โปรดคอมเม้นท์ด้วยความระมัดระวัง เเละคิดถึงหัวใจ จขกท.

อยากมาระบายครับ
หลายคนคงเคยเป็นกับอาการเเอบรัก ผมเองตั้งเเต่วันเเรกๆที่เข้ามาเรียนในมหาวิทยาลัย ก็รู้สึกชอบเพื่อนผู้หญิงในภาควิชาเดียวกันอยู๋คนหนึ่ง จนถึงตอนนี้ก็
เปิดเทอมมานานจนจะปิดเทอมเเรกอยู่เเล้ว เเต่ไม่เคยบอกกับเธอเลย เพราะคิดว่าเธอเองก็คงจะรู้เเล้วเเต่ไม่สนใจผมเเค่นั้นเอง ที่คิดเเบบนั้นเพราะเพื่อนๆในกลุ่มเธอรู้กันหมดเเล้ว ในช่วงเปิดเทอมจนถึงช่วงมิดเทอม ผมว่าผมก็เป็นหนึ่งในกลุ่มนั้นน่ะ ในกลุ่มจะมีผู้ชาย 2-3คน ผู้หญิง 4-5คน เเต่เพราะเคยได้ยินเรื่องเล่าขาน ตำนานเกี่ยวกับเฟรนโซนบ้างอะไรทำนองนี้ ผมก็เลยหายๆจากกลุ่มไปบ้าง คือไม่อยากสนิทกันมากไป(จนถึงตอนนี้รู้สึกว่าเป็นหนึ่งในการกระทำที่พลาดมากที่สุดเรื่องหนึ่งในชีวิต555)
จากนั้นก็ได้ไปรวมตัวกับเพื่อนผู้ชายคนอื่นๆ พอสนิทกับพวกเพื่อนผู้ชาย ก็อ้าวตายล่ะ เธอไปสนิทกับเพื่อนอีกคนที่เพื่งเข้ากลุ่มมาไม่นาน (คนนี้มันรู้ว่าผมชอบน่ะ) เเล้วมันก็ดูไม่ได้คิดอะไรกับเธอด้วย เเต่เรากลัวความใกล้ชิดซะเหลือเกิน งานหยาบเเล้วทีนี้ปรากฎว่าเขาเรียนด้วยกันตลอด ไปไหนด้วยกันว่างตรงกัน ไอ้เราก็พอเริ่มสังเกตุเห็น ก็ถึงกับเอามือกุมปิดปากตัวเอง ด้วยความริษยาอย่างเเรงกล้า ความคิดในตอนนั้นคือ นั่นมันควรที่ของGu เเล้วเป็นใครมาจากไหน พอเห็นเเบบนั้นก็อยากเอาตัวเองไปโคจร รอบเขาอีกตรั้งหนึ่ง ครั้งนี้ผมกลับผมว่าตัวเองได้ทำพลาด มันไม่ง่ายเลยที่จะกลับไปในที่ๆเราจากมา หรืออาจจะเป็นเพราะผมคิดมากไปเองว่ามันไม่เหมือนเดิม ในตอนนี้คือจะเห็น2คนเขาไปด้วยกันตลอด บางทีก็เห็นนั่งรอเพื่อน อ่านหนังสือ หรือไปกินข้าวกัน2คน อาจจะเพราะว่าเพื่อนคนอื่นๆไม่ว่าง 2 คนนี้เรียนด้วยกันทีเเรกก็มีเพื่อนอีกคนหนึ่งเป็น3เเต่ช่วงนี้คนนั้นก็เหมือนผมคือ หายๆไปบ้างเเต่ก็ไม่เท่าผม หรือเพราะเหตุใดก็เเล้วเเต่จากเเต่ก่อนที่เราเองก็เคยได้เเบบนั้นบ้าง โอ้ยย!! อกอีเเป้นจะเเตกให้ได้ ถ้าเป็นตอนนี้เรากลับจะรู้สึกได้ทันที