ก่อนอื่น ขออนุญาต เจ้าของบทประพันธ์ ยืมชื่อตัวละครมาใช้ในบางช่วงบางตอนนะครับ
โพสต์นี้ไม่ได้มีเจตนาในการละเมิดลิขสิทธิ์ แต่อย่างใด ทำเพียงเพราะชื่นชอบเท่านั้น ปราศจากเรื่องของธุรกิจมาเกี่ยวข้องแน่นอนครับ
ถ้าผิดกฎแจ้งผมลบได้เลยนะครับ อย่าจับผมเด้อ ผมบ่มีตังค์
50 ปีต่อมา ณ โขงเจียม จ.อุบลราชธานี
"หลวงปู่ทศพล" เจ้าอาวาสวัดไทย ริมฝั่งโขง นั่งสมาธิอย่างสงบนิ่งอยู่ริมลำน้ำโขง เป็นเวลา 50 กว่าปีแล้ว ที่ท่านได้พรากจาก "คำแก้ว" ภรรยาของท่านที่ได้กลับไปสู่ภพภูมิ แห่งนาคราช ท่านบำเพ็ญเพียรภาวนา และอุทิศผลบุญที่ท่านทำมาทั้งชีวิต เพื่อเธอคนรัก คนนั่น ดวงไฟดวงหนึ่ง กำลังพวยพุ่งจากผิวน้ำขึ้นสู่ท้องฟ้าเป็นแสงสว่างดวงโต ในค่ำคืนนี้ เป็นคืน 15 ค่ำ เดือน 11 ที่พระจันทร์เต็มดวงส่องแสงทรงกลดสวยงามยิ่งนัก พระทศพลมองตามแล้วยิ้มที่มุมปาก พร้อมกระพึมพำอย่างแผ่วเบา
"เจ้าหลุดพ้นแล้ว"
แสงตะวันแรกสาดส่องมายังร่างของพระแก่ หลวงปู่ทศพลละสังขารไปอย่างสงบนิ่งในเช้าวันนั้นเอง...
ปี พ.ศ. 2570
...สนามบินสุวรรณภูมิ
ลูกแก้ว ลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนคนเดียว ของคุณคเชนท์ และคุณปองจิต เจ้าของธุรกิจร้านค้าเพชร พลอยที่ใหญ่ที่สุดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ เดินทางกลับมาจากศึกษาต่อ ในเรื่องของอัญมณีที่ประเทศสหรัฐอเมริกา
"สวัสดีค่ะ คุณพ่อ คุณแม่ คิดถึงจังเลยค่ะ" ลูกแก้วพูดพลางโผเข้ากอด พ่อ แม่ ของเธอ
"รีบๆกลับบ้านเถอะลูก วันนี้เราไปหาอร่อยๆกินกัน" พ่อ แม่ ลูก กลับบ้านอย่างมีความสุข
ในค่ำคืนวันนั้น
"ฮัลโหล ภัส นี่แก อยู่ไหนเนี่ย" ลูกแก้ว โทรไปหา ประภัสสรณ์ เพื่อนรัก สมัยอนุบาลจนถึงมัธยมของเธอ
"ชั้นอยู่บ้าน นี่แกอยู่ไหนเนี่ย ลูกแก้ว" ประภัสสรณ์ ทำหน้าสงสัย
"ชั้นอยู่บ้าน ชั้นกลับมาแล้ว"
"จริงหรอ ดีใจจังที่แกยังไม่ลืมฉัน"
"ชั้นจะลืมแกได้ไง นี่ อย่าลืมชวนยายฉัตรด้วยนะ" ลูกแก้วพูดถึง "ฉัตรวดี" เพื่อนสนิท อีกคนของเธอ
"ได้ๆ แล้วเจอกันนะ"
สายวันต่อมา
"ตื่นแล้วหรอลูกแก้ว" แม่ของลูกแก้ว ทักทายลูกสาวในยามสายๆ หลังจากเห็นลูกสาวกุลีกุจอลงมาจากบ้าน
"แล้วนั่นจะรีบไปไหนลูก" พ่อถามลูกแก้วอย่างห่วงใย
"พอดีหนูนัดยายภัส กับยายฉัตร ไว้ค่ะคุณพ่อ คุณแม่ หนูไปก่อนนะคะ"
"ไปเถอะลูก อย่าลืมหาอะไรกินด้วยนะ" พ่อกับแม่ยิ้มให้ลูกอย่างเอ็นดู
"เออ ลูก วันนี้ช่วงเย็นๆว่างไหม"
"ว่างค่ะพ่อ มีอะไรหรือเปล่าคะ"
"พอดี พ่อกับแม่จะชวนไปหา ท่าน สส. ที่บ้านท่านสักหน่อยอ่ะ เห็นว่าได้พลอยใหม่จากแม่น้ำโขงอ่ะ"
"อ่อ ได้ค่ะ พ่อ แล้วจะรีบกลับนะคะ ว่าแต่เป็นพลอยแบบไหนคะ" ลูกแก้วสนใจเพราะตัวเธอก็เรียนในด้านเพชร พลอย มาเช่นกัน
"ไม่รู้สิ แต่เห็นแกพูดว่า นายเกียรติ ลูกน้อง แกบอกว่า ชาวบ้านเรียกมันว่า เพชรพญานาค อ่ะลูก"
"เพชรพญานาค" ลูกแก้วทวนคำพูดไปมา ราวกับว่าคิดอะไรอยู่ในใจ
