เกลียดความสัมพันธ์ที่บอกว่าแค่เพื่อน พี่น้องกัน

กระทู้นี้เราแค่อยากระบายความรักโง่ๆของนักศึกษามอเอกชนชื่อดังในกรุงเทพที่ยอมกลับมาเรียนแถวบ้านเพราะผู้ขอ!!! (โง่ปะละ😏)
เข้าเรื่องเลย ก่อนจะมาคบกับเขา เราก็รู้มาก่อนแล้วนะว่าเขาเจ้าชู้ บวกมีลูกแล้ว มองโปรไฟล์ไม่มีไรดี แต่นางสูงมาก (เราแพ้ผู้สูง) เพื่อนถาม จะเอาจิง เราก็ตอบไปว่าแค่คุยกันเฉยคนรู้จักไรงี้ แต่ไม่ใช่เลย เผลอใจรักไปซะนิ แรกๆอะไรก็ดีไปหมด นางกลับบ้านตรงเวลา ไปไหนบอก ทำไรบอก เพราะเราเป็นคนไม่ตาม แล้วตอนนั้นอยู่กันคนละที นางอยู่เชียงราย เราอยู่กรุงเทพงี้ นานๆปิดเทอมจะกลับ แล้วพอไกล้ถึงวันที่สองเราจะได้เจอกัน พ่อนางเสีย เราก็เลยรีบจองไฟล์บินกลับวันนั้นเลย เสียเงินค่าตั๋วฟรีๆ แต่ไม่เป็นไร เจ้ใจแค่นี้ไม่ซีๆๆ 😭 เราก็เป็นหวงเขาเนอะ เลยรีบกลับไปอยู่ด้วย เพราะนางอยู่คนเดียวพ่อนางเสียเป็นพ่อเลี้ยงนาง ไม่ได้จัดงานที่เชียงราย แต่แม่เขาบินไปที่งานเลย วันแรกนางก็ดูยังช๊อคอยู่ ก็เห็นใจนางนะ เสาหลักพัง นางต้องดูแลบ้านแทน แต่วันที่สองเนี่ยสิ เพื่อนนางชวนไปร้านเหล้า นางก็ไปจ้า ตอนนั้นคิดว่านางคงเครียดแหละ และนี้คงเป็นวิธีจัดการกับความเครียดของนางมั้ง เพื่อนเรากระซิบมาถาม พ่อนางเสียไม่ใช่หรอ นางดูปกติไปนะ เราก็ตอบ นางเครียดอยู่แต่ไม่แสดงออก (ไม่ให้รู้หลอก) อาทิดแรกผ่านไป เป็นวันสงกรานต์ นางพาไปเจอญาติผู้ใหญ่ เปิดตัวว่าคบกันอยู่ แล้วเจอลูกนางด้วย ปกติเราเป็นคนชอบเล่นกับเด็ก แล้วเข้ากับผู้ใหญ่ง่าย อะไรมันก็ดูลงตัวโอเคไปหมด ญาติเขาก็ดี แม่เขาก็เอ็นดู ตอนนั้นแบบฟินอะ รู้สึกว่าคนนี้แหละคู่ชีวิต เราเลยตัดสินใจ พานางไปเจอป๊าม๊าเราเลย เป็นครั้งแรกที่พาผู้ชายเข้าบ้าน ป๊าม๊าเรานี้ช๊อคอยู่แปบนึง แต่นางคุยเก่งไง เข้ากับผู้ใหญ่ง่าย แล้วนางก็พูดขึ้นมาว่า ถ้าเราเรียนจบ นางจะให้แม่มาขอ วางใจได้ ม๊าเราก็ไว้ใจแล้วไง (อะไรจะดี้ดีขนาดนี้) แล้ววันหยุดก็ผ่านไปไว้เหมือนโกหก ต้องจากกันอีกแล้ว เราก็กลับมาเรียน นางก็กลับไปทำงาน วันๆก็ใช้ชีวิตปกติ โทรคุยกัน คอลหากัน จนนางขอเราว่า กลับมาเรียนที่เชียงรายได้มั้ย เรียนไหนก็เหมือนกันแหละ ตอนนั้นเราก็เลยโอเคได้ไปแบบไม่คิดไร เพราะดูรวมๆแล้วแม่ก็โอเค แทบค่าเทอมถูกกว่าเยอะ แล้วเราก็กลับมา พอกลับมาก็อยู่ด้วยกัน ช่วยแม่นางดูลูกนาง ช่วยงานบ้านทุกอย่าง (คนดีปะละแม่ศรีเรือนไรงี้) และแล้วนางก็เริ่มออกลาย (เอาจิงๆรู้แล้วแหละว่ามันต้องมีสักวัน) นางเริ่มเที่ยวดึกกลับดึกขึ้น อารมรุนแรง ถามไม่ค่อยตอบ จนเราจับได้ ว่านางแอบไปคุยกับเด็กเสริฟร้านเหล้า แล้วมีไรกันด้วย เรานี้ช๊อคเลย ลางสังหรณ์ผู้หญิงนี้แม่นมาก เรารู้สึกไม่โอเคเลยลองค้นหาไอดี แล้วก็ขึ้นว่าอยู่โรงแรม วินาทีน้ันทำไรไม่ถูก ทักไปถามว่าอยู่โรงแรมหรอ นางคงตกใจว่ารู้ได้ไง นางก็ขอโทษบอกจะไม่ทำอีก เราก็ยอมนางเว้ย เพราะรักไง แต่นั้นก็ทำร้ายความไว้ใจไปหมดแล้ว เราเริ่มหวงนางมากขึ้น จากที่ไม่ตาม เป็นว่าต้องมาค่อยโทรหาถามอยู่ไหนอยู่กับใครกลับกี่โมง(คำถามที่ผู้เบื่อที่จะตอบแต่รู้ปะก็เป็นเพราะคุณทำผิดมาก่อนไง) เช็คเฟสเช็คไลน์ จนบางทีก็รู้สึกว่าเกินไป แต่ต่อมอย่างรู้มันหยุดไม่ได้ไง ถ้าเห็นผู้หญิงในแชทนางก็บอกเพื่อนพี่น้อง เราก็ไม่ไว้ใจอยู่ดี แต่ก็ไม่อะไร ปล่อย ถ้าพูดว่าเพื่อนแล้ว เราจะไม่ยุ่ง ช่วงหลังๆนางเริ่มออกลายมากกว่าเดิมละ พูดไม่ดี ขึ้นเสียง หนักสุดเลยบอกเลิก ทะเลาะกันบ่อยมากจนเราคิดว่าโอเค มันคงถึงเวลาของมันจิงๆละ เราเลยบอกเลิก เพราะนางก็บิมไห้เราอึดอัดจนบอกเลิกอยู่ดี นางบอกเบื่อเรางี่เง่า ตามเกินไป ไม่โต ชอบทำตัวเด็ก ไม่ชอบ (แหมอี🌼ที่เป็นแบบนี้เพราะใคร) แล้วนางก็มีแฟนใหม่ (คนที่บอกว่าเพื่อนนั้นแหละ) แล้วคบกันก่อนจะเลิกเรา คือไร งงค่ะ
เสียดายไม่น่าทิ้งศักดิ์ศรีมาคบด้วยเลย อยู่กรุงเทพชีวิตดีอยู่แล้ว มานี้คือพังหมด
อาจจะเล่าตกหล่นไปบ้าง อ่านไม่ค่อยรู้เรื่อง ต้องขออภัยด้วย เราแค่อยากระบาย ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