ไม่เข้าใจกันกับแม่ทำไงดีครับ

ผมขอเป็นคำแนะนำนะครับ กรุณาอย่าด่า เริ่มเรื่องกันเลยดีกว่า ผมเป็นเด็กมอหกนะครับ แล้วผมก็มีเรื่องเครียดเรื่องต่างๆค่อนข้างเยอะ มีทั้งเรื่องเพื่อนที่รรที่ดูจะไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่ ครูที่รร ที่สำคัญจะมีเรื่องการสอบเข้ามหาวิทยาลัยครับ คือผมเป็นเด็กที่บ้านค่อนข้างใกล้รร ห่างจากบ้านแค่1กิโลกว่าๆ ผมจึงใช้วิธีเดินกลับบ้าน พอผมกลับถึงบ้านผมรู้สึกว่าผมต้องการ การอยู่เงียบๆ แล้วที่นี้แม่เค้าชอบพูดเรื่องให้ทำนู้นทำนี่วนไปวนมา ชอบพูดความผิดของผมในวันก่อนๆ แบบไม่หยุด ผมรู้สึกไม่โอเคครับ ผมก็เลยบอกให้แม่เงียบ จะพูดอะไรเยอะแยะ แล้วแม่ก็โมโหถือเข็มขัดมาฝาดผม  คือทั้งแม่ทั้งผมเป็นคนอารมณ์ร้อนครับ ด้วยความที่ผมไม่อยากจะทะเลาะด้วยผมจึง หยิบหมวกกันน็อคแล้วไปขี่มอไซค์ เพื่อออกมาคิดทบทวนสิ่งที่ทำ ผมบิดมอไซค์ออกมาค่อนข้างเร็ว แล้วพอผมกลับมาที่บ้านเหมือนแม่จะโกรธ ผมเลยเดินเข้าไปขอโทษ แต่แม่บอกว่าไม่ต้องขอโทษต่อจากนี้จะไม่เตือนอะไรแล้ว ผมจึงเดินเข้านอน แล้วพอตอนเช้าปกติแม่จะปลุกผม แต่แม่เค้าเงียบใส่ผมตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ผมรู้สึกเครียดมาก คือผมต้องการให้แม่พูดอย่างพอดี คือไม่ย้ำหลายเรื่องรวมกันอะครับ
แล้วแม่เขาก็ชอบพูดว่าสองปีหลังๆ ผมเปลี่ยนไปมาก คือสองปีหลังนี้ผมมีแฟนครับ แต่ผมว่าผมก็ทำตัวปกติเหมือนเดิมทุกอย่าง แค่แม่จับสังเกตุผมมากขึ้น
ผมควรทำยังไงต่อดีครับ เนื่องจากเป็นกระทู้แรก ผิดพลาดประการใดผมขออภัยด้วยครับ