นี่เป็นกระทู้แรกที่เค้าได้ตั้ง ผิดพลาดยังไงขอโทษด้วยนะ
เรากับน้องเขาเพิ่งรู้จักกันหลังโควต้า ก็นานๆคุยกันที พอถึงใกล้วันที่น้องจะมาเรียนมหาลัยเดียว เราก็ได้คุยกันมากขึ้น น้องเขาก็ทักมาถาม มาปรึกษา จนถึงวันเลือกหอ น้องเขาก็ปรึกษา ถามหอนั่น หอนี้ดีแบบไหน ก็ตามตรง ถ้าเป็นห้องน้ำในตัวก็จะไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่(ความจริงไไม่เคยไปอยู่555) ส่วนหอห้องน้ำรวมก็ดีตรงที่ว่า รู้จักเพื่อนในหอ เวลาอาบน้ำก็ได้คุยกัน เจอหน้า ก็แนะนำไปหอ...(ขอไม่ระบุชื่อหอนะ) แต่ก็ไม่ได้แนะนำหอที่เราอยู่ พอถึงวันรายงานตัวเข้าหอ น้องเขาก็ไม่ได้บอกว่าจะเลือกอยู่หอนี้ ซึ่งเป็นหอที่เราอยู่ วันเดียวกันที่น้องเขารายงานตัว เราก็กลับมาหอ ก็เดินผ่านแว็บๆ ก็แค่สงสัยทำไมหน้าตาคุ้นๆ ไม่ได้ใส่ใจอะไร วันต่อมาประมาณตี2กว่า น้องเขาก็ทักมา ให้พาไปรพ.ตอนนั้นเราก็หลับแล้ว น้องก็ทักมาอีก ตอนตี4กว่า เราก็ตื่นตอน7 โมงกว่า เห็นแชทมันเด้ง(ตกใจนิดหน่อย) เลยตอบน้องเขาไปว่า
เรา บอกพี่หอยัง ตอนนี้อาการเป็นยังไงบ้าง เพื่อนร่วมห้องรู้มั๊ย
น้อง บอกแล้วคับ บอกพี่สองรอบแล้ว แต่ยังไม่มีใครมาเลย
เรา งั้นเดี๋ยวหาพี่พาไป(ตอนนั้นยังไม่ได้อาบน้ำเลยไม่กล้าพาไป)
น้อง งั้นผมไปรพ.แล้วนะคับ พี่หอพาไป
เรา โอเค
พอประมาณเที่ยงๆเราก็ทักไปถาม
เรา หมอว่าไงบ้าง
น้อง รอผ่าตัดตอน5โมงเย็นคับ
เรา มีเพื่อนอยู่มั๊ย กินข้าวยัง
น้อง มีพี่สองคน กินแล้วคับ
หลังจากที่น้องผ่าตัดเสร็จ เราก็ทักไปถามอีก เป็นไงบ้าง ไหวมั๊ย มีคนเฝ้ามั๊ย น้องเขาก็ตอบ ไหวคับ ให้พ่อมาเฝ้าคับ ตอนนั้นก็เริ่มรู้สึกเป็นห่วงน้องเขาแบบผิดปกติ แบบอยากไปเฝ้าเอง ไม่อยากให้พ่อน้องเขามา มันไกลจากมหาลัยมาก ดึกๆหน่อยก็ไปเยี่ยม แต่ไปไม่ถึง(หมดเวลาเยี่ยม555) เลยทักแชทไปบอกว่าพี่มาเยี่ยม น้องเขาก็ขอบคุณคับ(ช่วงที่น้องเขาอยู่รพ.ไม่ได้คุยกันเลย) 2-3วันต่อมา น้องเขาก็ออกจากรพ. แล้วก็ทักมาบอกว่า ออกจากรพ.แล้วนะ พ่อมาส่ง เราก็ อ่อ โอเค 2วันต่อมา ที่มหาลัยมีกิจกรรมก็ทักไปถาม
เรา อยากมาร่วมกิจกรรมมั๊ย จะไปรับที่หอ
น้อง อยากไป แต่ทำได้แค่นั่งดู
