ผมได้มีโอกาสไปปริ้นงานที่ร้านถ่ายเอกสาร Double A หน้าโรงเรียนนาคประสิทธิ์สามพราน
เนื่องจากเป็นทางผ่านที่ต้องไปส่งคุณพ่อตรวจสุขภาพเลยถือโอกาสแวะซักหน่อยก่อน
ตอนแรกที่เข้าไปก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นครับ ทุกอย่างปกติดีคนถ่ายเอกสารผู้หญิงให้บริการตามปกติแต่
ยังไม่ทันเสร็จเธอก็ได้ไปให้บริการลูกค้ารายอื่นต่อ จึงเรียกพนักงานชายออกมาให้บริการผมแทน
พนักงานชายออกมาด้วยอารมณ์ฉุนเฉียวเล็กน้อยไม่ทราบว่าด้วยเหตุอันใด เขาเข้ามาปริ้นงานให้ผมต่อ
แต่ดูเหมือนเขาจะกดปริ้นไม่เป็น เลยตะโกนถ่ามพนักงานหญิงว่าปริ้นยังไง ผมเห็นว่าตะโกนอยู่นาน
เลยชี้ให้ความช่วยเหลือ ปรากฏว่าเขาก็ร้องเสียงดังขึ้น ด้วยความตกใจมือผมเลยไปโดนหน้าจอคอมของเขา
ซึ่งทีแรกผมก็ไม่ได้ตั้งใจจะโดนหรอก แต่มันก็ไปโดนจนได้ พนักงานชายมองหน้าผมอย่างไม่พอใจอย่างมาก
แล้วถามผมว่า "คุณไม่เห็นป้ายเหรอหรืออ่านมันไม่ออก" ผมก็บอกไปว่า "ผมขอโทษผมไม่ทันได้มองจริงๆ"
พนักงานชายบอกว่า "ทีหลังผมคงต้องเอารูป_ีมาติดแล้วละคุณจะได้สนใจ" ตอนนั้นผมงงมาก
มันเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนั้นเลยเหรอถึงต้องใช้คำพูดแบบนี้กับลูกค้า แต่ก็ว่าอะไรเขาไม่ได้เพราะผมก็ผิดจริงๆที่ไม่ได้มองป้าย
หลังจากนั้นเขาก็ปิดหน้าจอคอมทำท่ามองหารอยนิ้วมือแล้วก็เช็ดมัน หลังจากนั้นพนักงานชายก็นั่งทำหน้าเซ็งอยู่อีกซักพัก
จนพนักงานหญิงเดินผ่านมาพนักงานชายก็พูดว่า "สงสัยเราต้องขึงเชือกหน้าประตูเข้าร้านแล้วละขนาดขึงขนาดนี้มันยังจิ่มหน้าจอได้"
บอกตามตรงว่าผมก็เริ่มรำคาญแล้วละแต่ผมไม่รู้ว่าแถวนี้มีร้านอื่นอีกไหม เพราะเคยเจอร้านที่ถ่ายได้แต่ปริ้นไม่ได้
และอยากจะทำให้มันจบๆไป ผมก็เลยยังนิ่งอยู่จนพนักงานชายลุกขึ้นถอดแฟลชไดร์ฟผมแล้วบอกว่า "คุณไปร้านอื่นไป"
ผมงงมากเลยถามไปว่า "เหลือแค่กดปริ้นเองนะพี่ถือว่าช่วยเหลือกันก่อนไม่ได้เหรอ" พนักงานชายคนนั้นจ้องหน้าผมอยู่นาน
จ้องแบบจะเอาเรื่องให้ได้ แต่ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร จนซักพักเข้าก็บอกว่า "คุณไปหาร้านอื่นเถอะผมไม่อยากให้บริการคุณ"
ผมก็รู้แล้วละว่าอยู่ไปก็ไม่ได้อะไรก็เลยบอกไปว่า "โอเคยังไงก็ของคุณนะครับ" แล้วเดินออกจากร้านไป หลังจากนั้นผมก็เห็นว่า
อีกไม่ถึง10เมตรยังมีร้านถ่ายเอกสารอีกร้าน แต่ร้านนี้ป้ายไม่ใหญ่เท่าไหร่ผมเลยไม่ทันเห็นในทีแรก และผมก็ได้ปริ้นเอกสารซักที
ใช้เวลาไปประมาณไม่ถึง10นาทีต่างจากร้านแรกที่เสียเวลาไปเกือบครึ่งชั่วโมง
