วันหยุดยาวที่ 10-12 ธ.ค.59(แต่เราไปวันที่ 9-10) ที่กำลังจะผ่านไปนี้ เราและครอบครัวได้มีโอกาสไปเที่ยวหมู่บ้านอิต่อง อ.ทองผาภูมิ จ.กาญจนบุรี เราเดินทางด้วยรถกะบะ ถนนดีตลอดสาย ยกเว้นช่วงบ้านไร่ถึงอิต่องจะเป็นหลุมเป็นบ่อบ้างแต่ก็ไปได้ เราไปถึงตอนค่ำของวันศุกร์ที่ 9 ธ.ค. อากาศดีมาก เรากางเต๊นท์นอนที่ รร.เพียงหลวง 3 คุณครูที่นั่นใจดีมาก บริเวณลานจอดฮ. มีนักท่องเที่ยวอยู่ 2 กลุ่มเล็กๆ กางเต๊นท์เสร็จก็ได้เวลาออกเที่ยว อากาศหนาวมาก ร้านอาหารก็มีให้เลือกหลายร้าน ถูกบ้างแพงบ้างแล้วแต่ชอบค่ะ เราทานร้านครัวสุดแดน เจ้าของร้านใจดีมาก เข้ามาพูดคุยถามไถ่อย่างเป็นกันเอง อาหารอร่อย ราคาไม่แรง หลังจากอิ่มอร่อยก็เดินเที่ยวตลาดจนเมื่อย จึงเดินกลับรร. วันรุ่งขึ้นตื่นเช้ามาตั้งใจจะใส่บาตร เจอป้าขายหมูย่างหน้าบันไดวัด เลยซื้อหมูย่างข้าวเหนียวใส่บาตร หลังจากใส่บาตรก็เดินกลับมาคุยกับป้าหมูย่าง แกคุยเก่งมาก แนะนำสถานที่ท่องเที่ยวพร้อมอธิบายอย่างกับไกด์นำเที่ยว คุยไปคุยมารู้ตัวอีกทีไม้หมูย่างกองเต็มถาด(ของป้าอร่อยจริงๆ) จากนั้นพวกเราก็ออกทัวร์ตามที่ป้าบอกเริ่มด้วยการไปเนินช้างศึก วิวดีมาก ลมแรง อากาศเย็นกว่าที่หมู่บ้านอีก มีคนมากางเต๊นท์ด้วย หลังจากนั้นก็ไปน้ำตกจ๊อกกระดิ่น ก่อนมาป้าหมูย่างบอกว่าน้ำเย็นมาก (แอบคิดในใจ ป้าอำแน่) พอเจอเข้าจริงๆ ถึงกับกรี๊ดลั่น น้ำเย็นมากอย่างกับน้ำแข็ง (กลับไปจะขอโทษป้าที่ไม่เชื่อ) หลังแวกว่ายในน้ำได้สักครู่ก็ต้องรีบขึ้น กลัวเป็นตะคริว จากนั้นพวกเราก็ไปต่อที่อุทยานแห่งชาติทองผาภูมิ วิวสวย(อีกแล้ว) ก่อนจะกลับไปที่หมู่บ้านอิต่องอีกครั้ง แม่เจ้า!!!ทั้งรถทั้งคนเต็มหมู่บ้านไปหมด ตายละ...เต๊นท์เรายังอยู่ไหมเนี้ย แล้วที่สำคัญ เราจะจอดรถตรงไหนเนี้ย? แต่เหมือนฟ้ามาโปรด ป้าหมูย่างแกให้ลูกเขยเอากรวยไปกั้นที่ให้เรา ต้องขอบคุณแกจริงๆ  แล้วความวินาศก็มาถึง ยิ่งเย็นจำนวนนักท่องเที่ยวก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น สถานที่กางเต๊นท์ไม่พอ ไม่มีเจ้าหน้าที่หรือคนของหมู่บ้านมาอำนวยความสะดวกเลย ยกเว้นป้าขายหมูย่าง ลูกสาวและลูกเขยแก ที่คอยบอกจุดกางเต๊นท์ให้นักท่องเที่ยว จนที่หมด แกก็บอกให้ไปหาครูที่รร. ถ้าใครไปมาเมื่อวันที่ 10 จะเจอป้าแกแน่นอน ป้าแกยิ้มตลอด ตอบนักท่องเที่ยวอย่างไม่รู้จักเหนื่อย ลูกสาวและลูกเขยแกก็เหมือนกัน ที่เรารู้เพราะป้าแกมีหมาปอมตัวหนึ่ง น่ารักมาก เราไปนั่งเล่นกับน้องหมาเลยได้เห็นได้ยินตลอด บางครั้งแกก็ช่วยเก็บขยะแถวๆนั้น เราตั้งใจจะใส่บาตรเช้าวันที่ 11 แต่ป้าบอกว่าจะกลับแล้ว เพราะผู้ใหญ่บ้านไม่ให้ขาย ผู้ใหญ่บ้านมาไล่แก ตอนนั้นเราโมโหมาก เพราะถ้าผู้ใหญ่บ้านคนนี้ไม่ได้ป้าช่วยเป็นประชาสัมพันธ์ให้ คงจะวุ่นวายกว่านี้ ป้ายห้องน้ำก็ไม่มีบอก ป้าก็คอยบอก จะกางเต๊นท์ตรงไหนป้าก็บอก ถังขยะอยู่ตรงไหนนักท่องเที่ยวยังต้องมาถามป้า ใช่..ตรงจุดกางเต๊นท์มีถังขยะแค่ใบเดียวค่ะ ถามยังใบเล็กนิดเดียว ตอนแรกคิดว่าปีใหม่จะมาอีกครั้ง แต่ถ้าการบริหารจัดการของอิต่องยังไม่ดีขึ้น เราคงไม่ไป เพราะป้าหมูย่างก็ไม่ได้มาขายแล้ว ฝากไปถึงผู้มีหน้าที่เกี่ยวข้องด้วยค่ะ
1. ห้องสุขา ห้องอาบน้ำไม่เพียงพอรวมถึงน้ำใช้
2.การจัดการกับขยะที่ล้นหมู่บ้าน
3.การจัดเจ้าหน้าที่คอยอำนวยความสะดวกให้กับนักท่องเที่ยว
     ปล. ถึงป้าจะโดนไล่แต่ก็ไม่เคยว่าอะไรผู้ใหญ่บ้านเลย แถมตอนจะจากยังอวยพรให้เราด้วย
     นี่อาจไม่ใช่รีวิวที่ดีแต่มันคือความรู้สึกจากใจ หนูรักป้าค่ะ