เหนื่อยมั้ย??"หัวใจ"

การที่เราแอบชอบคนๆนึงมันไม่ผิดอยู่แล้วใช่มั้ยคะ แต่ทว่ามันผิดตรงที่เขาคนนั้น"มีแฟน"แล้วค่ะ
แต่เราก็ไม่ได้คิดโกรธเกลียดอะไรเพราะมันก็เป็นสิทธิ์ของเขาใช่มั้ยหล่ะคะ.

      ดูๆแล้วเขาทั้งสองก็ดูรักกันดีนะเราไม่เคยบอกหรือแสดงออกให้เขารู้เท่าไหร่ทำได้มากสุดก็แอบมองมั้งคะ เพียงแค่พี่เขาเดินผ่านฉี่ก็จะราดแล้วค่ะ นี่ก็เป็นปีที่สามแล้วที่เราแอบชอบคนคนนี้
      จนวันนึงมาถึงวันที่เขาจะต้องจบการศึกษาไป อ่อลืมบอกไปที่ผ่านมาเราไม่มีแฟนไม่ใช่ว่าไม่มีใครเข้ามาจีบหรือคนเข้ามาคุย แต่คือไม่รู้สิเพื่อนๆต่างก็พากันบอกว่าลองเปิดใจคบคนอื่นดูบ้างสิ

   แต่เราก็บอกกลับไปทุกทีว่า"คุยๆกันไปก่อน"คำๆนี้เราใช้ปกปิดความรู้สึกเราเอาไว้ตลอด ก็นั่นแหละค่ะ เราโสดมาเรื่อยๆจนเวลาผ่านไปนานเหมือนกันนะคะเราเจอกันกับพี่เขาโดยบังเอิญ

   ช่วงที่ไม่เจอพี่เขาอยู่โรงเรียนก็คือทำได้มากสุดก็นั่งดูเฟสบุ๊ค ไอจี ของพี่เขาแหละค่ะ สิ่งที่เราอยากจะบอกก็คือการที่เราเจอกันกับพี่เขานั้นความรู้สึกของเราเหมือนกลับมามีความสุขในโลกของเราอีกครั้ง (ตอนที่เจอพี่เขาเลิกรากับแฟนไปแล้ว)

    เราอยากจะถามว่าแปลกมั้ยที่เราจะแอบชอบคนๆนึงได้นานขนาดนี้ แล้วดูเหมือนการมาของพี่เขาครั้งนี้ดูแปลกไปตรงที่ เราคุยกับพี่เขาแทบนับครั้งได้(ต่อหน้านะ)แบบังเอิญบทสนทนามันถูกโยนมาที่เราไง(คืออันนี้เพื่อนแกล้ง) เมื่อก่อนพี่เขาไม่เคยที่จะหันมามองเราด้วยซ้ำแต่ครั้งนี้ถ้าเจอกันพี่เขาจะเดินมาทัก แอบมอง

    อันนี้ไม่ได้คิดไปเองเพราะเราไม่ได้เจอแค่ครั้งเดียวเราให้เพื่อนในมองให้มันก็เหลือบมองแล้วบอกว่า"พี่เขามองจริงๆ" กับพี่เขาคุยกัน? เราก็ตอบไปว่าไม่เคยคุย แล้วเดี๋ยวนี้เราเจอกันบ่อยมากๆอยู่มาตั้งนานไม่เห็นจะเจอ แต่มาตอนนี้ทำไมมันถึงเห็นกันง่ายจังเลยหล่ะ ทุกคนคิดว่าไงบ้างคะรู้สึกว่ามันแปลกรึป่าว ส่วนตัวเราว่ามันก็นิดนึงนะคะ(เราไม่อยากเข้าข้างตัวเอง) ฝากด้วยนะคะทุกคน