สวัสดีครับ ชาว Pantip พอดีผมมีเรื่องรบกวนถามเกี่ยวกับการเลิกคบกันของผมกับแฟนครับ ว่าความผิดนี้เป็นของผมเต็มๆ และผมควรง้อเธอต่อดีไหม แล้วความคิดเห็นของเพื่อนๆว่ามันยังมีหวังไหม หรือควรที่จะพอแล้วกับความสัมพันธ์นี้ ผมคบกับแฟน 7 ปีพอดีครับ แล้วเลิกกันตอนที่เธออยู่ต่างประเทศ เรื่องราวยาวหน่อยนะครับ
       เริ่มจากผมเรียนคณะวิศวครับ ส่วนเธอเรียนคณะพวกศิลป์ ผมคบกับเธอตอนเธอขึ้นปี 2 ส่วนผมขึ้นปี 3 ครับ ห่างกัน1ปี ผมอาศัยอยู่บ้านครับ เพราะว่าบ้านผมใกล้มหาลัย ส่วนเธอนอนที่คอนโดเธอ เราต่างเป็นแฟนคนแรกกันครับ
       ตอนคบกันผมซึ่งเป็นคนขี้เล่น ชอบเอาใจ ชอบเธอไพรซ์แฟน อารมณ์ร้อนมาก ขี้โวยวายครับ แต่เธออารมณ์ร้อนกว่า ขี้โวยวายกว่า ไม่ค่อยชอบเอาใจ เกลียดการเซอไพรซ์ พูดขวานผ่าซากด้วยกันทั้งคู่ ตอนทะเลาะกันแม้จะเรื่องเล็กๆก็ทะเลาะค่อนข้างรุนแรง บวกกับเธอเป็นคนค่อนข้างเอาแต่ใจ ซึ่งถ้าไม่เหลือบ่ากว่าแรงนั้นผมก็ตามใจเสมอซึ่งผมเข้าใจว่าเธอเป็นลูกคนสุดท้องเลยไม่คิดอะไรมาก เธอไม่คิดว่าผมเป็นรุ่นพี่ครับ ก็จะเรียกชื่อกันเฉยๆ ความสนิทก็ถือว่าสนิทมากๆ ชอบแกล้งไรแปลกๆ เช่นตดอัดหน้ากัน ผมชอบเอาแมลงสาปไปไว้ในกระเป๋าตังเธอให้เธอตกใจตอนใช้เงิน เอาแป้งใส่ไดรเป่าผมบ้าง คือชอบแกล้งกันแบบแปลกๆ   ผมย้ายไปอยู่คอนโดกับเธอหลังคบกันได้ 6 เดือนแล้วครับ ซึ่งกว่าจะปรับตัวได้เกือบเลิกกันหลายที หลังจากผมย้ายมาอยู่ห้องเธอ ซึ่งเธอจ่ายค่าน้ำค่าไฟให้ผมหมดครับ ผมก็เลยทำให้ที่ ซักผ้าถูบ้านทำอาหารซื้อกับข้าว ยกเว้นล้างห้องน้ำ นอกนั้นผมทำหมด เรา2คนค่อนข้องตัวติดกัน แต่ละคนเข้ากับเพื่อนของอีกฝ่ายไม่ค่อยได้ เลยอยู่ด้วยกันตลอด ถ้ามีเพื่อนก็แยกไป ซึ่งเธอไม่ดื่มเหล้า ผมก็มีดื่มกับเพื่อนบ้างก็ไม่ได้ทะเลาะอะไรเข้าใจกันตลอด รวมถึงนัดเล่น dota กับเพื่อน เธอก็เข้าใจ มีงอลๆถ้าเล่นจนถึงเช้าแต่ก็เคลียกันตลอดครับ กิจกรรมของเราคือ ดูหนังกันครับเป็นกิจกรรมเดียวที่ทำด้วยกันได้เพราะต่างคนชอบดูซีรี่ก็ดูทุกเย็นครับแล้วจะมาถามความคิดเห็นหนังแต่ละตอนกัน เลยทำให้มีอะไรทำแก้เบื่อกันครับ ปัญหาอีกอย่างคือเธอเข้ากับครอบครัวผมไม่ได้ เพราะเธอพูดไม่ค่อยมีหางเสียงกับแม่ผม และชอบละกับแม่และยาย เลยไม่ค่อยลงรอยเท่าไหร่ครับ อย่างวันรับปริญญาก็มาถ่ายไม่กี่รูปเธอก็กลับบ้าน ส่วนทางผมจะค่อนข้างสนิทกับทางแม่เธอครับ เข้ากันได้ดี งานรับปริญญาเธอ ผมก็เข้าร่วมกับครอบครัวเธอสบายๆ ถือของให้ ส่วนตัวเรื่องความช่วยเหลือผมว่าผมไม่แพ้ใครเลยครับคือ ขับรถพาเธอกลับบ้านทุกอาทิตย์(บ้านเธออยู่ ตจว ครับ) เวลาเธอไม่สบายเดินไม่ไหว ผมก็อุ้มพาไป รพ เชดตัวตอนไม่สบาย ซื้อข้าวทำอาหารให้ตลอดเวลาอยากทานอะไร ติวหนังสือให้ก่อนสอบทุกครั้ง เพราะเธอไม่ค่อยเก่งเลข เลยต้องพึ่งผมซะส่วนใหญ่ แต่ก็จบเกียรตินิยมอันดับ 2 มาได้ทั้งคู่นะครับ ครอบครัวเธอกับเธอบอกสมเสมอนะครับว่า เธออยู่ไม่ได้แน่ๆ ถ้าขาดผมไป เพราะเธอค่อนข้างที่จอเป็นลูกคุณหนูด้วยครับ เรื่องเริ่มจะไม่ค่อยลงรอยกันช่วงเธอจบครับ ตอนนั้นผมทำงานเป็นวิศวกร เงินเดือนปกติครับ 20,000บาท เธอเพิ่งจบได้ปีนึง เริ่มหางาน หามา6 เดือนหาไม่ได้ครับ เธอเลยคิดไปเรียนต่อที่ ตปท ซึ่งตอนนั้นผมก็กลัวๆอยู่เพราะคิดว่าอยากให้แฟนได้ประสพการณืการทำงานก่อน แต่ก็สงสารเห็นเธอ ไม่ได้งานซักทีเลยให้กำลังใจเธอ สอบ ielts เพื่อเรียนต่อครับ ซึ่งระหว่างนั้นผมก็ทำงานเธอก็เรียนเลย จนถึงเธอได้เรียนทียูๆนึงที่ออสครับ ผมก็โอเค อีก2เดือนก็คือไปกันผมไปส่งเธอโดยที่ผมขอ บ.ลางานเดือนนึงครับ โดยไม่เอาเงินเดือนซึ่ง ทางหัวหน้าก็โอเค ไปอยู่กับเธอ พยายามหาป้ายรถเมย์ให้ เวลาอยากไปเที่ยวไหน สอนทำอาหาร พาไปเที่ยวในเมือง วิธีเลือกซื้อผักผลไม้สอนหมดครับระยะเวลาเดือนนึง ระหว่างนั้นก็มีกอดกันร้องไห้บ้างเพราะไม่อยากขาดกันไปจริงๆ แต่ก็ต้องยอมครับเพื่อนอนาคตของเธอ แล้วผมก็กลับมาที่ไทย ตอนจากกันนี่ต่างคนต่างร้องไห้ ที่ป้ายรถเมย์(เธอไม่กล้าที่จะไปส่งผมที่สนามบินเพราะกลับไม่เป็นเธอเลยส่งแค่ที่ป้ายรถเมย์) พอถึงที่ไทยก็โทรคุยกันปกติครับ แต่หลังจาก6เดือน เธอก็เริ่มคุยน้อยลงบอกยุ่งบ้าง ไม่ว่างบ้าง ไปไหนไม่ค่อยบอกกันมาบอกตอนจะนอนแล้ว ซึ่งแฟนเพื่อนผม