การจิ้มนิ้วไปโดนหน้าจอคอมมันเป็นเรื่องใหญ่มากเลยเหรอครับ
เนื่องจากเป็นทางผ่านที่ต้องไปส่งคุณพ่อตรวจสุขภาพเลยถือโอกาสแวะซักหน่อยก่อน
ตอนแรกที่เข้าไปก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นครับ ทุกอย่างปกติดีคนถ่ายเอกสารผู้หญิงให้บริการตามปกติแต่
ยังไม่ทันเสร็จเธอก็ได้ไปให้บริการลูกค้ารายอื่นต่อ จึงเรียกพนักงานชายออกมาให้บริการผมแทน
พนักงานชายออกมาด้วยอารมณ์ฉุนเฉียวเล็กน้อยไม่ทราบว่าด้วยเหตุอันใด เขาเข้ามาปริ้นงานให้ผมต่อ
แต่ดูเหมือนเขาจะกดปริ้นไม่เป็น เลยตะโกนถ่ามพนักงานหญิงว่าปริ้นยังไง ผมเห็นว่าตะโกนอยู่นาน
เลยชี้ให้ความช่วยเหลือ ปรากฏว่าเขาก็ร้องเสียงดังขึ้น ด้วยความตกใจมือผมเลยไปโดนหน้าจอคอมของเขา
ซึ่งทีแรกผมก็ไม่ได้ตั้งใจจะโดนหรอก แต่มันก็ไปโดนจนได้ พนักงานชายมองหน้าผมอย่างไม่พอใจอย่างมาก
แล้วถามผมว่า "คุณไม่เห็นป้ายเหรอหรืออ่านมันไม่ออก" ผมก็บอกไปว่า "ผมขอโทษผมไม่ทันได้มองจริงๆ"
พนักงานชายบอกว่า "ทีหลังผมคงต้องเอารูป_ีมาติดแล้วละคุณจะได้สนใจ" ตอนนั้นผมงงมาก
มันเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนั้นเลยเหรอถึงต้องใช้คำพูดแบบนี้กับลูกค้า แต่ก็ว่าอะไรเขาไม่ได้เพราะผมก็ผิดจริงๆที่ไม่ได้มองป้าย
หลังจากนั้นเขาก็ปิดหน้าจอคอมทำท่ามองหารอยนิ้วมือแล้วก็เช็ดมัน หลังจากนั้นพนักงานชายก็นั่งทำหน้าเซ็งอยู่อีกซักพัก
จนพนักงานหญิงเดินผ่านมาพนักงานชายก็พูดว่า "สงสัยเราต้องขึงเชือกหน้าประตูเข้าร้านแล้วละขนาดขึงขนาดนี้มันยังจิ่มหน้าจอได้"
บอกตามตรงว่าผมก็เริ่มรำคาญแล้วละแต่ผมไม่รู้ว่าแถวนี้มีร้านอื่นอีกไหม เพราะเคยเจอร้านที่ถ่ายได้แต่ปริ้นไม่ได้
และอยากจะทำให้มันจบๆไป ผมก็เลยยังนิ่งอยู่จนพนักงานชายลุกขึ้นถอดแฟลชไดร์ฟผมแล้วบอกว่า "คุณไปร้านอื่นไป"
ผมงงมากเลยถามไปว่า "เหลือแค่กดปริ้นเองนะพี่ถือว่าช่วยเหลือกันก่อนไม่ได้เหรอ" พนักงานชายคนนั้นจ้องหน้าผมอยู่นาน
จ้องแบบจะเอาเรื่องให้ได้ แต่ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร จนซักพักเข้าก็บอกว่า "คุณไปหาร้านอื่นเถอะผมไม่อยากให้บริการคุณ"
ผมก็รู้แล้วละว่าอยู่ไปก็ไม่ได้อะไรก็เลยบอกไปว่า "โอเคยังไงก็ของคุณนะครับ" แล้วเดินออกจากร้านไป หลังจากนั้นผมก็เห็นว่า
อีกไม่ถึง10เมตรยังมีร้านถ่ายเอกสารอีกร้าน แต่ร้านนี้ป้ายไม่ใหญ่เท่าไหร่ผมเลยไม่ทันเห็นในทีแรก และผมก็ได้ปริ้นเอกสารซักที
ใช้เวลาไปประมาณไม่ถึง10นาทีต่างจากร้านแรกที่เสียเวลาไปเกือบครึ่งชั่วโมง