18.30 น. ณ. เกาะพญาไทย อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ
ผมพอจินตนาการตัวเองออกว่า ต้องมารอรถที่เดิม เจอผู้คนที่ไม่รู้จัก เดินสวนกันเเบบเร่งรีบ และเพื่อเเย่งกันขึ้นรถ ทำให้วันนี้ผมจึงออกมาจากหอพักช้ากว่าทุกๆครั้ง เเม้จะถึงบ้านค่ำๆหน่อย เพื่อที่จะได้ไม่ต้องเเย่งกันอัดเข้าไปบนรถประจำทาง เเบบป้ายบันไดเขียนว่าห้ามยืนก็ยังต้องเบียดกัน...
เเต่วันนี้มันเเปลกกว่าทุกครั้ง ผมเจอนักศีกษาสามคน เห็นเเละได้ยินเสียงไกลๆตั้งเเต่เดินลงบันไดมา
" ช่วยสมทบทุนช่วยเหลือน้องๆ ที่โรงเรียน.... ที่อำเภอ อุ้มผาง จังหวัดตากด้วยนะคะ "
" 5 บาท 10 บาทก็ช่วยได้นะคะ "
ด้วยความที่ผมมีเศษเหรียญเหลือๆในกระเป๋าผมก็ก้มหน้าก้มตาคุ้ยๆมันเเล้วเดินไปยื่นใส่ในกล่องบริจาค มัวสนใจหาเหรียญ พอได้มองใกล้ๆเลยรู้สึกว่าคุณมันสาวค่ายใจดี มองๆเเล้วรู้สึกดีต่อใจ
จากนั้นผมก็เดินออกมาจากจุดเกิดเหตุ ตั้งใจรอรถตรงป้ายเพื่อจะกลับบ้าน โดยระหว่างรอผมก็ได้ยินเสียงเธอลอยมาเรื่อยๆ เหมือนเป็นเเกนนำพูดอยู่คนเดียวเป็น solo mid เลย ตะโกนเรียกหาคนใจดีมาบริจาคให้น้องๆ ผมย้อนคิดกลับไปสมัยปี 1 ที่เล่นดนตรี หาเงินสมทบทุนให้น้องๆที่ปากเกร็ด นั้นแค่เล่นดนตรีไม่ต้องตะโกนยังเหนื่อยเลย...
รถประจำทางผ่านไป ผมตัดสินใจว่าจะต้องทำอะไรสักอย่าง ผมเดินไปซื้อน้ำที่เซเว่นใกล้ๆ
เดินกลับไปบริจาคเงินให้เพิ่ม เเล้วถามเรื่องโครงการนี้ ผมจึงรู้ว่าเค้าเดินทางไปในใกล้ๆสิ้นปีนี้เพื่อไปช่วยน้องๆชาวเขา
และเเบบบังเอิญเหมือนกันที่ผมก็ไปทำจิตอาสา เอารองเท้าที่ไม่ใช่เเล้วไปบริจาคให้น้องๆโดยเดินทางในวันเดียวกับเธอ เเบบผมไม่ได้ถามอะไรต่อ
หยิบน้ำที่ใส่ไว้ในกระเป๋ากล้องให้น้องไป ไม่ได้ขออะไรไว้ติดต่อ เเอบหวังลึกๆว่าเราคงมีโอกาศได้เจอกันอีก...
ปล. จริงๆพวกจิตอาสาทุกๆคนจิตใจก็น่ารักเป็นทุนเดิมอยู่เเล้ว กล้าที่จะมาตะโกนในที่คนเยอะๆเพื่อหาเงินบริจาค การเดินทางแสนลำบากไปในที่ที่ไม่มีใครอยากไปถ้าเลือกได้ พรุ่งนี้เมื่อรืนนี้พวกคุณๆอาจจะเจอเธอคนที่ผมกำลังเล่าถึงอยู่ อย่าลืมช่วยกันบริจาคนะครับ 5 บาท 10 บาทก็ช่วยได้ครับคุณ มันเป็นการส่งความปรารถนาดีสู่คนอื่นให้เค้ายิ้มได้ และคุณคงไม่รู้ตัวว่ารอยยิ้มคุณนี่มันก็น่ารักจริงๆเเหละ เเค่คิดว่ามันจะถูกส่งผ่านไปถึงน้องๆชาวเขาให้พวกเค้ายิ้มได้ ผมก็อดจะรู้สึกดีต่อใจไม่ได้เลยจริงๆ
คุณครับคุณ!! สาวค่ายใจดีเเบบคุณเนี่ย ผมจะมีโอกาศได้เจอคุณอีกไหม??