เรา งั้นนั่งดูเฉยๆก็ได้ ไม่ต้องทำอะไร
น้อง โอเค เดี๋ยวผมอาบน้ำก่อน
10นาทีผ่านไป ทักไปอีก
เรา น้องมากับเพื่อนร่วมหอได้มั๊ยอ่ะ พอดีพี่ติดงานพี่ไปรับไม่ได้
น้อง เดี๋ยวรอไปกับเพื่อนก็ได้
หลังจากกิจกรรมมหาลัยเสร็จ ก็กลับมานอน วันต่อมา ก็เข้าประชุมก็ชวนน้องไปด้วย น้องงก็ไปกับพี่อีกคน ตอนนั้นแบบทำเหมือนคนไม่รู้จักกัน ไม่มองหน้า เราก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร คิดว่าน้องยังเขินอยู่ หลังๆมาเราก็คุยกันมากขึ้น บอกฝันดีเกือบทุกวัน 5-6 วันได้ คุยได้เดือนนิดๆ มีวันหนึ่งบอกฝันดีน้องไป น้องเค้าก็ตอบกลับมาแบบ เหมือนไม่อยากให้เราชอบน้องเขา(ตั้งแต่คุยมา ยังไม่เคยบอกชอบเลย) น้องก็ปฏิเสธ อยากให้พี่เป็นเหมือนพี่คนอื่นๆ ตอนนั้นแบบคิดอะไรไม่ออก สั่นเลย555 หลังจากนั้น เราก็พยายามที่จะบอกชอบ แต่ก็ทำไม่ได้สักที หาโอกาสก็ยาก ตั้งแต่วันที่น้องปฏิเสธเราก็คุยกันน้อยลง แทบจะไม่ได้คุย เพราะความรู้สึกน้องเขากับเราไม่ตรงกัน ความรู้สึกเราก็ชัดเจนขึ้นทุกวันว่าชอบน้องเขา จนได้ปรึกษาเพื่อน เพือนก็แนะนำถ้าเป้นไปได้ อย่าบอกเลย แค่นี้ก็เจ็บแล้ว เดี๋ยวจะมองหน้ากันไม่ติด เราก็พยายามไม่คิดถึง ไม่คิดมาก จนในที่สุดเราก็แสดงออกมาชัดเจนว่า ชอบ ทั้งโพสในเฟสใส่แฮ็กแท็ก ตลอดเวลาเพ้อถึง จนในความคิด คิดว่า น้องเขาอาจจะเกลียดเราแล้วก็ได้ ทุกวันนี้ยังไม่มองหน้ากันเลย น้องเขาอาจจะไม่ชอบคนที่ชัดเจนขนาดนี้ก็ได้ น้องอาจจะอาย ก็คิดไปทั่ว เราพยายามขอโทษในสิ่งที่ทำเกินไปน้องเขาก็อ่านไม่ตอบ จนช่วงปิดเทอมเราก็พยายามไม่เล่นเฟส ก็พอๆลืมได้ ไม่ใส่ใจ พอเปิดเทอมมา เจอหน้ากันอีก ก็รู้สึกอีก ใจก็สั่น ณ ตอนนี้ เราก็ยังชอบน้องเขามา5 เดือนกว่า ทั้งๆที่น้องเขาก็เหมือนจะมีแฟนแล้ว เราก็ยังชอบ ยังห่วง ยังส่อง แต่ก็ทำได้อยู่ห่างๆ แล้วก็ไม่รู้เรื่องนี้จะจบตอนไหน
อยากรู้ว่า ในความคิดคนอ่านคิดว่าน้องเขาพอมีใจให้เรามั๊ย??? เราพอจะกลลับมาคุยกันได้เหมือนเดิมมั๊ย???
วกไปวนมาบ้างก็ขอโทษนะ ไม่รุ้จะเขียนยังไงให้อ่านเข้าใจ เพราะมันเป็นความรู้สึก
เพศที่3ไม่มีสิทธิ์คบกับผู้ชายหรอ??
