คบกับรุ่นน้องคนนึง.คบหาดูใจกันได้ปีกว่า.ส่วนน้องเขาก็เรียนหนังสือ.ส่วนผมเป็นทหารโดยที่ไม่มีเวลาจะได้เจอกันเพราะอยู่กันคนระจังหวัด
แต่บ้านอยู่ไม่ไกลกันนักนานๆผมจะได้กลับมาเจอกัน.แต่ทำไมผมรุ้สึกกับน้องเหมื่อนเป็นพี่กับนแต่ทำไมผมรุ้สึกกับน้องเหมื่อนเป็นพี่กับน้องเลย
เป็นเพราะอะไรไม่มีความรุ้สึกอยากคุยอยากมาหาเลยคับ ช่วงหลังๆโทรมาหาผมก็รุ้สึกไม่อยากคุยไม่อยากรับสายเลย พอเวลาคุยก็มีแต่โมโห
มันไม่มีความสุขเลยคัฟ .ผมพยามทึ่จะถอยแต่น้องพยามทีจะเข้ามา.แต่ความคิดผมกับน้องมันต่างกันมาก.เหมื่อนความคิดน้องเขายังเด็ก
เป็นเพราะผมไม่ได้พยามที่จะรักตั้งแต่แรก.แต่กลับโดนฝ่ายผู้ใหญ่ชะมากกว่า
นี้หรอทึ่เขาว่า.อะไรที่ได้มาโดยที่ไม่อยากจะได้มา..มันไม่มีความสุขเลย จะทิ้งก็สงสารน้อง.จะบอกไปตรงๆว่ายังไง
แล้วต้องทำไงดีคับ.ถึงจะเป็นทางออกที่ดีได้.
ความรักวัยรุ่น
แต่บ้านอยู่ไม่ไกลกันนักนานๆผมจะได้กลับมาเจอกัน.แต่ทำไมผมรุ้สึกกับน้องเหมื่อนเป็นพี่กับนแต่ทำไมผมรุ้สึกกับน้องเหมื่อนเป็นพี่กับน้องเลย
เป็นเพราะอะไรไม่มีความรุ้สึกอยากคุยอยากมาหาเลยคับ ช่วงหลังๆโทรมาหาผมก็รุ้สึกไม่อยากคุยไม่อยากรับสายเลย พอเวลาคุยก็มีแต่โมโห
มันไม่มีความสุขเลยคัฟ .ผมพยามทึ่จะถอยแต่น้องพยามทีจะเข้ามา.แต่ความคิดผมกับน้องมันต่างกันมาก.เหมื่อนความคิดน้องเขายังเด็ก
เป็นเพราะผมไม่ได้พยามที่จะรักตั้งแต่แรก.แต่กลับโดนฝ่ายผู้ใหญ่ชะมากกว่า
นี้หรอทึ่เขาว่า.อะไรที่ได้มาโดยที่ไม่อยากจะได้มา..มันไม่มีความสุขเลย จะทิ้งก็สงสารน้อง.จะบอกไปตรงๆว่ายังไง
แล้วต้องทำไงดีคับ.ถึงจะเป็นทางออกที่ดีได้.