เป็นคนที่ศึกษาภาษาอังกฤษมาตลอดชีวิตค่ะตั้งกะเด็ก ๆ
ด้วยความอยากที่จะคุยกับฝรั่งให้รู้เรื่อง อยากมีแฟนต่างชาติมานานละ แต่หมอดูก้อไม่ยอมทายทักซักกะทีว่าจะมี "ผัวฝรั่ง"
จนชีวิตผกผันต้องเดินทางไปต่างประเทศตอนวัย 35 หยก ๆ 36 หย่อน ๆ
จนตกลงปรงใจ ยอมแต่งงานใช้ชีวิตอยู่อเมริกาถึงเก้าปี แบบไม่ได้ตั้งใจ (แต่เต็มใจนิด ๆ ) :p
อุตส่าห์ตั้งหน้าตั้งตาเรียนจนจบเซอร์ติฟิเคทผู้ช่วยทนายมาหนึ่งใบ แต่ทำได้อย่างมากก้อเป็นแค่ล่ามช่วยแปลให้สำนักงานทนายความช่วยเหลือที่นู่น
แล้วพอสามีเกษียณก้อกลับมาใช้ชีวิตที่บ้านเราเหมือนเมียฝรั่งทั่ว ๆ ไป
เป็นเมียฝรั่งก้อชีวิตดี้ย์..ดี เหมือนเมียฝรั่งส่วนมากในประเทศเรา อย่างน้อยก้อมีเงินเกษียณกินไปเรื่อย ๆ (เยอะอยู่)
ไม่ต้องดิ้นรนปากกัดตรินถีบอย่างแต่ก่อนมา ก้อเลยอยากจะมาชวนเพื่อน ๆ น้อง ๆ พี่ ๆ มาหัดพูดภาษาอังกฤษกันค่ะ
มารู้จักฝรั่งกัน ( มีทั้งแบบดอง และไม่ดอง )  นอกเรื่องไปเรื่อยเปื่อย ^^
แล้วมาเรียนรู้กันค่ะว่าภาษาอังกฤษแบบพูดไปเรื่อยเปื่อยเป็นอะไรยังงัย