เรียนที่เดียวกับเธอก็คุยกันตลอดปีนึงไม่มีลดลงเลยครับแต่ของผมทำไมเป็นงี้ก็ไม่รู้ ปกติเธอติดมือถือมาก แต่นี่ผมถามตอน4ทุ่ม มาตอบอีกทีบ่าย3ของอีกวัน หลายเดือนมากๆ จนผมเริ่มรู้สึกแปลกๆครับ แต่ก็ไว้ใจเธอนะ เพราะไม่เคยมีประวัติเรื่องมือที่3 เลยเพราะที่ออสตอนรอรถเมย์ก็น่าจะหยิบมือถือมาคุยได้ แต่ผมก็พยายามทำใจเย็นๆเพราะวันเกิดเอผมเซอไพรโดยการที่ให้ตั๋วเครื่องบินกลับมาไทยตอนซัมเมอร์ครับ ซึ่งตอนเธอกลับมาผมก็เห็นความผิดปกติต่างๆ เช่น เมื่อก่อนเธอกลัวการไปไหนคนเดียวมากครับ อย่างประตูน้ำ ผมก็จะเป็นคนไปส่งตลอด ตอนนั้นโรงงานผมทำงานวันเสาร์แต่เธอจำเป็นต้องไป เธอกลัว ผมก็กลัวไม่อยากให้เธอไปคนเดียวเลยขอหัวหน้าโทรศัพท์ แปปนึงโทรหาเธอตลอด แต่หลังจากที่เธอกลับมาจากต่างประเทศ เธอจะไปประตูน้ำ ผมโทรหาเธอเหมือนเดิมบอกว่าเป็นห่วงเหมือนเดิม เอกลับบอกผมว่าปัญญาอ่อนป่ะ แค่ประตูน้ำใครจะไปไม่เป็น...ผมนี่แหละตอนนั้นไปไม่เป็นเลย ผมยังเหมือนเดิมเสมอแต่เธออะเปลี่ยนไปแล้ว ผมไม่รู้เหมือนกันว่าออสเตรเลียมันทำให้คนแปลกไปได้ขนาดนี้เลยหรอ แล้วตอนนั้นผมก็ทำความผิดครับ เธอเห็นเพื่อนผมนัดในไลน์ว่าผมไปเลาน์ตอนเธออยู่ออส ใช่ครับผมไป แต่ผมอยากได้รับการเอาใจบ้าง ไม่มีอะไรเกินเลยไม่เคยไปต่อกับเด็กที่เลาน์เลย เธอก็โกรธผมนานมาก ยอมรับเลยครับว่าพอเธอรู้เนี่ยผมเครียดมาก ผมก็บอกเธอนะครับ ว่าผมอยากได้รับการเอาใจ การใส่ใจ เธอก็บอกนะว่าเอเอาใจผมไม่พอหรอ ผมก็บอกใช่ครับ เอาใจไม่พอตั้งแต่อยู่ที่ออส ไม่มีเลยคำว่าทำงานเหนื่อยมั้ย ไม่มีเลยเป็นไงบ้าง ผมไป2 ครั้ง ในระยะเวลาปีนึง แต่ก็โอเคครับพูดกันเข้าใจผมก็บอกจะไม่ไปแล้ว เธอก็โอเค
จากนั้นเธอก็กลับไปครับ แต่เรื่องราวก็แย่กว่าเดิม คือปกติผมจะไปไหนจะบอกเธอทุกครั้งครับ แต่คราวนี้ผมบอก เธอบอกไม่ต้องบอกแล้วนะลำคาญ และหลังจากนั้น2เดือนคือ ตอบข้ามวันอีกแล้ว เช่นถามบ่าย3 ตอบบ่าย3 อีกวัน ซึ่งผมก็ไม่เข้าใจครับ เพื่อนเธอก็ยังคุยกับแฟนปกติอีก ผมก็โวยวาย ทำไมทำแบบนี้อีกแล้ว มีคนอื่นรึเปล่า เธอว่าผมบอกไม่มี ถ้าถามมากๆจะมีให้ดูเลยนะ แล้วเธอก็ขุดเรื่องที่ผมไปเลาน์มาว่าผมครับ ผมก็เข้าใจนะว่าเป็นความผิดผมที่ไม่บอกเธอแต่แบบ เรื่องการที่หายไปอ่ะ ผมไม่ชอบจริงๆ แล้วเธอก็บอกอีกว่า ถ้าเธอโดนทำร้ายจริงๆ ผมจะมาช่วยเธอทันยังไง เหอะๆ ผมนี่ ไม่รู้จะพูดยังไงเลย หลังจากนั้นผมก็พยายามทำใจครับ ก็หาไรทำเล่นเกมส์บ้าง จะได้ไม่เครียดแต่ก็มีปัญหาอีกคือ เมื่อก่อนจะเฟสไทม์กันตลอด แต่มาตอนนี้ไม่เฟสเลย เกือบปีแล้ว ผมเลยชวนเฟสไทม์ ซึ่งพอเฟสได้15วิ เธอบอกผมว่าวางได้ยัง ผมก็บอกว่าเห้ย บ้าป่าวเธอบอกอยากดูละคร ดูละครมีความสุขกว่าคุยกับผม ผมก็โวยวายแล้วก็บ่นเธอ เธอก็บอกเธอรักผมน้อยลงแล้ว เริ่มเบื่อ ผมก็ชอคไปครับ ผมไม่คิดว่ามีเหตุการณ์แบบนี้ ผมเสมอต้นเสมอปลายคุยตลอด มีแต่เธอที่เปลี่ยนไป เธอบอกผมอีกว่าตั้งแต่ผมเที่ยวเลาน์เธอก็ไม่คิดจะแต่งงานกับผมแล้วครับ คิดที่จะคบไปวันๆ ผมก็เลยขอเธอห่างดูเดือนนึงครับ เพื่อทบทวนสิ่งต่างๆ (ตอนนั้นผมบอกเลยผมเก็บเงินสินสอดแล้วแต่ยังไม่ได้บอกเธอ) เธอก็โอเคห่าง ทรมาณมากซึ่งหลังจากนั้น1อาทิตย์ เพื่อนผมก็แนะนำให้ผมลองเล่นแอพ ทินเดอร์ ดูครับ จะได้คุย แก้เหงา ผมก็คุยกับน้องคนนึงถูกคอเลยมาคุยต่อในเฟส ก็คุยแบบจีบเล่นๆนะครับ มีถามเหนื่อยมั้ยอะไรพวกนี้ ซึ่งผมก็โอเค แต่ก็ไม่ได้นัดเจอกันครับ แค่คุย ตอนหลังครบเดือนนึง ผมก็นัดคุยกับแฟน จะเอาไง แฟนผมเค้าเสียใจ อยากพยายามปรับอีกครั้ง ผมก็โอเคครับ โดยการเว้นเวลา3วันคุยก็โอเค แต่ผมไม่ไหวครับ อะไรวะ แฟนกัน3วันคุยที เธอบอกจะได้มีเวลาคิดถึงผม ผมก็ไม่รู้ทำไง แต่เหตุการณืหลังจากนั้นเดือนนึงก็เลิกกันครับ คือ เธอเข้าเฟสผมไปเจอข้อความที่ผมคุยกับน้องที่ ทินเดอร์ ตอนนั้นเธอก็เลิกกับผมเลย
       ตอนนี้เป็นเวลา3เดือนแล้วครับ ร้องไห้ทุกวัน ออกกำลังกายทุกวันกลับมาก็ร้องไห้อีก ไม่ดีขึ้นเลย เพื่อนๆว่าผมควรทำยังไงดี ผมเลิกคุยกับน้องจากทินเดอร์คนนั้นไปแล้ว เพราะผมไม่มีอารมณ์คุยเลย คุยกับคนอื่นก็นึกถึงแต่หน้าเธอ และผมก็พยายามง้อเธอ แต่เธอ ก็บลอคผมทุกทาง เปลี่ยนเบอร์ ปิดเฟส เปลี่ยนอีกเมล บลอคไลน์