Nakee 2 To be continue Version FanMade นาคี 2 เวอร์ชัน แฟนคลับ ***ขออนุญาตเจ้าของบทด้วยนะครับ ผิดกฎลบได้เลยนะครับ***
โพสต์นี้ไม่ได้มีเจตนาในการละเมิดลิขสิทธิ์ แต่อย่างใด ทำเพียงเพราะชื่นชอบเท่านั้น ปราศจากเรื่องของธุรกิจมาเกี่ยวข้องแน่นอนครับ
ถ้าผิดกฎแจ้งผมลบได้เลยนะครับ อย่าจับผมเด้อ ผมบ่มีตังค์
50 ปีต่อมา ณ โขงเจียม จ.อุบลราชธานี
"หลวงปู่ทศพล" เจ้าอาวาสวัดไทย ริมฝั่งโขง นั่งสมาธิอย่างสงบนิ่งอยู่ริมลำน้ำโขง เป็นเวลา 50 กว่าปีแล้ว ที่ท่านได้พรากจาก "คำแก้ว" ภรรยาของท่านที่ได้กลับไปสู่ภพภูมิ แห่งนาคราช ท่านบำเพ็ญเพียรภาวนา และอุทิศผลบุญที่ท่านทำมาทั้งชีวิต เพื่อเธอคนรัก คนนั่น ดวงไฟดวงหนึ่ง กำลังพวยพุ่งจากผิวน้ำขึ้นสู่ท้องฟ้าเป็นแสงสว่างดวงโต ในค่ำคืนนี้ เป็นคืน 15 ค่ำ เดือน 11 ที่พระจันทร์เต็มดวงส่องแสงทรงกลดสวยงามยิ่งนัก พระทศพลมองตามแล้วยิ้มที่มุมปาก พร้อมกระพึมพำอย่างแผ่วเบา
"เจ้าหลุดพ้นแล้ว"
แสงตะวันแรกสาดส่องมายังร่างของพระแก่ หลวงปู่ทศพลละสังขารไปอย่างสงบนิ่งในเช้าวันนั้นเอง...
ปี พ.ศ. 2570
...สนามบินสุวรรณภูมิ
ลูกแก้ว ลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนคนเดียว ของคุณคเชนท์ และคุณปองจิต เจ้าของธุรกิจร้านค้าเพชร พลอยที่ใหญ่ที่สุดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ เดินทางกลับมาจากศึกษาต่อ ในเรื่องของอัญมณีที่ประเทศสหรัฐอเมริกา
"สวัสดีค่ะ คุณพ่อ คุณแม่ คิดถึงจังเลยค่ะ" ลูกแก้วพูดพลางโผเข้ากอด พ่อ แม่ ของเธอ
"รีบๆกลับบ้านเถอะลูก วันนี้เราไปหาอร่อยๆกินกัน" พ่อ แม่ ลูก กลับบ้านอย่างมีความสุข
ในค่ำคืนวันนั้น
"ฮัลโหล ภัส นี่แก อยู่ไหนเนี่ย" ลูกแก้ว โทรไปหา ประภัสสรณ์ เพื่อนรัก สมัยอนุบาลจนถึงมัธยมของเธอ
"ชั้นอยู่บ้าน นี่แกอยู่ไหนเนี่ย ลูกแก้ว" ประภัสสรณ์ ทำหน้าสงสัย
"ชั้นอยู่บ้าน ชั้นกลับมาแล้ว"
"จริงหรอ ดีใจจังที่แกยังไม่ลืมฉัน"
"ชั้นจะลืมแกได้ไง นี่ อย่าลืมชวนยายฉัตรด้วยนะ" ลูกแก้วพูดถึง "ฉัตรวดี" เพื่อนสนิท อีกคนของเธอ
"ได้ๆ แล้วเจอกันนะ"
สายวันต่อมา
"ตื่นแล้วหรอลูกแก้ว" แม่ของลูกแก้ว ทักทายลูกสาวในยามสายๆ หลังจากเห็นลูกสาวกุลีกุจอลงมาจากบ้าน
"แล้วนั่นจะรีบไปไหนลูก" พ่อถามลูกแก้วอย่างห่วงใย
"พอดีหนูนัดยายภัส กับยายฉัตร ไว้ค่ะคุณพ่อ คุณแม่ หนูไปก่อนนะคะ"
"ไปเถอะลูก อย่าลืมหาอะไรกินด้วยนะ" พ่อกับแม่ยิ้มให้ลูกอย่างเอ็นดู
"เออ ลูก วันนี้ช่วงเย็นๆว่างไหม"
"ว่างค่ะพ่อ มีอะไรหรือเปล่าคะ"
"พอดี พ่อกับแม่จะชวนไปหา ท่าน สส. ที่บ้านท่านสักหน่อยอ่ะ เห็นว่าได้พลอยใหม่จากแม่น้ำโขงอ่ะ"
"อ่อ ได้ค่ะ พ่อ แล้วจะรีบกลับนะคะ ว่าแต่เป็นพลอยแบบไหนคะ" ลูกแก้วสนใจเพราะตัวเธอก็เรียนในด้านเพชร พลอย มาเช่นกัน
"ไม่รู้สิ แต่เห็นแกพูดว่า นายเกียรติ ลูกน้อง แกบอกว่า ชาวบ้านเรียกมันว่า เพชรพญานาค อ่ะลูก"
"เพชรพญานาค" ลูกแก้วทวนคำพูดไปมา ราวกับว่าคิดอะไรอยู่ในใจ