเเล้วแต่เท่าที่จำได้แกบอกว่าตรงนี้สร้างติดกันที่ไรก็จะต้องแตกแยกออกเป็น 2 แผ่นทุกที เลยต้องเอาเหล็กมาวางกั้นไว้เพื่อให้เดินอย่างปลอดภัยนั้นเอง
ไปถึงก็เลี้ยวซ้ายก็ไปเจอชาวบ้านกำลังเอาน้ำมาพรมศีรษะ ลูบตามตัวต่างๆ   และเดินไปอีกนิดจะเป็นบ่อน้ำมีผู้คนล้อมรอบทุกทิศทาง
มีต้นไม้มากมาย ร่มเย็นมาก
เด็กๆกสนุกันใหญ่เลยหลังจากที่เเข่งขันเสร็จ
มีที่ให้ตักน้ำจากบ่อด้วยครับ
เดินไปเรื่อยๆก็จะเจอผู้คนเอามือลูบฆ้องขนาดใหญ่  หลายๆครั้ง ผมก็ไม่ค่อยเเน่ใจเท่าไหร่ครับ ว่าเขาทำอะไรกันมีคนยืนต่อคิดกันเป็นทางยาวเลย  และผมก็ยืนงงๆ ว่าจะถามเพื่อนว่าเขาทำอะไรก็กันหันไปก็หายเเล้ว  เลยเก็บภาพไว้ก่อน
ถัดจากนั้นจุดใจกลางบริเวณนี้มีผู้คนเยอะมากครับ  และสิ่งที่เห็นตลอดการเดินทางรวมทั้งในสถานที่แห่งนี้ด้วยคือกระทงพญานาค  ไม่รู้แถวนั้นเขาเรียกว่าอะไร  เป็นลักษณะคล้ายกระทงทั่วไปเเต่มีพญานาคด้วยครับ
  
เดินไปยังจุดท้ายสุดครับ
จะเป็นต้นไทรขนาดใหญ่ แผ่กิ่งก้าน และรากไม้ออกมาเป็นบริเวณกว้าง
ครับดูภาพไปเรื่อยๆก่อนนะครับ จริงๆและก็อยากจะบรรยาให้เยอะกว่านี้  เเต่ผมไม่ค่อยทราบข้อมูลเท่าไหร่  สมาชิกพาไปผมก็ไปและก็ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่ามีสถานที่แบบนี้ด้วย ตื่นเต้น อากาศสดชืนมากครับ
สุดท้ายเเล้วพวกเราก็เดินทางกลับ อำเภอกระสัง บุรีรัมย์  ถึงบ้านอย่างปลอดภัยกันทุกคนครับ
ต้องขอขอบคุณภาพจากสมาชิก  ครูประกิจ และครูนราชิน อีกทางหนึ่งที่ทำให้กระทู้นี้มีบรรยากาศที่หลากหลาย
สุดท้ายนี้ก็ขอบคุณสมาชิกทีติดตามครับ  ข้อมูลผิดพลาดประการใดก็ขออภัยมา ณ โอกาสนี้ครับ
                                                                                                    วุฒิไกร ชมถาวร