       จนตอนนี้ผมโทรหาแม่เธอ แม่เธอบอกผมว่าเมื่อก่อนตอนเรียน ผมช่วยเธอแทบทุกอย่างจนเธอทำอะไรไม่เป็นเลย แต่มาถึงตอนนี้เธอต้องช่วยตัวเอง และแม่เธอได้พูดคำนึงมาครับว่า ตอนนี้ “เธออยู่ด้วยตัวเองได้ โดยไม่ต้องมีผมแล้ว” ผมอึ้งไปเลยผมก็วางโทรศัพท์ไป และร้องไห้ออกมาที่ ที่กลางแผนกไม่อายหัวหน้าเลย
จนตอนนี้4เดือน ผมสอบชิงทุนไปอเมริกาได้แล้วครับ เพราะเธอเคยพูดว่า ไม่อยากให้ผมทำงานที่นี่ตลอดชีวิต ตอนแรกผมไม่คิดจะไป ตปท เลยเพราะอยากรอเธอกลับมาและแต่งงาน แต่ตอนนี้การต่างงานนั้นพังไปแล้ว
1.ถามเพื่อนๆหน่อยนะครับว่า ผมง้อเธอยังไงดีให้กลับมา หรือไม่ควรง้อแล้ว
2.อันนี้เป็นความผิดผมเต็มๆหรอครับ
3.เพื่อนๆคิดว่าเธอมีคนอื่นไหมครับ ที่ออสจากเรื่องราวที่ผมเล่า
ปล.1 ถ้าเรื่องเงินไม่มีปัญหากันเลยนะครับ เพราะว่าพ่อเธอเป็นเจ้าของ รง ส่วนทางบ้านผมพ่อเป็นข้าราชการแต่ก็พอเลี้ยงผมไหวครับ แม่ก็เป็นพนักงาน บ นึง ไม่น่าจะเกี่ยวกับเรื่องเงินครับ
ปล.2 เรื่องการใช้จ่ายก็ไม่มีปัญหาครับเธอค่อนข้างลูกคุณหนู บ้าของแบรน แต่ใช้ตัวเองอย่างเดียว ผมไม่ได้ซื้อให้ยกเว้น วันเกิด จะซื้อพวกเป๋า LV ให้ ซึ่งเธอไม่ค่อยชอบครับเอาไปขายแล้วเอาเงินที่ได้+กับของเธอซื้อพวก Prada ผมก็ไม่ได้ว่าไร ของให้แล้วขายก็ชั่งมัน
ปล.3 จะเกี่ยวไหมว่า แม่เธอเป็น second wife ครับ พ่อเธอไม่อยู่กับเธอ นิสัยเธอเลยแปลกๆ
ปล.4 ผมเลวไปไหมครับ ที่ผมไปคุยกับคนอื่นตอนห่างๆกัน ตอนนี้ผมได้แต่โทษตัวเอง
ปล.5 เรื่องบนเตียง ช่วงย้ายอยู่ด้วยกันแรกๆมีทุกวันครับ หลังจากนั้นเธอก็ไม่ค่อยยอม จนลดลงเดือนละ2 ครั้ง ซึ่งเธอก็ห้ามผมช่วยตัวเองกับดูหนัง AV ด้วย แต่ผมก็รับได้อยู่กับ ตอนที่มีอะไรกันหลังๆเธอจะไม่ยอมจูบกับผมเลยให้ทำๆและเสร็จไป ซึ่งผมไม่ค่อยชอบเท่าไหร่แต่ก็ถือว่ายังรับได้ครับ เพราะเรื่องSEX สำหรับผมนั้น ผมให้เป็นเรื่องรองครับ เข้าใจว่าไม่อยากบังคับเธอ
ปล.6 ผมเตรียมเงินขอแต่งงานครบแล้วครับ เลยจะขอเธอตอนเธอกลับมาแต่เกิดเรื่องนี้ก่อน
ปล.7 การที่เที่ยวเลาน์มันเป็นการที่สร้างความไม่มั่นใจกับผู้หญิงมากเลยหรอครับ
ปล.8 ขอบคุณสำหรับความเห็นทุกท่านเลยนะครับ ยินดีรับฟังหมดครับ แม้จะด่าก็ตามครับ