คือ เราไปชอบเพื่อนคนนึงค่ะ ชอบแบบไม่รู้ตัวรู้อีกทีก็ชอบไปแล้ว เราก็เก็บไว้ในใจมีแค่เพื่อนในกลุ่มที่รุ้5555 แล้วบางทีเวลาเราขออะไรเค้าก็ทำให้นะ แต่ปฎิเสธก่อนถึงจะยอมทำงี้555 แล้วทีนี้วันนึง มีคนมาบอกชอบเรา เราก็เลยบอกเค้าว่า
เรา: น้องเขามาบอกชอบกูว่ะ
เขา: ก็ดีนิ
เรา: น้องเขาร้องไห้อ่ะ กูไม่สบายใจเลย
เขา: ตอบไปว่า?
เรา: ก็บอกว่าน้องก็รู้พี่มีคนในใจแล้ว
เขา: ใครว่ะ คนในใจ??
เรา: อยากรู้ไปทำไม
เขา: ก็กูอยากรู้
แล้วเขาก็ตื้อค่ะ ตื้อแบบตื้อโคตรๆอยากรู้ว่าเป็นใครเราก็เลยบอกแบบอ้อมๆที่แบบเออเป็นนะ แต่เขาก็ไม่รู้แล้วบอกว่า
เขา: คงไม่ใช่กูเพราะกูเลว
เรา: กูชอบ
เขา: แน่? ว่าความชอบกูไม่เชื่อ
เรา: ถ้าไม่ชอบจะคุยด้วยทำไม บลาๆๆ
เขา: ง่วงมาก จะนอนละ
เรา: สัส มาคุยก่อน
เขา: ไม่บอกกูก็รู้ รู้นานละสัส5555
เรา: รู้แล้วถามทำไม
เขา: อยากฟังจากปาก
เรา: แล้วล่ะ รู้สึกไงเฉยๆใช่มั้ย
แล้วเขาก็หายไปนอนแล้วมาตอบตอนเช้า
เขา: ไม่รู้สินะขอคิดดูก่อน
เรา: อะไรตอบมาดีๆ
เขา: ไม่ต้องรู้แบบนี้อะดีแล้ว
เรา: ไม่ บอกมา ไม่ต้องแคร์ความรู้สึกกู ไม่รู้สึกก็บอกไม่รู้สึก
เขา:ไม่รู้สึกเฉยๆ
เรา: คือ?
เดี๋ยวมาต่อค่ะ
แบบนี้เราควรตัดใจได้รึยังคะ?
เรา: น้องเขามาบอกชอบกูว่ะ
เขา: ก็ดีนิ
เรา: น้องเขาร้องไห้อ่ะ กูไม่สบายใจเลย
เขา: ตอบไปว่า?
เรา: ก็บอกว่าน้องก็รู้พี่มีคนในใจแล้ว
เขา: ใครว่ะ คนในใจ??
เรา: อยากรู้ไปทำไม
เขา: ก็กูอยากรู้
แล้วเขาก็ตื้อค่ะ ตื้อแบบตื้อโคตรๆอยากรู้ว่าเป็นใครเราก็เลยบอกแบบอ้อมๆที่แบบเออเป็นนะ แต่เขาก็ไม่รู้แล้วบอกว่า
เขา: คงไม่ใช่กูเพราะกูเลว
เรา: กูชอบ
เขา: แน่? ว่าความชอบกูไม่เชื่อ
เรา: ถ้าไม่ชอบจะคุยด้วยทำไม บลาๆๆ
เขา: ง่วงมาก จะนอนละ
เรา: สัส มาคุยก่อน
เขา: ไม่บอกกูก็รู้ รู้นานละสัส5555
เรา: รู้แล้วถามทำไม
เขา: อยากฟังจากปาก
เรา: แล้วล่ะ รู้สึกไงเฉยๆใช่มั้ย
แล้วเขาก็หายไปนอนแล้วมาตอบตอนเช้า
เขา: ไม่รู้สินะขอคิดดูก่อน
เรา: อะไรตอบมาดีๆ
เขา: ไม่ต้องรู้แบบนี้อะดีแล้ว
เรา: ไม่ บอกมา ไม่ต้องแคร์ความรู้สึกกู ไม่รู้สึกก็บอกไม่รู้สึก
เขา:ไม่รู้สึกเฉยๆ
เรา: คือ?
เดี๋ยวมาต่อค่ะ