เรากับน้องเขาเพิ่งรู้จักกันหลังโควต้า ก็นานๆคุยกันที พอถึงใกล้วันที่น้องจะมาเรียนมหาลัยเดียว เราก็ได้คุยกันมากขึ้น น้องเขาก็ทักมาถาม มาปรึกษา จนถึงวันเลือกหอ น้องเขาก็ปรึกษา ถามหอนั่น หอนี้ดีแบบไหน ก็ตามตรง ถ้าเป็นห้องน้ำในตัวก็จะไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่(ความจริงไไม่เคยไปอยู่555) ส่วนหอห้องน้ำรวมก็ดีตรงที่ว่า รู้จักเพื่อนในหอ เวลาอาบน้ำก็ได้คุยกัน เจอหน้า ก็แนะนำไปหอ...(ขอไม่ระบุชื่อหอนะ) แต่ก็ไม่ได้แนะนำหอที่เราอยู่ พอถึงวันรายงานตัวเข้าหอ น้องเขาก็ไม่ได้บอกว่าจะเลือกอยู่หอนี้ ซึ่งเป็นหอที่เราอยู่ วันเดียวกันที่น้องเขารายงานตัว เราก็กลับมาหอ ก็เดินผ่านแว็บๆ ก็แค่สงสัยทำไมหน้าตาคุ้นๆ ไม่ได้ใส่ใจอะไร วันต่อมาประมาณตี2กว่า น้องเขาก็ทักมา ให้พาไปรพ.ตอนนั้นเราก็หลับแล้ว น้องก็ทักมาอีก ตอนตี4กว่า เราก็ตื่นตอน7 โมงกว่า เห็นแชทมันเด้ง(ตกใจนิดหน่อย) เลยตอบน้องเขาไปว่า
เรา บอกพี่หอยัง ตอนนี้อาการเป็นยังไงบ้าง เพื่อนร่วมห้องรู้มั๊ย
น้อง บอกแล้วคับ บอกพี่สองรอบแล้ว แต่ยังไม่มีใครมาเลย
เรา งั้นเดี๋ยวหาพี่พาไป(ตอนนั้นยังไม่ได้อาบน้ำเลยไม่กล้าพาไป)
น้อง งั้นผมไปรพ.แล้วนะคับ พี่หอพาไป
เรา โอเค
พอประมาณเที่ยงๆเราก็ทักไปถาม
เรา หมอว่าไงบ้าง
น้อง รอผ่าตัดตอน5โมงเย็นคับ
เรา มีเพื่อนอยู่มั๊ย กินข้าวยัง
น้อง มีพี่สองคน กินแล้วคับ
หลังจากที่น้องผ่าตัดเสร็จ เราก็ทักไปถามอีก เป็นไงบ้าง ไหวมั๊ย มีคนเฝ้ามั๊ย น้องเขาก็ตอบ ไหวคับ ให้พ่อมาเฝ้าคับ ตอนนั้นก็เริ่มรู้สึกเป็นห่วงน้องเขาแบบผิดปกติ แบบอยากไปเฝ้าเอง ไม่อยากให้พ่อน้องเขามา มันไกลจากมหาลัยมาก ดึกๆหน่อยก็ไปเยี่ยม แต่ไปไม่ถึง(หมดเวลาเยี่ยม555) เลยทักแชทไปบอกว่าพี่มาเยี่ยม น้องเขาก็ขอบคุณคับ(ช่วงที่น้องเขาอยู่รพ.ไม่ได้คุยกันเลย) 2-3วันต่อมา น้องเขาก็ออกจากรพ. แล้วก็ทักมาบอกว่า ออกจากรพ.แล้วนะ พ่อมาส่ง เราก็ อ่อ โอเค 2วันต่อมา ที่มหาลัยมีกิจกรรมก็ทักไปถาม
เรา อยากมาร่วมกิจกรรมมั๊ย จะไปรับที่หอ
น้อง อยากไป แต่ทำได้แค่นั่งดู
