เชื่อเรื่องเบญเพสกันไหม

เบญจเพศ คือ คำที่พูดขึ้นมาแล้วทุกคนต้องกลัว 
หลายต่อหลายข้อมูลในอินเตอร์เน็ตชี้ไปในทางเดียวกัน  ว่ากันว่าเป็นช่วงอายุที่ต้องเจอกับความอาถรรพ์มากมาย จากเจ้ากรรมนายเวร เป็นเวลาที่ว่าดวงชะตากำลังตก
 
ส่วนตัวเป็นคนที่เชื่อ ตามคำทำนายทายทักของคนไทย และเหมือนจะมีลางสังหรณ์ใจอะไรบ่อยๆ คอยเตือนให้เรามีสติกับการใช้ชีวิต

แต่เรื่องปีชงไม่เชื่อ เพราะว่าคนอะไรจะชงทุกปี ไม่ว่า ปีร่วมชง 25% 50% ปีชง 100%
เชื่อว่าทำดีได้ดี มีกรรมก็ต้องชดใช้

 มาเข้าเรื่องดีกว่า
ผมเกิดปี 34 เดือน ธันวาคม
ถ้านับปีพ.ศ.เกิด ก็เรียกได้ว่าเข้าเบญเพสเเล้ว แต่สำหรับผม ไม่ใช่เรื่องราวของเบญจเพสของผมนับที่เดือนเกิด  ตั้งแต่เดือนมกราคม-พฤศจิกายน ก็ไม่ได้มีเรื่องอะไรที่ผิดปกติไปจากชีวิตประจำวัน  แต่ว่า พอเข้าเดือนธันวาคมจนถึงวันนี้ วันที่ 4 ธันวาคม 2559  มีเเต่เรื่อง
     เริ่มจากวันที่ 1 ธค. วันที่ทุกคนรอลุ้นผลสลากฯ ผมก็ออกมาทำงานเป็นปกติ ในถนนสายเดิม ผู้คนเดิมๆ แต่... มีแค่เรื่องแคล้วคลาดหน้าใจหาย มีรถ 1 คันผ่าไฟแดงมา ที่เลนส์ผมไปเขียว และได้แล้นรถออกไปแล้วครึ่งถนน  เท้าก็เหยียบคันสุดเท้าเร่ง คิดว่าขอไปปีนเกาะกลางถนน ดีกว่าโดนชนข้างตายโหง สรุปคือหลบพ้น  วันนั้นทั้งวัน เป็นวันที่ขวัญกระเจิง มากกกกก หวยก็ไม่ถูก

    วันที่ 2 ธค. ด้วยความกลัวอุบัติเหตุ จึงขับรถระวังกว่าปกติร้อยเท่าพันเท่า  ขับรถไปถนนสายเก่า กับสติคูณร้อย  รถเยอะปกติยามเช้า ผ่านไฟแดงสบายหวิว มุ่งหน้าไปที่ทำงาน
สักพักสังเกตุเห็นรถเก๋งคันนึง สีดำ ขับชิดซ้ายมากกกก เรียบไปกับทางเท้า ในใจคิดว่า ไอ้นี้ต้องโดนรถที่ออกจากซอยชนแน่ๆ ด้วยความกลัวเพราะเราขับต่อท้ายเลยชะลอปล่อยให้นำหน้าไปเพื่อเพิ่มระยะเบรค นึกได้ไม่ทันไร รถอีกคันค่อยๆออกจากซอยมา รถสีดำข้างหน้าผมหักหลบออกมาแบบไม่ห่วงลูกหลาน แล้วเบรคยยยด!  ผมก็เบรคเอี้ยด! เดชบุญยังมี รถข้างหลังเค้าก็เบรคอยู่ไม่ชนท้าย แต่เพิ่มเติมคือเสียงแตร .. ใจหายใจคว่ำไปอีกวัน  ตกดึกมานอนฝัน ว่ามีเงามัวๆในแสงสีขาวพูดกับเราว่า"มีสตินะ" 
   