ผมพอจินตนาการตัวเองออกว่า ต้องมารอรถที่เดิม เจอผู้คนที่ไม่รู้จัก เดินสวนกันเเบบเร่งรีบ และเพื่อเเย่งกันขึ้นรถ ทำให้วันนี้ผมจึงออกมาจากหอพักช้ากว่าทุกๆครั้ง เเม้จะถึงบ้านค่ำๆหน่อย เพื่อที่จะได้ไม่ต้องเเย่งกันอัดเข้าไปบนรถประจำทาง เเบบป้ายบันไดเขียนว่าห้ามยืนก็ยังต้องเบียดกัน...
เเต่วันนี้มันเเปลกกว่าทุกครั้ง ผมเจอนักศีกษาสามคน เห็นเเละได้ยินเสียงไกลๆตั้งเเต่เดินลงบันไดมา
" ช่วยสมทบทุนช่วยเหลือน้องๆ ที่โรงเรียน.... ที่อำเภอ อุ้มผาง จังหวัดตากด้วยนะคะ "
" 5 บาท 10 บาทก็ช่วยได้นะคะ "
ด้วยความที่ผมมีเศษเหรียญเหลือๆในกระเป๋าผมก็ก้มหน้าก้มตาคุ้ยๆมันเเล้วเดินไปยื่นใส่ในกล่องบริจาค มัวสนใจหาเหรียญ พอได้มองใกล้ๆเลยรู้สึกว่าคุณมันสาวค่ายใจดี มองๆเเล้วรู้สึกดีต่อใจ
จากนั้นผมก็เดินออกมาจากจุดเกิดเหตุ ตั้งใจรอรถตรงป้ายเพื่อจะกลับบ้าน โดยระหว่างรอผมก็ได้ยินเสียงเธอลอยมาเรื่อยๆ เหมือนเป็นเเกนนำพูดอยู่คนเดียวเป็น solo mid เลย ตะโกนเรียกหาคนใจดีมาบริจาคให้น้องๆ ผมย้อนคิดกลับไปสมัยปี 1 ที่เล่นดนตรี หาเงินสมทบทุนให้น้องๆที่ปากเกร็ด นั้นแค่เล่นดนตรีไม่ต้องตะโกนยังเหนื่อยเลย...
รถประจำทางผ่านไป ผมตัดสินใจว่าจะต้องทำอะไรสักอย่าง ผมเดินไปซื้อน้ำที่เซเว่นใกล้ๆ
เดินกลับไปบริจาคเงินให้เพิ่ม เเล้วถามเรื่องโครงการนี้ ผมจึงรู้ว่าเค้าเดินทางไปในใกล้ๆสิ้นปีนี้เพื่อไปช่วยน้องๆชาวเขา
และเเบบบังเอิญเหมือนกันที่ผมก็ไปทำจิตอาสา เอารองเท้าที่ไม่ใช่เเล้วไปบริจาคให้น้องๆโดยเดินทางในวันเดียวกับเธอ เเบบผมไม่ได้ถามอะไรต่อ
หยิบน้ำที่ใส่ไว้ในกระเป๋ากล้องให้น้องไป ไม่ได้ขออะไรไว้ติดต่อ เเอบหวังลึกๆว่าเราคงมีโอกาศได้เจอกันอีก...
ปล. จริงๆพวกจิตอาสาทุกๆคนจิตใจก็น่ารักเป็นทุนเดิมอยู่เเล้ว กล้าที่จะมาตะโกนในที่คนเยอะๆเพื่อหาเงินบริจาค การเดินทางแสนลำบากไปในที่ที่ไม่มีใครอยากไปถ้าเลือกได้ พรุ่งนี้เมื่อรืนนี้พวกคุณๆอาจจะเจอเธอคนที่ผมกำลังเล่าถึงอยู่ อย่าลืมช่วยกันบริจาคนะครับ 5 บาท 10 บาทก็ช่วยได้ครับคุณ มันเป็นการส่งความปรารถนาดีสู่คนอื่นให้เค้ายิ้มได้ และคุณคงไม่รู้ตัวว่ารอยยิ้มคุณนี่มันก็น่ารักจริงๆเเหละ เเค่คิดว่ามันจะถูกส่งผ่านไปถึงน้องๆชาวเขาให้พวกเค้ายิ้มได้ ผมก็อดจะรู้สึกดีต่อใจไม่ได้เลยจริงๆ