เรา งั้นนั่งดูเฉยๆก็ได้ ไม่ต้องทำอะไร
น้อง โอเค เดี๋ยวผมอาบน้ำก่อน
10นาทีผ่านไป ทักไปอีก
เรา น้องมากับเพื่อนร่วมหอได้มั๊ยอ่ะ พอดีพี่ติดงานพี่ไปรับไม่ได้
น้อง เดี๋ยวรอไปกับเพื่อนก็ได้
หลังจากกิจกรรมมหาลัยเสร็จ ก็กลับมานอน วันต่อมา ก็เข้าประชุมก็ชวนน้องไปด้วย น้องงก็ไปกับพี่อีกคน ตอนนั้นแบบทำเหมือนคนไม่รู้จักกัน ไม่มองหน้า เราก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร คิดว่าน้องยังเขินอยู่ หลังๆมาเราก็คุยกันมากขึ้น บอกฝันดีเกือบทุกวัน 5-6 วันได้ คุยได้เดือนนิดๆ มีวันหนึ่งบอกฝันดีน้องไป น้องเค้าก็ตอบกลับมาแบบ เหมือนไม่อยากให้เราชอบน้องเขา(ตั้งแต่คุยมา ยังไม่เคยบอกชอบเลย) น้องก็ปฏิเสธ อยากให้พี่เป็นเหมือนพี่คนอื่นๆ ตอนนั้นแบบคิดอะไรไม่ออก สั่นเลย555 หลังจากนั้น เราก็พยายามที่จะบอกชอบ แต่ก็ทำไม่ได้สักที หาโอกาสก็ยาก ตั้งแต่วันที่น้องปฏิเสธเราก็คุยกันน้อยลง แทบจะไม่ได้คุย เพราะความรู้สึกน้องเขากับเราไม่ตรงกัน ความรู้สึกเราก็ชัดเจนขึ้นทุกวันว่าชอบน้องเขา จนได้ปรึกษาเพื่อน เพือนก็แนะนำถ้าเป้นไปได้ อย่าบอกเลย แค่นี้ก็เจ็บแล้ว เดี๋ยวจะมองหน้ากันไม่ติด เราก็พยายามไม่คิดถึง ไม่คิดมาก จนในที่สุดเราก็แสดงออกมาชัดเจนว่า ชอบ ทั้งโพสในเฟสใส่แฮ็กแท็ก ตลอดเวลาเพ้อถึง จนในความคิด คิดว่า น้องเขาอาจจะเกลียดเราแล้วก็ได้ ทุกวันนี้ยังไม่มองหน้ากันเลย น้องเขาอาจจะไม่ชอบคนที่ชัดเจนขนาดนี้ก็ได้ น้องอาจจะอาย ก็คิดไปทั่ว เราพยายามขอโทษในสิ่งที่ทำเกินไปน้องเขาก็อ่านไม่ตอบ จนช่วงปิดเทอมเราก็พยายามไม่เล่นเฟส ก็พอๆลืมได้ ไม่ใส่ใจ พอเปิดเทอมมา เจอหน้ากันอีก ก็รู้สึกอีก ใจก็สั่น ณ ตอนนี้ เราก็ยังชอบน้องเขามา5 เดือนกว่า ทั้งๆที่น้องเขาก็เหมือนจะมีแฟนแล้ว เราก็ยังชอบ ยังห่วง ยังส่อง แต่ก็ทำได้อยู่ห่างๆ แล้วก็ไม่รู้เรื่องนี้จะจบตอนไหน
อยากรู้ว่า ในความคิดคนอ่านคิดว่าน้องเขาพอมีใจให้เรามั๊ย??? เราพอจะกลลับมาคุยกันได้เหมือนเดิมมั๊ย???
วกไปวนมาบ้างก็ขอโทษนะ ไม่รุ้จะเขียนยังไงให้อ่านเข้าใจ เพราะมันเป็นความรู้สึก