เราชอบคนๆนึงค่ะ เดือนนี้จะครบสามปีละที่เราชอบเค้า
เราชอบเค้ามาก ชอบจนปีที่แล้วเราตัดสินใจบอกชอบเค้าไปเพราะคิดว่า เราจะยอมรับความจริงและจบความรู้สึกตัวเองถ้าเค้าไม่ชอบเรา
หลังจากนั้นเรากับเค้าก็สนิทกันมากขึ้น แบบเพื่อนนะ มันสบายใจกว่าที่เราจะบอกเค้าไปมาก
ที่เรากล้าบอกตอนนั้นเพราะที่ผ่านมา เราอึดอัดกับความรู้สึกตัวเอง ใจเรามันอยู่กับเค้าแล้วเรากระวนกระวาย
บางครั้งเค้าก็ดีกับเรา บางครั้งเราก็ดูไม่มีตัวตนเลย สุดท้ายเราเลยบอกไป
คำตอบที่ได้ในตอนนั้นคือ เค้าบอกว่า เค้ายังไม่คิดเรื่องคู่ แต่เราเป็นเพื่อนกันได้เหมือนเดิมนะ

หลังจากนั้นมา อย่างที่บอกค่ะ เรากับเค้าก็สบายใจที่จะคุยกันมากขึ้น ตอนนี้ก็สนิทกันมากกว่าเดิม (แต่กว่าจะมาถึงตรงนี้ได้ ช่วงหลังจากบอกแรกๆ ก็เข้าหน้ากันไม่ติดหลายเดือนอยู่นะ) แต่เพราะมันสนิทมากกว่าเดิมเนี่ยแหละ ทำให้เราตัดใจไม่ได้ซักที แถมเจอกันเกือบทุกวันอีก มันก็ห้ามตา ห้ามใจตัวเองไม่ได้ที่จะสนใจเค้า

ที่เรามาตั้งกระทู้วันนี้ เพราะเรารู้สึกว่า สิ่งที่เราตั้งใจว่าจะจบความรู้สึก แต่สุดท้ายพอเจอกัน พอเล่นกัน สนิทกัน
มันก็ทำให้หยุดหลอกตัวเองไม่ได้ว่ายังมีหวัง หลายครั้งเราก็รู้แหละว่าเค้าคงไม่คิดอะไรกับเราแบบนั้น แต่พอเค้ามาเล่น มาดีด้วยมากๆ เราก็อดหวังไม่ได้

เป็นแบบนี้มันเหนื่อยมากเลยนะ การแอบมองเค้าข้างเดียว
เราพยายามทำให้ตัวเองรู้สึกน้อยลงนะ ไม่ไลน์หาเค้า ไม่ทักเค้าก่อนแบบที่ผ่านมา ไม่คุยแชทกันเลย
แต่ความรู้สึกที่ชอบเค้ามันก็ตัดไม่ได้อยู่ดี

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน และอยากจะขอคำแนะนำด้วยค่ะ