    วันที่ 3 ธค. ด้วยความที่ว่าฝันถึงอะไรไม่รู้ที่มาเตือน  ตื่นเช้ามาก็เลยไหว้พระสวดมนต์นึกถึงสิ่งที่เคารพนับถือ (ตามความเชื่อส่วนตัวว่ามีสิ่งศักดิ์สิทธิ์คอยดูแล) วันนี้ไปทำงานปกติ ราบรื่นดีในช่วงเวลาทำงานจนเลิกงาน ตกเย็นมาเลยก็ชวนเพื่อนๆไปกินข้าวร้านประจำ ด้วยเป็นวันหยุดของเพื่อนๆ  ก็กินข้าวดื่มเบียร์ 1 โปร คุยเฮฮาปาจิโกะกันไป ถึงเที่ยงคืนร้านปิดก็เเยกย้านกันกลับ ด้วยลางสังหรณ์อะไรไม่รู้เห็นหน้าเพื่อนแล้วรู้สึกแปลกๆ  เลยย้ำกับเพื่อนว่า ขับรถดีๆนะ กลับดีๆนะ ......ประมาณตี 3 เสียงกลุ่มแชต ดังรัวๆๆๆ จนต้องตื่นมาดู ภาพที่เห็นคือ รถเพื่อนปีนขึ้นไปบนทางเท้า ห่างเสาไฟฟ้าไม่ถึง 1 เมตร และข้างทางคือหนองน้ำ ตกใจ ใจหายยรีบเลื่อนอ่าน ได้ใจความว่า เบรคทันเลยไม่ตกข้างทาง ไม่ชนเสาไฟฟ้า แต่รถถอยลงไปถนนไม่ได้ มันติดท้องรถ ต้องให้เพื่อนอีกคนไปช่วย ...คือหลังจากกลับจากร้านนี้ เราเตือนเสร็จ มันก็ไปต่อเลย แล้วพึ่งแยกย้ายกับเพื่อนอีกกลุ่มมาแป๊บเดียว ก็ปีนถนนเลย ... สติจริงๆ

ปล. (ผมทำงานไม่มีหยุดเสาร์-อาทิตย์ ต้องสลับเวรกันหยุด ) 

วันนี้วันที่ 4 ธค.  ผมมาทำงานปกติ บวกสติเพิ่มขึ้น ... พอมาถึงที่ทำงาน เจ้านายไลน์กลุ่มมาด่าไว้ประมาณ 1หน้ากระดาษ A4 
ด้วยคนที่ไปเป่าหูคือคนที่ชอบเกาะเจ้านายกินฟรี เลียขาประจบประแจง ทั้งหน่วยงานโดนด่าเพราะคนเดียวที่ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับหน่วยงานนี้เลย ...  ซึ่งเริ่มชินเเล้ว แต่เป็นวันที่แย่ที่สุดอีกวันนึงในการทำงาน กำลังใจไม่เคยได้ มีแต่กำลังวาจาส่งมา คนทำงานท้อมาก ไม่รู้เกี่ยวกับเบญจเพสไหม แต่ขอโยงมาใส่ เพราะเค้าว่า เข้าเบจเพสจะโดนทั้งทรัพย์ ทั้งงาน ทั้งสุขภาพ ขอให้ทุกท่านระวังๆกับด้วย ใช้ชีวิตแบบมีสติ
นี่ยังไม่ถึงวันเกิดเลยนะไม่รู้จะเจออะไรอีก
ภาคผนวก.  ในกลุ่มมีเพื่อน 7 คน เข้าเบจเพสไล่เรียงกัน
คนแรก รถชนเสาไฟฟ้า รถยับเยินคนไม่เป็นไร
คนที่สอง รถชนเสาไฟฟ้า รถยับ คนไม่เป็นไร
คนที่สาม รถปีนทางเท้าเกือบชนเสา หวิดตกน้ำ
คนที่สี่(เราเอง) รถจะชนอยู่ตลอดเวลา งานก็แย่
คนที่ห้า พ่อเสีย น่าจะเพราะอายุขัยและโรคภัย แต่ก็มิวายทำให้เพื่อนต้อง feeling blue ไปอีกนาน
คนที่หก ทำอะไรก็ติดๆขัดๆ จำต้องมีอุปสรรค์ขวางทุกเรื่องในการงาน
คนที่เจ็ด ........ คนนี้ไม่ได้คุยสักพักเเล้วยังไม่ทราบข่าวคราว