สวัสดีครับ เรื่องมีอยู่ว่า ก่อนที่ผมจะเข้ามาเรียนใน กทม. ผมมีแฟนอยู่ 1 คนครับเราคบกันได้จะ2ปีแร้วครับ แต่เจอกันแค่ 3-4 ครั้งครับ เหตุผลที่ไม่ได้เจอกันตอนที่อยู่บ้าน ก็เพราะว่า พ่อเค้าหวงมากก จะไปไหนที่อยากมานอกจากเค้าจะไปกับพ่อ โทรคุยกันก็ไม่บ่อยเพราะเค้าชอบอยู่กับครอบครัว นอนก็นอนกับครอบครัว แรกๆ ผมก็รับไม่ได้ แต่เพราะว่าคุยกันมานานมั้งครับ ผมเลยไม่เลิกับเค้า รักเค้ามากกกกก เราเคยทะเลาะกับจนเลิกกัน แต่ก็กับมาคบกันอีก เข้าใจกัน จนผมเข้ามาเรียนต่อที่ กทม. ครับ มาอยู่หอ ทำให้เรายิ่งห่างกันไปอีกครับ ผมก็เริ่มได้รู้จัก ผญ มากมายครับ จนผมแอบมีกิ๊กครับ ผมก็แอบคุยกับกิ๊กมาได้ประมาน1 เดือน นอนด้วยกัน มีอะไรกัน เจอกันทุกวันครับ จนผมรู้สึกว่าผมอาจจะรักกิ๊กมากกว่าแฟนผมเอง จนล่าสุด กิ๊กผมจับได้ว่าผมมีแฟนแล้ว ปัญหาตอนนี้ก็คือ ผมไม่รู้เหมือนกันว่าผมกำลังคิดอะไรอยู่ครับ เหมือนกับรักพี่เสียดายน้อย ไม่อยากเลิกกับใคร ผมรู้ครับว่าผมนิสัยแย่ที่ทำแบบนี้ ผมควรทำอย่างไงดีครับ?? #ขอบคุณครับ.
เรื่องมันเศร้า