คนที่เป็นพ่อแต่ทำร้ายจิตใจลูกซ้ำแล้วซ้ำเล่า แบบนี้ยังกล้าพูดว่ารักลูกอีกหรือ

เมื่ออาทิตย์ที่แล้วตรงกับวันเกิดลูกคนโต ก่อนหน้านั้นพ่อของลูกโทรมาหาลูก พอลูกถามว่าเมื่อไหร่พ่อจะมาหา เค้าตอบลูกว่าจะมาวันเกิด เค้าไม่รู้ว่าคำพูดส่งเดชของเค้ามันทำให้เด็กตัวเล็กๆสองคนเฝ้ารอ พอถึงวันเกิดลูกเราไปรับลูกที่โรงเรียนตามปกติ ลูกเหมือนชะเง้อมองหาใครแต่ไม่ได้พูดอะไร จนตอนนั่งอยู่ในรถ

ลูกคนเล็ก(อ.1) : พ่อรออยู่ที่บ้านใช่มั๊ยคับ
เราเหมือนมีอะไรมาจุกที่คอแต่ก็พยายามตอบลูก :เปล่าคับพ่อไม่ได้มา
ลูกคนโต :ทำไมพ่อไม่มา พ่อสัญญาแล้วว่าจะมาหาพวกเราตอนวันเกิดหนู น้ำเสียงลูกเหมือนจะร้องไห้
ลูกคนเล็ก :พ่อโทรมาบอกหรือเปล่าคับว่าทำไมพ่อถึงไม่มา พูดไปร้องไห้ไป
เราอยากจะบอกลูกเหลือเกินว่า อย่าไปหวังอะไรกับสัญญาจากคนแบบนั้น เพราะที่ผ่านมาเค้าไม่เคยทำตามที่พูดไว้เลยสักอย่าง วันเกิดของลูกไม่รู้จะจำได้หรือเปล่าเพราะไม่มีแม้แต่จะยกหูโทรศัพท์มาอวยพรให้ลูก
แต่สิ่งที่เราทำได้คือหาที่จอดรถข้างทางแล้วดึงลูกทั้งสองมากอดแล้วบอกว่า : แม่รักลูกที่สุดเลยรู้มั๊ย แล้วพยายามชวนลูกคุยเรื่องอื่น

           นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เค้าทำร้ายจิตใจลูก แต่โกหกลูกซ้ำซาก หลายครั้งที่ปล่อยให้ลูกรอ เมื่อก่อนก็ยังมาหาลูกอยู่บ้าง แต่พอมาหาลูกแล้วทะเลาะกับผู้หญิงคนใหม่ เค้าเลยเลือกที่จะตัดลูก  เค้าไม่เคยรับรู้ว่าการกระทำของเค้ามันเหมือนมีดที่คอยกรีดที่ใจลูก ถึงจะเป็นรอยเล็กๆ แต่หลายๆครั้งเข้ามันก็จะกลายเป็นแผลลึก วันนึงถ้าลูกจะบอกว่า ไม่รักพ่อ มันไม่ใช่ความผิดของเราหรือของลูกแต่มันเกิดจากการกระทำของเค้าเอง

         ส่วนผู้หญิงอีกคนก็แย่พอกัน ทั้งๆที่รู้ว่าผู้ชายมีลูกมีเมียแล้วก็ยังร่วมมือกันหลอกลวงเพียงเพื่อจะให้ผู้ชายเห็นว่าตัวเองดีรักมาก ยอมได้ทุกอย่าง จนลืมนึกถึงศีลธรรม ตอนนี้อาจจะภูมิใจที่แย่งสามีคนอื่นได้สำเร็จ แต่อีกไม่นานเวรกรรมคงตามทัน