มันโรคจิต การที่อีกคนใช้ความพยายามจะห่างแค่เค้ากับตาม รู้มั๊ยมันเหนื่อย มันทรมาน ไอ้แม้งง !!!

คือตรงๆ แอบชอบรุ่นพี่ที่ทำงานอยู่คนนึง (ช:ช)เค้ามีใจหรือเปล่าก็ไม่รู้แต่เต้าก๋ไปไหนมาไหนกับเราตลอด3ปีมาหละ ทุกเทศกาลจัดมื้อหรูกันตลอด จนวันนึงเราคิดแล้วว่าเราคงไม่ใช่สำหรับเค้า ด้วยหลายๆพฤติกรรมที่เค้าเปลี่ยนไป  อย่างที่บอกฮะเราไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดจนคนรอบข้างแซวกันหนาหูหละว่าเราคบกัน เราเลยคิดว่าในเมื่อมันไม่ชัดเจนก็ห่างๆกันไปดีกว่าเป็นห่วงมันด้วยกลัวเค้าจะเสียหายว่ามาคบกับเกย์  มันเป็นเรื่องที่ยากสำหรับเราเพราะหลายร้อยวันที่ผ่านมาเราอยุกับเค้าตลอด แต่เรายิ่งพยายามห่าง เค้ายิ่งพยายามตามเราเหนื่อยทำไงให้เค้ารู้ซะทีว่าหยุดได้แล้วมันทรมานเรา ในเมื่อมันไม่ใช่เราก็ควรรักษาความสัมพันนั้นไว้แค่เพื่อนร่วมงานคนนึงก็พอ ท่าจะบอกไปตรงก็กลัวจะมองหน้ากันไม่ติดซะหมด เอาจริงลึกๆเราอยากแค่คอยเป็นห่วง คอยดูเค้าแค่ห่าง