ว่าทุกๆครั้งที่เราเหยียบเท้าเข้าไปมั้งช่างรับรู้ได้ถึงความเจ็บปวด เพื่อนๆเธอก็บอกว่าไม่มีอะไร เเต่ความคิดผมมันวาดเรื่องราวไว้ล่วงหน้าเป็นฉากๆเเล้ว  ความรู้สึกของผมน่ะเธอคงจะพอรู้ เเต่ที่อยากให้รู้จริงๆไม่ใช่เเค่นั้น ที่อยากให้รู้จริงๆคือความรู้สึกของผมที่มีให้นั้นมันมีเเค่ไหน ไม่กล้าบอกรัก เเต่ก็ไม่อยากให้จะว่าไงดี อยากให้ซักคน อยากให้เธอรู้ความรู้สึกนี้ เคยอยากจะไปบอกรักเธอเเต่ก็กล้วว่าเเค่บอกว่ารักมันคงจะไม่สามารถสัมผัสได้ กลัวว่าเธอจะปฏิเสธ หรือบางคนบอกว่าให้กล้าๆหน่อยบอกไปเลย เเต่ถ้าเกิดเธอไม่ได้รู้สึกเเบบเดียวกับผมเลยซักนิดจริงๆละ มันจะทำให้เธอลำบากใจ ระหว่างเรามันอาจจะอึดอัดมันดูจะตัดช่องน้อย เห็นเเก่ตัวเกินไป เเต่ไอ้เราก็อยากให้เธอรู้เหลือเกิน อารมณ์เเบบอยากจะเดินเข้าไปกอดไปซบไหล่ร้องให้ ให้เธอดูสักครั้ง ตอนนี้คือมันเหนื่อย สอบก็เตรียดอยู่เเล้ว รู้สึกว่ามันหนักหนามากสำหรับผม บางทีคิดมากก็ถึงกับนั่งนำ้ต่ตกอยู๋คนเดียว T=T ทักเเชทไปคุยกับเธอเเทบทุกวัน หลังๆมานี้เริ่มอ่านไม่ตอลบ้างเเล้ว เดี๋ยวGuจะด่าให้นิสัยเสีย หึๆ เป็นฝ่ายโยนคำถามเเทบจะตลอด เเต่ก่อนอาศัยความสนิทตีเนียนๆมึนๆทักไปคุย ตอนนี้...จุด3จุดละไว้ในฐานที่เข้าใจ555 เรายังไหวน่ะอยากคุยดับเขาเองนิ บางวันถึงขั้นไม่น่าจะเรียกว่าตุยเรียกว่าทักทายกันดีกว่ามั้ง เลยลองหายๆ เพลาๆไปบ้าง ปรากฎว่าเงียบครับ555เธอเคยบอกว่าจะไม่ทักเพื่อนผู้ชายก่อน อีกเรื่องเธอจบมาจาก รร.หญิงล้วนใน กทม.นี่เเหละ น่ารักมาก จิตใจดี เฟรนลี่กับทุกคนสุดๆ รักสัตว์ ฉันอยากจะกลับไปเป็นดาวบริวารโคจรเนียนๆรอบเธอ เเม้ว่าหากดวงซวยเธอก็กำลังพยายามโคจรรอบคนอื่นอยู่ ขออย่าเป็นงั้นเลยสาธุ จะรอจนถึงวันที่เธอหลุดมาโคจรรอบกับฉันเเค่2คน

ขออะไรอย่างได้ไหม ใครไม่ชอบอะไรหวานๆเน่าๆ เเนะนำให้หยุดตรงนี้น่ะครับ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ไหล่เธอน่ะขอยืมซบรร้องให้ ลูบหัวฉันซัก 3 4 ทีเเล้วบอกว่าไม่มีอะไรน่าห่วงจะได้ไหม
ทั้งที่เคยสนิทกันมากเเท้ๆ ไม่น่า ไม่น่าเลยจริงๆ 555