เรากำลังคุยกับคนๆนึง มาสักพักเกือบสองปีแล้วค่ะ
แต่รู้สึกแปลกใจ ความสัมพันธ์ไม่พัฒนาจากเดิมเลยค่ะ
เราอายุ 23 ปี เค้าอายุ 29 ปี เค้าค่อนข้างดูเป็นผู้ใหญ่
เรากับเค้าอยู่คนละจังหวัด
จะได้เจอกันก็ต่อเมื่อ เค้ามาทำงานที่จังหวัดเรา
สายงานเค้าจะประมาณออกจ๊อบจัดดิสเพล จัดฟรีแลนซ์ต่างๆตามจังหวัด หกเจ็ดเดือน จะวนมาจังหวัดเราครั้งนึง
เราและเค้าเริ่มจากเจอกันครั้งแรก ขอไลน์ และคุยผ่านไลน์ตลอด
ความสัมพันธ์ช่วงแรกก็เหมือนจะดี เราคุยกันตลอด (คุยผ่านไลน์ เฉพาะช่วงเวลากลางคืน คุยๆจิปาถะไม่กี่ประโยค เพราะต่างคนต่างเวลางานไม่ตรงกัน กลางวันเราทำงาน กลางคืนเค้าทำงาน )
หลังๆ คุย standard ประโยคทั่วไปยอดฮิต ทำอะไร นอนยัง และจะบอกว่าวันนี้อาจยุ่ง ทักไปดึก ไปไหนแวะไปทำอะไร กลับมาก็จะบอกฝันดี คุยแบบนี้ทุกวัน พูดคุยเผินๆ เราพอจะเชื่อถือได้ มีอะไรเค้าจะชอบอัพลงเฟส เราสืบๆมันเชื่อมโยงกับสิ่งที่เค้าบอก เพราะภาพในเฟสมีเพื่อน พี่ที่ทำงาน ด้วยตลอดๆ
แต่เราไม่เข้าใจถึงตอนนี้ เค้าก็ไม่เคยโทรมา ไม่เคยวิดีโอคอล
เราเคยเจอกัน ทุกครั้งที่เค้ามาทำงานที่จังหวัดเรา นัดเจอกัน พูดคุยเพียงหนึ่งชั่วโมง บางครั้งเค้าก็ไปนั่งกับกลุ่มเพื่อนๆที่ทำงานที่มาด้วย กลับมาคุยกับเราเหมือนมองหน้าไม่ติดเลยค่ะ
ทุกครั้งที่มานัดเจอกัน ยังไม่โทรหาเลยค่ะ นอกจากวันสำคัญจริงๆ วันเกิด วันปีใหม่ บอกผ้านกันทางไลน์ มากสุดแค่จับมือ กอดลา ไม่มีอะไรมากกว่านี้
ทุกครั้งที่พูดคุยกันในไลน์ก็เหมือนไลฟสไตล์เราต่างกัน
เค้าเป็นคนค่อนข้างทันคน ติสท์มาก ตรงๆสายฮา ยูนีคสูงมาก เพื่อนเยอะ ทำงานออกกอง รู้จักสังคมค่อนข้างเยอะ
เราซื่อๆ ตรงๆ ไม่ค่อยทันคน ติดบ้าน มีเพื่อน ออกสังคมไม่เก่ง อารมณ์ดี
เราไม่เคยบอกความในใจกันและกัน
เคยบอกหยุดครั้งนึง เค้าไม่อยากให้ไป แต่พอกลับมาคุย ทุกอย่างเหมือนเดิม
คือจริงๆ เค้าก็ทักเรามาทุกวันนะ แต่ทำไมเราจะรู้สึกอึดอัดๆ อยากคุยแต่ไม่รุ้จะชวนคุยอะไรดี เอาจริงๆ เหมือนคุยกันคนละภาษา คนละแนวไปเลยค่ะ
เหนื่อยใจ แต่ยังอยากคุยต่อนะ
พอจะคุยแต่ละครั้ง เหมือนต้องฝืนๆ ยังไงไม่รู้ค่ะ
ถามว่ารักก็ไม่ใช่ ชอบก็ไม่เชิง คงเป็นคนที่เราเคยชินคุยผ่านไลน์แทบทุกวัน แต่ละวันจบคนละหนึ่งประโยคก็เป็นอันจบว่าวันนี้ได้คุยแล้ว แบบนี้จริงๆค่ะ
