เมื่อไหร่ที่เราจะเลิกชอบเพื่อน

หวัดดีค่ะ เราเข้าใจว่ามันกระทู้แอบชอบเพื่อนมันมีเกลื่อนมาก แต่เราคิดว่าถ้าระบายออกทางตัวหนังสือก็คงจะรู้สึกดีขึ้น

เราเป็นเพื่อนกับมันมาตั้งแต่ม.4 จนตอนนี้ก็จะจบม.5แล้ว ช่วงเวลาที่แอบชอบเมื่อเทียบกับคนอื่นคงสั้นมากไป แต่เรารู้สึกว่ามันนานพอสมควร เราเริ่มรู้จักมันตอนตอนเรียนพิเศษ ตอนแรกก็คุยกันถูกคอ จนทำให้เราสนิทมันกับไวมาก มันไม่ได้สูงมากกว่าเราเท่าไหร่ เป็นคนผอม แต่มีกล้ามเนื้อ เราชอบเรียกมันว่าไอ้มืดเจ้าคิกคัก เราว่าส่วนหนึ่งที่เราสนิทกับมันเร็วมากขนาดนี้ คงเพราะเรามีนิสัยแมนอยู่ระดับหนึ่ง เราชอบอะไรหลายอย่างที่เหมือนกัน เช่น รถ หนัง รองเท้า อนิเมะ หนังสือ ซึ่งพวกนี้ส่วนใหญ่เพื่อนผญ.คนอื่นเขาไม่ค่อยสนใจเรื่องนี้กันนัก เรามักมีหัวข้อให้คุยกับมันตลอด ต่อให้มันไร้สาระแค่ไหน เราก็สนุกทุกครั้งที่อยู่กับมัน เรียกว่าไม่เคยเบื่อเลย

เพื่อนคนอื่นเห็นเรากับมันอยู่ด้วยกันก็แซวกันว่าเป็นผัว-เมีย เรากับมันก็แบบ "ฉันไม่เอาแกหรอก5555" (จริงๆ เราจะใช้คำหยาบกับมันอะนะ) ที่จริงก็ไม่แปลกใจหรอก เพราะเราชอบเล่นแบบจับไม้จับมือกันตลอด(อย่าคิดเยอะ เล่นบีบข้อมือ จับล็อก แกล้งต่อย ขัดขา#มันบีบข้อมือได้เจ็บมาก แต่มันแค่บีบสักพักก็คลาย) บางครั้งก็ผลัดกันนอนตัก,พิงไหล่(นิสัยที่เหมือนกันอีกข้อ = ขี้เซาคร่อกฟี้)แต่พวกเราไม่ได้คิดอะไรกันนักหรอก แถมไม่ได้ทำแบบนี้กันบ่อย

เราเริ่มชอบมันตอนไหนไม่รู้ รู้ตัวอีกทีก็ชอบมันแล้ว ตอนแรกก็พยายามคิดว่า เราจะไปชอบมันได้ไงวะ แต่ก็เผลอปล่อยตัวเองให้เคลิ้มตามมันทุกที ช่วงนึงที่เรามีแฟน มันก็มีคนคุย ตอนนั้นเราทะเลาะกับแฟน เราไม่ได้บอกใครว่าทะเลาะกับแฟนอยู่ แต่วันที่เรียนพิเศษช่วง6โมง(เราเรียนตั้งแต่เช้ายันดึก) ช่วงนั้นเป็นช่วงพักเบรก เราแยกมานั่งเหม่ออยู่คนเดียวข้างนอก แล้วมันก็มานั่งข้างๆ มันจับหัวเราโยกเบาๆพูดว่า "หนุ่ม ไม่เศร้าดิ" (เราเรียกมันว่ามืด มันก็เรียกเราว่าหนุ่ม)
บอกเลยตอนนั้น เรารู้แค่ว่า เราชอบมันจริงๆแหละ เพราะอะไรล่ะ เพราะมันแคร์เราไง มันให้เกียรติกับทุกความรู้สึกของเรา

พูดถึงตรงนี้ ไม่ได้แปลว่าโลกนี้มีแค่เรากับมันนะ มันมีสาวมาจีบมันเยอะมาก หมั่นไส้มันสุดๆ แต่ละคนนี่ น่ารัก ขาว สวย สมหญิง ต่างกับเราสุดๆ มันชอบมาอวดสาวกับเราตลอดเลย เราก็จะแบบ"ขอให้เอ็งสับรางไม่ทันนะ" ที่รร.เราไม่ได้อยู่ห้องเดียวกัน นานๆทีถึงจะเดินผ่านห้องมัน เรารู้ว่าไม่ใช่แค่เราที่มันสนิทด้วย เรารู้จุดที่เรายืนมันไม่ได้มีอิทธิพลต่อมันมากนัก เราไม่ใช่คนแรกที่รู้เรื่องจากมัน เราไม่ได้อยู่กับมันนานเท่าคนอื่น เรารู้ว่ามันไม่ได้มองเราเป็นอย่างอื่นเลย(ถ้าไม่จริง มันคงไม่มาอวดสาวหรอก) ลึกๆเราก็คงรับไม่ได้ถ้ามันจะมีแฟนขึ้นมา แต่เราไม่มีสิทธิ์ไปรั้งหรือโกรธมัน เราไม่ชอบความรู้สึกนี้ เรามีเพื่อนผช.คนอื่นหลายคนที่ดีกับเราเหมือนกัน แต่เป็นแค่มันที่เราทำอะไรกับใจตัวเองไม่ได้เลย

จนถึงวันนี้เราก็ยังคนปฏิบัติกับมันเหมือนที่ผ่านมา หากมันมีแฟนเมื่อไหร่ เราคงอยู่กับมันน้อยลง เล่นกับมันไม่ได้เหมือนก่อน คงไม่ดีสำหรับแฟนมันถ้ารู้ว่า เราอยู่กับมัน เล่นกับมัน คุยกับมัน ซึ่งคงรู้สึกแย่ในหลายๆฝ่าย
เจ็บใจที่ไปชอบมันจริงๆ รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นผู้แพ้ ตอนนี้เราทำได้แค่รอเวลา ว่าสักวันจะเลิกชอบมันแล้วกลับไปเป็นเพื่อนเหมือนที่ผ่านมา
แต่ถ้ามีทางที่มันผ่านไปได้เร็วกว่านี้คงจะดี555

โอ้ยยย ยาวอะ ฉันควรเอาหมดนี่ไปแต่งนิยายมั้ย55555 น้ำเน่ามาก แต่ฟีลลิ่งมันมางี้จริงๆ ขออภัยที่ยาว และแลดูน้ำเน่านะคะ

ใครที่ตอบกระทู้นี้ ของชมว่าคุณเก่งมากที่ทนอ่านกระทู้เรานะ5555555เยี่ยมเยี่ยม
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่