ความสัมพันธ์แบบนี้ เรียกว่าอะไรดีคะ
แต่รู้สึกแปลกใจ ความสัมพันธ์ไม่พัฒนาจากเดิมเลยค่ะ
เราอายุ 23 ปี เค้าอายุ 29 ปี เค้าค่อนข้างดูเป็นผู้ใหญ่
เรากับเค้าอยู่คนละจังหวัด
จะได้เจอกันก็ต่อเมื่อ เค้ามาทำงานที่จังหวัดเรา
สายงานเค้าจะประมาณออกจ๊อบจัดดิสเพล จัดฟรีแลนซ์ต่างๆตามจังหวัด หกเจ็ดเดือน จะวนมาจังหวัดเราครั้งนึง
เราและเค้าเริ่มจากเจอกันครั้งแรก ขอไลน์ และคุยผ่านไลน์ตลอด
ความสัมพันธ์ช่วงแรกก็เหมือนจะดี เราคุยกันตลอด (คุยผ่านไลน์ เฉพาะช่วงเวลากลางคืน คุยๆจิปาถะไม่กี่ประโยค เพราะต่างคนต่างเวลางานไม่ตรงกัน กลางวันเราทำงาน กลางคืนเค้าทำงาน )
หลังๆ คุย standard ประโยคทั่วไปยอดฮิต ทำอะไร นอนยัง และจะบอกว่าวันนี้อาจยุ่ง ทักไปดึก ไปไหนแวะไปทำอะไร กลับมาก็จะบอกฝันดี คุยแบบนี้ทุกวัน พูดคุยเผินๆ เราพอจะเชื่อถือได้ มีอะไรเค้าจะชอบอัพลงเฟส เราสืบๆมันเชื่อมโยงกับสิ่งที่เค้าบอก เพราะภาพในเฟสมีเพื่อน พี่ที่ทำงาน ด้วยตลอดๆ
แต่เราไม่เข้าใจถึงตอนนี้ เค้าก็ไม่เคยโทรมา ไม่เคยวิดีโอคอล
เราเคยเจอกัน ทุกครั้งที่เค้ามาทำงานที่จังหวัดเรา นัดเจอกัน พูดคุยเพียงหนึ่งชั่วโมง บางครั้งเค้าก็ไปนั่งกับกลุ่มเพื่อนๆที่ทำงานที่มาด้วย กลับมาคุยกับเราเหมือนมองหน้าไม่ติดเลยค่ะ
ทุกครั้งที่มานัดเจอกัน ยังไม่โทรหาเลยค่ะ นอกจากวันสำคัญจริงๆ วันเกิด วันปีใหม่ บอกผ้านกันทางไลน์ มากสุดแค่จับมือ กอดลา ไม่มีอะไรมากกว่านี้
ทุกครั้งที่พูดคุยกันในไลน์ก็เหมือนไลฟสไตล์เราต่างกัน
เค้าเป็นคนค่อนข้างทันคน ติสท์มาก ตรงๆสายฮา ยูนีคสูงมาก เพื่อนเยอะ ทำงานออกกอง รู้จักสังคมค่อนข้างเยอะ
เราซื่อๆ ตรงๆ ไม่ค่อยทันคน ติดบ้าน มีเพื่อน ออกสังคมไม่เก่ง อารมณ์ดี
เราไม่เคยบอกความในใจกันและกัน
เคยบอกหยุดครั้งนึง เค้าไม่อยากให้ไป แต่พอกลับมาคุย ทุกอย่างเหมือนเดิม
คือจริงๆ เค้าก็ทักเรามาทุกวันนะ แต่ทำไมเราจะรู้สึกอึดอัดๆ อยากคุยแต่ไม่รุ้จะชวนคุยอะไรดี เอาจริงๆ เหมือนคุยกันคนละภาษา คนละแนวไปเลยค่ะ
เหนื่อยใจ แต่ยังอยากคุยต่อนะ
พอจะคุยแต่ละครั้ง เหมือนต้องฝืนๆ ยังไงไม่รู้ค่ะ
ถามว่ารักก็ไม่ใช่ ชอบก็ไม่เชิง คงเป็นคนที่เราเคยชินคุยผ่านไลน์แทบทุกวัน แต่ละวันจบคนละหนึ่งประโยคก็เป็นอันจบว่าวันนี้ได้คุยแล้ว แบบนี้จริงๆค่ะ